Με εμπειρία, αρκετό πάθος, αλλά χωρίς φόβο και τοξικότητα.
Μπαίνω στον πειρασμό να σχολιάσω και εγώ όσα συνέβησαν το τελευταίο δεκαήμερο σχετικά με το νέο γήπεδο του ΠΑΟΚ. Μετά τον καταιγισμό δηλώσεων και δημοσιευμάτων, οφείλουμε να παραμείνουμε ψύχραιμοι και λιγότερο συναισθηματικά φορτισμένοι.
Βασική προϋπόθεση στην αναζήτηση απαντήσεων για τα ερωτήματα που γεννιούνται γύρω από κάθε ζήτημα που μας απασχολεί, είναι να διατυπώσουμε πρώτα τις σωστές, συγκεκριμένες ερωτήσεις. Μόνο τότε μπορούν οι απαντήσεις να έχουν ουσιαστικό νόημα.
Όλοι μας έχουμε σίγουρα έναν καθρέφτη στο χώρο που ζούμε. Ένα καθημερινό αντικείμενο που μας εξυπηρετεί πρακτικά. Όμως μας δίνει και την ευκαιρία να κοιτάξουμε τον εαυτό μας κατάματα και να μπορέσουμε έτσι να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.
Η τελική «σούμα» της πορείας αυτής της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ στην ευρωπαϊκή της πορεία μόνο ως θετική κρίνεται.
Πολλές φορές υποστηρίξαμε την άποψη ότι όλοι δικαιούνται τη νίκη ότι δεν είναι αποκλειστικό δικαίωμα λίγων.
Ναι, νιώθω δικαιωμένος για τη θετική ψυχολογία που ένιωθα λίγο πριν από τον χθεσινό αγώνα με τον Ολυμπιακό.
Λίγες μέρες πριν σημειώναμε την ψυχολογία που μας διέκρινε σχετικά με την έκβαση του αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΟΚ...
Δεν αναφέρομαι ούτε στην ψυχολογία των παικτών, ούτε σε ότι αφορά τον προπονητή και το τεχνικό επιτελείο.
Ένα διάλειμμα πάντα δίνει την ευκαιρία και την δυνατότητα για μια πιο ψύχραιμη εκτίμηση και πιο αντικειμενική αξιολόγηση όλων όσων μας προβληματίζουν και μας απασχολούν.
Για πάρα πολλά ζητήματα που μπορεί να απασχολούν κάποιον, παραπέμπουμε την όποια εξέλιξή τους και αξιολόγησή τους στο αποτέλεσμα που πιθανά θα έχουν στην κατάληξή τους.
