Πληρώνει τα ίδια λάθη ξανά και ξανά ...

Είναι από τα παιχνίδια που πραγματικά δεν θέλεις να θυμάσαι για πολλούς λόγους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα που ενοχλεί, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε. Και αυτό γιατί η γκέλα ήρθε πάλι μέσα από γελοία λάθη.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ΠΑΟΚ παρατάχθηκε με το γνωστό 4-2-3-1 και στο πρώτο ημίχρονο τα πράγματα κύλησαν ομαλά. Η ομάδα δεν απειλήθηκε πέραν ενός μακρινού σουτ, δημιούργησε κάποιες καταστάσεις (χωρίς να εντυπωσιάσει), ενώ κατάφερε και να προηγηθεί.

Και ενώ όλα έμοιαζαν να κυλούν όπως πρέπει ήρθε πάλι ένα παιδικό διπλό λάθος του Ελ Καντουρί, με πούλημα της μπάλας χωρίς καμία πίεση και μαζί υπέπεσε και σε πέναλτι από το οποίο ήρθε και η ισοφάριση.

Αυτό ήταν λοιπόν. Ενώ υπήρχε πάνω από μισή ώρα παιχνιδιού, η ομάδα πανικοβλήθηκε. Έχασε κάθε συγκέντρωση και αγωνιστική ισορροπία , δέχθηκε και δεύτερο γκολ και ευτυχώς πρόλαβε να ισοφαρίσει, χωρίς αυτό βέβαια να βελτιώνει κάτι.

Και φτάνουμε στο κομμάτι της ευθύνης. Είναι άραγε δουλειά του προπονητή να μάθει στον Ελ Καντουρί να μην δίνει πάσα σε αντίπαλο χωρίς πίεση και μετά να κάνει άνευ λόγου πέναλτι όπως έκανε φέτος στην Κύπρο και χθες;

Είναι δουλειά του προπονητή να μάθει στον Ίνγκανσον να μην κάνει πάσα σε αντίπαλο στα δύο μέτρα όπως έκανε στο ματς με την ΑΕΚ;

Είναι δουλειά του προπονητή να μάθει στον Γιαννούλη να μην κάνει πάσα στον αντίπαλο όπως έγινε στο Περιστέρι;

Η απάντηση είναι πως φυσικά δεν φέρει σε αυτά ευθύνη ο προπονητής, αλλά το χαμηλό επίπεδο (και συγκέντρωσης, αλλά και γενικότερα) των παικτών.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει πως ο Πάμπλο Γκαρσία είναι άμοιρος ευθυνών, καθώς υπέπεσε και αυτός σε λάθη.

Πρώτον έχουμε τονίσει πολλές φορές πως ο Βαρέλα δεν μπορεί να αγωνίζεται ως αριστερός κεντρικός αμυντικός. Δεν μπορεί να προωθήσει την μπάλα, δεν μπορεί να μαρκάρει με το αριστερό πόδι και όλες οι αδυναμίες του πολλαπλασιάζονται.

Αν πάλι είναι τόσο μεγάλη ανάγκη να παίξει εκεί, τότε δίπλα του πρέπει να είναι ο Βιεϊρίνια και μόνο, για να του προσφέρει πάντα μια σίγουρη επιλογή και όχι ο Περέιρα , ο οποίος χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά για να φτάσει στο επίπεδο του ΠΑΟΚ, αν το καταφέρει ποτέ βέβαια.

Η συνύπαρξη λοιπόν ενός κακού μπακ και ενός κακού στόπερ στην ίδια πλευρά, συμπαρασύρει και τον Ελ Καντουρί, ο οποίος δεν παίρνει ποτέ την μπάλα σωστά.

Το αποτέλεσμα είναι να την πουλάει και μάλιστα να είναι ο μοναδικός που καταφέρνει να μαρκάρει τον αντίπαλο, αφού Βαρέλα και Περέιρα ήταν αδιανόητα εκτός θέσης.

Μέσα σε όλα βέβαια, αυτή η ανυπαρξία της αριστερής πτέρυγας συμπαρέσυρε και τον Τζόλη, ο οποίος και δεν ήταν συνεπής αμυντικά για άλλη μια φορά, αλλά και δεν τροφοδοτήθηκε ποτέ σωστά.

Εν ολίγοις, όταν υπάρχει τέτοιος συνδυασμός έλλειψης συγκέντρωσης και ποιότητας, αλλά και προπονητικά λάθη, θα είμαστε ξανά και ξανά στο ίδιο έργο θεατές.

Υ.Γ: Το κύπελλο είναι ο μοναδικός στόχος που έχει απομείνει, καλό θα είναι στην ομάδα να γίνει σαφές αυτό, διότι μετά τη Λαμία, όλα τα λάθη θα πληρώνονται.