Π.Α.Ο.Κ. ζούμε στην Πόλη να σε δούμε και αποποινικοποίηση τώρα

Ερμήνευσαν και απαίτησαν Π.Α.Ο.Κ και Αίαντας διασκευάζοντας το Legalize it σε ένα ματς που έριξε τον κόσμο στα σκληρά και μας έστειλε στην Πόλη των πόλεων για επιστροφή στις ρίζες.
Olivares
Π.Α.Ο.Κ. ζούμε στην Πόλη να σε δούμε και αποποινικοποίηση τώρα

Στο μικροσκόπιο του Olivares

Ο Αίαντας είναι ένας από τους πιο διάσημους αυτόχειρες της αρχαιότητας ενώ στη σύγχρονη εποχή η έδρα του έγινε το πρώτο κέντρο ελεύθερης αγοροπωλησίας ναρκωτικών ουσιών. Ο Π.Α.Ο.Κ. είναι ένας από τους πιο διάσημους αυτόχειρες της σύγχρονης εποχής και γνωστός σε όλη την Ευρώπη ως το καλύτερο σιρόπι. Με τέτοιο cast λοιπόν συμπεριλαμβανομένου και ενός επίδοξου Ιταλού πρωταγωνιστή αισθησιακών ταινιών και άμυνες ελευθέρων ηθών θα έπρεπε να περιμένουμε το έργο να είναι γεμάτο αυτοκτονίες, ναρκωτικά, σεχ και ροκ εντ ρολλ. Με την αρχή του δευτέρου ημιχρονίου ο Αίας ξεπέρασε το τρακ του φιλοξενούμενου και έβγαλε και κέρασε ένα τζόϊνδ που ντάγκλιασε τον αετό για ένα 10λεπτο. Στο συγκεκριμένο διάστημα πρόλαβε να βάλει χέρι στα λάφυρα των 5 χαρτιών τα οποία κράτησε με νύχια και με δόντια όταν ο αετός αφού πρώτα ξενέρωσε ύστερα χύμηξε και τον έριξε κάτω τσιμπολογώντας του τα συκώτια ως το τέλος για να χάσει τελικά στα σημεία. Αυτή η ομάδα έγινε μεγάλη όχι τόσο μέσα από τις νίκες και τους τίτλους της αλλά μέσα από τη δύναμη που έβρισκε να ξαναπετάει ψηλά μετά τις ήττες της. Τώρα είναι η ώρα μιας τέτοιας πτήσης προς την πατρίδα μας για αυτό και τα φτερά πρέπει να ανοίξουν με την επιστροφή μας και να μην είναι πια σε ένδειξη πένθους.

Kresic: Αυτές οι ευκαιρίες στη ζωή να κερδίσεις τα 15' δημοσιότητας στα οποία αναφερόταν ένας τύπος με καλό γούστο παρουσιάζονται σποραδικά στη ζωή των περισσοτέρων. Εκεί απλά πρέπει να δείξεις σαν έτοιμος από καιρό ότι οι προκλήσεις σου βγάζουν τον καλύτερο σου εαυτό έτσι ώστε μετά ανεξαρτήτως αποτελέσματος να έχεις τη συνείδηση σου ήσυχη. Αυτό ισχύει φυσικά για εκείνους που έχουν συνείδηση γιατί για εκείνους που δεν έχουν δεν τρέχει μία καθώς είναι πάντα ελεύθεροι υπηρεσίας. Μια πρόκριση κρίνεται σε πολλά σημεία αλλά οι τερματοφύλακες και οι φορ είναι πάντα από τα πλέον καθοριστικά και τα συγκεκριμένα 2 με Stekelenburg και Suarez (παρά την πολύ καλή συνολική εμφάνιση του Μήτσου) ήταν και τα μοναδικά στα οποία ο Ajax υπερείχε. Γιατί δεν πιστεύω ότι ο Verthongen είναι καλύτερος από τον Contreras, o Lindgren από τον Garcia, o Enoh από τον Vitolo, o Emmanuelson από τον Vieirinha, o De Jong από τον Ivic, o Anita από τον Sznaucner, ο Βαλντετέτοιος από τον Μαλεζά. Ο Stekelenburg όμως είχε 3 σωτήριες επεμβάσεις όπου αξιοποίησε το σώμα του και το μυαλό του, ενώ ο Δαρείος δεν μπόρεσε να δώσει το κάτι παραπάνω και στην τελική αυτό ήταν αρκετό για να χαθεί η πρόκριση στις λεπτομέρειες. Πολλοί έγραψαν για μια καλύτερη ομάδα η οποία συνολικά δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες από τον Π.Α.Ο.Κ. για αυτό και προκρίθηκε δίκαια. Η ουσία είναι όμως πως το κριτήριο δεν είναι πόσες ευκαιρίες δημιουργείς για τον εαυτό σου αλλά κατά πόσο τις αξιοποιείς όντας αποτελεσματικός στην εκμετάλλευση τους. Τίποτα όμως από αυτά όσα προσόντα κι αν έχεις δεν είναι δυνατόν να συμβεί αν δεν πιστεύεις εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου. Το πρώτο στοιχείο που είχε η ομάδα του Lorant όταν έβγαινε στο γήπεδο ήταν ότι πίστευε πως καμία ομάδα δεν ήταν καλύτερη από αυτήν. Αν δεν πιστεύεις ότι είσαι καλύτερος από τον άλλον και δεν πασχίζεις με όλες σου τις δυνάμεις να το αποδείξεις στο γήπεδο αλλά είσαι τίγκα στην ανασφάλεια και θεωρείς ότι είσαι κατώτερος τότε απλά γίνεσαι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Life is a state of mind.

Στο πρώτο παιγνίδι κάτι η δίψα για συμμετοχή μετά από καιρό, κάτι η φλόγα για διάκριση, κάτι το ότι περιέργως μοιάζει να προτιμά να αγωνίζεται ως αλλαγή (έτσι έκανε εξαιρετικά παιγνίδια και πέρυσι απέναντι σε τσακωμετοχικό και τη μάντρα αυτοκινήτων του Panosson) στάθηκε πολύ καλά. Στη ρεβάνς στο πρώτο ημίχρονο παρότι η ομάδα μετά το γκολ παραχώρησε σκανδαλεστατώς πολλά μέτρα με αποτέλεσμα να κατεβαίνουν ως και πέρα από τη σέντρα ανενόχλητοι δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα. Ένα μακρινό ψηλοκρεμαστό σουτ του Λούγκρεν στο 8' που δυστυχώς πήρε τα μέτρα για αργότερα το έδιωξε σε κόρνερ με τις άκρες των δακτύλων παρότι θα πέρναγε λίγο πάνω από το δοκάρι. Στο 12' από εκτέλεση φάουλ του Βίκινγκ τρύπωσε ανάμεσα σε Κόνδορα και Rocco o τύπος που εκτός από τη νόμιμη σύζυγο γκάστρωσε και εμάς και έπιασε κεφαλιά που έφυγε λίγο άουτ. Ο Δαρείος σε αντίθεση με τον συνονόματο του δεν έμοιαζε να φοβάται αντίπαλους στρατηλάτες πράγμα που φάνηκε όταν του έβγαλε με εκτίναξη και απόκρουση με το αριστερό χέρι μια κεφαλιά η οποία ακυρώθηκε καθώς προήλθε από θέση κλειστής πλευράς. Στο πρώτο 9λεπτο όμως του βου όταν η περιοχή μας είχε μετατραπεί σε τεκέ στον οποίο κάπνιζαν ελεύθεροι Νοτιοαμερικάνοι ο ακοίμητος φρουρός και φύλακας της εστίας μας επανήλθε υπό της επήρειας της ακινησίας και της στατικότητος.

Στο πρώτο γκολ θεωρητικά δεν έχει ευθύνη γιατί 3 αμυντικοί μας δεν μπορούν να τελειώσουν τη φάση απέναντι σε έναν και μόνο αντίπαλο. Στις συγκεκριμένες φάσεις όμως ο τερματοφύλακας καλείται να λειτουργεί ως πηδαλιούχος και να δίνει το παράγγελμα για το ποιος θα βγει στη μπάλα φωνάζοντας π.χ. Pablo και δίνοντας έτσι το κατάλληλο πρόσταγμα στης αμύνης την ορχήστρα για το ποιος παίζει τώρα. Ο Δαρείος λοιπόν δεν το έδωσε και για αυτό έχει περισσότερη ευθύνη από το ότι δεν αντέδρασε στο γκελαριστό τόμαχωκ του Ινδιάνου που καρφώθηκε στη γωνία. Στο δεύτερο γκολ όμως ότι σε μια παράλληλη σέντρα στη μικρή περιοχή δεν ξαπλώνει καν το τεράστιο κορμί του για να διώξει ή να μπλοκάρει τη μπάλα και τελικά το απορροφά όρθιος πριν πέσει πανηγυρικά προς τα πίσω μες τα δίχτυα είναι πραγματικά ακατανόητο. Στο τρίτο τεμάχιο έχει αιαντόπουλο μπροστά του σε θέση οφ-σάιδ που επηρεάζει τη φάση και του τυχαίνει ο εφιάλτης του τερματοφύλακα: το σκάσιμο της μπάλας μπροστά του για αυτό και πιστεύω πως δεν ευθύνεται χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα μπορούσε να το αποτρέψει γιατί το σκάσιμο γίνεται έξω από τη μικρή περιοχή και του δίνει ένα περιθώριο αντίδρασης το οποίο δεν ενεργοποιεί ποτέ. Τέλος στο 70' σε φάουλ σέντρα του Μανωλόπουλου κάνει κρύα χιουμοριστική μισού βήματος έξοδο στο πλάι αριστερά που αφήνει εντελώς ακάλυπτη την εστία με αποτέλεσμα όταν χάνεται η κεφαλιά την οποία πιάνει ο Sulei-money θέλω αλλιώς πάω West Ham και η μπάλα βγαίνει παράλληλα να έρχεται η καμιά δεκαπενταριά ΠΑΟΚτσήδικες ΑΜΚ με πόδια και να σουτάρει επί της καθέτης δεξιάς δοκού μετά από ένα ακόμα τριπλό αξάν της αμύνης μας. Θα είναι τερματοφύλακας και στην επόμενη πρόκριση αλλά ανεξάρτητα από αυτό έχω βαρεθεί να γράφω ότι πρέπει να δουλευτεί περισσότερο από τις εξόδους η νοοτροπία του και πέρα από τη στήριξη πρέπει επιτέλους να βγάλει και αυτός λίγο τσαμπουκά από μέσα του ειδικά όταν είναι ο τελευταίος υπερασπιστής της εστίας μπροστά στην 4.

Boussaidi: Έχει μέρισμα αμοιβαίας ευθύνη στα 2 από τα 3 τέρματα που δεχόμαστε αλλά έχει 2 καθοριστικές επεμβάσεις τελευταίας στιγμής ανά ημίχρονο που αποτρέπουν παστέλια, συμμετέχει στο δεύτερο γκολ ενώ κερδίζει περισσότερο και το πέναλτι παρά του γίνεται σε ένα δείγμα ποδοσφαιρικής ευφυΐας ή πονηριάς ανάλογα το πόινδ οφ βιού. Κατά συνέπεια το συνολικό πρόσημο είναι ελαφρώς θετικό αλλά είναι φανερό ότι χρειάζεται πολύ τακτική δουλειά για να δέσει σε επίπεδο συνεννόησης με τους υπόλοιπους στην άμυνα. Έχει πάθος και αυτοθυσία ενώ είναι και σχετικά εύστροφος στην ανάγνωση των φάσεων για αυτό και ξανακλήθηκε στην εθνική του για τον αγώνα με το Τσαντ και θα επιστρέψει 6 μέρες πριν το πρώτο ματς για τα play-off του Europa. Όσον αφορά όμως την άμυνα και το συνολικό παθητικό στις 2 αναμετρήσεις αποδείχτηκε ότι το ρίσκο που πήραμε να εμπιστευτούμε τη θέση του βασικού δεξιού μπακ σε κάποιον που είχε λιγότερο από μήνα στην ομάδα ήταν πολύ μεγάλο. Παρότι ειδικά στο δεύτερο παιγνίδι στάθηκε αξιοπρεπέστατα στο μαρκάρισμα του Μανωλακάκη η έλλειψη επικοινωνίας συνολικά στη γραμμή ήταν φανερή για αυτό και με την επιστροφή του Lino θα πάρει και πάλι φύλλο πορείας βασικού για τα δεξιά ο Miro.

Προσωπικά και παρότι είναι πολύ νωρίς έχω την αίσθηση ότι πρόκειται για καλή μεταγραφή (αναλογικά και με το χαμηλό της κόστος) καθώς ο παίκτης δείχνει να έχει ικανοποιητική τεχνική και αντοχή συν την αίσθηση σύγκλισης που χρειάζεται ώστε να γίνεται τρίτος σέντερ μπακ σε περιπτώσεις που αυτό γίνεται απαραίτητο. Θα προσφέρει λύσεις σε μια χρονιά που θα έχει πλήθος αγώνων αλλά θα πρέπει να δούμε και τις σέντρες του για να έχουμε εικόνα υψηλής ευκρίνειας. Στο πρώτο τεμάχιο στο 48' έχει συγκλίνει στην περιοχή αλλά χάνει την κεφαλιά από τον Suarez και έχοντας τρακάρει σχεδόν με τον sexy Borat δεν προλαβαίνει να βάλει κόντρα ενώ στο δεύτερο στη βαθιά μπαλιά που γίνεται στην πλάτη του από τον De Zeeuw βρίσκεται φυσιολογικά εκτός θέσης με συνέπεια να βγει (λέμε τώρα) να τον καλύψει ο Cirillo και να βγαίνει έτσι η παράλληλή συρτή του «τι λεφτά θα βγάλουν μόλις τον πουλήσουν» από τα δεξιά στο χώρο ευθύνης του.

Στο 33' σε νέα ολιγωρία της άμυνας σε σέντρα που φανερώνει τις φοβερές αμυντικές μας αδυναμίες εξ'αέρος πριν καταλήξει το τόπι στον ουρουγουανό μαχαιροβγάλτη προλαβαίνει και βάζει την καθοριστική επέμβαση σε μια φάση που επαναλήφθηκε με τους ίδιους πρωταγωνιστές στο 67' και πάλι ο Τυνήσιος πρόλαβε στο τσακ. Στο 57΄όμως από δικό του εξαιρετικά χτυπημένο φάουλ με σέντρα από τα δεξιά προκύπτει η ευκαιρία στον Sorlin να βγάλει τη μπάλα παράλληλα για το πρώτο γκολ του βραχύσωμου στο reloaded. Στο 77' στη μοναδική φορά που ανέβηκε με αξιώσεις και ήταν μάλιστα εντελώς μόνος του στην περιοχή εφόρμησε και εκμεταλλευόμενος το ωστικό κύμα που δημιούργησε προκάλεσε παρατράγουδα στην Ανίτα που χάνοντας την ισορροπία της τον ανέτρεψε. Οι πληροφορίες που έχω από κάποιους Βαυαρούς φίλους μου (η Salzburg θεωρείται ως η δεύτερη ομάδα της Bayern στην Αυστρία) λένε ότι μπορεί να παίξει αξιοπρεπώς και αριστερά (στυλ Miro) και αν αυτό ισχύει τότε προσθέτω στο καλή μεταγραφή και τη λέξη εργαλείο.

Sznaucner: Στη μία πλευρά του ρινγκ ο 22χρονος από το Βελιγράδι, ύψους 1,78 και βάρος 72 κιλών Μικυ (άκου παρατσούκλι που του αρέσει) Miralem Suleimani το Παρτιζανάκι στο οποίο οι Grobari είχαν κάνει 6μηνη διακοπή συμβολαίου όταν η ΧαίρεΦαίη (άουτς) που ήθελε να τον αγοράσει αλλά δεν πλήρωνε τα γηγενή δίδακτρα μπάλας τον ήθελε από τον Δεκέμβρη πριν τη λήξη του συμβολαίου του και που αργότερα αγόρασε ο Αίας προς 16 εκατομμύρια ευρώ από τη ΧαίρεΦαίη (μην το λες λέμε). Στην άλλη άκρη ο 31χρονος διεθνής από το Bedzin της Πολωνίας, ύψους 1.74 και βάρους 68 κιλών Miro Sznaucner. Στα στοιχήματα Miro vs Miralem τα έπιασα τα λεφτά μου καθώς ο με διαφορά καλύτερος αμυντικός μας στα δύο παιγνίδια στάθηκε στο ύψος των δυνατοτήτων του σε αντίθεση με τους υπόλοιπους αλλά αυτό δυστυχώς δεν αρκεί γιατί μιλάμε για ομαδικό άθλημα. Δε μάσησε από μεγαλοπρέπειες και κράτησε την πλευρά του με ασφάλεια στο πιθανότατα τελευταίο παιγνίδι του Μίκυ που ετοιμάζεται να ροκανίσει στο Δυτικό Ζαμπόν του Λονδίνου και να αντικατασταθεί από τον Hamdaoui.

Παρότι δεν είχαν ξαναπαίξει μαζί στην πλευρά με τον Sorlin κατάφεραν να συνεννοηθούν ικανοποιητικά και να στεγανοποιήσουν τα όποια νερά προσπαθούσαν να ταράξουν με τις αλλαγές θέσεων ο Σουλτάνος και ο Ινδιάνος πατήρ. Στο δεύτερο γκολ παρότι ακολουθεί σωστά τον Ντε Ζονκ στην μικρή περιοχή για να καλύψει δεν πέφτει να κάνει την προβολή στα πόδια του στη συρτή παράλληλη σέντρα και χρεώνεται μέρος της ευθύνης για το γκολ. Δεν είχε ευθύνη ή συμμετοχή στις άλλες δύο φάσεις των γκολ ενώ έκοψε στο 11', το 37' και στο 63' τον αντίπαλο του που του πέρασε 2 σέντρες από την πλευρά του στο πρώτο ημίχρονο και τίποτε περισσότερο. Αντικαταστάθηκε στο 83' από τον Filomeno για να οπισθοχωρήσει ο Sorlin στη θέση του και η ομάδα να τα παίξει όλα για όλα στο τελευταίο δεκάλεπτο. Η επιστροφή του στα δεξιά απέναντι στον ίσως καλύτερο τους παίκτη Andre Santos που παίζει όλη την αριστερή πλευρά κρίνεται επιβεβλημένη.

Cirillo: 1η Σκηνή-Εσωτερικό-Μεσημέρι- Ντους Αποδυτηρίων. Ένας παίκτης βγαίνει από το ντους και οι συμπαίκτες του τρομάζουν αντικρίζοντας το μέγεθος του μορίου του. Ένας από αυτούς γυρίζει προς το μέρος του και του λέει «εσύ αγόρι μου πρέπει να παίζεις σε ταινίες». 2η Σκηνή-Εσωτερικό-Μεσημέρι-Πλατώ Γυρισμάτων. Βρισκόμαστε στο σετ γυρίσματος αισθησιακής ταινίας ρωμαϊκής εποχής. Η πρωταγωνίστρια ξαπλωμένη στο κιτς ανάκλιντρο μασάει και παίζει με την τσίχλα ενώ δέχεται τις περιποιήσεις της μακιγιέρ. Ξαφνικά μια μπάλα κατρακυλάει στο πάτωμα όπου βλέπουμε ένα πόδι να τη σηκώνει και να κάνει τσαλίμια. Καθώς το πλάνο ανοίγει βλέπουμε τον πρωταγωνιστή ηθοποιό να παίζει με τα κοντρόλ ενώ ο ηχολήπτης που κάθεται σε μια γωνιά με τα ακουστικά στα αυτιά γυρίζει προς το μέρος του και του λέει «εσύ αγόρι μου έπρεπε να παίζεις μπάλα σε μεγάλη ομάδα». Πέφτουν οι τίτλοι και ως τίτλος ταινίας εμφανίζεται το Ο Διπλός.

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες το συγκεκριμένο σενάριο βρίσκεται στην κατοχή του γιού της Σειρήνας ο οποίος αναζητεί πρωταγωνιστή έχοντας κατά νου τον Rocco Siffredi τον 46χρονο Italian Stallion αλλά προσωπικά θεωρώ πως αυτός ο ρόλος σου ταιριάζει γάντι και δεν πρέπει να χάσεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις αυτή την στιγμή την καριέρα που τόσο ποθείς να αρχίσεις όπως έχεις δηλώσει. Συμμετέχοντας στη συγκεκριμένη παραγωγή στα γυρίσματα που θα κρατήσουν 2 εβδομάδες θα αμειφθείς με το υπόλοιπο του συμβολαίου σου και έτσι θα βγάλεις σε 2 εβδομάδες τα ίδια χρήματα που θα κερδίσεις αλλιώς ταλαιπωρώντας τον εαυτό σου και εμάς τους επόμενους 9 μήνες. Οι στατιστικές δείχνουν ότι κατά μέσο όρο στην Ευρώπη αλλάζουμε επαγγελματική κατεύθυνση 3 φορές στη διάρκεια μιας 40ετούς καριέρας και εσύ δεν έχεις χρησιμοποιήσει ακόμα καν την πρώτη οπότε βουρ στον πατσά και ζήτα και το δικαίωμα επιλογής παρτενέρ. Θα πρέπει να συζητηθούν και σε αυτή την απασχόληση αρκετά ζητήματα θέσεων και τοποθετήσεων που θα πάρεις την ώρα της δράσης αλλά χάρη στην εξαιρετική σου αντίληψη όλα αυτά θα λυθούν πολύ εύκολα. Κάποιοι θα αναφερθούν σε άδικη στοχοποίηση αλλά έχω βάσιμες υποψίες ότι τον υποστηρίζουν διότι λειτουργούν ως πράκτορες ψυχοφαρμακευτικών εταιρειών που αυξάνουν τις πωλήσεις τους μετά από κάθε εμφάνιση του.

Πέρα από το χαβαλέ στον αγώνα πραγματοποίησες τη χειρότερη δυνατή εμφάνιση και παρά το ελαφρυντικό ότι αντιμετώπιζες έναν από τους πιο φορμαρισμένους φορ στον πλανήτη το γεγονός ότι δε στάθηκες στο ύψος σου ως γνήσιος Ιταλός ρίχνοντας του από νωρίς ένα κλωτσίδι είναι αληθινά απαράδεκτο. Έβγαινες συνέχεια δεύτερος στη μπάλα και εκεί απλά τον παρακολουθούσες να στριφογυρνάει και τον έχανες και σε συνδυασμό και με την επική απομάκρυνση στο γκολ του Αμστελοδάμου ήσουν ο αδύναμος κρίκος που σερνόταν από τη μύτη εντός, εκτός και επί τα αυτά της περιοχής. Από το πρώτο ημίχρονο που τον είχες χάσει ήδη 2 φορές και σώθηκες μία από τον Anis και μία από το ότι η κεφαλιά του έφυγε άουτ ήταν φανερό ότι παρέπαιες αλλά ο Δερμιτζάκης σε στήριξε και σε διατήρησε στο τεραίν όπου διέπρεψες και πάλι στο πρώτο 9λεπτο αλλά και σε όλο το δεύτερο μέρος. Στο 48' σε μια απλή παιδική σέντρα που βγαίνει στην περιοχή δεν βγαίνεις να διεκδικήσεις την κεφαλιά από τον ντε Ζονκ και οπισθοχωρείς ενώ είμαστε 3 εναντίον ενός αφήνοντας εγκληματικά τη μπάλα να σκάσει μες την περιοχή και πας και σχεδόν τρακάρεις με τον Anis επιτρέποντας στο Λούη να κάνει το πρώτο κοντρόλ και αμέσως το σουτ στη γωνία. Στο δε δεύτερο γκολ στο 50' βγαίνει στα δεξιά και εντός της περιοχής περπατώντας παράλληλα και τραγουδώντας το παλιό σουξέ και ενώ καμπουριάζει και παρακολουθεί απλώς τον Suarez αποφασίζει να βγάλει νωχελικά το αριστερό πόδι και ο Ουρουγουανός του περνάει ουσιαστικά ανενόχλητος μια απλούστατη συρτή παράλληλη που φέρνει το 1-2. Στο 71' περιφέρεται απλά στη μικρή περιοχή παρακολουθώντας απλώς και την πρώτη σέντρα και το νέο γύρισμα στην περιοχή μετά την κεφαλιά του Μίκυ από το οποίο σουτάρει ο Λούης στη δοκό.

Εν ολίγοις μετά το πρώτο ματς είπαμε να προσέχεις να σου έχει δώσει κάποιος βάθος όταν πας να βγεις πρώτος στη μπάλα και από αυτό εσύ κατάλαβες πως δεν πρέπει να βγαίνεις πρώτος στη μπάλα ποτέ και πρέπει απλά να περιφέρεις το αυτολογοκρινόμενο σαρκίο σου εντός περιοχής βλέποντας τις φάσεις τζάμπα και από πρώτο πλάνο ενώ διακρίθηκες και πάλι στο να πανηγυρίζεις με τις υψωμένες γροθιές ώστε να φαίνονται τα sexy tattoo όταν βάζουμε γκολ. Προσπάθησε να σου εξηγήσει και στο ημίχρονο ο Δερμιτζάκης πώς για να τον αντιμετωπίσεις πρέπει να βγαίνεις πρώτος στη μπάλα αλλά από ότι φάνηκε εσύ κατάλαβες και πάλι τα ακριβώς αντίθετα. Μια κακή εμφάνιση ακόμα και σε τόσο κρίσιμο ματς απέναντι σε σπουδαίο παίκτη μπορεί να δικαιολογηθεί αλλά η απουσία αντίδρασης ενός ανθρώπου που βλέπει τις σέντρες να περνούν χωρίς καν να αντιδρά και δεν έχει την ευθιξία να ρίξει έστω έναν ναπολιτάνικο κλώτσο είναι βαρύτατα στηλιτεύσιμη γιατί κόστισε και την απώλεια 5 περίπου χαρτιών και μας έριξε ομαδικά στα σκληρά. Ελπίζω στις 2 εβδομάδες που μεσολαβούν ως το ματς με τη Fenerbahce και τις 3 για το ταξίδι στην Πόλη να καταφέρει να ξαναβρεί το ρυθμό του ο Μαλεζάς γιατί ο Senturk που θα είναι ο βασικός τους φορ (Guiza απόντος) είναι εξαιρετικός στο ψηλό παιγνίδι. Επίσης είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Zinho κάνει πολύ καλύτερο δίδυμο με τον Contreras για αυτό και λαχταράω να μη σε ξαναδώ στο τεραίν στην Πόλη των πόλεων γιατί είσαι επικίνδυνος για την ψυχική μου υγεία και προκαλείς σε εμένα και την πλειοψηφία του κόσμου αλλεπάλληλες εγκεφαλικές θρομβώσεις και διαφυγόντα κέρδη. Άσε που δεν μοιάζεις και σε τίποτα στον Ιταλό Ιουστινιάνι που είχε κρατήσει εξαιρετική άμυνα στην άλωση της Πόλης παρότι μισθοφόρος και όταν το πλήρωσε με τη ζωή του οδηγηθήκαμε στην κατάρρευση της άμυνας οπότε χίλιες φορές Zouela με βουβουζέλα.

Contreras: Έχει και αυτός τις ευθύνες του καθώς βρέθηκε σε μέτρια μέρα και υπνωτίστηκε βαθιά στο ναρκωμένο 9λεπτο πράγμα απαράδεκτο για παίκτη της εμπειρίας και της ευφυΐας του. Έχει το ελαφρυντικό βέβαια ότι ήταν το πρώτο του ματς μετά από 3 μήνες με την ομάδα (τελευταίο ματς που είχε παίξει ήταν το εκτός έδρας κλείσιμο σπιτιού του gay στα πλέη ωχ) αλλά αυτό που είναι πιο σημαντικό από τις μεμονωμένες αντιδράσεις του σε φάσεις είναι η ηρεμία και η νηφαλιότητα την οποία οφείλει να επιδεικνύει στους υπόλοιπους εν καιρώ στραβής και αυτό δεν το έπραξε όπως και ο συνονόματος του. Το ότι του λείπουν παιγνίδια και ότι δεν δένει με το ιταλικό παλαμάρι το γνωρίζαμε και πριν το ματς. Το ότι θα παρασυρθεί σε ένα τέτοιο μπαράζ ατολμίας μέσα σε ένα δίλεπτο διστάζοντας να πέσει για προβολή και στο πρώτο και στο δεύτερο γκολ ήταν κάτι που δεν μπορούσαμε να υποψιαστούμε μετά και το θετικό του πρώτο ημίχρονο όπου είχε ψύχραιμες και άμεσες επεμβάσεις. Στο 12΄χάνει και αυτός τον τύπο που ψοφάει για σουαρέ και κατ' επέκταση την κεφαλιά σε ένα πρώτο δείγμα παρατεταμένης ολιγωρίας.

Στη συνέχεια όμως και μετά το γκολ μας και παρότι η ομάδα είχε γυρίσει αρκετά μέτρα πιο πίσω επιτρέποντας τους να κατεβαίνουν ανενόχλητοι ως και μετά τη σέντρα και να σκάνε τους όλμους τους είχε ψύχραιμες και άμεσες επεμβάσεις και αντιδράσεις δείχνοντας ότι το ελέγχει το ματς. Με το ξεκίνημα της επανάληψης όμως συμμετείχε και αυτός στους Λωτοφάγους και τη γενικότερη νάρκωση και έχει μερίδιο ευθύνης και στα 2 τέρματα. Στο πρώτο δεν σηκώνεται να διεκδικήσει την κεφαλιά από τον Ζονκ και στη συνέχεια όταν φτάνει η μπάλα στον Suarez δεν βάζει την προβολή στο τέλος για να του κοντράρει το σουτ. Στο δεύτερο παρότι ακολουθεί τον Ζονκ στη μικρή περιοχή δεν κάνει προβολή για να αποτρέψει το μοιραίο που έρχεται ως απλή συρτή παράλληλη. Στο συγκεκριμένο δίλεπτο ξέφυγαν από τα νύχια του οι σάκοι με τα 5 χαρτιά γιατί έχασε την αυτοσυγκέντρωση του πράγμα ανεπίτρεπτο σε αυτό το επίπεδο.

Στη φάση του 71' δεν διεκδικεί τη κεφαλιά αλλά καλύπτει τον Δαρείο στην αποτυχημένη έξοδο σπεύδοντας να κλείσει τη γωνία και να σταθεί δίπλα στο δεξί δοκάρι όπου και καταλήγει το σουτ του Suarez. Από εκεί και έπειτα προωθήθηκε περισσότερο και δοκίμασε αρκετά γεμίσματα στην περιοχή που δεν έφεραν αποτέλεσμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν αποδίδει το ίδιο καλά ως αριστερός στόπερ αλλά αναγκάζεται να αγωνιστεί εκεί παρότι δεξιοπόδαρος γιατί ο Cirillo δεν μπορεί να παίξει καθόλου τη συγκεκριμένη θέση ενώ όταν κάνει δίδυμο με τον Στέλιο ο οποίος ανταποκρίνεται αξιοπρεπώς ως αριστερό στόπερ τότε επιστρέφει στη φυσική του θέση του δεξιού center back. Δυστυχώς παρά τη θέληση του να αγωνιστεί και τη μεγάλη προσπάθεια του να φτάσει σε επιθυμητό επίπεδο φυσικής κατάστασης απέχει ακόμα από την καλή του φόρμα και αυτό αντανακλά στη συνολική ποιότητα της ομάδας και την αμυντική της εικόνα.

Garcia: Δυστυχώς στο κρίσιμο ραντεβού παρουσιάστηκε κατώτερος των προσδοκιών και δεν μπόρεσε να στηρίξει την ομάδα στο ταξίδι προς τα αστέρια. Κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα ανασταλτικά καθώς βρισκόταν κατά το μεγαλύτερο διάστημα πολλά μέτρα πίσω κινούμενος ακριβώς μπροστά από τα σέντερ μπακ και δεν μπόρεσε έτσι να προσφέρει τα κλασσικά κλεψίματα επίθεσης χωρίς τη μπάλα. Ταυτόχρονα απουσίασαν σχεδόν ολοκληρωτικά τα τεντώματα του τόξου και οι μακρινές βολές του που ψάχνουν στην πλάτη της άμυνας Vieirinha και Σαλπιγγίδη. Ήταν πιο προσεκτικός στις μεταβιβάσεις του σε σχέση με το πρώτο παιγνίδι αποφεύγοντας αυτή τη φορά να κρατάει περισσότερο τη μπάλα αλλά γενικά απέφυγε να αναλάβει πρωτοβουλίες και γενικά να επιβάλλει τη μορφή του στο χώρο του κέντρου απέναντι σε νεαρότερους και απείρως άπειρους αντιπάλους. Δεν ξεκίνησε καλά το παιγνίδι μένοντας παθητικά πολύ πίσω αλλά μετά το πρώτο τέταρτο βρήκε ένα σχετικό ρυθμό και πίεσε αποτελεσματικότερα στον άξονα. Χρεώνεται και αυτός σε σημαντικό βαθμό την έλλειψη ψύχραιμης αντίδρασης μετά την ισοφάριση και το γενικό μπλακ αουτ καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύει το αμερικάνικο ρητό που γνωρίζει καλά ο φίλος New Yorker τον οποίο με χαρά συνάντησα πριν το ματς αφιχθέντα από το μεγάλο μήλο για τον αγώνα "when the going gets tough the tough gets going".

Σε εκείνο το σημείο περιμέναμε αυτόν και τον Κόνδορα να πάρουν τους υπόλοιπους από το χεράκι και να τους ξαναβάλουν στην ήρεμη στράτα αλλά δυστυχώς δε συνέβη και έτσι έχασε ίσως την τελευταία του ευκαιρία να αγωνιστεί στη διοργάνωση που του αρμόζει. Δεν επιχείρησε κάποιο σουτ προς την εστία ούτε απείλησε με τα στημένα και στο τελευταίο τέταρτο που η ομάδα ξεκίνησε την τελική αντεπίθεση δεν βγήκε πιο μπροστά να ηγηθεί της στρατιάς. Το δίκαιο θα ήταν από τη στιγμή που έπρεπε να ρισκάρουμε και να βγει ο ένας από τους δύο αμυντικούς χαφ να έβγαινε αυτός και όχι ο Vitolo αλλά δυστυχώς μοιάζει να έχει αποκτήσει status τοτέμ που δεν βγαίνει από την ενδεκάδα γιατί μετά θα έχουμε τράβαλα και αυτό προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου.

Vitolo: Στο πρώτο ημιχρόνιο στάθηκε πολύ καλά καθώς έτρεξε ως είθισται πάρα πολύ και κάλυψε αρκετούς κενούς χώρους κερδίζοντας τις περισσότερες μονομαχίες στις οποίες βρέθηκε. Ταυτόχρονα οι μεταβιβάσεις του ήταν όσο ασφαλείς και απλές έπρεπε αποσυμπιέζοντας το μαρκάρισμα πάνω του και σπάζοντας τη μπάλα στα πλάγια. Με την έναρξη του δευτέρου όμως βρέθηκε και αυτός υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών και παρότι δεν συμμετέχει σε καμία από τις φάσεις των γκολ χρεώνεται το ότι έμοιαζε να κινείται αλαφιασμένος πέρα-δώθε στο διάστημα της κατοχής του Ajax κυνηγώντας χίμαιρες. Στο 62' και με το σκορ στο 2-3 επιστρέφει σε κρίσιμο τρανζίσιον με όλη την άμυνα απούσα και κόβει με καθοριστική επέμβαση τον ντε ζονκ πραγματοποιώντας το 3ο συνολικά του κλέψιμο και 2' αργότερα βλέπει τον αριθμό του να σηκώνεται για αλλαγή και εκρήγνυται.

Φεύγει κατ'ευθείαν για τα αποδυτήρια χωρίς να ζητήσει άδεια σε μια κλασσική άσχημη αντίδραση για την οποία όμως αν τιμωρηθεί τότε θα έχει δικαίωμα να μιλήσει για μεροληπτική μεταχείριση καθώς δεν πάρθηκαν παρόμοιες αποφάσεις στην περίπτωση του Garcia στο φιλικό. Έτσι όπως είναι και ολίγο francophone δηλ. «φραγκοφονιάς» ελληνιστί αλλά και «γαλλόφωνος» στα γαλλικά για αυτό και μπερδευόταν ο Καραμπίνας και τον έλεγε Γάλλο δεν είναι διόλου απίθανο να το κρατήσει και μανιάτικο (κάτσε κάτω εσύ δεν είπα για σένα, 1 χαρτί θέλει ο Τσακίρης και δεν περισσεύει) και να έχουμε άλλα ενόψει Πόλης όπου θα έχει πολύ δουλειά με τον ισοϋψή και παρομοίως αεικίνητο Emre, τον αμυντικό χαφ Βραζιλιάνο Cristian Baroni και τον σεσημασμένο μπαλαδόρο Alex. Ως γνήσιος μαραθωνοδρόμος καλείται να είναι αυτός που θα μεταφέρει τα νέα για την άλωση της Πόλης επιστρέφοντας με τα πόδια στη Θεσσαλονίκη ώστε να μη στερηθεί από τόσο νωρίς το δικαίωμα επίδειξης των πνευμόνων του ανά την Ευρώπη.

Vieirinha: Ελπίδα του ταμείου μας ξεκίνησες εκρηκτικά στο πρώτο 25λεπτο πετυχαίνοντας το γκολ με το κλασσικό σου σπάσιμο μέσης και κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι στο φάουλ του Sorlin και πρόσφερες και στο 28' τη σακούλα στην Ανίτα που κατέληξε στο δυνατό δεξί που έδιωξε μετά δυσκολία ο Στάκαμαν. Στην επόμενη φάση όμως κινδύνευσες να μετατραπεί σε μονάρχη δεχόμενος τη μπάλα με δύναμη και από κοντά στη βουβωνική χώρα και όταν συνήλθες δέχτηκες ακόμα ένα σκληρό μαρκάρισμα που έδειξε να σε καταπονεί στη μέση και κάπου εκεί σταδιακά βγήκες off. Δεν πήρες και αρκετές μπαλιές και δεν συνεργάστηκες ικανοποιητικά στο overload στην πλευρά με τον Bussaidi και σε όλο το δεύτερο μέρος παρότι την είχες την Πάνια δεν κατάφερες να απειλήσεις ούτε μία φορά την εστία.

Η ανθεκτικότητα στα σκληρά μαρκαρίσματα είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό που καλείσαι να αναπτύξεις για να μπορέσεις να ανέβεις ακόμα ένα επίπεδο και να καθιερωθείς στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο. Κοίτα τον Σαλπιγγίδη. Δες τα πόδια του και ρώτα τον αν είχε ποτέ προβλήματα με τραυματισμούς. Αν βρεις κάτι πιο κοντινό στις γάμπες του Popeye βάλτο στο γυμναστήριο να σηκώσει βάρη με τον Μήτσο και αν αποδειχθεί ότι είναι πιο δυνατός τότε εγώ αγοράζω ένα διαρκείας της Vitoria Guimaraes για πάρτη σου. Ο Suarez δεν αντιμετωπίστηκε βέβαια σκληρά αλλά με υπερβολικό σεβασμό αλλά για να φτάσεις να σε σέβονται τόσο πρέπει να γίνεις ή τόσο αποτελεσματικός ή τόσο δυνατός όπως ο Σάλπι και έχεις ακόμα δρόμο μπροστά σου. Τα 5 παραπάνω κιλά (είσαι 1.73 και 73 κιλά) που απέχεις από το ιδανικό σου βάρος βάσει μυϊκής μάζας και λιπώδους ιστού παίζουν σημαντικό ρόλο σε τέτοια ματς. Η ικανότητα σου να τρέχεις με τη μπάλα διεμβολίζοντας την άμυνα θα δοκιμαστεί ιδιαίτερα είτε βρεις απέναντι σου, αν αγωνιστείς αριστερά τον Gonul που είναι εξαιρετικό δεξί μπακ , είτε βρείς τον Andre Santos αν αγωνιστείς στα δεξιά. Και στις 2 περιπτώσεις πρόκειται για σκληροτράχηλους παίκτες για αυτό και έχει έρθει η ώρα φέτος να χτίσεις επιτέλους την αρματωσιά σου και να γίνεις επιτέλους iron man ώστε να μη μασάς με το πρώτο σκληρό μαρκάρισμα.

Sorlin: Πραγματοποίησε με διαφορά το καλύτερο παιγνίδι του με τη φανέλα του Π.Α.Ο.Κ. προσφέροντας 2 ασσίστ και αγωνιζόμενος ακόμα και ως αριστερός μπακ στο τελευταίο 10λεπτο μετά την αλλαγή του Filomeno με τον Miro. Η συγκινητική του προσπάθεια σε συνδυασμό με την εικόνα του μετά τη λήξη συνέθεσαν μια εικόνα που έσπρωξε το κοινό να χειροκροτήσει αυθορμήτως αναγνωρίζοντας του τη σπουδαία προσπάθεια. Γνώριζε ότι είχε υστερήσει στο πρώτο ματς όπως και το γεγονός ότι για να διεκδικήσουμε την πρόκριση έπρεπε να παρουσιαστεί και αυτός σε υψηλά στάνταρντ για αυτό και είχε και επιπλέον κίνητρο να εμφανιστεί καλύτερος στο συγκεκριμένο παιγνίδι. Κάποιοι έγραφαν ότι χωρίς τον Lino δεν υπάρχει επιθετικά αλλά σε αυτούς δε χρειάζεται να αποδείξει τίποτα περισσότερο γιατί μόνο κάποιος που δεν είναι προκατειλημμένος μπορεί να δει την πολλαπλή χρησιμότητα που προσφέρει στην ομάδα.

Στο 16' στο φάουλ χτύπησε με το φυσικό του πόδι το δεξί με ανάποδα φάλτσα στέλνοντας το γνωστό συστημένο στο πρώτο δοκάρι το οποίο παρέλαβε ο Vieirinha επιδεικνύοντας το εξαιρετικό του άλμα και την ανάποδη κεφαλιά που τόσο αγαπήσαμε. Πρόσφερε επαρκείς βοήθειες ανασταλτικά μην επιτρέποντας στον Van der Wiel να ανέβει ενώ βοηθούσε και στο μαρκάρισμα του Παρτιζάνου Μίκυ. Στο 57' στη βαθιά λόμπα από το φάουλ του Anis αντιλαμβάνεται που θα πάει η μπάλα μπαίνει στη φάση στα πλάγια και αριστερά της περιοχής, κερδίζει με προβολή τη μπάλα από τον επίδοξο Βαυαρό, προλαβαίνει τη μπάλα πριν βγει και βγάζει σιδερωμένη παράλληλη για τον Σάλπι που με απλή προβολή γράφει το πρώτο γκολ της επιστροφής του στον Π.Α.Ο.Κ και την Τούμπα και το 2-3. Μετά την αλλαγή του Zlatan πέρασε στον άξονα αφήνοντας τον Vieirinha στα αριστερά και αντικαθιστώντας έτσι ουσιαστικά τον Vitolo. Συνέχισε το μεθοδικό κράτημα τη μπάλας και συμμετείχε αδιάκοπα στην κυκλοφορία περνώντας συνολικά 12 πάσες και τις 2 προαναφερθείσες από τις συνολικά 4 σέντρες που επιχείρησε. Ακόμα και στο διάστημα που αγωνίστηκε ως αριστερό μπακ κινήθηκε με τη γνωστή οξυδέρκεια και σύνεση που τον καθιστούν πολύτιμο όπλο στη μάχη της Πόλης. Με την επιστροφή του Lino η αριστερή πτέρυγα θα αποκτήσει μεγαλύτερη επιθετικότητα και θα βρει ισάξιο συμπαραστάτη και στα στημένα αλλά αν καταφέρει και πάλι να έχει συνολικά 2 ασσίστ στα 2 παιγνίδια τότε πολύ δύσκολα τα φτερά δε θα ανοίξουν.

Ivic: Είναι η μοίρα των μεγάλων παικτών να σχοινοβατούν ανάμεσα στον θρίαμβο και την πτώση καθώς σε αυτούς παρουσιάζονται οι κλασσικές ευκαιρίες για γκολ και είναι οι δικές του τελικές προσπάθειες που κρίνουν το αποτέλεσμα και μοιράζουν το λαλα. Προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου που έχασες το πέναλτι. Θα ήθελα όμως πραγματικά να σου κάνω 2 μόνο ερωτήσεις και μετά να κάνω πάλι την άρση του καπέλου μου μπροστά σου ή τον Παρτιζάνικο στρατιωτικό χαιρετισμό. Πριν εκτελέσεις δε σου πέρασε από το μυαλό το ενδεχόμενο να έχει δει ο Stekelos από πέρυσι ότι εκτελείς πάντα στο κέντρο; Και άντε καλά αν δε το σκέφτηκες δεν υπολόγισες ότι ακόμα και αν διαλέξει γωνία και πέσει ένεκα του ότι είναι 2 μέτρα παλικάρι μπορεί να απλώσει τα πόδια και να αποκρούσει αν εκτελέσεις χαμηλά και στο κέντρο και όχι ψηλά στο κέντρο όπως συνήθιζε να κάνει ο Γιώργος Κωστίκος; Η εκτέλεση δεν ήταν καλή και το ξέρεις ότι η σκυτάλη πλέον περνάει στον δεύτερο που τα κολλάει πιο επαγγελματικά. Βλέπεις το πέναλτι έχει αποδειχθεί κατάρα για πολλούς μεγάλους παίκτες αλλά είναι δουλειά για επαγγελματίες εκτελεστές και όχι για αντάρτες. Σε όλο τον αγώνα ήσουν δραστήριος δημιουργικά παρότι ανασταλτικά γύριζες πολλά μέτρα πίσω αλλά προτιμάς να κάνεις παιγνίδι από εκεί.

Μέχρι το τέλος και μετά το χαμένο πέναλτι δεν έπαψες να προσπαθείς να ρεφάρεις όπως στο 84' που μπήκες στην περιοχή από τη μπαλιά του Zlatan αλλά δεν ανοίχτηκε για να την ξαναπάρει και προσπαθώντας να τον βρεις με τακουνιά κόπηκες από τον Verthongen. Συνέχισες ενώ η άμμος στην κλεψύδρα σωζόταν και με μία εξαιρετική 25αρα λόμπα έβγαλες ασσίστ για τον Σάλπι στην πλάτη της άμυνας στο τετ-α-τετ του 87', ενώ στο 90' ακολούθησες τη φάση και παίρνοντας την ασσίστ του Σάλπι παστέλωσες αμέσως το 3-3 και έγινες έτσι και στο champions league ο πρώτος σκόρερ του Π.Α.Ο.Κ. για φέτος με 2 τέρματα αφήνοντας πίσω σου Σαλπιγγίδη και Vieirinha να ακολουθούν με ένα. Η σύγκριση με τον 34χρονο (τον Σεπτέμβρη) Alex στα 2 παιγνίδια με τη Fener θα είναι καταλυτική όταν θα κληθείτε να τεντώσετε με τον Canario το ορθόδοξο τόξο. Εύχομαι στις 26 Αυγούστου να προσθέσεις στα προσωνύμια και το πορθητής και μύθους για 6 δάχτυλα και 3 πόδια.

Σαλπιγγίδης: Τελικός απολογισμός 1 γκολ και 2 ασσίστ στους 2 αγώνες και εξαιρετική απόδοση. Ασίγαστο διεκδικητικό πείσμα, συνεχές πλεονέκτημα στην πλάτη της άμυνας και 1 στα 3 τετ-α-τετ που είναι αξιοπρεπές ποσοστό για φορ αλλά γίνεται εύκολα μοιραίο. Και στις 2 περιπτώσεις η αντίδραση σου ήταν ως συνήθως ακαριαίο προϊόν γρήγορης σκέψης όπως στο 13' (άτιμο) όταν αντιλαμβάνεσαι ότι ο Van der Wiel θα κάνει λάθος γύρισμα προς τα πίσω και τρυπώνοντας στην περιοχή φτάνεις πρώτος στη μπάλα και μετά από ένα ελαφρύ στοπάρισμα σουτάρεις σωστά αμέσως με το δεξί πάνω στην κίνηση αλλά στέλνεις και εσύ τη μπάλα στο κέντρο της εστίας αλλά με δύναμη και στο βασανιστικό δευτερόλεπτο που η μπάλα γκελάρει στον Steke και κυλάει προς τη γραμμή η ιστορία πάει ήδη να γράψει ότι το πρώτο γκολ αμα τη επιστροφή σου ήταν το Π.Α.Ο.Κ.-Ajax 1-0 και ξαφνικά ο ψηλός παγώνει το χρόνο και μπλοκάρει τη μπάλα σε μια φάση τόσο οριακή που θυμίζει τον τελικό του '66 και το αιώνιο γκολ του Harst το οποίο μελετήθηκε στο τμήμα Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και βρέθηκε ότι δεν είχε περάσει ολόκληρη η μπάλα τη γραμμή για 6 εκατοστά. Ε στη δικιά μας περίπτωση αν το βάλουν κάτω τα δικά μας παλικάρια από το ΕΜΠ θα βρουν ότι μιλάμε για 10 πόντους το πολύ με το συμπάθιο κιόλας.

Στο 57' είσαι στο κατάλληλο σημείο στη μικρή περιοχή για να σπρώξεις απλά και φορίσια τη μπάλα στα δίχτυα για το 2-3 γράφοντας όμως σε μια άσχημη ψυχολογική στιγμή το πρώτο σου γκολ της επιστροφής στην Τούμπα. Στο 87΄ βγαίνεις εξαιρετικά στην πλάτη της άμυνας μετά τη λόμπα του Vladan και εκεί ενώ είχες την ευκαιρία να πλασάρεις αποφασίζεις να δοκιμάσεις να τον περάσεις ανοίγοντας αριστερά και παρότι παίρνεις έτσι ένα προβάδισμα εκατοστών εκείνος απλώνει τα τεράστια άκρα του και έτσι το τελικό πλασέ με το αριστερό το οποίο δεν είναι και αρκετά δυνατό γκελάρει στον Steke και προλαβαίνει τη μπάλα που έχει χάσει ταχύτητα πριν περάσει τη γραμμή ο Verthongen. Στο 90' ο Zlatan βγάζει την κεφαλιά-πάσα στον κενό χώρο όπου εφορμείς και αντέχοντας τη σύγκρουση με τον Verthongen προλαβαίνεις οριακά και σπάς τη μπάλα στον επερχόμενο Vladan που ισοφαρίζει και βάζει τελεία σε 2 ματς που δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ. Η άμυνα τους με τον Bilica τον ψηλό Βραζιλιάνο και τον Dekir Irtegun ή τον νεοαποκτηθέντα από την Γκεντσλέρ Ilhan Eker είναι προβληματική σε ταχύτατες αναπτύξεις με τη μπάλα κάτω για αυτό και πιστεύω πως θα σκοράρεις στο Saratsoglou για να δούμε πως είσαι όντως ο πολιούχος αλλά ειλικρινά με αυτά που βλέπω πίσω αμφιβάλλω αν θα μπορέσουμε να κρατήσουμε το 0 παθητικό στην Τούμπα.

Muslimovic: Μπήκε στο 64' και πέρασε στην κορυφή με τον Σάλπι να έρχεται δεξιά και τον Vieirinha να περνάει αριστερά και να γυρνάμε σε 4-3-3 καθώς ο Sorlin πέρασε στον άξονα.πλάι στον Garcia. Πιστώνεται την παγκόσμια πρωτοτυπία ως επιθετικός ακόμα και όταν του γίνεται πέναλτι (όπως στο 81' που έφαγε σχαριά που την έδειχνε μετά συνέχεια στον Ισπανό) δεν το κερδίζει εξαιτίας του ατσούμπαλου τρόπου που πέφτει. Στο 84' μπαίνει στην περιοχή αλλά πηγαίνει και πέφτει πάνω στον Ivic που προσπαθώντας να του τη δώσει με τακουνιά κόβεται από τον Verthongen ενώ έχει συμμετοχή στο τρίτο γκολ στο 90' καθώς από το βολέ κερδίζει και βγάζει εξαιρετικά την κεφαλιά πάσα στον κενό χώρο για τον Σάλπι που προλαβαίνοντας να σπάσει τη μπάλα στον Ivic προσφέρει το 3-3. Τα θετικά του ισοψηφούν συχνά με τα αρνητικά του όπως το ότι δεν κατέγραψε καμία τελική που είναι ως γνωστόν βασικό ζητούμενο από αυτόν και τα επικείμενα παιγνίδια είναι μια ακόμη ευκαιρία εξιλέωσης για αυτόν καθώς έλειψε και πάλι ως τραυματίας και στο πρώτο ματς.

Filomeno: Μπήκε στο 83' για 10 λεπτά με τις καθυστερήσεις αντί του Miro για να παίξει αριστερό εξτρέμ για να παίξει αριστερά στο 4-3-3 και πρόλαβε να πιάσει μία χλιαρή κεφαλιά σε σέντρα του Σάλπι στο 85' που μπλόκαρε εύκολα ο Stekele. Έχει όρεξη και δίψα για διάκριση και μπορεί πραγματικά να αποτελέσει εσωτερική μεταγραφή της ομάδας αρκεί να βρεθεί ο ρόλος και ο χρόνος του.

Δερμιτζάκης: Το κοουτσάρισμα του στο δεύτερο παιγνίδι θύμισε σε κάποιο βαθμό Άγγελο καθώς δεν δίστασε να κάνει πολύ επιθετικές αλλαγές και να γυρίσει πρώτα σε 4-3-3 μισή ώρα πριν τη λήξη και 3-4-3 στο τελευταίο δεκάλεπτο. Αυτό ήταν και το αυτονόητο που θα έκανε κάθε νοήμων άνθρωπος στο 2-3 για αυτό και δεν πιστεύω πως χρειάζονται συγχαρητήρια για έναν νοήμων άνθρωπο που κάνει το αυτονόητο. Χρεώνεται σε αντίθεση με το πρώτο ματς ότι η ομάδα επέστρεψε από τα αποδυτήρια με ολική έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και παρέδωσε την πρόκριση μέσα σε 9 λεπτά. Όποιο και αν ήταν το τελικό αποτέλεσμα η συμβολή του θα ήταν μερική έτσι και αλλιώς και κυρίως ψυχολογική αλλά παρουσιάστηκε τελικά και η ανάγκη τακτικού ανασχηματισμού στην οποία ανταποκρίθηκε επαρκώς. Βρίσκεται μπροστά σε ακόμα μια μεγάλη πρόκριση για να οδηγήσει την ομάδα στο θησαυρό της Πόλης και ξέρει καλά πως σε περίπτωση επιτυχίας θα περάσει μέσα από την ιστορική συγκυρία στην αιωνιότητα.

Λαός: Στο πρώτο ημίχρονο πήγαμε καλά σε όλα τα επίπεδα και με το κλασσικό αλλά πάντα έξυπνο και γρήγορο «εμπρός αϊτέ» από 4 και 5-6 αλλά με το ξεκίνημα του δευτέρου και εμείς όπως και η ομάδα ακόμα παίρναμε νερά και κόκα κόλες και δεν τα είδαμε τα γκολ. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απογοητευτικό από το ότι όταν γίνεται το 1-1 δεν ξεσηκωνόμαστε αυτόματα στις ιαχές Π.Α.Ο.Κ. όπως ξέρουμε και συνηθίζαμε παλιότερα να κάνουμε για να ντοπάρουμε τους παίκτες και να βγάλουμε την πίστη στην ατμόσφαιρα ότι εδώ είναι Τούμπα. Έπρεπε να φτάσουν τα πράγματα στο χείριστο σημείο (κλασσικό ΠΑΟΚτσήδικο μοτίβο) στο 1-3 για να ξαναπάρουμε μπρος και να στηρίξουμε συντελώντας στην ανατροπή και την ισοφάριση. Η επιστροφή στην πόλη είναι μια ιστορική συγκυρία άνευ προηγουμένου χάρη στην οποία τα φτερά στο έμβλημα του αετού πρέπει να ανοίξουν και να πάψουν να παραμένουν κλειστά ως ένδειξη πένθους για την απουσία από την Πόλη των πόλεων. Και ανεξάρτητα από το αν θα πάρουμε εισιτήρια ή όχι στην Πόλη πρέπει να πάμε και να γυρίσουμε με τα φτερά ανοιχτά.

Διαβάστε ακόμη...