Πάμπλο Γκαρσία, ένα ακόμα αυτογκόλ για τον ΠΑΟΚ

Αντ' αυτού, καταβάλλει κάθε προσπάθεια να τον ξενερώσει. Κανείς, φυσικά, δεν δικαιούται να κάνει κουμάντο στην τσέπη του άλλου. Αν ο Ιβάν Σαββίδης αποφάσισε ότι φέτος τα λεφτά θα τα δίνει με το σταγονόμετρο, δικαίωμά του. Ωστόσο, είναι άλλο η σφιχτή οικονομική πολιτική και άλλο η φτήνια. Και ο "δικέφαλος", με τις αποφάσεις και τις ενέργειες του αυτό το καλοκαίρι, συχνά μοιάζει φτηνός. Τσίπης, για να το κάνω λιανά.

Ο Πάμπλο Γκαρσία αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα. Αυτό που συμβαίνει -και πάλι- με τον Ουρουγουανό απλώς δεν γίνεται να συμβεί. Πώς θα λειτουργούσε μια σωστά οργανωμένη ΠΑΕ; Από τη στιγμή που ο Αναστασιάδης ήθελε τον Γκαρσία για βοηθό του, όφειλε να τον φωνάξει επί τόπου, να του αναλύσει τα οικονομικά δεδομένα και να του βάλει μπροστά του ένα συμβόλαιο να υπογράψει. Απλά και ξεκάθαρα. Αν μάλιστα βρισκόταν εκεί τριγύρω και ο Ιβάν Σαββίδης να του εξηγήσει ότι τα λεφτά πλέον δεν ρέουν με τη σέσουλα, ωστόσο τον θεωρεί εξαιρετικά σημαντικό για τον ΠΑΟΚ και επιθυμεί την παραμονή του στο σύλλογο για πολλά, πολλά χρόνια, το ετήσιο σίριαλ "o Πάμπλο Γκαρσία είναι χολωμένος" φέτος θα είχε λήξει νωρίς.

Πώς λειτούργησε ο ΠΑΟΚ; Έλα μωρέ, θα τα βρούμε, θα δούμε, πήγαινε ρε Πάμπλο στην προετοιμασία και όταν γυρίσεις έχει ο Θεός. Κι η Παναγιά μαζί μας. Μιλάμε για προσέγγιση επιπέδου επιθεώρησης στο "Δελφινάριο". Ούτε ψυχρή και τεχνοκρατική (αν ο ΠΑΟΚ λειτουργούσε ψυχρά και τεχνοκρατικά , δύσκολα θα έβαζε τον Γκαρσία στο τεχνικό τιμ του) ούτε, όμως, συναισθηματική και αγαπησιάρικη. Αλλά αντί άλλων.

Χαμένος ο ΠΑΟΚ

Το μπέρδεμα ζημιώνει και τον ίδιο τον Ουρουγουανό ασφαλώς, ο οποίος εδώ και τρία χρόνια εμφανίζεται σαν τον γερό-παράξενο που διαρκώς δημιουργεί προβλήματαμ αλλά και τον ΠΑΟΚ που χάνει τις κερδισμένες εντυπώσεις από το "ζευγάρωμα" του Αναστασιάδη και του Γκαρσία (το μοναδικό γεγονός του εφετινού καλοκαιριού με επικοινωνιακό γκελ στον κοινό της Τούμπας).

Και έρχεται να προστεθεί στις δυσκολίες ανανέωσης του συμβολαίου με τον Κλάους (φαίνεται ότι ξεπερνιούνται, αλλά μέχρι να πέσουν υπογραφές τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί βέβαιο) και το διαζύγιο με τον Λίνο (πρωτίστως) και τον Βούκιτς (δευτερευόντως). Μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει όσα λέγαμε πριν περί φτήνιας.

Το να αγοράζεις παίκτες επιπέδου Μακ και Φακούντο Περέιρα είναι μια αγωνιστική επιλογή η οποία δικαιολογείται (ενδεχομένως να αποδειχθεί και σωστή). Το να φέρεσαι με ασέβεια όμως (ή έστω, έτσι να δείχνει προς τα έξω) σε προσωπικότητες όπως ο Πάμπλο Γκαρσία ή ο Λίνο, δεν δικαιολογείται για κανένα λόγο. Και σίγουρα όχι για μια χούφτα ευρώ...

Κώστας Κεφαλογιάννης