Tώρα τους ξέρει, θεωρητικά τους έχει, ας το αποδείξει στην Τούμπα!

«Μυστήρια» ομάδα η Μίντιλαντ. Τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Υπό την έννοια πως προερχόταν από χειμερινή διακοπή και προετοιμασία, τουτέστιν ο ΠΑΟΚ βρήκε απέναντί του μία ομάδα που υπολείπεται σε ρυθμό, ψάχνει ακόμη τα πατήματά της και σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει ακόμη καλοκουρδισμένη μηχανή. Από αυτό που έδειξε και μάλιστα σπίτι της. Κάτι που εξήγησε απόλυτα και ο Ραζβάν Λουτσέσκου:

Στο τέλος του πρώτου μέρους είχαμε δύο ευκαιρίες και μια ο αντίπαλος, αυτή που σκόραρε
Και αυτή είναι ακριβώς η εικόνα του α΄μέρους. Η Μίντιλαντ βρήκε το γκολ στην πρώτη ουσιαστικά ευκαιρία της και πάνω σε αυτό το γρήγορο γκολ και το προβάδισμα «έχτισε» όλο το παιχνίδι της. Απεναντίας, ο ΠΑΟΚ έκανε αίσθηση με Αντρίγια και Τσιγγάρα αλλά σε αντίθεση με τον αντίπαλό του, δεν σκόραρε. Δεν έθελξε αγωνιστικά και αυτό γιατί «στην αρχή σεβαστήκαμε πολύ περισσότερο απ' όσο έπρεπε τη Μίντιλαντ». Ο ΠΑΟΚ έδωσε χώρους στους Δανούς που φάνηκαν με το... καλημέρα να πατούν περισσότερο περιοχή αλλά αδυνατούσαν να απειλήσουν επί της ουσίας. Σε εκείνο το μομέντουμ, η Μίντιλαντ βρήκε το γκολ. Με έναν τρόπο οικείο για τους Δανούς που αρέσκονται να ψάχνουν τρόπους για να δημιουργούν χώρους στους ταχύτατους ακραίους της ομάδας με διαγώνιες μπαλιές, όπως ακριβώς έκανε ο Εβάντερ.

Όταν ο αντίπαλος αγωνίζεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο, με πίεση και με ένταση, σου δημιουργεί ένα θέμα στην αυτοπεποίθηση
Από τη στιγμή που η Μίντιλαντ βρήκε από νωρίς αυτό που έψαχνε και με δεδομένο ότι είναι μία ομάδα που δείχνει τρομερή ευχέρεια στη γρήγορη εναλλαγή παιχνιδιού, μεταφέροντας τη μπάλα στα άκρα, συνεπώς μπορεί να «εκθέσει» τον αντίπαλο, βγάζοντας υπεραριθμίες, ο ΠΑΟΚ φάνηκε πιο... φοβικός. Έβγαλε θέμα αυτοπεποίθησης ενώ του έλειψε και η γρήγορη σκέψη σε ορισμένες στιγμές. Ενδεχομένως και να εγκλωβίστηκαν οι Θεσσαλονικείς σε μία νευρικότητα ή έναν υπέρμετρο αλτρουισμό να βγάλουν συνεργασίες και να μην χρεωθούν βιαστικές, εγωιστικές κινήσεις όπως φάνηκε και στο α΄ημίχρονο.

Στο δεύτερο ημίχρονο απειληθήκαμε μόνο στο δοκάρι
Αυτή είναι η μία ανάγνωση. Καθώς το δοκάρι κρατά «ζωντανό» τον ΠΑΟΚ, αν το σουτ του Τσαρλς έβρισκε στόχο, αντιλαμβάνεται κανείς πως η υπόθεση πρόκριση θα τελείωνε στο MCH Arena. Είναι η φάση που δείχνει ότι τον θέλει τον ΠΑΟΚ, ότι το 1-0 δίνει σαφώς το προβάδισμα στους Δανούς αλλά μέχρι εκεί. Επί της ουσίας, τελείωσε μόνο το α΄ημίχρονο της «μάχης» των δύο ομάδων και όλα παραμένουν ανοιχτά ενόψει ρεβάνς και κυρίως... Τούμπας. Από την άλλη, αν βγάλει εκτός συζήτησης το δοκάρι, ο ΠΑΟΚ ήταν πιο πιεστικός, αντιλήφθηκε πως είχε υπερεκτιμήσει τη Μίντιλαντ και σε συνδυασμό με το γεγονός πως από ένα σημείο και έπειτα, ήταν αδύνατο για τον αντίπαλο να βγάλει περαιτέρω ενέργεια, έχοντας τις γραμμές του πίσω από τη σέντρα, πήγε το παιχνίδι γύρω από την περιοχή τους. Και πάλι όμως...

Θέλουμε και καλύτερες επιλογές... δεν αντιδράσαμε καλά στα τελευταία 30 μέτρα
Και το ζητούμενο ενόψει Τούμπας είναι η αντίδραση. Ειδικά από τη στιγμή που έχει μετρήσει πλέον τη Μίντιλαντ. Και κυρίως ο Λουτσέσκου, κάτι που άφησε εμμέσως να εννοηθεί μετά το τέλος του αγώνα. Προφανώς στην ανάγνωση της ήττας, η ζυγαριά γέρνει στον αρνητισμό. Στο τι δεν λειτούργησε σωστά για τον ΠΑΟΚ αλλά η πρόκριση δεν χάθηκε ακόμη. Απεναντίας, ο αντίπαλος προσφέρεται για πρόκριση. Ειδικά τώρα που τον έμαθε καλά...