Παραμένουν τα ανοιχτά μέτωπα...

Πριν μια βδομάδα είχε ανέβει στο Paokmania ένα κείμενο το οποίο οριοθετούσε την εβδομάδα που μας πέρασε σαν εβδομάδα εξελίξεων. Εξελίξεις υπήρξαν βέβαια αλλά...

Φτάσαμε δεκαοχτώ μόλις μέρες πριν το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι του Δικεφάλου και δεν είναι υπερβολή να πω ότι "μας έχουν ζώσει ήδη τα φίδια". Το τοπίο στο διοικητικό παραμένει θολό, ενώ και στο ρόστερ της ομάδας υπάρχουν πολλά θέματα που ζητούν άμεσα πλέον λύση.

Η υπόθεση του Βιτόλο  είναι ακόμα σε εκκρεμότητα, οι προτεινόμενες μειώσεις στις απολαβές βασικών παιχτών δεν έχουν γίνει ακόμα επίσημα αποδεκτές από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές –όσο και αν κάποια μέσα από επικοινωνιακά παιχνίδια διατείνονται το αντίθετο- ενώ η ομάδα δεν ενισχύθηκε ακόμα σε θέσεις που πονάει. Ο αμείλικτος χρόνος κυλάει αντίστροφα και μάλιστα σε βάρος μας.

Ο κόσμος έχει αρχίσει και βρίσκεται σε αμηχανία βλέποντας όλα αυτά τα ανοικτά μέτωπα να μην κλείνουν. Αντίδραση δικαιολογημένη σε μεγάλο βαθμό.

Δε θέλω να φανταστώ την περίπτωση να μην έχουν αποκτηθεί οι απαραίτητοι –και κατά τον Boloni- παίκτες τις επόμενες μέρες. Η ολιγωρία θα είναι μεγάλη και οι συνέπειές της δεν αποκλείεται να φανούν σύντομα...