Τον κάρφωσε στο ξίφος

Όταν ο Π.Α.Ο.Κ. βρήκε τα λογικά του ανάγκασε τον Αίαντα να πέσει πάνω στο σπαθί του.
Olivares
Τον κάρφωσε στο ξίφος

Στο μικροσκόπιο του Olivares

Σε ένα από τα κλασσικά επεισόδια της Ιλιάδας ο Αίαντας ο Τελαμώνιος αφού έχει δώσει μάχη για να σώσει το σώμα του νεκρού Αχιλλέα από τους Τρώες τρώει τη χυλόπιτα σχετικά με το ποιος θα πάρει τα όπλα του καθώς ο Αγαμέμνονας αποφασίζει να δοθούν στον Οδυσσέα. Εκεί ο Αίας τυφλώνεται τόσο από την αδικία που επιτίθεται εναντίον των ίδιων των Αχαιών αρχηγών για να τους σφάξει αλλά η Αθηνά τον παραπλανά αναγκάζοντας τον να ξεσπάσει την οργή του σε ένα κοπάδι πρόβατα. Το πρωί όταν ξαναβρίσκει τα λογικά του και συνειδητοποιώντας την ατίμωση αποφασίζει να αυτοκτονήσει πέφτοντας πάνω στο ίδιο του το σπαθί.

Σε ένα από τα πιο κρίσιμα παιγνίδια της σύγχρονης ιστορίας του ο Π.Α.Ο.Κ. παρουσιάστηκε όντως στο πρώτο ημίχρονο ως ένα κοπάδι από ερίφια προς σφαγή για να ξεσπάσει τη φούρια του ο Αίαντας, αλλά στη συνέχεια εμφανίστηκε ο αληθινός αετός που ραμφίζοντας το φράγμα του Άμστελ και πλημμυρίζοντας την Αρένα ανάγκασε τον Σαλαμινιώτη να καρφωθεί στο ίδιο του το ξίφος. Αποδείχτηκε έτσι για ακόμη μια φορά ότι μεγαλύτερος αντίπαλος του Π.Α.Ο.Κ. είναι ο κακός εαυτός του τον οποίο όταν ελέγχει δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν. Με άμυνα ανάγκης (χωρίς Χαλκιά, Κόνδορα και Λίνο) βρήκε την αυτοκυριαρχία του στην επανάληψη μετά από ένα οικτρά ψαρωμένο ημίχρονο και καταφέρνοντας το ρήγμα στον ανταρτοπόλεμο χάρη στον αρχηγό των Παρτιζάνων μετέφερε τη λεία της πρόκρισης στη φωλιά της Τούμπας. Εκεί χρειάζεται να είναι ακόμα πιο προσεκτικός καθώς ο Τελαμώνιος είναι πιο επιθετικός στις εκτός έδρας εκστρατείες του και για να εξασφαλίσουμε τουλάχιστον τα 3 εκατομμύρια (+τηλεοπτικά και διαφημίσεις) του Europa καλύπτοντας έτσι το περυσινό άνοιγμα πρέπει να διατηρήσουμε το ανέπαφο της εστίας μας και να τους χτυπήσουμε στο τρανζίσιον όπου η νεανική τους ομάδα έδειξε σαφέστατες αδυναμίες.

Χαλκιάς: Έζησες το πρώτο δραματικό τέταρτο όπου το όνειρο εξελισσόταν σε εφιάλτη και από δικό σου τραγικό λάθος συνεννόησης με τον Μαλεζά σε συνδυασμό με την απονενοημένη απομάκρυνση του Bruno χαρίσαμε το γκολ. Δυστυχώς οι παιδικές ασθένειες της φοβίας εμφανίστηκαν και πάλι και σε συνδυασμό με την έλλειψη παιγνιδιών απαξίωσαν το περιβραχιόνιο που τιμά το μπράτσο σου. Το να είσαι βασικός τερματοφύλακας στον Π.Α.Ο.Κ και αρχηγός. του ελλείψει Κόνδορα σημαίνει πάνω από όλα πως εσύ πρέπει να εμπνέεις την αυτοπεποίθηση στους συμπαίκτες σου και να καθορίζεις το τέμπο του αγώνα που βολεύει την ομάδα. Όταν πρέπει να τους ηρεμήσεις και να πάμε αργά οι δικές σου χειρονομίες και η στάση σου είναι αυτές που θα επηρεάσουν τους υπόλοιπους όπως και όταν πρέπει να τους ενθαρρύνεις γιατί πρέπει να επιταχύνουμε. Αν ξεκινάει ο αγώνας και εμφανίζεσαι εσύ ο ίδιος ψαρωμένος και πρέπει να καθοδηγήσεις μια άμυνα που με αυτά τα πρόσωπα και με αυτή την διάταξη δεν έχει παίξει ούτε 3 παιγνίδια αυτομάτως έχουμε πρόβλημα. Το ζητούμενο λοιπόν πέρα από τη φυσική σου κατάσταση και τη φόρμα σου, οι οποίες έρχονται και παρέρχονται, είναι να είσαι εσύ διανοητικά δυνατός και ήρεμος ώστε από την αρχή της η ομάδα να αναβλύζει πίστη στις δυνατότητες της και προσήλωση στο αγωνιστικό της πλάνο. Αυτά σε κάνουν αρχηγό και βασικό τερματοφύλακα πολύ περισσότερο από τις διαμαρτυρίες στους διαιτητές ή τις παραπονιάρικες δηλώσεις για τους εκλέκτορες στον Τύπο.

Στο 4' ο γιός του Μανωλιού πέρασε παράλληλα στο Ντε Ζονκ στην κουρτίνα 3 και αυτός με τη μία βρήκε πλάγια αριστερά στη μικρή μας περιοχή αυτή τη ντροπή των συζύγων που έχει παρατήσει τη γυναίκα του να γεννοβολάει στην ξενιτιά για να πάει να παίξει μπάλα. Εκεί καθυστέρησες για μισό δεύτερο να βγεις που όπως ξέρεις είναι μοιραίο σε άλλες περιπτώσεις αλλά επειδή ο πρώτος σκόρερ της Ευρώπης αυτόματα υπέθεσε ότι θα έχεις βγει ταχύτερα αποφάσισε ενστικτωδώς να σκάψει το τόπι για να σε περάσει από πάνω με αποτέλεσμα να φύγει η jabulani πάνω από τη δοκό. Στο 10' έβγαλες καλή απόκρουση με διπλή όταν πρώτα έπεσες στη δεξιά γωνία αποκρούοντας το δυνατό σουτ του ντε Ζονκ και στη συνέχεια ενεργοποίησες τα ελατήρια του αστυνόμου Σαΐνη στους αστραγάλους για να σηκωθείς αμέσως και να διώξεις με το γόνατο το νέο πλάγιο σουτ του Σουλειμάν του Μικροπρεπούς (ο οποίος έκανε καραγκιοζιλίκια απέχοντας από τις προπονήσεις προσπαθώντας έτσι να τους πείσει να τον δώσουν στη West Ham) σε νέο κόρνερ.

Στη φάση που ακολούθησε μπλόκαρες τη σέντρα με δυσκολία μεταδίδοντας έτσι μια αίσθηση αστάθειας η οποία ενισχύθηκε από το γεγονός ότι δεν κοίταξες να σπάσεις με το χέρι τη μπάλα στα μπακ προτρέποντας τα να ανέβουν γιατί η ομάδα είχε κλειστεί και κλυδωνιζόταν. Έτσι στο μεθεπόμενο και γρουσούζικο 13ο λεπτό σε μια σέντρα από τα δεξιά του Suleiman Petty την οποία είχε εύκολα ο Στέλιος αποφάσισες να βγεις στην άκρη αριστερά φωνάζοντας του να σκύψει και εκεί παραβίασες ένα ακόμα αξίωμα των τερματοφυλάκων το οποίο λέει αν δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να πιάσουμε με ασφάλεια τη μπάλα τότε κοιτάμε να τη διώξουμε με γροθιές σε πλάγιο. Και σαν να μην έφταναν αυτά στην προσπάθεια να μπλοκάρεις σε πρόλαβε η κινητή ουρουγουανή διαμαρτυρία με την προβολή και σου έσπασε το δάχτυλο.

Αυτό το μήνα που θα μείνεις εκτός δράσης πρέπει να επανακτήσεις τη διανοητική σου δύναμη για να γίνεις αυτός που ξέρουμε. Την Τετάρτη (μαζί και με κάποια άλλα δώρα που σου έχω διαλέξει για φέτος και θα στα δίνω σταδιακά) θα σου φέρω παλιά επιτραπέζια (stratego,Laredo κλπ.) για να μη βαριέσαι αλλά και να ασκείς τα χέρια σου κινώντας τα πιόνια ωσάν την άμυνα.

Kresic: Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά ταλέντα στη θέση του τερματοφύλακα η οποία ένεκα των ειδικών της συνθηκών επιτρέπεται να θεωρεί ταλέντο έναν 25χρονο όπως αυτός γιατί η ωριμότητα σε αυτή τη θέση ηλικιακά έρχεται μετά τα 30 και μπορεί να παραταθεί και ως τα 40 πράγμα βιολογικά αδύνατον τη σημερινή εποχή για οποιαδήποτε άλλη θέση στο γήπεδο. Και αυτό το γεγονός είναι η ευχή και η κατάρα του Δαρείου ο οποίος έχει μεγάλες προοπτικές αλλά ακόμα μαθαίνει τη θέση η οποία πάνω από όλα απαιτεί προσωπικότητα πέρα από προσόντα. Παρά το ότι δεν έχει πάρει τα παιγνίδια που απαιτούνται παρουσιάστηκε ιδιαίτερα βελτιωμένος στην αποφασιστικότητα στις εξόδους σε έναν τομέα δηλαδή που πέρυσι έδειξε να χωλαίνει μαζί με τις απομακρύνσεις δια ποδός.

Η έξοδος στον τερματοφύλακα χωρίζεται σε 3 μέρη με το πρώτο να είναι η απόφαση για το βγαίνω δε βγαίνω φτου φτυμένος και άφτυστος που συχνά σε παγιδεύει στο No man's land που λένε και οι Αγγλοσάξονες. Σε αυτό επέδειξε σαφή βελτίωση με αποκορύφωμα τη φάση του 43' όπου μετά το άδειασμα του μαζευτήκαμε για Σουαρέ σε Cirillo (που γλίστρησε αλλά ζήταγε φάουλ) και Zinio βρήκε γρήγορα και με κατάλληλο πλονζόν του έκλεισε το οπτικό πεδίο αποκρούοντας το πλασέ. Στο δεύτερο μέρος που αφορά το μπλοκάρισμα της μπάλας ή την απομάκρυνση της έχει ακόμα κάποια ανασφάλεια με συνέπεια ενώ κατά κανόνα πηδάει μόνος του και είναι 2 μέτρα παλικάρι με χέρια κουπιά γαλέρας να δυσκολεύεται να μπλοκάρει τη μπάλα και να χρειάζεται δεύτερη προσπάθεια όπως έγινε στο 43' και στο 59'. Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια παρακολουθώντας μια προπόνηση του Schmeichel στη United πως όταν έβγαινε η κραυγή που έβγαζε ("Mine") ακουγόταν από το Trafford ως το Liverpool και ακόμα παρά πέρα και σε συνδυασμό με την δύναμη του έκαναν όποιον σκεφτόταν να διεκδικήσει τη μπάλα να το ξανασκεφτεί. Και αυτό είναι ένας ακόμα τομέας που καλείται να βελτιώσει δηλαδή η φωνή και η επικοινωνία με τους αμυντικούς τους καθώς δυστυχώς τις περισσότερες φορές παραμένει βουβός λες και πριν το ματς κατέβαζε σφηνάκια με το αμίλητο νερό. Η μικρή περιοχή σε απόλυτο και η μεγάλη σε σημαντικό βαθμό είναι η περιοχή που φυλάς και όταν είσαι φύλακας πρέπει να είσαι και λίγο άγριος σε όποιον πάει να πλησιάσει και όχι το soft καλό παιδί αλλά αυτό πρέπει να σου βγαίνει φυσικά και όχι ως ποζεριά ή με τα χίλια ζόρια.

Στο δεύτερο ημίχρονο έχει σημαντική ευθύνη στα κόρνερ του 51' και του 80' όπου σηκώθηκαν εναλλάξ τα 2 βελγόπουλα στόπερ και έπιασαν κεφαλιές ανενόχλητοι από τη μικρή περιοχή που έφυγαν άουτ. Κατά τα λοιπά στάθηκε ικανοποιητικά και εκτός από τις 3 σέντρες που μπλόκαρε είχε και ακόμη μια γρήγορη έξοδο που μπλόκαρε προ του Suarez στο 59' και την απαιτούμενη τύχη (βασικό προσόν για τερματοφύλακα) στο 35'όταν ο Σουλτάνος χόρεψε τον Zinio αλλά το πλασέ του έφυγε άουτ. Μπορεί να πάει ακόμα καλύτερα και προσωπικά αισθάνομαι σίγουρος ότι θα αντεπεξέλθει στην πρόκληση του βασικού για τον επόμενο μήνα αλλά είναι απαραίτητο μαζί με την αθλητική προπόνηση να δουλευτεί περισσότερο και διανοητικά για να σφυρηλατήσει την προσωπικότητα που θα αναδεικνύει τα προσόντα του.

Boussaidi: Το μέλος των αετών της Καρθαγένης (προσωνύμιο της εθνικής Τυνησίας στην οποία έχει αγωνιστεί 12 φορές) κλήθηκε να μεταμορφωθεί σε δικέφαλο αετό με ισόποση δηλαδή προσφορά των κεφαλιών σε άμυνα και επίθεση. Αν αναλογιστούμε ότι έμεινε ένα χρόνο εκτός αγωνιστικής δράσης και έχει 3 εβδομάδες στην ομάδα τότε θα καταλάβουμε πως είναι παράλογο να έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από αυτόν πετάγοντας τον στην Αρένα του Αμστελοδάμου. Ακόμα και έτσι όμως συνθηκών και Σέλουκ επιτρέποντος κάποια βασικά του χαρακτηριστικά δεν κρύβονται όπως το ότι είναι περισσότερο επιθετικογενής μπακ με καλή τεχνική κατάρτιση χάρη στην οποία δε φοβάται να κατεβάσει μπάλα ή να πλαγιοκοπήσει ανεβαίνοντας για υπερφόρτωση. Έχει επίσης σχετικά γρήγορα πόδια όπως απαιτεί η θέση και είναι αρκετά εύστροφος σε σχέση με τις επιλογές που του παρουσιάζονται στην εξέλιξη μιας φάσης. Για να αξιοποιηθεί όμως αυτά του τα προσόντα πρέπει να μάθει το παιγνίδι των συμπαικτών του και εκείνοι το δικό του και για αυτό υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα όπως φάνηκε χαρακτηριστικά και στη φάση του 68'. Σε εκείνο το σημείο η ομάδα πάταγε πια καλύτερα στα πόδια της και σε κόντρα που έβγαλε ανοίχτηκε στα δεξιά για σέντρα αντί να κόψει από τη γραμμή στην πλάτη της άμυνας όπου υπήρχε κενό με συνέπεια όταν του έκοψε τη μπάλα εκεί ο Στρατάρχης Vladan να χαθεί η ευκαιρία για πετυχημένο transition αφού έλειπε από το χώρο.

Στις αμυντικές του επιδόσεις όμως έχει μειονεκτήματα και θα χρειαστεί πολύ τακτική δουλειά και ακόμα και τότε είναι αμφίβολο αν θα φτάσει στο επίπεδο των υπολοίπων στην οπισθοφυλακή και αυτό γιατί από τη φύση του είναι περισσότερο επιθετικογενής παίκτης και είναι φανερό πως δεν έχει δουλευτεί σωστά αμυντικά. Το ίδιο ίσχυε και για το Lino όταν πρωτοήρθε και είδαμε τη βελτίωση που είχε και στα 32 του ολοκληρώνοντας τον αμυντικό κύκλο σπουδών με τον Δον για αυτό ας αφήσουν και οι ΑΡΔ και εμείς στην άκρη τις εθνικιστικές συγκρίσεις με τον Αραμπατζή και τα λοιπά ευτράπελα. Ο Anis όπως και ο καθένας νεοεισερχόμενος δεν συγκρίνεται με κανέναν παρά μόνο με τον εαυτό του και με τις ικανότητες που έχει και με αυτές που μπορεί να αναπτύξει μέσα από τη δουλειά.
Ήταν και αυτός ασορτί με το κλίμα της υπόλοιπης ομάδας καθώς παρουσιάστηκε τραγικός στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στις ορέξεις του Vrasta Μανωλόπουλου αλλά βελτιώθηκε στην επανάληψη κρατώντας με επιτυχία τη θέση του και ανεβαίνοντας σποραδικά την πλευρά. Στο 6' στην επέλαση του Μανωλότεκνου από τα αριστερά έκανε τα κλασσικά βήματα-πισωπεταλιές με αποτέλεσμα να φάει την ντρίμπλα αύτανδρος και να προκύψει το πρώτο τετ-α-τετ του διαμαρτυρόμενου συζύγου εγκυμονούντος (Κυριάκο να ηχογραφήσω μια ανακοίνωση στα Ισπανικά και να σας τη στείλω για να παίξει κλασσικά στο 2' του ματς της Τούμπας από τα μεγάφωνα όπου θα καλείται να μεταβεί στο μαιευτήριο St.Lucia στη Βαρκελώνη για να γλιτώνουμε από δαύτον;) Στη φάση με τη διπλή απόκρουση του Χαλκιά στο 10΄ δεν καλύπτει σωστά το χώρο ευθύνης του στα δεξιά με αποτέλεσμα να συγκλίνει ο sexy (άλλη περίπτωση αυτός μη δει ξεμαρκάριστο παίκτη μπροστά θα χυμήξει πάνω του αδιαφορώντας αν αφήνει ολόκληρη έρημο ξοπίσω του και αυτό γιατί παίζει πάντα με λογική λίμπερο και ουχί στόπερ στην ευθεία) και να προκληθεί το ρήγμα από όπου απέτρεψε δις την πλημμύρα ο Κωστής.

Μετά το πρώτο 20λεπτο όπου δεν μπορούσε να ορθωθεί στη θέση του άρχισε να παίρνει τον αέρα του τύπου που δεν ξοδεύει μία σε σαμπουάν γιατί πλένει (;) το μαλλί μόνο με νερό και στο 24' του έκλεψε με ωραία προβολή αλλά στο 33' το παράκανε στο τάκλιν και τσίμπησε δίκαια κάρτα. Εκεί που άρχισε να φαίνεται ότι θα ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί γιατί είτε θα γίνει υπερβολικά άτολμος είτε στο επόμενο νευρικό φάουλ από άδειασμα θα εισπράξει δεύτερη εκείνος κατάφερε να επιπλεύσει βοηθούμενος βέβαια και από το γεγονός ότι ο Αίας αυτή τη στιγμή είναι περίπου στο 60% της ετοιμότητας του και το σχέδιο του ήταν να μπει με φούρια στο πρώτο εξασφαλίζοντας προβάδισμα 3 τερμάτων και να ρίχνει τους ρυθμούς μετά το 60' όπου θα τον εγκατέλειπαν σιγά-σιγά οι δυνάμεις. Είχε ακόμη μία καίρια επέμβαση όταν μετά από πούλημα της μπάλας του Canario από υπερβολικό κράτημα έπεσε και έδιωξε σε κόρνερ στο 38' και στο δεύτερο μετά το 46' όπου είχε λανθασμένη απομάκρυνση με κεφαλιά που έστρωσε στον Rastason για να σουτάρει άουτ. όσο περνούσε η ώρα ερχόταν στα ίσα του. Δεν έχει πρόβλημα φυσικής κατάστασης και στο 54' ανέβηκε σωστά αλλά η σέντρα του πήγε στον βρόντο ενώ στο 68' είχε το ανέβασμα που χάλασε από την έλλειψη γνωριμίας με τον Vladan με τον οποίο πρώτη φορά έπαιζαν μαζί σε επίσημο παιγνίδι. Στο 72' είναι αυτός που κόβει την κάθετη του πιτσιρικά Δανού Ερικόπουλου δίνοντας την ευκαιρία στον Vieirinha να ξεδιπλώσει το τρανζίσιον που απέφερε το γκολ. Στη φάση του 87' πάει άτσαλα στη μπάλα με τα χέρια ελαφρώς σηκωμένα για να προστατευτεί και θα μπορούσαμε να το πληρώσουμε αλλά ευτυχώς ο πολύχρωμος κόραξ δεν τσίμπησε από τις Καραγκούνειες φωνές του Suarez. Συμπερασματικά η εμφάνιση του περνάει τη βάση συνολικά αλλά έχει ακόμη πολύ δουλειά μπροστά του και αυτή η εβδομάδα που θα κερδίσει ο Κόνδορας (που σωστά δεν έπαιξε γιατί με 10 μέρες προετοιμασίας το ενδεχόμενο τραυματισμού ήταν πολύ υψηλό) είναι πολύ πιθανό να τον στείλει στον πάγκο.

Sznaucner: Στάθηκε καλύτερα από όλους στο πρώτο προβληματικό ημίχρονο παρότι δεν βοηθήθηκε αρκετά ανασταλτικά από τον Sorlin (με τον οποίο συζήταγαν θέματα τοποθετήσεως στην αρχή της επανάληψης) ενώ στο δεύτερο δεν απειληθήκαμε καθόλου από την πλευρά του καθώς έκλεινε ως είθισται σωστά το χώρο. Ακόμα και με το ανάποδο πόδι είναι εγγύηση ανασταλτικά για αυτό και έγραφα μετά το φιλικό με την CSSKA ότι προαλείφεται για βασικό αριστερό μπακ καθώς το χαμηλό του κέντρο βάρος και η ευλύγιστη μέση του τον καθιστούν ασυζητητί ασφαλέστερο απέναντι σε δεξιά εξτρέμ από ότι ο βαρύτερος και πιο δυσκίνητος Savini. Στην αρχή εκτός από τις αδράνειες του Sorlin (που επηρεάστηκε σαφώς από τη δηλητηρίαση στα ανασταλτικά του τρεξίματα) ζορίστηκε και από τις συνεχείς αλλαγές θέσεων δεξιά μεταξύ του Σουλτάνου και του μέλλοντος πατήρ με αποτέλεσμα να μπερδεύεται στην αλληλοκάλλυψη όπως στη φάση του 23' που έχασε την κόντρα και βγήκε και τον κάλυψε διώχνοντας ο Malezinho. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να περάσουν 3 σέντρες από την πλευρά του αλλά να υπάρχει και σταθερά ένα κενό μπροστά του στα αριστερά το οποίο εκμεταλλεύτηκε ο Van der Wiel ανεβαίνοντας σταθερά με αποτέλεσμα να βγαίνει υπερφόρτωση στην πλευρά του.

Όταν πήρε γραμμή ότι ο Suarez δεν το έχει το ένας με έναν δεξιά στον ασβέστη στεκόταν στα κατάλληλα μέτρα και έστησε το κλασσικό του φράγμα που ήρθαν να μελετήσουν Ολλανδοί μηχανικοί μπας και το αντιγράψουν για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη στεγανότητα στις κάτω χώρες όπου είναι υποχρεωμένοι αν θέλουνε να κάνουνε βουτιά να πάρουν αεροπλάνο. Έτσι έκοψε τον γκρινιάρη που θα έπρεπε να βηματίζει πέρα-δώθε στην αίθουσα τοκετών στο 28' στο 36' και στο 41' ενώ έχασε μια σέντρα του που πέρασε στο 44'. Στο δεύτερο ημίχρονο καθάρισε 2 φάσεις κόβοντας και κερδίζοντας και φάουλ με την κλασσική του κίνηση όπου γυρνάει απότομα πλάτη στον αντίπαλο και δεν είχε προβλήματα ούτε με τον επανακάμψαντα δανεικό από τη Ναιμέγκεν Sarpong ούτε και με τον άρτια απόφοιτο Λυκείου Ερικόπουλο. Εν ολίγοις, εδώ και 3 χρόνια που αγωνίζεται στην ομάδα ακούγεται σταθερά ότι ψάχνουμε για ακραίο μπακ αλλά τα δικά του αυτιά παραμένουν στεγνά από ιδρώτα. Επιθετικά φυσικά δεν ανέβηκε και δεν μπόρεσε να συνεργαστεί με τον Sorlin με συνέπεια να είμαστε αναπτυξιακά μονόπατοι από τα δεξιά αλλά έτσι όπως πήγαινε το ματς θα ήταν υπερβολική μια τέτοια αξίωση από αυτόν για αυτό και συνολικά ο βαθμός του είναι υψηλός και τον φέρνει σίγουρα στο βάθρο των διακριθέντων μας.

Μαλεζάς: Όταν ξεκημπορντιαζόμουν (sic) να γράφω στα πλέη ωχ και εντεύθεν ότι ναι μεν πιθανή κλήση του στο Μουντιάλ θα τον ανεβάσει ψυχολογικά και θα φέρει και στο ταμείο μας καμιά 120αρια χιλιάρικα αλλά θα τον σακατέψει βιολογικά και αγωνιστικά αφήνοντας του μόνο 2 εβδομάδες διακοπών είχα στο μυαλό μου εικόνες σαν αυτήν που αντίκρισα στην Αρένα και στα τελευταία φιλικά. Και όλα αυτά δεν χρειάζεται να κοιτάξεις στην κρυστάλλινη σφαίρα για να τα δεις αλλά είναι απλώς κλασσικές παρατηρήσεις για επαγγελματία αθλητή που προέρχεται από έτσι και αλλιώς καταπονημένη σεζόν. Ο Zinho δυστυχώς δεν έχει επανέλθει στο φυσικό επίπεδο δύναμης και ταχύτητας του και αυτό είναι μεγάλο ρίσκο για όλη τη σεζόν που έρχεται με υπερ-αυξημένες απαιτήσεις καθώς αποτελεί για την ομάδα πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο από τα 120 χιλιάρικα κέρδους για να συμπληρώνει την 23αδα του Όθωνα. Θα χρειαστεί ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης και ελεγχόμενο ρυθμό ένταξης στην ομάδα για να πλησιάσει τα περσινά του στάνταρντ και με λύπη μου διαπιστώνω ότι δεν προφυλάσσεται όπως θα έπρεπε από το σύλλογο σε αντίθεση με άλλους παίκτες-κεφάλαια που έχουμε ίσως γιατί δεν έχουμε αντιληφθεί πλήρως την αξία του και τη δυναμική του σε αντίθεση με τον Αίαντα ας πούμε που επενδύει σε δίδυμο στόπερ 22 Μαΐων στο οποίο ορίζουν την αρχική τιμή πώλησης στα 5 χαρτιά και ας μην υπερτερούν του Στέλιου.

Και επειδή σίγουρα θα βρεθούν αυτόκλητοι υπερασπιστές της διοίκησης που θα πουν «και τι έπρεπε να γίνει Όλι; Να του απαγορεύσουμε να πάει στο Μουντιάλ;» θα διευκρίνίσω ότι κατά τη γνώμη μου έπρεπε να γίνει μια κουβέντα με τον Στέλιο όπου να του αναλυθεί η βιολογική κατάσταση εκγύμνασης του και να του γίνει μια σύσταση να κάνει μια κουβέντα με τον Όθωνα λέγοντας του πως εάν σκοπεύει να τον πάρει για να συμπληρώνει απλώς την 23αδα και δεν πρόκειται να τον χρησιμοποιήσει ποτέ όπως φαινόταν ότι θα γίνει τότε θα ήταν καλύτερα να τον αφήσει να ξεκουραστεί ώστε να μην πάει να παίξει Προκριματικά Τσου Λου στις 28 Ιουλίου όντας καμένος από φυσικές δυνάμεις. Γιατί αυτό είναι αυτή τη στιγμή ο Στέλιος και αυτό έγινε φανερό και στις στημένες φάσεις στα φιλικά όπου πολλές φορές δεν είχε τις δυνάμεις να πηδήξει καν. Παρόμοιες συζητήσεις με τον Ρεχάγκελ είχαν γίνει στο παρελθόν στην περίπτωση Στολτίδη ο οποίος ζήτησε εξαίρεση για παρόμοιους λόγους τη χρονιά που έκανε καλή σεζόν με τον gay στας Ευρώπας. Εν ολίγοις το project Μαλεζάς είναι φέτος ένα από τα δυσκολότερα που έχει να αντιμετωπίσει ο νέος μας γυμναστής που έρχεται με πολλές περγαμηνές από ότι έχω μάθει αλλά δε μπορεί να κάνει και θαύματα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για ένα παιδί το οποίο έχει παρουσιάσει τεράστια βελτίωση και ο οργανισμός του έχει στην κυριολεξία μεταλλαχθεί σε επίπεδο δύναμης μέσα σε 3 χρόνια από την εποχή που έκανε ντεμπούτο στη Νίκαια και αμέσως από την υπερπροσπάθεια ταβλιάστηκε 20 μέρες από λοιμώδη μονοπυρήνωση.

Όλα τα παραπάνω εξηγούν την ανερμάτιστη εμφάνιση του Στέλιου που έβγαινε σχεδόν πάντα δεύτερος στη μπάλα, έπαιρνε συχνότατα λάθος τοποθετήσεις και έδειχνε φανερά ανέτοιμος σχεδόν σε κάθε δεύτερη φάση. Απέμενε να προσπαθεί κυρίως με το φιλότιμο και τη θέληση και στάθηκε καλύτερα από τον Cirillo (αν και δεν ανταγωνίζονται μεταξύ τους) σε κάποιες φάσεις όπως στο 23' που βγήκε αριστερά όπως έχει μάθει πια και έκοψε καλύπτοντας όχι το Lino αλλά το Miro. Δυστυχώς στη φάση του γκολ έχει και αυτός ευθύνη καθώς κακώς ακούει το Χαλκιά και τον αφήνει να βγει γιατί στο σημείο που είναι η φάση είναι δική του για αυτό και σκύβει για να μην συγκρουστούν και γίνεται η ζημιά μετά και τη νέα γκέλα του Bruno όταν έχει βρεθεί και αυτός εκτός θέσης με αποτέλεσμα 4 παίκτες μας στη μικρή περιοχή να δέχονται μόνοι τους λόγω κακής τοποθέτησης το γκολ από έναν. Από δικιά του κακή απόκρουση βγαίνει και η φάση του 35' όπου σπεύδοντας με τα χίλια να διορθώσει γίνεται εύκολη λεία προσποίησης για τον Σουλτάνο που αδειάζοντας τον σουτάρει άουτ. Στο 43' τρώει και τη σακούλα του Suarez σπεύδοντας να καλύψει τον Bruno που προσπάθησε να βγει πρώτος στη μπάλα αλλά έφαγε χόρτο και ευτυχώς σωζόμαστε από την έξοδο του Δαρείου. Στο δεύτερο βελτιώθηκε κάπως αλλά έπεσε γενικά και ο ρυθμός του αχ βρε Αία για αυτό στάθηκε καλύτερα αλλά είχε και πάλι 3 ολιγωρίες που ευτυχώς δεν στοίχισαν. Η πρώτη στο 51' που χάνει την κεφαλιά στο κόρνερ από τον προωθήμενο Vertonghen, από τον οποίο δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει, η δεύτερη στο 69' όταν από βολέ (!) του Στεκελετέτοιου που βρίσκει βέβαια τον Suarez σε θέση offside χάνει τον χαζομπαμπά από λάθος τοποθέτηση και αργοπορημένο ξεκίνημα στο σπριντ αλλά ευτυχώς το πλάγιο σουτ φεύγει άουτ και η τρίτη στο 80' και πάλι σε κόρνερ όταν χάνει την κεφαλιά στη μικρή περιοχή από το άλλο στόπερ τον Άλντερβαρτέτοιο αλλά η μπάλα φεύγει πάλι άουτ. Συμπέρασμα: Ανάγκη για ειδικό πρόγραμμα προπονήσεων προσαρμοσμένο στις βιορυθμικές του ανάγκες.

Cirillo: Πραγματοποίησε ανεκδιήγητη εμφάνιση και σε αντίθεση με Zinho και Bussaidi δεν έχει ελαφρυντικά. Στην ουσία χάρισε με το παιδικό του λάθος στην απομάκρυνση το γκολ ενώ είχε όλο το χρόνο και το χώρο να καθαρίσει τη φάση ή να πετάξει τη μπάλα έξω στη χειρότερη. Αντί για αυτό προτίμησε να επιστρέψει τη μπάλα στη μικρή περιοχή στο μοναδικό σημείο όπου υπήρχε παίκτης του Ajax o Λούγκρεν ο Σουηδός που έβγαλε αμέσως το γύρισμα για να εκτελέσει ο Suarez. Γενικά ήταν μόνιμη πηγή κινδύνων κυρίως λόγω της μειωμένης αντίληψης χώρου που διαθέτει που σε συνδυασμό με το κλασσικό ναπολιτάνικο πάθος του τον έσπρωχνε συχνότατα να βγαίνει βουρ πρώτος στη μπάλα χωρίς να έχει ελέγξει αν κάποιος του έχει δώσει βάθος πίσω όπως οφείλει όντας αγωνιζόμενος στην ευθεία. Ποντάρει πάντα στη δύναμη του και πιστεύει ότι απλώνοντας το χέρι στον επιθετικό για να στηριχτεί θα πάρει την ώθηση που χρειάζεται και θα βγει πιο μπροστά στη μονομαχία καταφέρνοντας να απομακρύνει. Όταν όμως συναντάει πιο πονηρό επιθετικό όπως καλή ώρα ο μέλλων χαζομπαμπάς που με το που απλώνει ο Bruno το χέρι στο 43' κάνει αμέσως κοφτή κίνηση με σπάσιμο μέσης και περιστροφή ή συναντήσει πιο δυνατό φορ που δε μασάει από τραβήγματα τότε τρώει χόρτο και ανοίγει βάραθρο στην ομάδα και απομένει να κλαψουρίζει για φάουλ. Αν καταφέρει κάποιος να του εξηγήσει επιτέλους ότι σε αντίθεση με εκείνον που του αρέσει να παίζει πιο ψηλά άμυνα εμείς έχουμε στήσει την ευθεία μας πιο πίσω εδώ και 2 χρόνια και δεν μπορεί να ρισκάρει τόσο πολύ όταν πάει να βγει στη μπάλα τότε σε αυτό τον άγνωστο ευεργέτη θα εισηγηθώ προσωπικά να του αποδοθεί επίτιμο διδακτορικό γεωμετρίας γιατί θα τα έχει καταφέρει εκεί που όλοι έχουμε αποτύχει. Στο 8' έδιωξε 2 συνεχόμενες σέντρες και αυτό γιατί σχεδόν πάντοτε η πρώτη του απομάκρυνση παραβιάζει έναν βασικό νόμο των στόπερ που δηλώνει ότι προσπαθούμε πάντοτε με την απομάκρυνση να τροφοδοτήσουμε συμπαίκτη μας και δε διώχνουμε όπου να'ναι γιατί αμέσως θα ξαναβρεθούμε και πάλι σε θέση άμυνας ενώ δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε transition έτσι που φέτος θα φορεθεί ιδιαίτερα με Vieiri-Σάλπι.

Στο 21΄ έβγαλε καλή λόμπα για τον Σάλπι ο οποίος όμως δεν το πίστεψε και άργησε να ξεκινήσει ενώ στο 23' έκοψε μεν με κεφαλιά αλλά έστειλε τη μπάλα έξω από την περιοχή την οποία με υπερπροσπάθεια πρόλαβε ο Vieirinha με προβολή προ του καιροφυλακτούντος ντε Ζονκ. Στο 28΄ και πάλι μόνος του πέταξε τη μπάλα πλάγιο άουτ χωρίς λόγο σε μια φάση που μετενσαρκώνει στα μάτια μου τον θρυλικό καζάνα Αλέξη Αλεξίου ενώ στο 43' την είδε Κόνδορας και ξεκίνησε κατά μέτωπο μπούκα για να ενώσει τις γραμμές αλλά έχασε τη μπάλα φυσιολογικά και πρόλαβε οριακά ο Vitolo το transition. Μετά την ανάπαυλα ηρέμησε κάπως και παρουσιάστηκε πιο νηφάλιος στις τοποθετήσεις του όπως στο 70' που μετά μια χαμένη κόντρα του Boussaidi επενέβη σωστά απομακρύνοντας και γενικά απέφυγε ενέργειες που προκύπτουν από τη νευρικότητα του ή από υπερβολικό ζήλο που οδηγεί συχνά σε λάθος. Βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση από την αρχή της σεζόν και σε συνδυασμό με την απουσία του Κόνδορα και τα δεδομένα του Μαλεζά και η ομάδα έχει περιέλθει σε πολύ δύσκολη θέση στο σημείο όπου είχε την απόλυτη ισχύ της δηλαδή στο κέντρο της άμυνας. Πρέπει να συνέλθει άμεσα και να πλησιάσει το καλό του πρόσωπο για να διατηρήσουμε το ανέπαφο στη ρεβάνς ώστε να προκριθούμε και αν υπολογίσουμε ότι προέρχεται και από περίεργη περίοδο μετά την αποπομπή του Καραμπινάτου όπου κάποιοι συμπαίκτες του κοίταζαν αυτόν και τον Savini με μισό μάτι θεωρώντας τους τσάτσους τότε καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να γίνει άμεσα μια συζήτηση μαζί του όπου θα του εξηγήσει ο νέος προπονητής τι ζητάμε από αυτόν και τακτικά και ψυχολογικά.

Garcia: Σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο ο Canario ήταν εκτός ρυθμού καθώς προσπαθούσε με λάθος τρόπο να επιβάλλει το δικό μας τέμπο απέναντι στον γρηγορότερο και νεανικότερο αχ βρε Αία. Και προσπάθησε με λάθος τρόπο γιατί κρατούσε περισσότερο τη μπάλα από ότι πρέπει στο pressing τους αντί να τη σπάει με τη μία στηριζόμενος ώρες-ώρες με το στανιό στο εξαιρετικό κράτημα που έχει με αποτέλεσμα να χάνεται τελικά το τόπι και να γινόμαστε ευάλωτοι σε τρανζίσιον. Και αυτός όπως και ο Ivic και ο Sorlin είναι παίκτες που δεν έχουν ιδιαίτερα ταχύτητα αλλά και απεριόριστες Βιτολικές αντοχές για αυτό πάντοτε στην αρχή φροντίζουν να κάνουν οικονομία δυνάμεων για να αντέξουν ως το τέλος χωρίς να καταρρεύσουν. Δυστυχώς λοιπόν η φούρια με την οποία μπήκε ο Αίας σε συνδυασμό με την ξεροκεφαλιά του στυλ «όχι εγώ θα την κρατήσω τη μπάλα γιατί ξέρω πως» ενώ το ζητούμενο είναι στην πίεση να απελευθερωθεί γρήγορα και με ασφάλεια η μπάλα στα πλάγια μας έφερε να δεχόμαστε χτυπήματα στα σχοινιά νωρίς-νωρίς.

Παρότι λοιπόν υπήρχαν σαφείς εντολές να κυκλοφορήσει η μπάλα και να διατηρήσουμε κατοχή με γρήγορες και απλές μεταβιβάσεις σε στυλ κορόιδου ο Canario τα ξέχασε όλα αυτά. Μετά την ανάπαυλα και τη συζήτηση ήρθε και αυτός στα συγκαλά του και η ομάδα κατάφερε να ασκήσει έτσι και επαρκή πίεση στα 2/3 αλλά και να αυξήσει την κατοχή με αποτέλεσμα να αποκτήσει τη γνωστή αυτοκυριαρχία της που τη μετατρέπει από κομπάρσο σε αφεντικό του ματς. Δεν δοκίμασε το τόξο του για λόμπα στον Σαλπιγγίδη κάτι που περιμένουμε με αγωνία φέτος και σίγουρα βρίσκεται και αυτός πίσω σε επίπεδο δύναμης όπου ως γνωστόν στηρίζει σε συντριπτικό βαθμό το παιγνίδι του. Εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα λοιπόν καλείται να χρησιμοποιήσει περισσότερο το μυαλό του και λιγότερο το σώμα του και με κατάλληλη κίνηση ανασταλτικά να καλύπτει περισσότερο τους χώρους αντί να εφορμά σε αυτούς ενώ επιθετικά να αποφεύγει το μαρκάρισμα δίνοντας ταχύτερα τη μπάλα με τη μία.

Στο 28' ένα φάουλ σέντρα του μπλόκαρε εύκολα ο Κατε-Σελετέ ενώ στο 32' από στραβοκλωτσιά απόκρουση του παραχώρησε κόρνερ στέλνοντας τη μπάλα λίγο πίσω από το δοκάρι. Στο 36' από προφανή ασυνεννοησία του με τον Cirillo παραχώρησε με κεφαλιά αχρείαστο κόρνερ ενώ στο αμέσως επόμενο λεπτό πούλησε τη μπάλα προσπαθώντας να την κρατήσει αλλά πρόλαβε και έκοψε οριακά τον ΡάστοΜανωλόπουλο ο Bussainti. Χρεώθηκε και 3 δικαιολογημένα φάουλ εξαιτίας της κακιάς συνήθειας που έχει να πηδάει για κεφαλιά τεντώνοντας τα χέρια πράγμα που ακόμα και αν δεν βρει τον αντίπαλο τιμωρείται ως περίπτωση διευρυνόμενης έκτασης του σώματος βάσει κανονισμών. Με τη λήξη του ημιχρόνου είχε το μοναδικό του σουτ όταν μετά από σακούλα του Vieirinha και σέντρα στον Παρτιζάνο που του έσπασε τη μπάλα ανέβηκε κάπως αργοπορημένα για το σουτ έξω από την περιοχή με συνέπεια στην τελική προσπάθεια να το πιάσει βεβιασμένα και να φύγει ψηλά άουτ.

Μετά το πρώτο τέταρτο στην επανάληψη και βλέποντας τη σταδιακή καθίζηση του Αίαντα άρχισε να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες και να βοηθήσει στην καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας. Στο 66' δοκίμασε το βέλος σε φάουλ-λόμπα βρίσκοντας τον Vieirinha που έπιασε δεξί μονοκόμματο που έφυγε άουτ. Μετά το γκολ χάρη στην εμπειρία του και την κλάση του ήξερε πώς να κάνει διαχείριση χώρου, χρόνου και αποτελέσματος και βοήθησε στο κλείδωμα του ματς. Τα τελευταία γεγονότα (τα οποία αποφάσισα να μην σχολιάσω ενόψει του ματς) και η συμπεριφορά του σε αυτά δεν πρέπει να περάσουν χωρίς συνέπειες στο βωμό της πρόκρισης γιατί ο Π.Α.Ο.Κ. έχει μεν τεράστια ανάγκη τα χρήματα αλλά μπροστά στις αρχές του δεν πρέπει να καταλαβαίνει τίποτα. Γνωρίζω καλά ότι ο Θόδωρος δεν πιστεύει σε πρόστιμα και λέει πως συχνά πως «δε θα κάνω σαν παράγοντας αυτά με τα οποία γελούσα όταν μου τα έκαναν σαν παίκτης» και συμφωνώ ότι το χρηματικό πρόστιμο όντως δε λέει τίποτα. Η ατιμωρησία όμως από την άλλη μεριά λέει πολλά και κανείς δεν πρέπει να διανοείται να βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα χωρίς να κληθεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες. Έχουν υπάρξει και άλλα περιστατικά στο παρελθόν με διάφορους παίκτες τα οποία πέρασαν ντούκου και όλα αυτά πρέπει να ορίζονται σαφώς από τον εσωτερικό κανονισμό που στη δική μας περίπτωση φαντάζει τρωτός σε ζητήματα πειθαρχίας. Τρόποι υπάρχουν πολλοί για να βοηθήσεις τον άλλον να δείξει ότι κατάλαβε το λάθος του και να του δώσεις την ευκαιρία να δείξει ταυτόχρονα στους συμπαίκτες του ότι πιστεύει πως η ομάδα είναι πάνω από το εγώ.

Μία από τις πρώτες μέριμνες ενός νέου προπονητή είναι να μιλήσει με τον κάθε παίκτη του και να του ξεκαθαρίσει το ρόλο του και ακριβώς τι ζητάει και περιμένει από αυτόν ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που ορίζεται και αρχηγός όπως χτες που πήρε το περιβραχιόνιο μετά την αποχώρηση του Χαλκιά (παρότι ο ίδιος που πιστεύει στην αρχή της παλαιότητας προέτρεψε τον Κώστα να το δώσει στο Μαλεζά). Ακόμα και απέναντι σε τέτοιες προσωπικότητες που χρίζουν προσοχή στο χειρισμό γιατί είναι πιο εύφλεκτες μπορούν να βρεθούν λύσεις και σαφή σημεία συνεννόησης αρκεί να μην παραμένουμε αδρανείς απέναντι σε προβληματικές συμπεριφορές ή να μη χρησιμοποιούμε ως άλλοθι ή ελαφρυντικό τη συμπεριφορά του στο θέμα της ανανέωσης συμβολαίου ή την απόδοση του κατά τη διάρκεια του προσωπικού του πρόσφατου δράματος. Όπως όλοι (και αυτό αφορά και τη διοίκηση και εμάς και τους παίκτες) όταν κάνεις κάτι σωστό θα επαινεθείς (όχι υπερβολικά) και όταν κάνεις κάτι λάθος θα επικριθείς ή θα τιμωρηθείς (και πάλι όχι υπερβολικά). Και όταν φτάσουμε αυτά τα πράγματα να γίνονται αυτόματα γιατί αποτελούν κοινή συμφωνία για όλους μας ανεξαρτήτων προσώπων τότε θα έχουμε γίνει πραγματικά αληθινή ομάδα.

Vitolo: Το πνευμονικό φαινόμενο ξεκίνησε χάνοντας και αυτός τα αυγά και τα πασχάλια στην αμυντική του νοοτροπία και δεν ήξερε που να πρωτοτρέξει βλέποντας τα κακώς κείμενα σε όλες τις μεριές. Πήγαινε να βγει αριστερά να καλύψει τον Sorlin που χώλαινε, πήγαινε να βγει δεξιά να βοηθήσει τον Boussaidi, έπαιρνε παρά πάνω μέτρα βγαίνοντας πιο ψηλά από τον Canario που αυτολογοκρινόταν στην αρχή και έτσι κατέληγε να τρέχει χωρίς αποτέλεσμα και να πελαγοδρομεί. Ταυτόχρονα αυτή η γενική ακαταστασία τον άγχωνε ακόμα περισσότερο από το φυσιολογικό στρεσάρισμα με το οποίο γεννήθηκε όπως όλοι όσοι δουλεύουν σε αντίστοιχα εντατικούς ρυθμούς με αποτέλεσμα να πουλάει και τη μπάλα στις μεταβιβάσεις και να μην μπορούμε να κρατήσουμε κατοχή. Το κομβικό της θέσης του που τον έχει καταστήσει mr.transition καθώς καλείται να κόψει αλλά και να δώσει την πρώτη απλή και γρήγορη πάσα μετατρέποντας την άμυνα σε επίθεση είναι ένα σημείο που καθορίζει σε συντριπτικό βαθμό την εικόνα της ομάδας. Όσο περνούσε η ώρα όμως και οι υπόλοιποι κουράζονταν αυτός ως συνήθως ανέβαινε και μετά τις λάθος απομακρύνσεις στο 10', το 16' και το 23' είχε μια καθοριστική προβολή στον Σουλτάνο στο 37' έξω από την περιοχή και ακόμα μια καίρια επέμβαση στο 41' που ο Bruno την είδε θα κατεβάσω τη μπάλα ως τη σέντρα για να ενώσω μόνος μου τις ράγιες των γραμμών. Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα ρόλαρε μετά το πρώτο τέταρτο καθώς κράταγαν όλοι σωστά τις θέσεις τους επιτρέποντας τους να αναδεικνύει εύφορα αυτή τη φορά το all around ζουζούνισμα του. Τσίμπησε και μια δίκαιη κάρτα στο 62' αλλά δεν επηρεάστηκε από το γεγονός και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε σχέση με αμαρτήματα του παρελθόντος. Δεν είναι ακόμα στα καλύτερα του αλλά όσο βελτιώνεται η ομάδα θα βελτιώνεται και αυτός και αντίστροφα και αξίζει πραγματικά να τον θαυμάσει η ποδοσφαιρική Ευρώπη στους Ομίλους ώστε με αφορμή αυτόν να ξεκινήσουν και πάλι οι ανθρωπολογικές έρευνες για τους Ατλαντιδαίους που έχουν εκλείψει ως φυλή εδώ και χιλιάδες χρόνια και για τη χαμένη πατρίδα τους που σίγουρα αν κρίνουμε από αυτόν δεν πρέπει να έμοιαζε σε τίποτα με την υπόλοιπη γη.

Vieirinha: Επιθετικά κινήθηκε σε μέτρια επίπεδα για την αξία του όχι τόσο με δική του ευθύνη αλλά κυρίως γιατί δεν τροφοδοτήθηκε σωστά. Ανασταλτικά πίεσε πολύ από την πλευρά του στο δεύτερο ημίχρονο και πιστώνεται το εξαιρετικό ξεδίπλωμα του transition με την άψογη κάθετη μπαλιά στο Σάλπι στον κενό χώρο από όπου προήλθε η ασσίστ για το γκολ. Ο Γιολ τον φοβόταν και προτίμησε τον περισσότερο ανασταλτικό Anita από τη μεριά του από τον περισσότερο επιθετικογενή και εξαιρετικό ντριμπλέρ Atouba. Αυτό που περιμέναμε πάντως με λαχτάρα τόσο καιρό το ζήσαμε: τρία εξαιρετικά ποδοσφαιρικά μυαλά στην επίθεση μας χάρη σε αυτόν, τον Μήτσο και τον Βλάνταν σε μια μεσιτική συνεργασία που θα κλείσει πολλά σπίτια φέτος. Δεν έχει ακόμα την κλασσική του σπιρτάδα καθώς οι προετοιμασίες πάντα τον ζορίζουν και ταλαιπωρείται και από μικροτραυματισμούς αλλά παραμένουν μαζί με το Στρατάρχη Tito oι βασικοί υπεύθυνοι για αυτό που φέρνει πολύ κόσμο στα γήπεδα: το απροσδόκητο και το εκρηκτικό. Στην αρχή δεν έδινε και αυτός τις απαραίτητες βοήθειες στον Boussaidi (με τον οποίο καλείται να συντονιστεί και αυτή η συνεχής αλλαγή πέρα-δώθε από τη φυσική του θέση μαζί με τους νέους παρτενέρ του στερούν τη δυνατότητα εύρεσης αυτοματισμών στην πλευρά) στο μαρκάρισμα του Ράστα σε αντίθεση με το δεύτερο ημίχρονο που τακτικά ήταν άψογος. Με τη λήξη του ημιχρόνου έστειλε καλό οιωνό καθώς χόρεψε την Ανίτα Πάνια στα δεξιά και βρήκε με σέντρα τον Vladan που αντί να αφήσει στον επερχόμενο Cirillo για το σουτ προτίμησε να τη σπάσει έξω από την περιοχή για τον Canario που σούταρε ψηλά άουτ. Στο 66' έπιασε το βέλος του Garcia γιατί επικοινωνούν διαισθητικά σε σχέση με την κίνηση του στο χώρο και το εκσφενδόνισε αμέσως με το δεξί αλλά η μπάλα πέρασε άουτ.

Sorlin: Πραγματοποίησε κακό παιγνίδι φανερά επηρεασμένος από την πρόσφατη δηλητηρίαση αλλά και κουρασμένος βιολογικά και πνευματικά από την προετοιμασία. Βρισκόταν συνεχώς εκτός θέσης στην αρχή αφήνοντας προσκλητήρια με τη λέξη «Έμπα» στον Van der Wiel αφήνοντας έτσι εκτεθειμένο τον Miro που είχε να αντιμετωπίσει και τις εναλλαγές θέσεων Σουλτάνου και Πατέρα. Ακόμη μεγαλύτερη αρνητική εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι οι μεταβιβάσεις του για τη σιγουριά των οποίων προτιμήθηκε σωστά να ξεκινήσει αριστερά ήταν επιπόλαιες με συνέπεια να μην μπορούμε να κυκλοφορήσουμε τη μπάλα με ασφάλεια. Η συντήρηση δυνάμεων που προσπαθούσε να κάνει από την αρχή για να βγάλει το 90λεπτο είχε ανασταλτικό αντίκτυπο σε όλη την ομάδα που στερήθηκε τα ποιοτικά τρεξίματα του. Από την άλλη μεριά δεν ανέβηκε σχεδόν ποτέ από την πλευρά του σε όλο το ματς ενώ σε κάποιες αφέλπιδες σέντρες στις οποίες βρισκόταν έξω από την περιοχή δεν μπήκε στη φάση για να διεκδικήσει οτιδήποτε με προβολή ή κεφαλιά. Από δικό του φάουλ στο 45' που βρήκε τον Vieirinha ξεκίνησε η πρώτη μας καλή φάση αλλά από εκεί και πέρα δεν είχε κάποια άλλη συμμετοχή σε επιθετική ενέργεια καθώς τα άλλα 3 κόρνερ που χτύπησε κλασσικά στο πρώτο δοκάρι αποκρούστηκαν εύκολα. Στο δεύτερο ημίχρονο κράτησε κι αυτός καλύτερα τη θέση του αλλά η συνολική απόδοση του φέρει αρνητικό πρόσημο ειδικά αν συνυπολογίσουμε την εμπειρία και την κλάση του.

Ivic: Στις 14 Μαΐου μετά το κλείσιμο του επινείου της Χαβούζας με δικά του Καλασνικοφιά έγραφα «Όποιος κι αν έρθει το καλοκαίρι το σίγουρο είναι πως για ακόμη μια φορά η δική του αποτελεσματικότητα θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη μάχη των προκριματικών». Θυμηθείτε το κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Αυτό βέβαια δεν χρειάζεται βραβείο σας τα'λεγα γιατί είναι κοινό μυστικό για αυτούς που βλέπουν και δεν πρόκειται ποτέ να κουραστώ να τον βλέπω να το αποδεικνύει. Παρότι δεν μπόρεσε να παίξει ούτε ένα φιλικό με την υπόλοιπη ομάδα και ταλαιπωρήθηκε και πάλι από τραυματισμούς που του στέρησαν την πλήρη προετοιμασία ήταν και πάλι εκεί που έπρεπε τη στιγμή μάλιστα που είχε ζητήσει ο ίδιος αλλαγή. Πέρυσι τέτοια εποχή παρά κάτι ημέρες ήταν αυτός που ισοφάρισε τη ΧαίρεΦαίη και αυτός που δημιούργησε και έχασε την ευκαιρία στο εκτός έδρας και λογικά είχε αφήσει κάποια υπόλοιπα στο λογαριασμό που έπρεπε να ξεχρεώσει.

Στο 45' θα μπορούσε να σπάσει τη μπάλα στον Cirillo που ερχόταν για το σουτ σε καλύτερο σημείο αλλά προτίμησε να τη βγάλει στον Canario έξω από την περιοχή ενώ στο 67' η μπαλιά-τρύπα του ήταν σωστή για τον Τυνήσιο αλλά εκείνος δεν την κατάλαβε. Πριν τη φάση του γκολ βλέποντας τον να αδυνατεί να τρέξει 5 μέτρα για να καλύψει στοιχειωδώς το χώρο τινάχτηκα ζητώντας να βγει αμέσως αλλά έμελλε να διαψεύσει και εμένα όπως και τον ίδιο του τον εαυτό αφού μάζεψε ότι είχε και έκανε μια εκπληκτική κάθετη κούρσα και όταν πήρε σωστά τη μπάλα από τον Σάλπι ήξερε πολύ καλά πώς να τη σταματήσει με το αριστερό και που να τη στείλει με το δεξί πάνω στην κίνηση παρά την πίεση του γιου του Αδάμ του Βιβλικού Ενώχ. Χάρη σε αυτή τη φάση το γκολ του πέρασε στο ΠΑΟΚτσήδικο πάνθεο μαζί με εκείνο του Ζήση στο Highbury, του Κούδα στις Σέρρες και το ψαλίδι του Κωστίκου στον ημιτελικό του '85 και ένεκα της κυριλέ περίστασης με ανάγκασε να του κουβαλήσω τη Συμφωνική της Αθήνας να μπουμπουνίσει για πάρτη του και σε πιο αργό στυλ στην αρχή για να ταιριάζει το


Σαλπιγγίδης: Από τον πρώτο μήνα που σε είχα δει στη Χαβούζα να πίνεις καφέ με φίλους και παρατηρώντας το πόσο ξεκάθαρα φαινόταν στο πρόσωπο σου ότι ξενέρωνες εκεί ήμουν σίγουρος: θα περίμενες καρτερικά και όταν τελείωνε το τετραετές συμβόλαιο θα γύριζες εκεί που ανήκεις. Όλα τα υπόλοιπα όπως κάποια λάθη σου, κάποια λάθη μας και κάποια λάθη άλλων δεν μπορούν για εμένα να είναι πιο σημαντικά από τις πράξεις σου που απέδειξες με την επιστροφή σου.

Είσαι ακόμα εκτός φόρμας και επίσης δεν έκανες τις διακοπές που χρειαζόσουν από μια θριαμβευτική σεζόν αλλά προσωπικά δεν ανησυχώ για σένα γιατί γνωρίζω πολύ καλά την τεράστια δύναμη του οργανισμού σου. Δεν τροφοδοτήθηκες σχεδόν καθόλου σε όλο το ματς και απέμεινες να κυνηγάς χίμαιρες και να τους ψαρώνεις με τα σπριντ χωρίς ιδιαίτερο αντίκρισμα. Την κατάλληλη στιγμή όμως πήρες τη μπάλα στον κενό χώρο όπως σου αρέσει και συγκλίνοντας δεξιά έκανες αυτό που είχαμε σχεδιάσει ακολουθώντας όμως παράλληλα και το ποδοσφαιρικό σου ένστικτο: Έσπασες άψογα τη μπάλα για τον επερχόμενο Vladan που είχε βγει στον άξονα ως φορ και πιστώθηκες έτσι την πρώτη και καλύτερη ασσίστ σου στην επιστροφή. Καλώς όρισες σπίτι. Σε ευχαριστώ.

 

Φωτάκης: Μπήκε για ένα τέταρτο αντικαθιστώντας τον στρατάρχη για να πιέσει στον άξονα πράγμα που έκανε χωρίς όμως να ακουμπήσει τη μπάλα πάνω από 3 φορές μιας που ο Αίαντας ξεθύμαινε όσο περνούσε η ώρα.

 

Παπάζογλου: Μπήκε στις καθυστερήσεις γράφοντας συμμετοχή στα προκριματικά του Champions League για να κερδηθεί χρόνος και αν χρειαστεί να βοηθήσει στις σέντρες σε κάποια απομάκρυνση με κεφαλιά. Ακόμα και αυτή η μικρή συμμετοχή του είναι μια επιβράβευση της προσπάθειας που καταβάλλει και της γενικότερης βελτίωσης του.

Δερμιτζάκης: Ακολούθησε την πεπατημένη στον καταρτισμό της ενδεκάδας και πήρε όλες τις λογικές αποφάσεις αποφεύγοντας σωστά να ρισκάρει και με τον Κόνδορα παρά την κάρτα και τις τρικυμίες του Τυνήσιου στην αρχή. Η συμμετοχή του στο τελικό αποτέλεσμα είναι σίγουρα μικρότερη της φυσιολογικής εξαιτίας των ειδικών συνθηκών αλλά καταγράφεται στα συν του ότι στην ανάπαυλα ηρέμησε την ομάδα και εκείνη παρουσιάστηκε σαφώς βελτιωμένη στο δεύτερο ημίχρονο. Τα πραγματικά δύσκολα αρχίζουν τώρα όμως για αυτόν με τη διαχείριση της επιτυχίας και με την ανάγκη να βάλει και τη δική του σφραγίδα στην ομάδα διορθώνοντας συγκεκριμένα κακώς κείμενα. Οι παλινωδίες και οι ετεροχρονισμένες πανθομολογούμενες λανθασμένες προσλήψεις (δεν υπάρχουν απολύσεις παρά μόνο λανθασμένες προσλήψεις) από τη μία ανεβάζουν ακόμα περισσότερο άμεσα τον πήχη των απαιτήσεων, αλλά από την άλλη δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες για συσπείρωση και στήριξη ενός προσώπου το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε και λέγεται προπονητής του Π.Α.Ο.Κ.

Διαβάστε ακόμη...