Σε προηγούμενο σημείωμά μου με τίτλο ‘παιχνίδι με παιχνίδι’ ανάλωσα την σκέψη μου στο πως αντιμετωπίζει η κάθε ομάδα την σειρά παιχνιδιών που έχει να δώσει στην συνέχεια.

Η γνώση της ιστορίας γενικότερα αλλά και ειδικότερα η γνώση της ιστορίας της ομάδας μας αποτελούν σίγουρα πολύτιμο σύμμαχο στη γνώση του σήμερα, αλλά και για τη χάραξη της πορείας και τον καθορισμό των στόχων για το μέλλον.

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επόμενη μέρα, η κάθε επόμενη, που ακολουθεί, μετά από κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα.

Είναι χιλιο-ειπωμένο. Κάθε φορά σκεφτόμαστε το επόμενο παιχνίδι. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν όλοι οι προπονητές και παίκτες.

Όσοι δημοσιολογούν ή δημοσιογραφούν, προσπαθούν να απαντήσουν σε μια σειρά από ερωτήματα που ανακύπτουν στην καθημερινότητα. Περιορίζομαι, όπως είναι κατανοητό, στα ερωτήματα που αφορούν το ποδόσφαιρο.

Θα προσπαθήσω σήμερα να ακουμπήσω το πρόβλημα της της βίας στο χώρο του ποδοσφαίρου, γιατί έτσι όπως κοινοποιήθηκε και παρουσιάστηκε, μάλλον αδικεί τον συγκεκριμένο χώρο. Όχι βέβαια, ότι δεν έχει τις ευθύνες του. Τεράστιες.

Το προηγούμενο κεφάλαιο «Μεταγραφές» έκλεινε με την αναφορά στην προτίμηση των προπονητών, που δεν είναι άλλη, από το ότι θέλουν να έχουν στη διάθεση τους 25-26 ποδοσφαιριστές και αν είναι δυνατόν δύο ισάξιους για την κάθε θέση.

...να το πει τώρα. Αλλιώς να σωπάσει. Διάλεξα τη γνωστή αυτή φράση για τίτλο, γιατί θέλω να τονίσω το γεγονός πως είναι προτιμότερο να ακουστούν τώρα, οι όποιες παρατηρήσεις και σχόλια, γιατί γίνονται πιο εύκολα δεκτές, μέσα σ' ένα κλίμα χαράς και ικανοποίησης.

Είναι γνωστό σε όλους ότι η κάθε εποχή του χρόνου έχει και τα δικά της φρούτα.

Κάθε φορά που κάθομαι για να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ , έρχονται στο μυαλό μου στιγμές από ευρωπαϊκούς κι όχι μόνο, τελικούς διαφόρων οργανώσεων στις οποίες συμμετείχε η ομάδα μας. Κι από εκείνους που κερδίσαμε αλλά κι από εκείνους που χάσαμε.

Λίγες μέρες αφότου έκλεισε μια ακόμα μεταγραφική περίοδος, χρήσιμο είναι να πούμε λίγα ακόμα λόγια για αυτό το κρίσιμο αλλά και ιδιαίτερα προσφιλές στους φιλάθλους όλων των ομάδων θέμα...

...να δούμε τα πράγματα, έτσι όπως είναι κι όχι όπως θα θέλαμε. Η εικόνα του να κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα, δεν μας περιποιεί τιμή. Καλό είναι να φροντίσουμε να μην χύνουμε το γάλα.