Η εξομολόγηση του Ράζβαν για τον πατέρα του: «Μου μετέδωσε το πάθος για το ποδόσφαιρο!»

Όπως είπε ο κόουτς του Δικεφάλου:

«Δεν είπα ότι ήταν μειονέκτημα, όπως δεν είπα ότι ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά ο καθένας μας ζει με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Βλέπει, σκέφτεται, νιώθει. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, για το αν το όνομα Λουτσέσκου ήταν βάρος. Υπήρχαν κάποιες καταστάσεις στις οποίες ήταν βάρος για εμένα. Σκεφτείτε την πίεση που είχα. Γιατί ακούω πάντα «δεν είσαι σαν τον πατέρα σου, είναι δύσκολο να γίνεις σαν αυτόν». Αυτό είναι μια κάπως αρνητική κατάσταση, σωστά;

Εντάξει, μπορεί να προσπαθήσεις να το αφήσεις εσύ στην άκρη, μια, δύο, τρεις φορές, αλλά στο τέλος υποφέρεις κι εσύ. Όταν ήμουν παιδί μου λέγανε «οι φίλοι σου είναι μαζί σου από συμφέρον. Το ίδιο μου λέγαν και για την αγάπη. μου έλεγαν «Κάνεις πράγματα επειδή είσαι ο γιος του Μιρτσέα Λουτσέσκου». Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε επηρεάσουν όλα αυτά τα πράγματα. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Μεγαλώνοντας δίπλα στον πατέρα μου, τα είδα όλα. Τους παίκτες, αυτόν ως προπονητή, την επιτυχία τους, την εικόνα που είχαν χτίσει. Φυσικά και το ήθελα αυτό. Αυτό μάλλον ενέπνευσε κι εμένα. Αλλά δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να παλέψω πολύ σκληρά για να ξεπεράσω μια συγκεκριμένη κατάσταση.

Αυτό συνέβη πολύ περισσότερο όταν αποφάσισα να γίνω προπονητής. Άλλες φορές μου έλεγαν «είσαι μ@@@» κι άλλες φορές «πάρε τηλέφωνο τον μπαμπά σου». Έπρεπε να αντιμετωπίσω αυτόν τον εκφοβισμό. Ξέρεις πολύ καλά ότι όταν υπάρχει συνέχεια αρνητική, άδικη κριτική, αυτός ο εκφοβισμός, μια απογοήτευση μένει μέσα σου. Αν έχεις την ικανότητα να το ξεπεράσεις, να το διαχειριστείς, προχωράς μπροστά, αλλά η απογοήτευση παραμένει.

Δεν ήμουν πότε το θύμα. Υπήρξαν δύσκολες στιγμές που έπρεπε να μάθω να ξεπερνάω και να διαχειρίζομαι, αλλά υπήρχαν και πλεονεκτήματα. Όπως το γεγονός ότι έζησα δίπλα σε έναν άνθρωπο που δουλεύει απίστευτα. Μου μετέδωσε αυτή την κουλτούρα της δουλειάς. Και ταυτόχρονα, ο πατέρας μου μου μετέδωσε το πάθος για το ποδόσφαιρο. Ένας άνθρωπος είναι χαρούμενος όταν κάνει κάτι που τον ευχαριστεί πραγματικά. Αν το κάνει με πάθος, είσαι πραγματικά ολοκληρωμένος».