Καιρός να τελειώνει το... «χύμα στο κύμα»

Νομίζω ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η ουσία. Προπονητές έρχονται και παρέρχονται από μια ομάδα, όπως παίκτες, όπως ακόμη και μεγαλομέτοχοι ή πρόεδροι. Οι ομάδες μένουν. Και είναι μεγάλες ομάδες μόνο όταν λειτουργούν σοβαρά.

Στον ΠΑΟΚ όλα τα τελευταία χρόνια λείπει η σοβαρότητα. Η οργάνωση, ο προγραμματισμός, το πλάνο και οι άξιοι άνθρωποι που θα πλαισιώσουν τον μεγαλομέτοχο, τη διοίκηση και την ομάδα για να επιτευχθούν οι στόχοι που θα καθοριστούν.

 Ούτε καν στόχοι καθορίζονται και όταν, θεωρητικά, καθορίζονται, κανείς δεν ξέρει τον τρόπο για να υλοποιηθούν. Και δεν τον ξέρει γιατί δεν δούλεψε για να τον επιλέξει. Ολα γίνονται πρόχειρα και συγκυριακά.

Μέχρι πριν από ένα μήνα, η κατάσταση ήταν όμορφη και ωραία. Οι αποτυχίες δεν είχαν λείψει, αλλά ο ΠΑΟΚ ήταν "μέσα" σε τρεις διοργανώσεις. Διεκδικούσε την πρόκριση στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ, διεκδικούσε την πρόκριση στο Κύπελλο, ενώ παρέμενε σταθερά πρώτος στο Πρωτάθλημα. Σήμερα, μετά από δύο αποκλεισμούς, η ομάδα βρέθηκε δεύτερη στη βαθμολογία και απογοητεύει με τις εμφανίσεις της.

Οπως συνηθίζεται, σε όλο τον κόσμο και όχι μόνο στην Ελλάδα, αρχίζει να φουντώνει η συζήτηση γύρω από τον προπονητή. Κακώς. Και λέω κακώς, γιατί η συζήτηση θα έπρεπε να περιστρέφεται γύρω από τι ακριβώς περίμενε ο ΠΑΟΚ από τον Αναστασιάδη και εάν στην αρχή της χρονιάς έγινε σοβαρή συνεννόηση για τους στόχους της ομάδας, αλλά και για το πλάνο στο οποίο θα βαδίσουν χέρι-χέρι μεγαλομέτοχος, διοίκηση, προπονητής και παίκτες.

Το παράξενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι και ο ίδιος ο Αναστασιάδης δίνει αφορμή, από τη δική του πλευρά, με όσα λέει στους παίκτες στα αποδυτήρια. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τους προετοιμάζει για μια πιθανή απομάκρυνσή του από τον ΠΑΟΚ, σε περίπτωση ήττας από την Καλλονή.

Οσο κι αν ήθελε να "ξύσει" το φιλότιμό τους, θα έπρεπε νομίζω να αποφύγει αυτή τη νύξη, γιατί, ουσιαστικά, δεν έχει να προσφέρει τίποτε. Το πιθανότερο είναι να "περάσει" τη δική του ανασφάλεια και σε όλους τους παίκτες, από τη στιγμή που τον αγαπούν και τον πιστεύουν.

Αλλά εδώ ρωτώ το εξής: Αντε και κέρδισε ο ΠΑΟΚ την Καλλονή. Μετά τι γίνεται; Θα υπάρχει ενδεχόμενο απομάκρυνσης του Αγγελου μετά το επόμενο ματς, ή το μεθεπόμενο; Θα αρχίσει δηλαδή να κρίνεται πλέον από το αποτέλεσμα κάθε αγώνα; Αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Και φανερώνει τη λανθασμένη νοοτροπία που έχουν ακόμη και ομάδες που θέλουν να λένε ότι διεκδικούν τίτλους. Πολύ πρόσφατα, το είδαμε να συμβαίνει και στον Ολυμπιακό.

Ολα αυτά θα αποτελέσουν απλώς σκέψεις και προβληματισμούς, εάν οι παίκτες του ΠΑΟΚ και ο προπονητής τους κατορθώσουν, αρχής γενομένης από σήμερα, να επαναφέρουν την ομάδα στην ίδια καλή πορεία που είχε μέχρι και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Απ' αυτούς εξαρτάται το μέλλον του ΠΑΟΚ στη φετινή χρονιά και η έκβαση της ίδιας της δικής τους προσπάθειας που άρχισε από την προετοιμασία. Εδώ που φτάσαμε, πρέπει να αντιδράσουν προσφέροντας τον καλύτερο εαυτό τους για να επιτύχουν ό,τι περισσότερο μπορούν.

Αλλά, σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα δεν είναι πώς θα εξελιχθεί απλώς η φετινή χρονιά. Το ζήτημα είναι από το επόμενο καλοκαίρι να αρχίσει ο ΠΑΟΚ να ξέρει πού θέλει να βαδίσει, πώς και με ποιους. Με συγκεκριμένο σχεδιασμό, με συγκεκριμένο προσανατολισμό, με συγκεκριμένο σκεπτικό, με συγκεκριμένη φιλοσοφία. Κάποτε πρέπει να τελειώνουμε με την τακτική του... "χύμα στο κύμα"

Toυ Στέλιου Γρηγοριάδη