Φάκελος: Σαλπιγγίδης

Μπορεί να φαίνεται υπερβολική η προσπάθεια να θίξω τώρα το ζήτημα του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, και να προβάλλω την άποψή μου για το μέλλον του στην ομάδα.
Equalizer Equalizer
Φάκελος: Σαλπιγγίδης

Θεωρώ όμως πως αν δεν λύσουμε ΝΩΡΙΣ και ΕΓΚΑΙΡΑ το θέμα αυτό, θα μας οδηγήσει και πάλι σε ημίμετρα και γκρίνιες για αρκετούς ακόμη μήνες.

Συν τοις άλλοις, νομίζω πως η παρουσία του σε όσα ματς του Euro αγωνιστεί, θα είναι τέτοια που θα κεντρίσει βλέμματα και θα γεννήσει (ήδη γεννά) δεκάδες σενάρια για μεταγραφή.

Πρέπει λοιπόν να είμαστε έτοιμοι ως οργανισμός να ασχοληθούμε με το μέλλον του στραϊκερ, στην ομάδα μας ή εκτός αυτής.

Ο επιθετικός του ΠΑΟΚ που.. λατρεύουμε να μισούμε, τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του πριν λίγες ημέρες με την εξαιρετική του παρουσία στο εναρκτήριο ματς του Euro.

«Μα καλά, ο Σαλπιγγίδης είναι αυτός;» Ήταν η… πιο καυτή ατάκα της ημέρας. Που ήταν τόσο καιρό αυτός ο Σάλπι; Από πότε έχουμε να τον δούμε να πανηγυρίζει έτσι;

Να απαντήσω; Από το 2005. Από τότε μέχρι σήμερα, και ειδικά από την επιστροφή του στη Θεσσαλονίκη, είχε μια μόνιμη παθητικότητα στο βλέμμα του. Ένα ξενέρωμα.

Οι λόγοι γι αυτό είναι γνωστοί και χιλιοειπωμένοι. Σούπα έχει γίνει το θέμα.

Δεν έχουμε καταφέρει όμως να βγάλουμε άκρη. Το αντίθετο, μάλλον… Αφού οι κόντρες που φουντώνουν στο άκουσμά του, έχουν μπλέξει την κατάσταση.

Μαθαίνουμε όλοι τελευταία, πως μάλλον προς αποχώρηση από την ομάδα οδεύει ο Σάλπι. Προσωπικά το ενδεχόμενο αυτό μου αφήνει γλυκόπικρα συναισθήματα.

Θεωρώ πως πρέπει να διαχωρίσουμε τους τομείς στους οποίους έχει προβληματική παρουσία ο Σάλπι :

Α) Σε ψυχολογικό επίπεδο, ο «κοντός», από τη στιγμή που επέστρεψε, ουδέποτε κατάφερε να δείξει και να αποδείξει πως είναι εντάξει με τον εαυτό του, με το περιβάλλον του ΠΑΟΚ και με την παρουσία του στην ομάδα.

Είναι γεγονός πως η επιστροφή του συνδυάστηκε με την αρχή του τέλους της ευημερίας στον ΠΑΟΚ. Τα οικονομικά προβλήματα φούντωσαν, οι διενέξεις το ίδιο. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης είχε ουσιαστικά τελειώσει από την ομάδα από πέρυσι, όταν άρχισε να αποχωρεί από το γήπεδο σε κάθε στραβό αποτέλεσμα.

Παράλληλα, η αγωνιστική εικόνα της ομάδας είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, κάτι που ουσιαστικά μεταφράστηκε ως αποτυχημένες πορείες. Οι Ευρωπαϊκές εκλάμψεις δεν αρκούσαν για να αντιστρέψουν το συνεχώς αρνητικό κλίμα. Και βέβαια, το αρνητικό αυτό κλίμα και οι (μάλλον δικαιολογημένοι) εκφραστές του, δεν θα μπορούσαν να βρουν καλύτερο αποδιοπομπαίο τράγο, από τον αυτονόητο. Ο Σαλπιγγίδης προσφέρθηκε ως το εύκολο θύμα λόγω της ήδη υπάρχουσας γκρίνιας. Βοήθησαν πολλοί παράγοντες σε αυτό όμως…

Κατ αρχάς, ο ίδιος ο παίκτης με τη μέτρια αγωνιστική του παρουσία (το πόσο μέτρια ήταν εν τέλει, θα το κρίνουμε παρακάτω).

Έπειτα, ο πρόεδρος της ομάδας με τη μηδενική κάλυψη που του παρείχε. Η ατάκα «μεγάλο παιδί είναι» στα δικά μου αυτιά ήχησε ως μια αστεία προσπάθεια να συμμεριστεί τους «αντιφρονούντες» γι να πάει με τα νερά τους, παρά προσπάθεια προστασίας του παίκτη.

Και τέλος, το πραγματικά υψηλό του συμβόλαιο (έστω και… θεωρητικά, μιας και δεν νομίζω πως πήρε τα αντίστοιχα χρήματα) που στην ουσία «βάζει μέσα» την ΠΑΕ.

Συνεπώς, σε θεωρητικό – ψυχολογικό επίπεδο, ο παίκτης ουσιαστικά από τη μέρα που επέστρεψε και υπέγραψε, δεν είχε ούτε την απαραίτητη κάλυψη, αλλά ούτε καμιά υποστήριξη από το ευρύ κοινό. Στην αρχή μάλιστα θεωρώ πως υπήρχε ένας δισταγμός από μεγάλη μερίδα, έστω και για να τον χειροκροτήσει στην είσοδο.

Β) Στα καθαρά αγωνιστικά θέματα, ο Σάλπι υπήρξε επίσης αρκετές φορές στόχος επικριτών. Θεωρώ πως αυτό πολλές φορές ήταν άδικο, μα και πολλές φορές η θέση του στην βασική ενδεκάδα ίσως θα έπρεπε να μπει υπό συζήτηση.

Ως καθαρός επιθετικός δεν χρησιμοποιήθηκε παρά ελάχιστες φορές. Αυτό σημαίνει πως έπαιζε σε μια θέση την οποία ουδέποτε διδάχθηκε επίσημα, μα έπαιζε κατ ανάγκη στον ΠΑΟ, υπό τις οδηγίες μετριότατων προπονητών και με επίσης μέτρια αποτελέσματα.

Εν τούτοις, δεν μπορούμε να πούμε πως παραγωγικά τα πήγε άσχημα, καθώς με βάση τα χαρακτηριστικά του (μηδενική τεχνική και φθίνουσα ταχύτητα), και αρκετές ασίστ έβγαλε, και αρκετά τέρματα πέτυχε τις δύο τελευταίες χρονιές.

Αυτό που περισσότερο μας εκνεύριζε όλους, θεωρώ πως ήταν η μόνιμη τακτική του εντός αγωνιστικού χώρου, η δυσκοιλιότητα του στην παραγωγή φάσεων και η παντελής έλλειψη άνεσης με τη μπάλα στα πόδια. Το γεγονός αυτό, συνδυαζόμενο με την ήδη υπάρχουσα γκρίνια, έβγαζε ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα.

Αν τώρα συνυπολογίσουμε και την ατελείωτη σειρά αγώνων που συμμετείχε, δίχως ξεκούραση και με την ίδια πάντα αγωνιστικότητα (αυτό δεν νομίζω πως το αμφισβητεί κανείς), τότε φτάνουμε να έχουμε ένα Σάλπι «σκασμένο», απηυδισμένο και ίσως ξενερωμένο.

Ο κόσμος του ΠΑΟΚ ποτέ δεν ήταν εύκολος στις κρίσεις του. Και ΠΑΝΤΑ ήταν αγύριστο κεφάλι. Αυτό δεν νομίζω πως αλλάζει και ίσως και να μη θέλουμε να αλλάξει. Άρα, δύσκολα ξαφνικά θα γίνει αντικείμενο λατρείας ο Σάλπι από την ασπρόμαυρη κερκίδα.

Προσωπικά, θεωρώ πως η παραμονή του Σαλπιγγίδη στην ομάδα είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ, για αρκετούς λόγους :

  1. Μια σίγουρη λύση έστω και χωρίς την απαραίτητη «σάλτσα» στο παιχνίδι του.
  2. Ένας παίκτης εμπιστοσύνης με μηδενικούς τραυματισμούς.
  3. Ένας έμπειρος και ηθικός χαρακτήρας στα αποδυτήρια, με συμπάθειες και ερείσματα που βοηθούν την ομάδα.
  4. Ένας πρέσβης της ομάδας σε όλα τα επίπεδα, που τραβάει βλέμματα στο γήπεδο και έχει έρεισμα στις μικρές ηλικίες.

Από την άλλη, με τις υπάρχουσες συνθήκες, η παραμονή του δεν μπορεί να δώσει άμεσα αποτελέσματα αλλά και λύσεις  αφού:

  1. Το υπερβολικά υψηλό του συμβόλαιο.
  2. Η κόντρα που έχει αναπτυχθεί και τον οδηγεί σε μετριότατες παρουσίες εντός έδρας.
  3. Η προδοσία που ένιωσε πολύς κόσμος, αλλά και η αγανάκτηση που ο ίδιος πλέον εμφανώς δείχνει με τη γκρίνια που υπάρχει.
  4. Τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας που δεν αφήνουν την ομάδα σε ησυχία.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ζητήματα της καθημερινότητας και αν δεν λυθούν μια και καλή, ποτέ δεν πρόκειται να έχει κέρδος καμία από τις δύο πλευρές.

Ως εκ τούτου, προσωπική μου άποψη είναι η εξής :

Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης πρέπει οπωσδήποτε να παραμείνει στην ομάδα, υπό κάποιες προϋποθέσεις. Ποιες είναι αυτές;

Α) Να υπάρξει άμεση μείωση του συμβολαίου του, σε ύψη που δεν θα τον προσβάλλουν ως επαγγελματία, μα δεν θα καταστρέφουν και τον προγραμματισμό της ΠΑΕ.

Β) Να βρεθεί επιτέλους ένας ορθολογικότερος τρόπος λειτουργίας της ομάδας ΕΝΤΟΣ αγωνιστικού χώρου, που δεν θα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το Σάλπι ως αντικαταστάτη του Βιερίνια, καθώς ΔΕΝ είναι τέτοιος. Θεωρώ πως πρέπει να υπάρξει ένα μοντέλο με το Σαλπιγγίδη είτε στη φυσική του θέση, με άμεση επαφή με το αντίπαλο τέρμα, είτε ως δεύτερο επιθετικό, με τον ρόλο που είχε και κόντρα στην Πολωνία (παρά το γεγονός πως θεωρητικά έπαιζε ως εξτρεμ), όπου πολύ περισσότερο πήρε τελικές προσπάθειες, παρά έκανε κούρσες στη γραμμή, μοιράζοντας ανούσιες σέντρες. Κάτι τέτοιο, είναι ζήτημα προετοιμασίας της ομάδας και ΞΕΚΑΘΑΡΟΥ πλάνου. Ο «καρπουζάς» όταν ζητούσε τη μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ, κάτι τέτοιο είχε κατά νου, κι όχι το να του φορτώσει βάρη που δεν του αναλογούν και δεν μπορεί να τα φέρει εις πέρας.

Αν λοιπόν υπάρξει ένα μοντέλο που μπορεί να εξασφαλίσει μείωση των αποδοχών του σε βαθμό τέτοιο ώστε να δοθεί ένα παράδειγμα αυτοθυσίας για την ομάδα, σε συνδυασμό με την κατάλληλη (επιτέλους) αξιοποίησή του εντός αγωνιστικού χώρου, τότε υπάρχει περιθώριο αναστροφής του αρνητικού κλίματος. ΑΝ όχι, τότε άλλη μια χρονιά θα πάει χαμένη για τον ίδιο, και κυρίως για τον ΠΑΟΚ.

Οι φήμες και οι αφορισμοί που υπάρχουν για την περίοδο που αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ, με αφήνουν παγερά αδιάφορο, καθώς ουδέποτε αποδείχθηκε αν είναι αληθινές ή όχι. ΑΝ υπάρχει ζήτημα ατιμίας και υπεξαίρεσης χρημάτων, ας πάνε στα δικαστήρια οι αντιμαχόμενες πλευρές.

Ο ΠΑΟΚ είναι πολύ μεγάλη ομάδα και δεν είναι δυνατόν να χωρίζεται στη μέση για έναν παίκτη, όποιος κι αν είναι αυτός. Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ένα ποιοτικό επιθετικό όπως ο ΠΑΙΚΤΗΣ Σαλπιγγίδης και είναι υποχρεωμένος είτε να τον εκμεταλλευτεί, είτε να τον ΑΛΛΑΞΕΙ.

Δεν γνωρίζω αν έχει ήδη ληφθεί απόφαση πώλησής του, ή αποχώρησης εκ μέρους του. Δεν γνωρίζω αν κάτι κρέμεται από την πιθανή επένδυση Σαββίδη.

Αυτό που ξέρω είναι πως πρέπει ΤΩΡΑ να καταρτιστεί πλάνο για την ομάδα της νέας χρονιάς, είτε με το Σάλπι παρόντα, είτε όχι.

Τα ημίμετρα μας διέλυσαν δυο χρόνια τώρα. Οι προσωπολατρίες και οι κόντρες, μας διέλυσαν πολλά χρόνια τώρα.

Καιρός να κοπούν και τα δύο.

Δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε επαγγελματική κατάρτιση της ΠΑΕ, και την ίδια στιγμή να συμπεριφερόμαστε σα το χωριό του Αστερίξ.

Ο παίκτης Σαλπιγγίδης έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Κάποια θετικά, κάποια αρνητικά.

Η απόλυτη πλειοψηφία των προπονητών έχει εκφραστεί θετικά για τον «κοντό». Δεν είναι δυνατόν να τον βγάζουμε άχρηστο.

Οφείλουμε να βρούμε τη λύση σε ένα θέμα που σιγοτρώει την ομάδα τόσους μήνες.

Και κάτι ακόμη :

Ο ...δημοσιογράφος που λατρεύουμε να μισούμε. Σ.Κ., διαπίστωσε αρκετές φορές πως είναι ήττα για τον ΠΑΟΚ να "χάνει" ετσι τον Σάλπι. Διαφωνώ.

Είναι ήττα και για τον ίδιο τον Σάλπι να φύγει άπραγος για δεύτερη φορά απο την Τούμπα. Όσο χαμηλών τόνων κι αν είναι, κανείς δε πιστεύει πως όταν έπαιρνε την απόφαση να επιστρέψει, δεν είχε στην άκρη του μυαλού του τη δικαίωσή του. Και τις αγωνιστικές επιτυχίες. Οτιδήποτε πέρα απο αυτά, είναι ήττα. Και για τις δύο πλευρές.

Διαβάστε ακόμη...