Από την τρέλα του Ιβάν στο σχέδιο του Σαββίδη

Τι να γράψεις όμως γι αυτή τη δεκαετία και τον συγκεκριμένο άνθρωπο πέρα από τα αυτονόητα, αυτά που καθημερινά λέγονται για να χαρακτηρίσουν την μεγαλειώδη προσπάθειά του να μεταμορφώσει τον Δικέφαλο του Βορρά; Κακώς, αλλά νιώθω ότι για τον Ιβάν Σαββίδη και την πορεία του στον ΠΑΟΚ έχουν γραφτεί τα πάντα και έχουν αποτυπωθεί τα συναισθήματα όλου του φίλαθλου κόσμου. Έστω και έτσι αξίζει να γράψουμε για 100η φορά ότι ο Θεός έστειλε πριν 10 χρόνια τον Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, πολύ πιο έτοιμο και πιο ώριμο να αντιμετωπίσει την ελληνική πραγματικότητα σε σχέση με την πρώτη του εμφάνιση στα κοινά του Δικεφάλου το 2006.

Αργά αλλά σταθερά ο Ιβάν Σαββίδης μεγάλωσε τον ΠΑΟΚ και τελικά τον απογείωσε όταν στα μισά σχεδόν της διαδρομής του αποφάσισε ότι η πρόοδος του Δικεφάλου, εξαρτάται από την αλλαγή και την βελτίωση συνθηκών μέσα στις οποίες παίζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του. Κακά τα ψέματα, σημείο καμπής για τον Σαββίδη και την παρουσία του στον ΠΑΟΚ ήταν το 2016 όταν οραματίστηκε και υποσχέθηκε την αλλαγή και την (έστω μερική) κάθαρση του ποδοσφαίρου που παίζονταν στην Ελλάδα. Ο Σαββίδης δεσμεύθηκε στις 2 Μαρτίου του 2016 για την καταπολέμηση του 100-0 που είχαμε υπέρ του Ολυμπιακού και πράγματι, παλεύοντας με όλα τα τέρατα μέσα σε χίλια μύρια κύματα, επέφερε μία εξισορρόπηση που φυσικά συνδυάστηκε και με πολλούς τίτλους από πλευράς ΠΑΟΚ. Θα μπορούσε και θα έπρεπε να κατακτήσει και άλλους, αλλά... όπως το γράψαμε, την κάθαρση και την εξυγίανση την πέτυχε μέχρι ενός ποσοστού.

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και κάνοντας μία προσπάθεια να αναλύσουμε ή να καταγράψουμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται την πρώτη δεκαετία του Σαββίδη στον ΠΑΟΚ, πρέπει να παραδεχθούμε ότι αυτή χωρίζεται στα 7-8 πρώτα χρόνια της τρέλας του Ιβάν και στα τελευταία δύο χρόνια όπου ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ ΠΑΟΚ επιχειρεί να ακολουθήσει έναν άλλο δρόμο, επιβάλλοντας το δικό του διαφορετικό σχέδιο εξορθολογισμού και αυτάρκειας.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΕΡΙΟΔΩΝ

Μέχρι και το 2019 ο Σαββίδης έκανε τρελά πράγματα για τον ΠΑΟΚ! Αυτή είναι αλήθεια. Πέρα από την τρέλα να ρίξει το πιο βρώμικο κατεστημένο της χώρας που για πολλά χρόνια είχε εγκατασταθεί μέσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι γνωστό ότι σε αυτή την πρώτη οκταετία ο πρόεδρος και μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ, έβαλε στην ΠΑΕ, ΜΟΝΟ μέσω των Αυξήσεων Μετοχικού Κεφαλαίου και ενός Ομολογιακού Δανείου το ποσό των 144.229.878 ευρώ!!! Από την πρώτη χρονιά είχε βάλει 24.928.746, μέσα στην πρώτη τετραετία έφθασε στα 65 εκατομμύρια και από εκεί και μετά, μόνο στα δύο-τρία χρόνια που διεκδίκησε, άγγιξε και τελικά κατέκτησε πανηγυρικά το πρωτάθλημα, έφθασε στα 144.2!!! Ήταν ή δεν ήταν απόλυτα τρελό όλο αυτό, ειδικά δε από το 2016 και μέχρι το 2019 που μέσω ΑΜΚ έβαλε περίπου 80 εκατομμύρια; Αλήθεια είναι βέβαια και το ότι αυτή την τρέλα του Σαββίδη τη λάτρεψαν οι ΠΑΟΚτσήδες, ενώ όλα αυτά έφεραν και τα απίστευτα αποτελέσματα της ομάδας μέχρι του σημείου να κατακτηθεί νταμπλ με αήττητο πρωτάθλημα!!

Όπως και να το κάνουμε, καλή η ιστορία και πολύ χρήσιμη έως απαραίτητη η αναφορά στο παρελθόν, το θέμα είναι τώρα τι γίνεται, πώς έχουν αλλάξει τα δεδομένα από το 2019 και μετά, αλλά και ποιες είναι οι προοπτικές από το 2022 και για τα επόμενα χρόνια...

Οι έννοιες FFP (πρώτη από όλες), εξορθολογισμός, αυτάρκεια, μπήκαν στην καθημερινότητα του ΠΑΟΚ από το 2019 και μετά, εντάθηκαν κατά την πανδημία, ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν και τώρα, κάτι που φαίνεται ότι θα συνεχιστεί. Αν κάποιος θεωρεί ότι όλα αυτά, μαζί και η γενική αλλαγή πολιτικής οφείλεται σε κάποιον... άλλο, πέρα από συνειδητή απόφαση του ίδιου του Σαββίδη, είναι εντελώς αλλού. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιβάν Σαββίδης αποφάσισε να αλλάξει ρότα, πιστεύοντας απόλυτα ότι ο ΜΟΝΟΣ δρόμος ώστε ο ΠΑΟΚ να βρίσκεται μόνιμα στην κορυφή διεκδικώντας τίτλους και διακρίσεις είναι η επίτευξη της οικονομικής του αυτάρκειας. Κοινώς... η πολύ μεγάλη αύξηση των εσόδων της ΠΑΕ. Θεωρεί ότι αν εκείνος δεν μοχθήσει να κάνει τον ΠΑΟΚ αυτάρκη, τότε η χαρά θα διαρκεί τόσο όσο εκείνος είναι γερός, δυνατός και υγιής! Τόσο απλά, τόσο ψυχρά και κυνικά... Και μην ξεχνάμε άλλους εξωγενείς παράγοντες όπως είναι και ο πόλεμος που εξελίσσεται στη γειτονιά του.

Είναι δύσκολο, το σχέδιο δοκιμάζεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο, ο ίδιος ο Σαββίδης ψάχνει εκείνα τα πρόσωπα που θα διασφαλίσουν όσο δυνατό πιο γρήγορη επίτευξη του τελικού στόχου (Λουτσέσκου και Μπότο έχουν το βιογραφικό να ανταποκριθούν) αλλά αν δεν φθάσει να αυξήσει τόσο πολύ τα έσοδα του ΠΑΟΚ ώστε η ΠΑΕ να κερδίσει την αυτάρκειά της, δεν πρόκειται να ησυχάσει. Ρεαλιστικά, η αυτάρκεια σε μια ομάδα με τους στόχους του ΠΑΟΚ είναι (στο τέλος-τέλος) να χρειάζονται 8-10 εκατομμύρια ετησίως από τον ιδιοκτήτη, πέραν των εσόδων. Κι εκείνος θεωρεί ότι λογικά μπορεί και πρέπει να βάζει μέχρι δέκα εκατομμύρια ευρώ όπως έκανε πέρσι και όχι περίπου 30 όπως σε μία από τις ΑΜΚ που έπρεπε να γίνει το 2019! Έτσι θεωρεί, έτσι πιστεύει, έτσι έχει αποφασίσει, καλό θα ήταν να το επικοινωνούσε με πιο άμεσο τρόπο όλο αυτό το σχέδιο, σε κάθε περίπτωση όμως μέσα από τις πράξεις του δείχνει τι έχει δρομολογήσει. Είναι βέβαιο ότι αν όλο αυτό το εξηγούσε με άμεσο τρόπο, τότε θα πείθονταν και πολλοί περισσότεροι.

Από την τρέλα λοιπόν και το συναίσθημα που επικράτησε στο πιο μεγάλο διάστημα από τον Αύγουστο του 2012 και μετά, μπαίνουμε στη δεύτερη δεκαετία όπου με βάση την προσπάθεια για αυτάρκεια, ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη προσπαθεί πέρα από το μόνιμο στόχο του να διατηρήσει και να αυξήσει το ranking του εγχώρια και διεθνώς, να προχωρήσει ταυτόχρονα σε πολύ μεγάλα έργα υποδομών και με το νέο του γήπεδο στην Τούμπα, αλλά και με το νέο αθλητικό του κέντρο.

Γερός να είναι ο Σαββίδης, μπορεί να τα καταφέρει ξανά! Έχει κάθε δικαίωμα να επιβάλει την πολιτική και να προσπαθήσει. Όπως επέμεινε και τα κατάφερε στη δεκαετία της τρέλας ξεπερνώντας απίστευτα εμπόδια, έτσι και τώρα μπορεί να οδηγήσει τον ΠΑΟΚ ακόμη ψηλότερα, μέσα από το νέο του πλάνο που ήδη τρέχει, αλλά και... ήδη δοκιμάζεται.