Μπήκε (και) ο Γιακουμάκης στο -κατά Λουτσέσκου- «γκρουπ των εργατών»

Ο ΠΑΟΚ επέστρεψε στο σπίτι του με το ηθικό στα ύψη, μετά τον θρίαμβο επί της ΑΕΚ και το ιστορικό «διπλό» στη Γαλλία απέναντι στη Λιλ. Ωστόσο, μπροστά του είχε μια «ύπουλη» αναμέτρηση, από εκείνες που συχνά κρύβουν παγίδες. Μια ομάδα ικανή να κάνει τη ζημιά, κάτι που παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Ραζβάν Λουτσέσκου, μιλώντας με ειλικρίνεια μετά τη «μάχη» της Γαλλίας: «Το σκεφτόμουν πολύ, πώς θα παίξουμε, σε τι επίπεδο θα είναι η ένταση».

Το γρίφο όμως φρόντισε να λύσει με την έναρξη του β΄μέρους ο Γιώργος Γιακουμάκης, σκοράροντας το πρώτο του τέρμα στο πρωτάθλημα, μετά από έξι χρόνια. Με ένα υπέροχο γυριστό σουτ στην κίνηση, έδειξε το δρόμο και απελευθέρωσε τους συμπαίκτες του, φθάνοντας στη συνέχεια σε ένα εύκολο τρίποντο (3-0).

Το γκολ του Γιακουμάκη αποτέλεσε ουσιαστικά τη χαριστική βολή για τους φιλοξενούμενους, όπως παραδέχθηκε και ο προπονητής του Βόλου, Χουάν Φεράντο: «Μετά το πρώτο γκολ του ΠΑΟΚ, πέσαμε ψυχολογικά».

Ένα τέρμα που ο Γιώργος Γιακουμάκης γυρόφερνε εδώ και καιρό (σ.σ. μετά το απίθανο γκολ με τη Ριέκα) και ιδίως στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όπου ήταν από τους καθοριστικούς πρωταγωνιστές της νίκης του Δικεφάλου. Κομβικός στη μεταμόρφωση του ΠΑΟΚ στο δεύτερο ημίχρονο, βρήκε δίχτυα με μια καθαρά «σεντερφορίσια» κίνηση, όμως το τέρμα του ακυρώθηκε λόγω επιθετικού φάουλ του Κωνσταντέλια. Μάλιστα, στο 95ο λεπτό, το μακρινό του σουτ σταμάτησε βασανιστικά στο δοκάρι, στερώντας του την ευκαιρία να γράψει το όνομά του και στον πίνακα των σκόρερ του ντέρμπι.

Η Τούμπα όμως και αναγνώρισε και χειροκρότησε την προσπάθειά του. Παρόμοιο σκηνικό και στη Γαλλία, όπου ήρθε από τον πάγκο σε ένα σημείο που το ματς είχε γίνει ροντέο. Μπορεί τα φώτα να έπεσαν πάνω στον Ντεσπόντοφ και στον Αντρίγια στη φάση του τέταρτου γκολ που σημείωσε ο ΠΑΟΚ, ωστόσο, ο Βούλγαρος εξτρέμ φρόντισε να «φωτίσει» και τη δουλειά του Γιακουμάκη:

«Είναι καθαρά θέμα ομαδικής προσπάθεια αυτό το γκολ, δεν είναι δική μου δουλειά μόνο. Ο καθένας που συμμετείχε σε αυτή την φάση έχει βάλει το δικό του κομμάτι. Ελπίζω να συνεχίσουμε και να κάνουμε και άλλες τέτοιες ωραίες φάσεις. Οι προϋποθέσεις ήταν πολύ καλές σε αυτή την κατάσταση. Είδα τον Γιακουμάκη που έκανε κίνηση και τράβηξε μαζί του, τους δυο κεντρικούς αμυντικούς της Λιλ και με αυτόν τον τρόπο άνοιξε χώρο για τον «Ζίλε». Τον είδα με την άκρη του ματιού μου ότι ερχόταν από πίσω και η δουλειά μου ήταν απλά να του δώσω μια καλή πάσα για να σκοράρει».

Τέσσερις ημέρες μετά, ο Γιακουμάκης ανταπέδωσε: «Ο Κίριλ είναι ένας εξαιρετικός συμπαίκτης που είσαι τυχερός να έχεις γιατί μπορεί με πολλούς τρόπους να σε βρει, είτε με πάσα, είτε με σέντρα». Η στατική φάση από τα πόδια του Ντεσπόντοφ κατέληξε σε γκολ με δική του υπογραφή.

Στο τακτικό λεξιλόγιο του Ραζβάν Λουτσέσκου, μικρή σημασία έχει ποιος σκοράρει – αυτό που μετρά είναι η ομαδική εκτέλεση. Πολλά έχουν ειπωθεί, άλλωστε, για τον τύπο φορ που «κουμπώνει» ιδανικά στο πλάνο του Ρουμάνου. Εκείνου που αναγνώρισε πως ο Γιακουμάκης ήταν εκεί, πράττοντας τα δέοντα και στο τρίτο γκολ του ΠΑΟΚ με τον Οζντόεφ. Ο Κωνσταντέλιας προσπάθησε να βρει με κεφαλιά τον Έλληνα φορ, εκείνος κάλυψε με το κορμί του τον Χέρμανσον και ο Ρώσος ακολούθησε σαν τρέιλερ και με πλασέ την έστειλε στα δίχτυα.

Η απόλυτη συνεργασία. Ό,τι ακριβώς θα μπορούσε να κάνει ευτυχισμένο τον Λουτσέσκου, ο οποίος κόντρα στη φιλοσοφία του, τον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο του γηπέδου: «Είμαι πολύ χαρούμενος για την εικόνα του. Πιστεύω ότι είναι άδικο αλλά θα πω ότι είναι μια επιβράβευση γι΄αυτόν να πω ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο. Με την αυτοθυσία του στον αγωνιστικό χώρο, τις μάχες που έδωσε. Είναι αυτό που θέλω από αυτόν. Αυτή η συνεχόμενη προσπάθεια σε σημείο που έφτασε να τρακάρει με τους συμπαίκτες». 

Ο Γιώργος Γιακουμάκης δείχνει το τελευταίο διάστημα πως έχει ενταχθεί στο —κατά Λουτσέσκου— «γκρουπ των εργατών». Μια διαδικασία καθόλου εύκολη για τον ίδιο. Είχε μάθει διαφορετικά. Το παραδέχθηκε άλλωστε ανοιχτά μετά το ματς της Τρίπολης: πάλευε να βρει ισορροπία και αντοχές, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά, ώστε να συνδυάσει την ομαδική λειτουργία με το ένστικτο του εκτελεστή.

Πλέον, τα κάνει και τα δύο. Δουλεύει υποδειγματικά για την ομάδα και το ποδόσφαιρο τον ανταμείβει — με γκολ, με αυτοπεποίθηση και με τη δημόσια αναγνώριση του προπονητή του.