Champions League, για να σωθεί μια... κατεστραμμένη χρονιά

Μικρές προσδοκίες, μεγάλη απογοήτευση

Όταν άρχιζε η φετινή σεζόν, ΚΑΝΕΙΣ δεν είχε μεγάλες απαιτήσεις από μια ομάδα που ΠΑΛΙ χτιζόταν από την αρχή... Ο ερχομός του Αναστασιάδη που εγγυόταν αλλαγές αλλά και μια ταυτόχρονη μείωση του μπάτζετ, έκανε τους πάντες να αισιοδοξούν, αλλά να μην πιέζουν για... μεγάλα πράγματα.

Στη συνέχεια, κι αφού η ομάδα έκανε το καθήκον της και πέρασε στους ομίλους του Europa League, ξεκίνησε εντυπωσιακά στο πρωτάθλημα και από νωρίς πήρε τα ηνία στο πρωτάθλημα.

Και ξαφνικά... οι απαιτήσεις υπερμεγάλωσαν. Η παραμονή του ΠΑΟΚ επί τρεις μήνες στην κορυφή, όπως είναι φυσιολογικό, ανέβασε τις προσδοκίες αλλά και την πίεση του κόσμου, που εβλεπε την ομάδα του να είναι στην κορυφή στις διακοπές των Χριστουγέννων μετά από 30 χρόνια!

Εν τω μεταξύ, στο βωμό του πρταθλήματος, υπήρχε διαχείρηση του ρόστερ από τον Αναστασιάδη που έφερε τον αποκλεισμό από το Κύπελλο. Οι λάθος χειρισμοί του προπονητή του ΠΑΟΚ σε συνδυασμό με την κάκιστη εμφάνιση των -θεωρητικά- αναπληρωματικών,

ήταν αρκετά για να χαθεί ένας από τους τρεις στόχους της ομάδας. Αυτός που τις προηγούμενες δύο χρονιές σήμαινε τα ΠΑΝΤΑ για τον μεγαλομέτοχο και κατ' επέκταση για τον ΠΑΟΚ.

Στην Ευρώπη, ήταν εμφανής η ανωτερότητα της Γκινγκάμπ στα δύο παιχνίδια που έγιναν με το Δικέφαλο. Η "υποχρεώση" για πρόκριση στους ομίλους είχε γίνει και ενδεχόμενη πρόκριση στους "32" θα ήταν... bonus. Και που δεν ήρθε, δεν πείραξε ιδιαιτέρως κανέναν.

Οι πορείες του ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη μπορεί να εξίταραν τους οπαδούς και η ομάδα να αποκτούσε brand name και ευρωπαϊκή αναγνώριση, αλλά όταν δεν είσαι καλύτερος του αντιπάλου σου, είσαι άξιος της μοίρας σου.

Τα γράφω όλα αυτά κι ενώ φοβόμουν όταν το κύπελλου και η Ευρώπη χανόταν πως ενδεχομένως να χαθεί και το τρένο του πρωταθλήματος και να υπάρχει μεγάλη γκρίνια. Τι το 'θελα...

Όλοι στο τέλος της χρονιάς θα θυμούνται πως ο ΠΑΟΚ έχασε το πρωτάθλημα, αποκλείστηκε νωρίς από την Ευρώπη, όπως και στο κύπελλο. Ήδη η γκρίνια για την απώλεια των στόχων έχει ενταθεί πολύ, καθώς πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό η ομάδα έδειχνε να έχει... εκτροχιαστεί. Το -8 παρέμεινε από τους ερυθρόλευκους και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουν το πρωτάθλημα...

Ωριμότητα κόσμου και κοινή γραμμή με ιδιοκτησία-διοίκηση

Είναι γεγονός πως για την απώλεια της Ευρώπης και του κυπέλλου οι οπαδοί έδειξαν μεγαλη ωριμότητα. Γενικώς, φέτος παρατηρήθηκε το φαινόμενο ο οργανισμός ΠΑΟΚ να αντιδρά καλύτερα στις ήττες παρότι στις μεγάλες νίκες!

Ναι, αυτός ο κόσμος με τα όποια κουσούρια του, έδειξε κατανόηση και ωριμότητα όταν χάθηκαν οι δύο βασικοί στόχοι. Μήπως επειδή υπήρχε ακόμα ο στόχος του πρωταθλήματος; Είναι πιθανό να έγινε γι΄αυτό και αυτό θα πρέπει να μελετήσουμε στο αμέσως προσεχές διάστημα.

Ήδη, ορισμένοι μεγάλοι σύνδεσμοι έχουν βγάλει καυστικές ανακοινώσεις κυρίως κατά παράγόντων, αλλά και κατά της ομάδας για την άσχημη εικόνα. Μετά απο δύο χρόνια παρουσίας Σαββίδη και τη μη υλοποίηση κάποιου βασικού στόχου (κατάκτησου τίτλου κυρίως), ο κόσμος λογικό είναι να χάνει την ψυχραμία του και να εναγωνία για μια μεγάλη επιτυχία. Καλείται όμως να σηκώσει αυτός, για ακόμη μία φορά, την ομάδα στις πλάτες του και να της δώσει την ψυχολογία που θέλει.

Θα πρέπει να ξεκαθαριστούν και να διευθετηθούν οι όποιες διαφωνίες μεταξύ διοίκησης-ιδιοκτησίας και οπαδών και να χαρακτεί κοινή γραμμή. Ο ΠΑΟΚ ποτέ δεν κατάφερε κάτι σπουδαία όντας διασκορπισμένος. Αντιθέτως, πέτυχε πολλά όντας συσπειρωμένος και ενωμένος.

ΙΕΡΗ υποχρεώση να βγει Champions League!

Πολύ συχνά, είναι η αλήθεια, ο Άγγελος Αναστασιάδης επικαλείται τα θεία (δεν έχει αφήσει ήσυχη την Παναγία για την ακρίβεια) και ουδείς μπορεί να τον κατηγορήσει γι' αυτό. Όποιος το κάνει αυτό, είναι ανόητος. Κανείς δεν μπορεί να νουθετήσει κάποιον επειδή πιστεύει στο Θεό.

Θα πρέπει αυτή η πίστη, να βγει και στο γήπεδο πλέον. Οι παίκτες να αποδείξουν πως εμπιστεύονται τον Αναστασιάδη που, όπως φαίνεται, έχει χάσει την εμπιστοσύνη και τον έλεγχο των αποδυτηρίων.

Θα πρέπει να θεωρήσει ο Αναστασιάδης και οι παίκτες του ως ΙΕΡΗ την υποχρέωση να σώσουν ότι σώζεται από αυτή την ΗΔΗ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ χρονιά. Τι μπορεί να τη σώσει;

Ο μοναδικός -δευτερεύον- στόχος της σεζόν. Το Champions League... Μα, θα αναρωτηθεί κανείς "πώς είναι δυνατόν να έχει χάσει τους τρεις βασικούς στόχους όπως διαμορφώθηκαν ΜΕΤΑ την εκκίνηση της σεζόν και να σωθεί η χρονιά με ένα εισιτήριο για τα προκριματικά του Champions League;"

Καταρχάς, ένα εισιτήριο του Champions League ΠΟΤΕ δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο. Δεν είναι και μικρό πράγμα να διεκδικείς τις πιθανότητες σου για να παίξεις με τους κορυφαίους. Το "σεντόνι" που θέλουν οι οπαδοί να... τεντώνει στην Τούμπα είναι ένα δέλεαρ, το μοναδικό που έχει απομείνει στον ΠΑΟΚ -εκτός κι αν γίνει κάποια θεαματική αλλαγή στο πρωτάθλημα, που είναι δύσκολο-.

Ένα εισιτήριο για το Champions League θα αποτελέσει τη μοναδική παρακαταθήκη από αυτή τη χρονιά. Κάτι άλλο που μπορεί -και πρέπει να μείνει- είναι η όσο το δυνατόν κατάρτιση μιας ομάδας που θα παίζει μαζί και του χρόνου. Αποκτήθηκαν παίκτες (Ρατς, Μακ, Περέιρα, Γκολάσα, Νομπόα, Ρικάρντο Κόστα), που με τους Τζιόλη, Αθανασιάδη, Βίτορ, Κάτσε συμπληρώνουν μια ομάδα που ίσως αποτελέσει την βασική ομάδα της επόμενης σεζόν.

Η υποχρεώση του Σαββίδη

Κι εδώ υπάρχει και η... παρέμβαση που θα πρέπει να κάνει ο Σαββίδης. Ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ θα πρέπει να χαράξει μια πολιτική, όπου θα εμπιστευτεί ένα τιμ ανθρώπων για παραπάνω από ένα χρόνο (διότι κι ο Αναστασιάδης, παρότι δεν απομακρύνθηκε έχει μονοετές συμβόλαιο και είναι αβέβαιο το αν θα παραμείνει).

Μπορεί προς το παρόν να μη δέχτηκε την παραίτηση του Αναστασιάδη, αλλά είναι γεγονός πως μετά το τέλος της σεζόν -κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πως δε θα το κάνει και πιο μπροστά- θα χαράξει εκ νέου μια γραμμή. Το αν είναι με τον Αναστασιάδη ή όχι, έχει μικρή σημασία μπροστά στην ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ που πρέπει να δοθεί στον (όποιον) προπονητή.

Ο Σαββίδης καλείται, επιτέλους, να στηρίξει ένα μακρόπνοο πλάνο, με μακροπρόθεσμους στόχους, ξεκάθαρους ρόλους και σαφής ιεράρχηση. Με στρατηγική που θα ακολουθηθεί σε όλα τα μέτωπα ΣΤΑΘΕΡΑ και ΕΠΙΜΟΝΑ και δε θα αλλάζει αναλόγως με τις αποτυχίες ή τις επιτυχίες.

Η επόμενη μέρα θα πρέπει να είναι πολύ καλύτερη από αυτά τα τρία χρόνια που βρίσκεται στην ομάδα και η ευθύνη βαραίνει τον ίδιο. Αυτός περιμένει να υλοποιηθούν οι στόχοι, αυτός πρέπει να πάρει ΓΕΝΝΑΙΕΣ αποφάσεις για την στελέχωση της ομάδας σε όλα τα επίπεδα.