Πότε θ' ανθίσουν αυτοί οι τόποι;

Κρατική επέτειος σήμερα δεδομένου ότι (θεωρητικά) άρχισε μια ΗΡΩΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ η οποία με την καταλυτικη επέμβαση και παρουσία των τριών μεγάλων δυνάμεων της εποχής (Αγγλία-Γαλλία- Ρωσσία) και προς αποκλειστική εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, κατέληξε στην ίδρυση του "χαλιφάτου των Αθηνών", μετά την Ναυμαχία στο Ναυαρίνο.
Αρκαδοπόντιος Αρκαδοπόντιος
Πότε θ' ανθίσουν αυτοί οι τόποι;

Όμως για απόδοση της ιστορικής δικαιοσύνης, την 25η Μαρτίου 1821 δεν έγινε "επαναστατική παρθενογένεση" αλλά ήταν η κατάληξη προηγούμενων ανεπιτυχών επαναστατικών δράσεων

«..Την πρώτη επανάσταση την έκαναν οι Μακεδόνες το 1495, όταν ο Κάρολος ο Η΄ της Γαλλίας θέλησε να κυριεύσει την Κων/πολη βαδίζοντας μέσω της Εγνατίας Οδού.Οι Μακεδόνες παίρνοντας θάρρος επαναστάτησαν εναντίων των Τούρκων, ιδιαίτερα δε, η Δυτική Μακεδονία, πιάνοντας τις διαβάσεις της Βόρειας Πίνδου. Τον Κάρολο όμως φρόντισε να τον "συνετίσει" ο Πάπας και οι Ιταλοί ηγεμόνες. Έτσι οι επαναστατημένοι Μακεδόνες εγκαταλείφθηκαν μόνοι τους και κατασφάχτηκαν τότε από το Σουλτάνο Βαγιαζήτ τον Β'.

Νέα επαναστατική ατμόσφαιρα συναντάμε το 1571, όταν οι ενωμένοι στόλοι του Πάπα των Ενετών και της Ισπανίας καταναυμάχησαν τον τουρκικό στόλο στη Ναύπακτο. Τότε ξεσηκώθηκε όλη η Ελλάδα, μαζί και οι Μακεδόνες. Μόλις όμως τα κράτη αυτά σταμάτησαν τις επιχειρήσεις τους, εγκατέλειψαν τους επαναστατημένους μόνους και αβοήθητους.

Άλλη επαναστατική πράξη ήταν αυτή που ξέσπασε στην Βόρειο Ήπειρο από τον Επίσκοπο Αχρίδος Αθανάσιο, που το καλοκαίρι του 1596 ξεσήκωσε τους χειμαριώτες που συγκέντρωσαν 1500 άνδρες και μαζί και λίγους φιλέλληνες Ισπανούς, χωρίς όμως αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα, εκτός από την αίσθηση ότι πλέον, ο Τούρκος, δεν ήταν ακτύπητος.

Σ' αυτήν την χρονική περίοδο ξεχωρίζει η φυσιογνωμία του του Θεσσαλο/μακεδόνα ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ του επονομασθέντος «σκυλόσοφου" ΚΑΙ Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΟΥ 1611 ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΘΩΜΑΝΩΝ...»

Προεπαναστατικές μορφές υπάρχουν πολές και αναφέρονται ενδεικτικά: ο ΖΗΔΡΟΣ, ΠαπαΘύμιος Βλαχάβας, οι ΖΙΑΚΑΙΟΙ (για 100 χρόνια πολεμούσαν του Τούρκους), Νικοτσάρας, Μεϊντάνης (σλαβόφωνος), Διαμαντής ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΛΙΑΚΟΣ, Δήμος ΣΤΑΘΑΣ, Εμμανουήλ ΠΑΠΠΑΣ που έδωσε τους γιους του και Οοοοοολα τα υπάρχοντα στον αγώνα, καπετάν ΧΑΨΑΣ, Αθανάσιος ΜΠΕΛΙΑΣ από την κορνοφωλιά Έβρου, το κίνημα της Γκίμπραινας στην Θράκη.

Για να γίνει κατανοητό τι ακριβώς συνέβαινε στον χώρο που τότε ΔΕΝ ΛΕΓΟΤΑΝ ΕΛΛΑΔΑ και δεν είχε και πρωτεύουσα, ο Ιωάννης ΦΙΛΗΜΩΝ λέει χαρακτηριστικά: "αν οι Έλληνες έμποροι της Δύσης εκυοφόρησαν την επανάσταση τον '21 και Έλληνες έμποροι της Οδησσού την γέννησαν, Έλληνες της Θράκης την εθήλασαν".

Σε δύο γραμμές ο ΦΙΛΗΜΩΝ στα είπε όλα: ΕΛΛΗΝΕΣ της Δύσης, ΕΛΛΗΝΕΣ στην Οδησσό, ΕΛΛΗΝΕΣ στην Θράκη.

Τι κοινό ένωνε ΟΛΟΥΣ αυτούς τους ΕΛΛΗΝΕΣ; Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ και όχι η "πρωτεύουσα" γιατι δεν υπηρχε πρωτευουσα . Η "πρωτεύουσα" και το "κράτος" ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΑΝ απ' αυτούς που ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ διαχρονικά τον ΑΝΘΡΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΟ χαρακτήρα του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής Παιδείας, προκειμένου αυτό το ΕΥΡΥ ΦΑΣΜΑ πολιτιστικής αυτοτέλειας να το περιχαρακώσουν, να το περιορίσουν , να το συρρικνώουν και ΤΕΛΙΚΑ να το ελέγχξουν, δίνοντάς του ΤΟΠΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.

Μάταια ο ΚΟΡΑΗΣ έλεγε ότι η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ, μάταια ο ΡΗΓΑΣ είχε το όνειρο των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ Βαλκανίων, μάταια οι ΕΛΛΗΝΕΣ αξιωματούχοι της Ρωσίας πίστευαν στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ επιχειρηματική επικράτηση και στο χειμαρρώδες Φιλελληνικό ρεύμα.

Ο Μέτερνιχ και οι «διορατικοί» Αγγλο-Γάλλοι διείδαν την άμεση ανάγκη δημιουργίας του «κράτους» και της «ελληνικής ταυτότητος».

Έτσι μας προέκυψαν ο «Έλληνας» και «πρωτευουσιάνος» ταυτόχρονα.

Και βέβαια να πούμε ότι τα "νοτιελλαδιτικα" χώματα , δεν επελέγησαν τυχαία.

ΠΡΩΤΟΝ: Μια επανάσταση δεν ξεκινά ΠΟΤΕ κοντά στην καρδιά του εχθρού, γιατί είναι καταδικασμένη ν' αποτύχει.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ποτέ δεν πολεμούν αντάρτες εναντίον ΤΑΚΤΙΚΟΥ Στρατού. Δηλαδή τι ήθελες; Να πολεμήσουν οι δολιοφθορείς του βουνού στις πεδιάδες της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, απέναντι σε ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ στρατό; Μαλάκας ήταν ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ που τους πέρασε από τα Δερβενάκια;

ΤΡΙΤΟΝ: Εδαφολογικά η Ρούμελη και ο Μοριάς, με τα βουνά και τα βράχια, ήταν οι ενδεδειγμένοι τόποι για ανταρτοπόλεμο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ και κυρίως ΜΑΚΡΙΑ από την καρδιά της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Και βέβαια μετά τις πρώτες νίκες ήλθε η διχόνοια και ο αλληλοσπαραγμός και ήλθαν οι «προστάτιδες δυνάμεις» να "σώσουν", αλλά και να ξενοιάσουν μια και καλή με τον μεγάλο τους πονοκέφαλο: αυτό το ΔΥΝΑΤΟ ρεύμα ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ΠΑΙΔΕΙΑΣ καθώς και του ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ που σάρωνε την Ευρώπη.

Και έτσι μας προέκυψε το "κράτος" που σήμερα καλείται "ελληνικό" , αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα "λημέρι" στο κέντρο των Αθηνών.

Και ποιoς το λέει αυτό: οι γραφικοί ... μακεδονομάχοι;

Για να δούμε:

Ο ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ περιγράφει την συμπεριφορά της «πρωτεύουσας» στον Μακεδονικό αγώνα:

«Γιατί οι Έλληνες του κράτους παραστράτησαν και κατάντησαν ελλαδικοί-αλλιώτικο είδος ζώο. Να μην ακούσουν για τους εξωμερίτες που τους ταράζουν τα πιάνα...Έχουν πολύ πνεύμα οι Ελλαδικοί, προ πάντων οι Αθηναίοι... Την ησυχία τους, τη ζωούλα τους ... πέρα από το άμεσο ατομικό συμφέρον, αρχίζει η τέλεια και βαθύτατη αδιαφορία και το λογοκοπάνισμα για την επιφάνεια κάθε πράγματος. όποιος τύχει και δεν ακολουθεί το κοπάδι είναι τρελός..»

Ο Νίκος ΓΚΑΤΣΟΣ γράφει στην στην «ελλαδογραφία»:

«Αλλά οι αρχαίοι Θεοί, εν τη μερίμνη των δια τα υπόλοιπα πελασγικά φύλα, απεφάσισαν την βαθμιαία κατάρρευσιν των Αθηνών ως ηγέτιδος πόλεως και την απαλλαγήν του Ελληνισμού, ως εθνικού πλέον συνόλου, εκ των κινδύνων του συγκεντρωτισμού. Κατά τους επόμενους μακρούς αιώνας κατεβλήθησαν αρκεταί προσπάθειαι δια την αναβίωσιν του παλαιού άστεως, αλλ' αύται απέβησαν άκαρποι. Ευτυχώς δε, διότι κατά την νεωτέραν και σκληροτέραν δοκιμασίαν του γένους, η εκ νέου κυριαρχία των Αθηνών θα απεδυνάμωνε τας κορυφάς και τας πεδιάδας της πελασγικής γης, αι οποίαι διεμόρφωσαν την οριστικήν φυσιογνωμίαν της φυλής και κατηύγασαν δι' ανεσπέρου φωτός τους ομιχλώδεις ορίζοντας της περιδεούς ανθρωπότητος...

... Αλλά με την διαρκώς ογκούμενην υπερτροφίαν της Αττικής αι προοπτικαί διαγράφονται σκοτειναί. Οι αρχαίοι Θεοί δεν υπάρχουν πλέον δια να δώσουν την λύσιν, και ούτω, θάττον η βράδιον, αι Αθήναι θα συγκεντρώσουν εις τους κόλπους των και θα εξαφανίσουν δια παντός την Ελληνικήν αρετήν, ως ο Κρόνος εις το απώτατον παρελθόν κατέτρωγε τα ίδια αυτού τέκνα ή ως ο Ήλιος εις το απώτατον μέλλον θα συγκεντρώσει εις τας αγκάλας του τους πλανήτας του και θα καταβροχθίσει αυτούς!

Γένοιτο! και εις τους αιώνας των αιώνων αμήν

Πότε θ' ανθίσουνε αυτοί οι τόποι,
πότε θα 'ρθούνε κανούργιοι ανθρώποι
να συνοδεύσουνε την βλακεία
στην τελευταία της κατοικία;...»

Σήμερα δεν είναι ημέρα μνήμης αλλά ημέρα επαγρυπνήσεως και επαναστατικής ετοιμότητος!

Χρόνια πολλά στους ΕΛΛΗΝΕΣ, όπου γης και ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

Διαβάστε ακόμη...