Μαντί Καμαρά: Αποκάλυψη τώρα

Σε μια χρονιά από την οποία ο Δικέφαλος δεν έχει και πολλά να κρατήσει ο 28χρονος χαφ ήταν μάλλον ο πολυτιμότερος παίκτης του.

Κι αυτό διότι έκλεισε τη σεζόν με 10 γκολ ενεργητικό – τα εννέα με το κεφάλι- κάνοντας ρεκόρ καριέρας.

Τα περισσότερα μάλιστα, από τα οποία, τα επτά για την ακρίβεια, έδωσαν νίκες και πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα του.

Ο μέσος από τη Γουινέα άνοιξε το σπίτι του και έδωσε συνέντευξη στον Σάββα Τζιομπάνογλου.

Το σπίτι του που ομορφαίνει από τα χαμογέλα που χαρίζει απλόχερα η μόλις λίγων μηνών κόρη του, Μπάλια, που εκτός από τη θέση που έχει πάρει στην καρδιά του έγινε ήδη και τατουάζ στο χέρι του.

Κάνοντας έναν απολογισμό της φετινής σεζόν, της πρώτης του στον ΠΑΟΚ, αλλά και μια αναδρομή στην καριέρα του στην Ελλάδα, ο Μαντί ήταν αποκαλυπτικός σχετικά με όσα συνέβησαν το περασμένο καλοκαίρι.

Μίλησε για το πώς τον έπεισε ο Ματίας Αλμέιδα να πάει στην ΑΕΚ και το πώς άλλαξε τελικά γνώμη μιλώντας με την οικογένειά του και μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη.

Αποκάλυψε πώς οι Βιεϊρίνια και Σουαλιό Μεϊτέ τον παρότρυναν να έρθει στην Τούμπα.

Αν κι ο Γάλλος άργησε μήνες ολόκληρους να γίνει συμπαίκτης του.

Και μίλησε για τα κοινά στοιχεία του Ραζβάν Λουτσέσκου με τον Ζοζέ Μουρίνιο.

Δεν ξεχνά όσα πήρε από τον Ολυμπιακό, το "δώρο ζωής" που του έκανε ο πρόεδρος Βαγγέλης Μαρινάκης και περιγράφει πώς τελικά αποφάσισε να αλλάξει φανέλα.

Ο Καμαρά αξιολογεί τη σεζόν που τελείωσε με τον ΠΑΟΚ στην τρίτη θέση.

Προσπάθησε να εξηγήσει την πορεία της ομάδας του στην κανονική περίοδο, τη μεταμόρφωσή της στα playoffs και δίνει το στίγμα για την επόμενη σεζόν.

Δίνει τη δική του σκοπιά για το αντίο του Βιεϊρίνια.

Προβλέπει ποιος θα είναι ο νέος ηγέτης του ΠΑΟΚ (παραδεχόμενος μάλιστα, ότι ο ρόλος του αρχηγού δεν ταιριάζει στον Μαντί Καμαρά).

Τέλος, μιλά με τα καλύτερα λόγια για τους Έλληνες του ΠΑΟΚ, τον Γιάννη Μιχαηλίδη και τον Γιάννη Κωνσταντέλια.

"Ο Ντέλιας μπορεί να αγωνιστεί σε οποιαδήποτε κορυφαία ομάδα της Ευρώπης", λέει χαρακτηριστικά.

Το περασμένο καλοκαίρι έβλεπα τις προτάσεις που είχα στην διάθεσή μου και προσπαθούσα να πάρω την καλύτερη απόφαση.

Ήξερα πόσο πολύ με θέλει στον ΠΑΟΚ ο Ραζβάν Λουτσέσκου, το άκουγα, αλλά διάβαζα και τα δημοσιεύματα.

Είχα μια πολύ καλή πρόταση από την ΑΕΚ.

Είχα μιλήσει με τον Ματίας Αλμέιδα και μετά τη συζήτηση που είχα μαζί του του είχα πει "ΟΚ, έρχομαι στην ΑΕΚ"

Στη συνέχεια όμως, το συζήτησα με την οικογένειά μου κι η απόφασή μου άλλαξε.

Δεν ήθελα να μείνω στην Αθήνα, ενώ έχω φύγει από τον Ολυμπιακό.

Θα ήταν δύσκολο για μένα νομίζω.

Θεώρησα λοιπόν, ότι θα ήταν καλύτερο για μένα να έρθω στον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη.

Εκείνη την περίοδο ήταν έγκυος η σύζυγός μου και πήραμε μαζί την απόφαση να μετακομίσουμε στη Θεσσαλονίκη.

Όταν παίζεις πολλά χρόνια σε μια ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός είναι δύσκολο να αλλάξεις φανέλα.

Αυτό είναι όμως, το ποδόσφαιρο.

Μπορεί να είσαι για αρκετές σεζόν κάπου και μετά να έρχονται έτσι τα πράγματα και να παίρνεις την απόφαση να φύγεις.

Αυτό έγινε και με μένα.

Είμαι καλά, είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι στον ΠΑΟΚ.

Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο είναι εντυπωσιακή, οι Έλληνες φίλαθλοι είναι τρελοί με το ποδόσφαιρο.

Είμαι πολύ καλά στην ομάδα.

Ο Βιεϊρίνια και ο Μεϊτέ

Ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο μίλησα όταν μου ήρθε η πρόταση του ΠΑΟΚ ήταν ο Βιεϊρίνια.

Τον ρώτησα για το πώς είναι τα πράγματα εδώ και φυσικά μου είπε τα καλύτερα.

Για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο, που εγώ τη γνώριζα μέχρι τότε μόνο ως αντίπαλος, αλλά και για το οικογενειακό κλίμα που επικρατεί εντός ομάδας.

Θυμάμαι ότι ο αμέσως επόμενος με τον οποίο επικοινώνησα ήταν ο Σουαλιό Μεϊτέ, τον οποίο ρώτησα αν σκοπεύει να παραμείνει στην ομάδα.

Μου είπε ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια πολύ καλή ομάδα.

"Ο ΠΑΟΚ είναι μια οικογένεια και να ξέρεις ότι αν τελικά θα πάρεις την απόφαση να έρθεις θα είναι ευτυχισμένος", μου είπε.

Βέβαια όταν τον ρώτησα αν θα είμαστε συμπαίκτες δεν ήταν ξεκάθαρος.

"Θα προσπαθήσω να μείνω κι ίσως να επιστρέψω στον ΠΑΟΚ" έλεγε.

Όταν ξεκίνησε η προετοιμασία και στη συνέχεια η σεζόν μίλησα ξανά μαζί του.

"Τι μαλ… μού έλεγες. Πέρασε ένας μήνας, δύο μήνες, τρεις μήνες 'θα έρθω, θα έρθω' μου έλεγες. Που είσαι;"

Εντάξει, να ξέρετε πάντως ότι πολλές φορές πριν τελικά επιστρέψει μού τηλεφωνούσε πριν από τα παιχνίδια για να μου ευχηθεί καλή επιτυχία κι όταν όταν κερδίζαμε για συγχαρητήρια.

Στο τέλος βέβαια έστω και με καθυστέρηση κάποιων μηνών επέστρεψε και τα πράγματα ήταν καλύτερα.

Είμαι ικανοποιημένος για τα γκολ που έχω πετύχει, αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να βοηθήσω περισσότερο τον ΠΑΟΚ και σε άλλους τομείς.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου έχει πολλές ομοιότητες ως προπονητής με τον Μαρτίνς κυρίως σε ότι αφορά στην αφοσίωση που περιμένουν από τους παίκτες τους στην τακτική.

Θυμάμαι ότι το ίδιο μού ζητούσε κι ο Μαρτίνς όταν είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα.

Στη συνέχεια πολλές φορές με χρησιμοποιούσε ως πιο προωθημένος.

Κάποιες φορές στο "οκτώ", κάποιες φορές στο "δέκα".

Το ίδιο έκανε κι ο Ραζβάν και για μένα ήταν σχετικά εύκολο να προσαρμοστώ στις απαιτήσεις του.

Πρώτα από όλα ο Λουτσέσκου, ξέχωρα από προπονητής, είναι και πολύ καλός άνθρωπος

Ως προσωπικότητα μού φέρνει στο μυαλό τον Ζοζέ Μουρίνιο.

Είναι πολύ διαφορετική η εντύπωση που σου δίνει όταν τον βλέπεις στην τηλεόραση από αυτή που αποκτάς όταν δουλεύεις μαζί του.

Όταν είσαι κοντά του κάθε μέρα, όταν μιλάς μαζί του καθημερινά στην προπόνηση, καταλαβαίνεις ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι πάνω απ' όλα ένας πολύ καλός άνθρωπος.

Πώς να το εξηγήσω καλύτερα;

Βλέπεις στην τηλεόραση τον Μουρίνιο και νομίζεις ότι έχει άσχημη προσωπικότητα.

Όταν όμως, συναναστρέφεσαι μαζί του αντιλαμβάνεσαι πόσο απέχει από την εικόνα που είχες δημιουργήσει γι' αυτόν.

Έχεις την εντύπωση ότι είναι άνθρωποι που είναι πάντα έτοιμοι να μαλώσουν, να φωνάξουν, αλλά όλοι οι προπονητές που είχα ήταν έτσι.

Κι οι περισσότεροι ήταν αυστηροί απέναντι στους παίκτες τους.

Θυμάμαι πως όταν έκανα το πρώτο μου τατουάζ ο Μαρτίνς δεν με έβαζε να παίξω για δυο ή τρία παιχνίδια

Εγώ δεν καταλάβαινα το γιατί μέχρι που του μίλησα.

Άλλωστε κι άλλοι ποδοσφαιριστές είχαν τατουάζ.

"Έχεις αλλάξει για αυτό σε αφήνω στον πάγκο.

Αν μου δείξεις ότι κάνω λάθος τότε θα σε χρησιμοποιήσω και πάλι.

Αυτό που θέλω από σένα όμως είναι να παραμείνεις απλός".

Όταν ολοκλήρωσε τα λόγια του εγώ έμεινα να τον κοιτώ αποσβολωμένος…

Με τον Ολυμπιακό κέρδισα τίτλους κι είχα καλές σχέσεις με όλους στην ομάδα.

Ο κ. Μαρινάκης μου φέρθηκε σαν πατέρας

Παίζω ποδόσφαιρο για να εξασφαλίσω την οικογένειά μου.

Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου, αλλά παίζω ποδόσφαιρο και για τη μητέρα μου.

Ιδιαίτερα γ' αυτήν.

Στην Αφρική η ζωή είναι δύσκολη.

Είμαι μοναχογιός κι έχω τρεις μεγαλύτερες αδερφές.

Για τη μητέρα μου ήταν πολύ δύσκολο να μας αναθρέψει, ιδιαίτερα από τη στιγμή που χάσαμε τον πατέρα μου όταν ήμουν 16 χρονών

Κι από τότε προσπαθούσα να παίξω επαγγελματικά ποδόσφαιρο για να στηρίξω την οικογένεια μου και τη μητέρα μου.

Όταν λοιπόν, με έφεραν στον Ολυμπιακό, ο Πιερ Ισά κι ο Φρανσουά Μοντεστό, ένιωσα πολύ τυχερός.

Κι αυτό γιατί έπαιζα σε μια ομάδα που έπαιρνε τίτλους, που έπαιζε κάθε χρόνο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Όσο ταλαντούχος κι αν είσαι, πρέπει να πιέζεις όσο μπορείς περισσότερο τον εαυτό σου και να γίνεσαι καλύτερος.

Με βοήθησε πολύ ο Μαρτίνς.

Όταν λοιπόν, άρχισα να καθιερώνομαι στον Ολυμπιακό ήρθε ο πρόεδρος και μου είπε:

"Τι θα ήθελες να έχεις; Ποιο είναι το όνειρο σου;”.

Εγώ του απάντησα ότι ονειρεύομαι να χτίσω ένα σπίτι για τη μητέρα μου.

Ο πρόεδρος έδωσε χρήματα στον τότε εκπρόσωπό μου, Πιερ Ισά, που πήγε στη Γουινέα κι αγόρασε ένα σπίτι στην οικογένειά μου

Αυτό το δώρο ήταν για μένα δώρο ζωής και δεν μπορώ να το ξεχάσω.

Η μητέρα μου ονειρευόταν να έχει ένα ωραίο σπίτι για μας και το όνειρό της εκπληρώθηκε.

Όταν παίζεις καλά έρχονται προτάσεις, ατζέντηδες σε πλησιάζουν.

Πολλές φορές μιλάς με τον εκπρόσωπό σου και βλέπεις τις προοπτικές σου.

Είχα πρόταση για να ανανεώσω το συμβόλαιό μου με τον Ολυμπιακό, ωστόσο θεώρησα ότι ήταν καιρός να φύγω

Ήθελα να παίξω εκτός Ελλάδας.

Πήγα για έναν χρόνο στη Ρόμα κι όταν επέστρεψα είχα πρόταση από τη Λιόν.

Εκείνη την περίοδο, όμως δεν ήμουν ελεύθερος και θα έπρεπε να συμφωνήσει για τη μεταγραφή μου ο Ολυμπιακός, που ήθελε να με κρατήσει.

Η αλήθεια είναι ότι τότε προτιμούσα να φύγω από την Ελλάδα.

Δεν είμαι Έλληνας και μετά από τόσα χρόνια εδώ είχα βάλει στο μυαλό μου ότι θα έπρεπε να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό.

Για μένα ήταν πολύ δύσκολο, όταν την τελευταία μου χρονιά στον Ολυμπιακό δεν έπαιζα.

Κάποιοι πίστευαν ότι αυτό γινόταν επειδή πλέον εγώ δεν ήθελα να παίζω στην ομάδα.

Όσο κερδίζεις είσαι καλός.

Όμως, όταν έχασα το πέναλτι στον αγώνα Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό κάποιοι πίστευαν ότι ήθελα να φύγω

Ενώ μέχρι τότε είχα παίξει σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια.

Το ξαναλέω όμως, έτσι είναι το ποδόσφαιρο.

Έχει τα πάνω του και τα κάτω του.

Για τις αποφάσεις που πήρα πάντως δεν μετανιώνω.

Ακόμη έχω φίλους στον Ολυμπιακό και μίλησα μαζί τους στο τέλος της σεζόν.

Στον ΠΑΟΚ νιώθω καλά.

Πιστεύω πως απέναντι σε κάθε ποδοσφαιριστή που μετακινείται από τον Ολυμπιακό στον ΠΑΟΚ ή αντίστροφα η συμπεριφορά όλων είναι διαφορετική.

Όλοι προσπαθούν να σε κάνουν να νιώσεις καλά.

Να δημιουργήσουν γύρω σου το κατάλληλο περιβάλλον για να αποδώσεις όσο καλύτερα μπορείς.

Αυτό συνέβη και με μένα.

Βέβαια κι εγώ όπως κάθε άλλος παίκτης πρέπει να αποδεικνύω στο γήπεδο την αξία μου.

Πρέπει να δείξεις στο γήπεδο ποιος είσαι.

Έτσι κι οι ομάδες. Πέρυσι όλα πήγαν καλά στον ΠΑΟΚ για να φτάσει να κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Φέτος όλα πήγαν καλά στον Ολυμπιακό.

Πέρυσι ο Ολυμπιακός ξεκίνησε καλά, όμως στη συνέχεια προέκυψαν ζητήματα τραυματισμών, προβλήματα με τον προπονητή κι έμεινε πίσω.

Φέτος τα προβλήματα τα είχαμε εμείς.

Τραυματισμοί, η τιμωρία του προπονητή.

Επηρεαστήκαμε, φτάσαμε να προηγούμαστε σε παιχνίδι και να δεχόμαστε δυο γκολ μέσα σε δυο λεπτά και να το χάνουμε.

Η ψυχολογία μπορεί να αλλάζει, αλλά η νοοτροπία πρέπει να είναι ίδια.

Όταν παίρνεις το πρωτάθλημα, δεν σταματάς.

Πρέπει την επόμενη σεζόν να προσπαθείς ακόμα περισσότερο για να το ξαναπάρεις.

Βέβαια φέτος δεν είχαμε και τύχη.

Υπήρχαν παιχνίδια και μάλιστα αρκετά που παίξαμε καλά και θα έπρεπε να τα έχουμε κερδίσει, αλλά τα χάσαμε στις λεπτομέρειες

Ήταν και το διάστημα που δεν είχαμε τον προπονητή μας στον πάγκο που μας κόστισε και χάσαμε πολλούς αγώνες.

Δεν είχαμε σταθερότητα.

Για μένα ήταν σημαντικό ότι ακόμη και στις άσχημες περιόδους μας, οι φίλαθλοι μάς στήριξαν κι ήταν εκεί για να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.

Το είπα και νωρίτερα, οι Έλληνες οπαδοί είναι άλλο πράγμα

Η σεζόν δεν ήταν καλή για μας.

Ο στόχος ήταν να πάρουμε το πρωτάθλημα και δεν τα καταφέραμε.

Θα πρέπει να δούμε τι δεν πήγε καλά φέτος, να κρατήσουμε τα θετικά και να επιστρέψουμε τη νέα χρονιά.

Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά ανάμεσα στα ντέρμπι της κανονικής περιόδου, που δεν κερδίσαμε κανένα κι αυτά των playoffs.

Ίσως ήταν μια ομιλία του Ραζβάν Λουτσέσκου που μας ενέπνευσε.

"Πιστέψτε το" μας είπε.

"Παλέψτε κάθε παιχνίδι μέχρι τέλους και να έχετε πίστη στις δυνατότητές σας".

Κι αυτό κάναμε. Έτσι επιστρέψαμε και πετύχαμε την ανατροπή στο παιχνίδι με την ΑΕΚ.

Νομίζω ότι αν αγωνιζόμασταν και στην κανονική περίοδο με τη νοοτροπία που είχαμε στα playoffs θα είχαμε πολλές πιθανότητες να πάρουμε το πρωτάθλημα

Ακόμη κι αν τελικά δεν το παίρναμε, θα το διεκδικούσαμε μέχρι τέλους μαζί με τον Ολυμπιακό.

Μάλιστα, μετά το τελευταίο παιχνίδι με την ΑΕΚ στην Τούμπα αστειευτήκαμε με τον προπονητή .

"Αν παίζατε έτσι όπως παίξατε στα playoffs και πριν, σίγουρα θα παίρναμε το πρωτάθλημα", μας είπε στα αποδυτήρια.

"Αν είχαμε και τον προπονητή μας στον πάγκο σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, τότε θα το παίρναμε χωρίς αμφιβολία", του απαντήσαμε εμείς.

Η αλήθεια όμως είναι ότι κανείς δεν ξέρει τι θα μπορούσε να γίνει.

Στο ποδόσφαιρο, αλλά και στη ζωή γενικότερα πρέπει να παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις μέχρι το τέλος.

Μετά από ήττες και χαμένους βαθμούς φτάσαμε στα playoffs κι είχαμε μόνο ένα πράγμα στο μυαλό μας:

Να τελειώσουμε τη σεζόν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Και για μας και για την ομάδα και για τους οπαδούς μας που έκαναν τόσα πολλά ταξίδια για να έρθουν να μας υποστηρίξουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Πιστεύω ότι αν διατηρήσουμε αυτή τη νοοτροπία που δείξαμε στα playoffs, την επόμενη σεζόν θα έχουμε πιθανότητες στο τέλος να τερματίσουμε πρώτοι.

Τα γκολ που πέτυχα ήταν αποτέλεσμα δουλειάς στις προπονήσεις.

Δουλέψαμε πολύ φέτος κυρίως στις στατικές φάσεις κι άλλαξε ο δικός μου ρόλος σε αυτές.

Κάθε φορά ο προπονητής μού ζητούσε να μπαίνω στην περιοχή.

Επίσης, δουλέψαμε πολύ στην τακτική.

Πώς να φέρνουμε, μέσω των ακραίων επιθετικών, την μπάλα στην αντίπαλη εστία.

Μπαίνοντας συχνά στην περιοχή των αντιπάλων έχεις περισσότερες ευκαιρίες να σκοράρεις.

Τώρα γιατί τα γκολ ήρθαν με κεφαλιές;

Κι αυτό έχει εξήγηση.

Στον Ολυμπιακό όταν η μπάλα ήταν πλάγια, παίκτες όπως ο Φορτούνης ή ο Ποτένσε συνήθιζαν να τη βγάζουν προς τα έξω, προς το ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής.

Αυτός ήταν ο λόγος που τα γκολ που πετύχαινα εκεί ήταν συνήθως με μια επαφή.

Εδώ στον ΠΑΟΚ οι ακραίοι συνηθίζουν να σεντράρουν και να φέρνουν την μπάλα κοντά στην εστία του αντιπάλου.

Τα γκολ ήρθαν με δουλειά στην προπόνηση.

Δούλεψα πολύ με τον Πάολο Καστορίνα και τον Παντελή Κωνσταντινίδη για το πώς θα πρέπει να κινούμαι στην αντίπαλη περιοχή.

Στις προπονήσεις μια ημέρα πριν από τα παιχνίδια όταν δουλεύαμε τις στατικές φάσεις έβγαινα πρώτος στην μπάλα, προλαβαίνοντας τον Μιχαηλίδη κι έπαιρνα τις κεφαλιές.

'Ε Μαντί' μου έλεγε ο Μιχαηλίδης 'αυτή ήταν δική μου μπάλα. Αν θέλεις να βγαίνεις πρώτος, εντάξει, αλλά να βάζεις γκολ'

Ο Μιχαηλίδης είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής και μου αρέσει πολύ να παίζω μαζί του.

Όταν είχε κάποια προβλήματα τού μιλούσα.

"Είσαι πολύ καλός ποδοσφαιριστής και πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου" του είχα πει.

Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν περίοδοι που όλα σου πηγαίνουν καλά και σε κάποιες άλλες δεν σου βγαίνει τίποτα.

Ακόμη και να σου ασκούν άσχημη κριτική εσύ πρέπει να συνεχίζεις να πιστεύεις στις δυνατότητές σου και να δουλεύεις σκληρά.

Κοιτάξτε τι έκανε ο Μιχαηλίδης στα playoffs.

Δυο ασίστ, δυο υπέροχα γκολ.

Κι αυτοί που μιλούσαν άσχημα για αυτόν, στο τέλος τον αποθέωσαν.

Ξέρω ότι πολλοί είναι αυτοί που έχουν την εντύπωση ότι ο σκοπός μου τα τελευταία χρόνια ήταν να παίξω μπάλα σε ένα πιο προηγμένο πρωτάθλημα από το ελληνικό και με κατηγορούν για αυτό.

Να ρωτήσω κάτι, υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής δεν ονειρεύεται να αγωνιστεί σε κάποιο από τα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης;

Όλοι αυτό θέλουν.

Όλοι θέλουν το κάτι παραπάνω… κι οι ποδοσφαιριστές, αλλά κι οι ομάδες.

Όλες οι μεγάλες ελληνικές ομάδες θέλουν να παίζουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Να κάνουν καλές πορείες στο Europa ή στο Champion League.

Αν είναι να μιλήσουμε για μένα προσωπικά σίγουρα ο τρόπος σκέψης μου έχει αλλάξει πολύ από τότε που ήρθα ως νεαρός να παίξω ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.

Για μένα αυτό που είναι το πιο σημαντικό πλέον είναι να δημιουργώ καλές σχέσεις, όπου κι αν αγωνίζομαι.

Είμαι στον ΠΑΟΚ και θέλω να έχω καλές σχέσεις με όλους τους ανθρώπους του.

Έφυγα από τον Ολυμπιακό και διατήρησα τις καλές σχέσεις που δημιούργησα εκεί.

Και να σας πω και κάτι άλλο; Δεν ξέρω αν υπήρξε άλλος Αφρικανός ποδοσφαιριστής που ήρθε στην Ελλάδα και έπαιξε τόσα χρόνια σε μια ομάδα.

Ήρθα στην Ελλάδα χωρίς να έχω τίποτα κι η αλήθεια είναι ότι το ποδόσφαιρο μού έδωσε πολλά

Δεν πήγα σχολείο για να επιμορφωθώ και να γίνω για παράδειγμα προπονητής ή τεχνικός διευθυντής, μετά το τέλος της καριέρας μου.

Και πρέπει όσο είμαι ενεργός να βλέπω το καλύτερο για την οικογένειά μου.

Ο Μουρίνιο έχει καλές σχέσεις με όλους τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους έχει κατά καιρούς δουλέψει.

Κι εγώ έχω καλές σχέσεις μαζί του.

Δεν έχω όμως, μιλήσει μαζί του για να πάω στην ομάδα του.

Δεν ξέρω τι μπορεί να έχει γραφτεί στην Τουρκία ή αν κάποιοι πλέκουν τέτοιου είδους σενάρια και δεν με απασχολεί.

Αυτό που με ενδιαφέρει τώρα είναι να ταξιδέψω στην πατρίδα μου, να ξεκινήσω τις διακοπές μου και να ξεκουραστώ.

Να κάνω πράγματα που δεν μπορώ να κάνω στη διάρκεια της σεζόν.

Όπως σήμερα για παράδειγμα που πήγα βόλτα με την κόρη μου.

Έζησα από μέσα την εκδήλωση για το αντίο του Βιεϊρίνια.

Δεν ξέρω αν θα ζήσω κι εγώ μια τέτοια στιγμή όταν θα έρθει η ώρα να σταματήσω την καριέρα μου.

Πιστεύω όμως, ότι όλοι οι ποδοσφαιριστές ονειρεύονται να βιώσουν κάτι παρόμοιο.

Ο Βιεϊρίνια είναι ξεχωριστός άνθρωπος.

Σαν ποδοσφαιριστής ήταν φανταστικός, όμως ως προσωπικότητα είναι ακόμα πιο σημαντικός.

Πιστεύω ότι θα παραμείνει κοντά στην ομάδα και το εύχομαι.

Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στον ΠΑΟΚ κατάλαβα πόσο πολύ αγαπάει το σύλλογο, αλλά και τη Θεσσαλονίκη

Τον Αντρέ τον αντιμετώπισα ως αντίπαλος κι ήξερα πόσο καλός ποδοσφαιριστής είναι.

Ήξερα επίσης, ότι έχει αγωνιστεί με τη Βόλφσμπουργκ.

Αυτό που δεν ήξερα ήταν πως αυτή ήταν η δεύτερη θητεία του στον ΠΑΟΚ, ότι αγωνιζόταν εδώ πριν πάει στη Γερμανία.

Τον ήξερα ως δεξί ή αριστερό μπακ, αλλά δεν γνώριζα ότι ήταν εξτρέμ.

Είδα μερικά VIDEO από τα πρώτα του χρόνια στον ΠΑΟΚ κι εντυπωσιάστηκα.

Είδα επίσης, το παιχνίδι του στο Champions League με αντίπαλο την Ίντερ.

Και σκεφτόμουν ότι όταν ο Βιεϊρίνια έπαιζε με τον Κέβιν Ντε Μπρόινε, εγώ ήμουν ακόμη νεαρός στην Αφρική

Ποιος θα είναι ο επόμενος ηγέτης του ΠΑΟΚ μετά τον Βιεϊρίνια;

Νομίζω ότι ο Ζίβκοβιτς μπορεί να αναλάβει τον ρόλο αυτό.

Μου αρέσει να μιλώ με τους συμπαίκτες μου.

Να τους δίνω καμία φορά συμβουλές, αλλά να κάνω ομιλίες στα αποδυτήρια πριν από τους αγώνες με όλη την ομάδα συγκεντρωμένη γύρω μου;

Δε νομίζω ότι μου ταιριάζει.

Στο ημίχρονο να πω δυο λόγια ναι, αλλά όχι κάτι παραπάνω.

Ο ΠΑΟΚ έχει τέτοιου είδους ποδοσφαιριστές.

Είναι ο Ζίβκοβιτς, είναι ο Σβαμπ.

Ο Τάισον όχι... Ο Τάισον είναι σαν τον Κωνσταντέλια.

Δεν του αρέσει να μιλά πολύ στα αποδυτήρια, προτιμά να μιλά με την μπάλα στο γήπεδο.

Ο Ντέλιας για να σου μιλήσει έρχεται κοντά σου και μιλά πάντα χαμηλόφωνα.

Είπαμε Ζίβκοβιτς, Σβαμπ, μερικές φορές ο Κεντζιόρα.

Ο Κωνσταντέλιας είναι πολύ ταλαντούχος ποδοσφαιριστής.

Βέβαια είναι γεγονός ότι αγωνίζεται στην Ελλάδα, στην πατρίδα του, στην ομάδα που τον ανέδειξε κι είναι φυσικό να νιώθει άνετα, βασιλιάς.

Το αγαπώ αυτό το παιδί.

Χαίρομαι που είναι ευτυχισμένος με αυτό που κάνει.

Πιστεύω ότι ο Ντέλιας θα μπορούσε να αγωνιστεί σε οποιαδήποτε κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη.

Πηγή: sport24.gr