Ντέγιαν Λόβρεν: Στα 36 του χρόνια με το ίδιο κίνητρο, την ίδια δίψα και την ίδια όρεξη για νίκες

Ωστόσο, ο Ραζβάν Λουτσέσκου, ειδικά για αυτό το παιχνίδι ήθελε κάτι άλλο. Την εμπειρία, την προσωπικότητα, την σκληράδα, το τσαγανό του Ντέγιαν Λόβρεν.

Η απόφαση του, η επιλογή έμοιαζε δυσνόητη. Πέρσι, περίπου τέτοια εποχή, στο ίδιο γήπεδο, με τον ίδιο αντίπαλο (αλλά με παρτενέρ τον Κόλεϊ), ο Κροάτης είχε βιώσει ένα εφιαλτικό βράδυ με τον Ελ-Κααμπί, τον Κωστούλα και την ερυθρόλευκη γραμμή κρούσης σε εκείνο το 2-3.

Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα ήταν λιγάκι διαφορετικά.

Ακόμα και όταν ο ΠΑΟΚ βρισκόταν πίσω στο σκορ ήταν φανερό ότι ο Λόβρεν είχε μπει μέσα με μάτι που γυαλίζει. Κι αυτό είχε φροντίσει να το μεταδώσει και στους συμπαίκτες του.

Όταν στο 65ο λεπτό ο Κροάτης με ένα τάκλιν αυτοθυσίας, πήρε παραμάζωμα τον Κοστίνια και την μπάλα και άρχισε να το πανηγυρίζει σαν γκολ, όλο το γήπεδο πήρε φωτιά.

Η ενέργεια του ματς άλλαξε, ο ληθαργικός κόσμος μπήκε κι αυτός στην εξίσωση του ντέρμπι. Από εκείνη την στιγμή και μετά, η ενέργεια του ντέρμπι άλλαξε, οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν έχασαν άλλη μονομαχία στο υπόλοιπο του ντέρμπι.

Μα, η συνεισφορά του Λόβρεν δεν ήταν μόνο ένα τάκλιν. Οι καίριες τοποθετήσεις του, το συνετό παιχνίδι του έκανε τον Ολυμπιακό με την πολύ δυνατή γραμμή κρούσης, να μοιάζει σχετικά ακίνδυνος.

Η γεμάτη νόημα αγκαλιά με τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς και τον Ραζβάν Λουτσέσκου μετά το δεύτερο γκολ σημειολογικά ήταν ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, πως η ενότητα εντός των αποδυτηρίων είναι αδιαπραγμάτευτη.

Όλα αυτά μετά, μερικούς μήνες μετά από έναν σοκαριστικό τραυματισμό στις αρχές του Γενάρη, που αν ήταν κάποιος άλλος θα μπορούσαν να τερμάτιζαν την καριέρα του.

Μετά από ένα δυνατό άλμα στο παιχνίδι με τον Βόλο, ο Λόβρεν προσγειώθηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο στο χορτάρι. Το αριστερό πέλμα του γύρισε σε γωνία 90 μοιρών, οι περισσότεροι φοβήθηκαν για κάταγμα ή ακόμα χειρότερο για κόψιμο του αχίλλειου τένοντα.

Η ισχυρή κράση του Κροάτη, όμως, τον έσωσε από τα χειρότερα. Δούλεψε σκληρά κατά την περίοδο της αποκατάστασης, γύρισε πιο δυνατός, έκανε κανονικά προετοιμασία και να ‘τος εδώ στα 36 του, με το ίδιο κίνητρο, την ίδια δίψα και την ίδια όρεξη για νίκες, διακρίσεις, τίτλους, παρότι δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν.