Μάσιμο Καντσελιέρι: «Στον ΠΑΟΚ η ατμόσφαιρα ήταν το κλειδί της επιτυχίας»

Πιο συγκεκριμένα, είπε:

“Φυσικά και κρατάω τα πάντα. Ήταν πραγματικά μία από τις πιο συναρπαστικές σεζόν που έχω ζήσει. Ακόμη και πριν έρθουν τα αποτελέσματα, το να βρίσκεσαι σε ένα μέρος όπου η αγάπη για την ομάδα είναι τόσο βαθιά και ειλικρινής και δεν μιλάω μόνο για τους φιλάθλους, αλλά κυρίως και για τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτόν τον σύλλογο, είναι κάτι μοναδικό. Όλοι ήταν απόλυτα αφοσιωμένοι, παρόντες, περήφανοι που βρίσκονταν εκεί και πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Είναι μια εμπειρία που θα μείνει χαραγμένη σε όλους για μια ζωή.

Και βέβαια, όσα ζήσαμε με τα αποτελέσματα αλλά και τον ενθουσιασμό ολόκληρης της πόλης, όχι μόνο του συλλόγου, με ανέβασαν σε άλλο επίπεδο και ως άνθρωπο. Σκέφτομαι αργά ή γρήγορα να ζήσω σε αυτή την πόλη, όχι απλώς για δουλειά, τουλάχιστον για μία περίοδο, γιατί πραγματικά με έχει κερδίσει. Οπότε, μπορείς να καταλάβεις”.

Οι παίκτες ήταν εξαιρετικοί. Από τη μία πλευρά, κάναμε μια πολύ καλή δουλειά στις μεταγραφές. Από την άλλη, από την πρώτη στιγμή έδειξαν διάθεση να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον και να δημιουργήσουν μια καλή χημεία. Οπότε, αν μιλάμε για ατμόσφαιρα, έχετε δίκιο.

Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο μέρος της περσινής επιτυχίας ανήκει στους παίκτες που πάτησαν στο παρκέ. Με όλο τον σεβασμό προς τον σύλλογο και προς όλα τα υπόλοιπα στελέχη, εκείνοι πραγματικά έκαναν μια σεζόν που ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Οπότε, ναι, συμφωνώ μαζί σας ότι η ατμόσφαιρα στην ομάδα ήταν το κλειδί για την επιτυχία”.

Για μένα, το πιο συναρπαστικό παιχνίδι ήταν αυτό με τη Φρίμπουργκ. Ο τελικός ήταν κάτι πραγματικά τεράστιο, σχεδόν σαν να παίζαμε στη σελήνη ή στον πλανήτη Άρη. Ήταν πραγματικά κάτι τεράστιο. Όλη η πορεία μας, οι δυσκολίες, τα ταξίδια, ο τρόπος που αντέξαμε σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, ήταν αυτό που δημιούργησε αυτή την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.

Οι φίλαθλοί μας το κατάλαβαν βήμα-βήμα, είδαν ότι θέλαμε πραγματικά να πάμε μέχρι το τέλος και άρχισαν να μας στηρίζουν ακόμη πιο δυνατά. Για μένα, αυτή ήταν ίσως μία από τις πιο ξεχωριστές σελίδες της καριέρας μου, ακόμη κι αν δεν κατακτήσαμε τον τίτλο. Το να είμαστε εκεί έμοιαζε από μόνο του με τρόπαιο. Και γι’ αυτό είμαι περήφανος για ό,τι καταφέραμε”.

Όταν μίλησα με τον Θανάση Χατζόπουλο, τον αγαπημένο μου πρόεδρο, έγινε ξεκάθαρο ότι αυτή η ατμόσφαιρα, αυτή η αγάπη για τον ΠΑΟΚ, ήταν κάτι που, παρότι δεν ήμουν από τη Θεσσαλονίκη, μας έκανε να έχουμε μια κοινή αντίληψη της κατάστασης. Για να χτίσεις μια ομάδα, πρέπει να κατανοείς κάποια πράγματα, που μερικές φορές ξεπερνούν τη λογική. Η σύνδεση δημιουργήθηκε, πιστεύω, πολύ εύκολα, γιατί όλοι πηγαίναμε προς την ίδια κατεύθυνση. Τόσο απλά. Δεν έκανα κάτι το ιδιαίτερο, ήμουν απλώς ένας από αυτούς. Δεν το έκανα επίτηδες. Ό,τι έκαναν εκείνοι εκτός γηπέδου, προσπαθούσα να το κάνω εγώ μέσα στο γήπεδο. Και το έκανα γιατί το ένιωθα, γιατί μου άρεσε. Πιστεύω πως αυτό ήταν που δημιούργησε μια σύνδεση, η οποία τελικά έγινε κάτι ξεχωριστό”.