Το ρόστερ έκλεισε με ένα στίγμα

Το να φτιάξεις ρόστερ ομάδας εξήντα αγώνων τη σεζόν, δεν είναι κάτι εύκολο. Γίνεται ακόμα πιο δύσκολο, αν την προηγούμενη χρονιά τα λάθη είναι πολλά.

Το καλοκαίρι για τον ΠΑΟΚ δεν θα ήταν εύκολο. Η στόχευση ήταν σύνθετη και είχε πολλές διακλαδώσεις.

Προφανώς έπρεπε να καλυφθούν τα κενά. Εννοείται πως έπρεπε να χαμηλώσει ο μέσος όρος ηλικίας, να αυξηθεί η αθλητικότητα του συνόλου. Έπρεπε να ξεφορτωθεί περιπτώσεις που δεν ανήκουν στο ποδόσφαιρο του 2025, έπρεπε να στείλει δανεικούς ποδοσφαιριστές. Έπρεπε να πουλήσει χωρίς κόστος, έπρεπε να αγοράσει με προοπτική.

Στο θέμα των πωλήσεων, η επιλογή φυγής του Κοτάρσκι έμοιαζε επιβεβλημένη. Σε πρώτη φάση, όχι απλά δεν στοίχησε, αλλά αν ο ΠΑΟΚ είναι στη League Phase του Europa League, το οφείλει σε μεγάλο βαθμό στον Γίρι Παβλένκα.

Σε αγορές, προφανώς και έκανε την εντυπωσιακότερη όλων, με αυτή του Χρήστου Ζαφείρη. Το ότι δεν τον έχει από σήμερα, είναι ένα θέμα, αλλά σε επίπεδο προοπτικής είναι τοπ. Του δίνει όλα αυτά τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένα σύγχρονο χαφ.

Η αγορά του Μεϊτέ στην αρχή του καλοκαιριού, αναβάθμισε σίγουρα τη μεσαία γραμμή και ουσιαστικά αποκτήθηκε ο Μπιάνκο αντί του Σβαμπ. Η προσφορά του Αυστριακού ήταν τεράστια για τον ΠΑΟΚ, απλά στο συνδυαστικό των επιλογών, ο Ιταλός είναι ο πιο έξι απ' όλους. Είναι η κάλυψη Μεϊτέ που δεν υπήρχε ποτέ, είναι παίκτης ομάδας, είναι πιο αθλητικός.

Στη θέση του Κόλεϊ ήρθε ο Βολιάκο. Άλλου είδους στόπερ, άλλο πόδι, όλοι μιλάνε για καλή παιδεία και σωστές αποφάσεις. Θα το δούμε. Η ουσία βέβαια είναι πως έχει κάλυψη ο Κεντζιόρα όμως το κλειδί είναι ο Λόβρεν. Αν είναι λειτουργικός, που έτσι δείχνει, πρόβλημα σοβαρό δεν θα έχει ο ΠΑΟΚ. Αν όχι, τον Γενάρη θα ψάχνει στόπερ ή θα πρέπει να αναβαθμίσει τον Μπαταούλα.

Στα μπακ, ο Κένι έχει δείξει τι είδος παίκτη είναι και βοηθάει, ο Τέιλορ δεν είναι Τζόναθαν Γκόμεζ και θα δώσει ανάσες στον Μπάμπα.

Στους μεσοεπιθετικούς υπάρχει ένας παραπάνω, ο Ιβανούσετς, τον οποίο και περιμένουμε να προσαρμοστεί έτσι ώστε να καλυφθεί ο ένας χρόνος παραπάνω του Τάισον.

Και πάμε στη πληγή. Στα αγαπημένα μας φορ. Είναι στίγμα για τον μηχανισμό του ΠΑΟΚ που δεν έφερε πειστική επιλογή για το ροτέισον με Γιακουμάκη. Ο Κρητικός δείχνει πειστική λύση, φέρνει περισσότερη ταχύτητα, δύναμη και εκτελέσεις χαμηλά και ψηλά, όμως με τον Τσάλοφ στο ροτέισον το πράγμα δυσκολεύει.

Το λάθος του ΠΑΟΚ είναι πως άργησε να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα. Το ανθρωπιστικό του πράγματος – έγκυος η γυναίκα του δεν θέλει να φύγει – είναι σεβαστό και κατανοητό. Δεν είναι λόγος να μείνει ένα κλαμπ ακάλυπτο.

Το θέμα με τον Ρώσο είναι πνευματικό. Και καλούμαστε όλοι να τον πιστέψουμε, χωρίς να πιστεύει ο ίδιος στον εαυτό του.

Το ότι ο ΠΑΟΚ επιχείρησε να πάρει τοπ περιπτώσεις, ίσως και να του καθόταν στο τέλος της ημέρας. Του Μπρέθγουέιτ για παράδειγμα, μπορούσε να γίνει. Όμως δεν έγινε και αυτό μεταφράζεται σε αναποτελεσματικότητα και δημιουργία εκνευρισμού στον περίγυρο.

Γενικά ο ΠΑΟΚ έχασε χρόνο χωρίς λόγο. Λόγω κακής εκτίμησης, λόγω περιπτώσεων που απλά δεν γινόντουσαν, λόγω πολλών απόψεων, λόγω ενός τρόπου λειτουργίας που το ταβάνι του είναι χαμηλότερο από τις ανάγκες της ομάδας και της ανταπόκρισής της στον ανταγωνισμό.

Όλα βέβαια τα παραπάνω είναι θεωρητικά. Ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου έχει διαφορετικά ζητούμενα από τα φορ του. Απλά έπρεπε να εντάξει έναν με καλύτερη τεχνική, καλύτερη συνδυαστικό και καλύτερη εκτέλεση από τον Τσάλοφ.

Όλα τα παραπάνω βέβαια είναι θεωρητικά. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας και το βλέπουμε κάθε χρόνο. Αυτά που το καλοκαίρι δείχνουν σωστά, τον Οκτώβριο μπορεί να δείχνουν λάθος. Και το ανάποδο.

Οι ομάδες κερδίζουν τίτλους. Οι προπονητές και η διαχείρισή τους. Η σύνθεση χαρακτηριστικών. Ο περίγυρος και το κλίμα. Η ψυχραιμία στις κακές βραδιές.

Μέχρι σήμερα, ο ΠΑΟΚ τα πήγε πρίμα όχι ως εικόνα, αλλά ως αποτέλεσμα. Με αφετηρία τον αγώνα της Κυριακής, ξεκινά η πραγματική σεζόν. Αυτή που κάθε εβδομάδα δοκιμάζει την πνευματική του ισορροπία, αυτή που σε οδηγεί στη μία μάχη πίσω από την άλλη.

Θα δούμε λοιπόν ποιες θεωρίες θα επιβεβαιωθούν και ποιες όχι.

Όμως σε πρώτη φάση, ο ΠΑΟΚ οφείλει να κάνει την αυτοκριτική του για το ένα αλλά κραυγαλέο κενό που άφησε. Έτσι ώστε να βελτιώσει τη λειτουργία του και να μην επαναλαμβανόμαστε κάθε χρόνο.