Μια αλλαγή σελίδας που έμοιαζε να έρχεται
SHARE:
Όπως ήρθε ξαφνικά έτσι έφυγε και ξαφνικά από τη ζωή του ΠΑΟΚ ο Γιόσκο Μιλενκόσκι. Ο έμπειρος κόουτς ήταν αυτός που διαδέχτηκε τον Γιάννη Καλμαζίδη σε μια περίοδο δύσκολη για τον σύλλογο όπου Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός ανέβαιναν επίπεδο ταχύτητα και ο ΠΑΟΚ καλούνταν να διατηρηθεί ως ένας από τους διεκδικητές των τίτλων. Και τα κατάφερε σε ένα βαθμό αφού κατέκτησε επί των ημερών του ένα Κύπελλο, ένα Super Cup και βρέθηκε στους τελικούς του 2023 όταν αυτό έμοιαζε δύσκολο.
Η… σχέση ΠΑΟΚ-Μιλενκόσκι ανέτρεψε τα ως τότε δεδομένα του συλλόγου καθώς είχαμε συνηθίσει την ομάδα της Θεσσαλονίκης να αλλάζει με ιδιαίτερη άνεση τους προπονητές, με την παραμικρή στραβή και έχοντας σχεδόν μηδαμινή υπομονή. Ο Μιλενκόσκι, αντίθετα, κέρδισε την εμπιστοσύνη των ανθρώπων του ΠΑΟΚ και διατηρήθηκε στη θέση του αξιοποιώντας κάθε μικρή λεπτομέρεια που λειτούργησε υπέρ του και κατά κύριο λόγο το ήθος και την αξιοπρέπειά του.
Η αλήθεια είναι πως πέρα από την αξιόλογη ομάδα του ΠΑΟΚ τη σεζόν 2022-23, με Ράπτη, Βουκίδη και Βαν Ντεν Ντρις, δεν είχε τη δυνατότητα να διεκδικήσει πολλά περισσότερα τις επόμενες δύο σεζόν. Και μάλιστα η πορεία προς του τελικούς του 2023 ήταν μια προσωπική επιτυχία του κόουτς όταν ο ΠΑΟΚ μετρούσε συνεχόμενες ήττες από τον Παναθηναϊκό μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου, σε πρωτάθλημα, League Cup και Super Cup, και εν τέλει όχι μόνο δεν ξαναέχασαν από τους πράσινους αλλά τους πέταξαν εκτός τελικών στο πρωτάθλημα και εκτός τελικού Κυπέλλου. Όλα αυτά με τον Μιλενκόσκι να βγαίνει μπροστά και να παίρνει πάνω του τις ευθύνες για όλες τις ήττες που είχαν προηγηθεί.
Πάντα ο κόουτς ήταν έτοιμος να βγει μπροστά και να προστατεύσει τους παίκτες του και αυτό ήταν κάτι που κέρδισε την εμπιστοσύνη όλων. Ήταν έτοιμος να υπερασπιστεί την ομάδα του ακόμα και στις δύσκολες στιγμές και οι παίκτες επέστεψαν ξανά και ξανά τη στήριξη αυτή. Παρόλα αυτά είναι γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ έμεινε στάσιμος και ίσως να έκανε και βήματα πίσω. Η περσυνή σεζόν σώθηκε δια μαγείας κυρίως με την επιστροφή του Γαλιώτου αλλά ήταν φανερό ότι ο ΠΑΟΚ έμοιαζε ένα σύνολο χωρίς αρχή μέση και τέλος.
Ενδεχομένως η ευθύνη του Μιλενκόσκι να μην έχει να κάνει τόσο με το κοουτσάρισμα αλλά με το στήσιμο της ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό πως ο φετινός ΠΑΟΚ, πέρα από την αστοχία σχετικά με την επιλογή του Μασό που ουσιαστικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, είναι άστοχο και αυτό που συμβαίνει στους ακραίους.
Ο Κοκκινάκης μέχρι πέρυσι ήταν ένας εκ των κορυφαίων λίμπερο του πρωταθλήματος και επιλέχθηκε να μετατραπεί σε ακραίος, μετά από αρκετά χρόνια, ενώ αποκτήθηκε και ο Καρασαββίδης που είναι ένας σταθερά καλός λίμπερο και χρησιμοποιείται επίσης ως ακραίος. Οπότε ο ΠΑΟΚ και ο Μιλενκόσκι επέλεξαν να πάρουν όχι ένα αλλά δύο ρίσκα σε μια πολύ κομβική θέση. Επιπλέον, όπως πέρυσι έτσι και φέτος στις πρώτες αγωνιστικές ο ΠΑΟΚ του Μιλενκόσκι μοιάζει να μην έχει αυτή τη σπίθα και το αίσθημα του νικητή. Ο Μίλωνας είναι μια παραδοσιακά καλή ομάδα τα τελευταία χρόνια αλλά μόνιμα αντιμετώπιζε πρόβλημα στην Πυλαία. Πριν λίγες μέρες όχι μόνο νίκησε αλλά έκανε και σχεδόν περίπατο στο PAOK Sports Arena με τον ΠΑΟΚ να έχει ως μόνο… survivor τον Ερνάντεζ που έμοιαζε να παίζει μόνος του.
Η αλλαγή σελίδας έμοιαζε να έρχεται ωστόσο είναι μάλλον λάθος το timing αφού ο ΠΑΟΚ μέσα στον Νοέμβριο ψάχνει τρόπο να ανασυνταχθεί έχοντας ήδη χάσει έδαφος αγωνιστικά και σε θέμα σχεδιασμού. Ο ερχομός του Γιέντρικ σίγουρα θα φέρει ποιότητα και δυναμική στη μπροστά ζώνη του ΠΑΟΚ αλλά η ομάδα χρειάζεται συνολική αναβάθμιση και όχι μόνο ατομική.
Αυτό που άπαντες πρέπει να παραδεχτούμε βέβαια είναι πως ο Γιόσκο Μιλενκόσκι έδωσε πράγματα στον ΠΑΟΚ, όσο θα μπορούσε, αλλά κυρίως ότι ήταν πάντα ένας πραγματικός κύριος. Ακόμα και αν λέμε ότι στον αθλητισμό δε χωράει η πολιτική το να υπάρχει ένας Σκοπιανός κόουτς σε ομάδα της Θεσσαλονίκης, και μάλιστα και προπονητής της εθνικής ομάδας της χώρας του, είναι μια ιδιαίτερη συνθήκη. Ο Μιλενκόσκι ήταν πάντα άψογος στη συμπεριφορά του, δεν προκάλεσε ποτέ το παραμικρό και αυτό δείχνει την ποιότητα του χαρακτήρα του και γιατί άπαντες τον σεβάστηκαν λίγο παραπάνω στον δικέφαλο.
