Ο ΠΑΟΚ σε κρίσιμο σταυροδρόμι

Ο αγώνας του ΠΑΟΚ στο “Καραϊσκάκης” ήταν καθρέφτης της φετινής σεζόν του.

Σε ματς που “καιγόταν” για το αποτέλεσμα, κόντρα σε μια ομάδα χωρίς κίνητρο της οποίας οι οπαδοί της περίμεναν την φιέστα, έκαναν “όλα” από το πρώτο ημίχρονο και δεν πολυασχολούνται με όσα γινόταν στο χορτάρι, προηγήθηκε με γκέλα του τρίτου τερματοφύλακα του Ολυμπιακού στο 1ο λεπτό και τελικά έφαγε τέσσερα γκολ!

Επιθετικά ασόβαρος, όπως ολόκληρη τη χρονιά, αγωνιστικά ανισόρροπος, όπως ολόκληρη τη χρονιά, με αμυντικά προβλήματα, όπως ολόκληρη τη χρονιά, χωρίς φορ όπως στο μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς, με κάποιες λάθος αλλαγές (ειδικά του Τάισον) όπως συχνά στη χρονιά, ελπίζει πλέον μόνο στην 3η θέση και τούτο επειδή έχει καταρρεύσει η ΑΕΚ!

Παρεμπιπτόντως, και ο τρόπος που ο Ολυμπιακός έβαλε τέσσερα γκολ, σχεδόν σβηστά, επίσης είναι ενδεικτικός του πως “τραμπούκιζε” ποδοσφαιρικά και τους τρεις βασικούς αντιπάλους του., όσο κυλούσε η σεζόν όλο και περισσότερο – όλοι έφαγαν από μια τεσσάρα, η ΑΕΚ έφαγε και τέσσερα και έξι και μετά διαλύθηκε.

Πίσω στον ΠΑΟΚ. Το πρωτάθλημα τελειώνει σε μια εβδομάδα. Η 3η θέση έχει διαφορά από την 4η, καθώς δίνει και περισσότερο χρόνο προετοιμασίας και καλοκαιρινό “μαξιλαράκι” στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις – μια πρόκριση αρκεί για το league stage του Conference. Εκτός κι αν ο ΟΦΗ πάρει το κύπελλο, οπότε και ο 3ος και ο 4ος θα βράζουν στο ίδιο καζάνι.

Σε κάθε περίπτωση, θεωρητικά μιλώντας, δεν μπορεί ο σχεδιασμός της επόμενης χρονιάς να εξαρτάται από ένα αποτέλεσμα. Στον ΠΑΟΚ όλα δείχνουν ότι η απόφαση να συνεχίσουν μαζί με τον Λουτσέσκου στην σεζόν όπου ο σύλλογος κλείνει 100 χρόνια ζωής, είναι ειλημμένη.

Κρατώ μια επιφύλαξη, όχι από πληροφορίες, από ένστικτο: σε παιχνίδι που ο ΠΑΟΚ θέλει δυο αποτελέσματα για να “κλειδώσει” την 3η θέση, εγώ λέω ότι αν η ΑΕΚ των πέντε συνεχόμενων ηττών κάνει διπλό, τότε τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο.

Αλλά ας πάμε με το σενάριο της παραμονής Λουτσέσκου. Το ασφαλέστερο έτσι κι αλλιώς. Η δική του παραμονή σημαίνει άραγε και την ανανέωση Τάισον, Μπράντον Τόμας, Μεϊτέ ή και Σβαμπ;

Μου φαίνεται αστείο. Έχω μονάχα σεβασμό και αγάπη για όλους όσους φόρεσαν την φανέλα του ΠΑΟΚ και ειδικά για εκείνους που κατάφεραν πέρυσι να πάρουν το πρωτάθλημα.

Όμως ο “Δικέφαλος” και ο Ραζβάν έχουν κάνει το ίδιο λάθος ξανά στο πρόσφατο παρελθόν – ο Μπίσεσβαρ έπαιζε ακόμα και όταν είχε εικόνα βετεράνου, ο Ελ Καντουρί έβγαινε μόνο όταν τραυματιζόταν (συχνά) και ο Άντρε επίσης, όσο άντεχε, είχε μπόλικο χρόνο συμμετοχής.

Όλα τα πράγματα στη ζωή κάνουν τον κύκλο τους. Και οι πρωταθληματικές ομάδες το ίδιο.

Εντάξει, ο Τάισον, αν μείνει, θα έχει άλλο ρόλο, λένε τα ρεπορτάζ.

Ωραία, βάζουμε στοίχημα ότι αν μείνει, δεν θα βγαίνει παρά σπάνια από την ενδεκάδα;

Ο Βραζιλιάνος είναι προσωπικότητα και είναι παιχταράς. Και όλοι έχουμε άγχος για το ποιος θα τον αντικαταστήσει – ο ΠΑΟΚ  σε κάτι τέτοιες κινήσεις παρουσιάζει ποσοστά ευστοχίας Σακίλ Ό Νιλ στις βολές (Κόλεϊ αντί Κουλιεράκης και Μπακαγιόκο αντί Μεϊτέ το περασμένο καλοκαίρι – δεν περιγράφω άλλο).

Η επιμονή σε ποδοσφαιριστές που κάποτε προσέφεραν πολλά όμως, είτε εξαιτίας της ανασφάλειας για την αντικατάστασή τους, είτε και από αφοσίωση, μπορεί να -και έχει – αποδειχθεί καταστροφική.

Με τον Λουτσέσκου λοιπόν;

Με τον Λουτσέσκου. Αλλά όχι με τις ίδιες παθογένειες και τις ίδιες εμμονές.