Εκτός από τα μυαλά, πονάει και η ψυχή μας...

Για να καταλάβει κανείς την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ΠΑΟΚ, στη Νίκαια δέχθηκε τρία γκολ από μία ομάδα που μετρούσε συνολικά οχτώ στο πρωτάθλημα, έχοντας ξεκάθαρο πρόβλημα στην επίθεση. Και το χειρότερο για τον ΠΑΟΚ είναι πως προηγήθηκε και κατάφερε σε ένα ακόμη παιχνίδι να κυνηγά το σκορ.

Γνωρίζοντας κανείς -πλέον- τις αδυναμίες του ΠΑΟΚ στα μετόπισθεν, είναι εύκολο να τον «χτυπήσει» και στη συνέχεια να... χτίσει εκεί πάνω, παίζοντας με το μομέντουμ και την ήδη σκοτωμένη ψυχολογία του Δικεφάλου. Όπως έγινε και με τον Ιωνικό, με τους ασπρόμαυρους να παρουσιάζουν την εικόνα πλήρους κατάρρευσης δευτερόλεπτα μετά το 1-1 που έφερε τους γηπεδούχους μέχρι το 60' με προβάδισμα δύο τερμάτων, σε μια ολική ανατροπή. Το οξύμωρο δε για τους Θεσσαλονικείς είναι πως μοιάζουν να βρίσκουν κίνητρο και αντίδραση στο παιχνίδι, όταν πλέον δεν έχουν να χάσουν κάτι άλλο. Όταν τίποτα δεν μπορεί να γίνει χειρότερο απ΄όσο είναι ήδη...

Και ο ΠΑΟΚ στην παρούσα φάση είναι στο χειρότερο δυνατό σημείο από κάθε άποψη. Μετά την ήττα από τον Άρη, σε μια προσπάθεια προσέγγισης της επόμενης ημέρας του ΠΑΟΚ, η μικρή ιστορία του Ραζβάν Λουτσέσκου -αναφερόμενος στον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ- αποτελούσε ένα παράθυρο της γενικότερης εικόνας και αλήθειας του ΠΑΟΚ, σημειώνοντας τότε πως:

«Και αυτό είναι ένα παράδειγμα (σ.σ. Μπίσεσβαρ) που αντακλά το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει αγωνιστικά ο ΠΑΟΚ και προφανώς δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας ενόψει των επερχόμενων αναμετρήσεων το Δεκέμβριο πως μπορεί να αλλάξει δραματικά καθώς είναι σαφές πως και ψυχολογικά ο ΠΑΟΚ μοιάζει άδειος. Και μπροστά σε αυτή τη συνθήκη που χαρακτηρίζει τον ΠΑΟΚ στην παρούσα φάση είναι άπαντες υπόλογοι...».

Και μόλις λίγες ημέρες μετά, ο Ραζβάν Λουτσέσκου θεώρησε χρέος του να ζητήσει συγγνώμη από τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, λέγοντας πως λυπάται πολύ καθώς εκείνος ευθύνεται για τη θλιβερή εικόνα του μέσα στο γήπεδο, έχοντας φέρει τον ποδοσφαιριστή στα όρια του. Και το mea culpa του Ρουμάνου σε αυτήν την περίπτωση αντανακλά τη γενικότερη πίεσή του να βρει λύσεις, ακόμη και μέσα από τις εμμονές του, σε ένα προβληματικό ρόστερ. Και αυτό μαθηματικά θα τον οδηγούσε σε λάθη που αναγνώρισε δημόσια...

Στην παρούσα φάση όμως, το τελευταίο που έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ είναι ακριβώς αυτό! Να βγάζεις στη σέντρα και να δείχνεις με το δάχτυλο ποιος φταίει περισσότερο και ποιος λιγότερο! Λες και αυτοί που το βιώνουν εκ των έσω νιώθουν... καλά, από τα αποδυτήρια μέχρι τη διοίκηση. Δεν χρειαζόταν να ακούσει κανείς τί είχε να πει ο Ραζβάν Λουτσέσκου, το έβλεπες στην εικόνα του, στις αντιδράσεις, στον τρόπο που προσπαθούσε να βάλει τις σκέψεις του σε μια σειρά... Ο Λουτσέσκου είναι ο άνθρωπος που κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ στα πολύ δύσκολα, για όσους το ξεχνούν, πριν τη χρονιά του νταμπλ για να έρθει στη συνέχεια το αήττητο νταμπλ.

Είναι σαφές σε αυτή τη φάση πως τον έχει πάρει και εκείνον, όπως και τους παίκτες του, από κάτω. Ο Λουτσέσκου ήταν ράκος ψυχολογικά χθες. Κι αν δεν υπήρχε σημάδι από τα αποδυτήρια και από τις συζητήσεις και από το «τι να κάνουμε κόουτς» σε αυτή την τρικυμία εν κρανίω συγκυρία, τότε θα μπορούσαμε να κάνουμε κι άλλη συζήτηση. Είναι πολύ εύκολο να κρίνει κανείς από το αποτέλεσμα και τη βιτρίνα, αρκεί να μπούμε πρώτα στην ουσία. Και η ουσία είναι μία, ο ΠΑΟΚ παλεύει με τον εαυτό του και τα συντρίμμια του. Πονάει; Πολύ! Αλλά αυτή είναι τώρα η πραγματικότητα του ΠΑΟΚ που τον οδηγεί και σε επαναπροσέγγιση διαδρομής και στόχων.

Ό,τι έγινε δεν αλλάζει, όλα μπορούν όμως να αλλάξουν όταν αποδεχθούν την πραγματικότητα, κάνουν τον πόνο, δύναμη και σηκωθούν, αναζητώντας τις συνθήκες που θέλουν, κι αν δεν τις βρουν, να τις διαμορφώσουν μόνοι τους. Το έκαναν και στο παρελθόν. Και με μεγάλη επιτυχία.

Ρεαλισμό και προοπτική θέλει ο ΠΑΟΚ. Και τη δεύτερη του την έχει προσφέρει σε αφθονία ο Ιβάν Σαββίδης. Και είναι ο μόνος που μπορεί να το κάνει ξανά. Μόλις αντιληφθεί και κατανοήσει το πρώτο...