Η υπομονή, βασικό συστατικό της επιτυχίας

Το τέλος της πρώτης αγωνιστικής βρήκε τον ΠΑΟΚ ηττημένο με 3-1 στα σετ από το Φοίνικα Σύρου στο κλειστό της Ερμούπολης και από νωρίς έκανε αισθητή την παρουσία της η γκρίνια και τα «πυρά» προς τους παίκτες της ομάδας.
Κουβανός Κουβανός
Η υπομονή, βασικό συστατικό της επιτυχίας

Ο Φοίνικας κέρδισε καθαρά έχοντας σε μεγάλη μέρα τον Κουβανό πασαδόρο Ιερρεθουέλο να μοίραζει καλά το παιχνίδι παρά την απουσία του Στερν, τροφοδοτώντας τους κεντρικούς και το διαγώνιο της ομάδας, ενώ παράλληλα να συμμετέχει και στο σερβίς προκαλώντας ζημιές στην υποδοχή του ΠΑΟΚ αλλά και στην επίθεση. Οι Τζούριτς και Κόστα εκμεταλλεύτηκαν στο 100% την απουσία του Πετρέα από το παιχνίδι κερδίζοντας κατακράτος τη μάχη στο φιλέ.

Από την άλλη πλευρά ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε και πάλι με απουσίες (Κουμεντάκης και Πετρέας) που κόστισαν στο επιθετικό κομμάτι αλλά και στο κομμάτι του μπλοκ και του σερβίς, καθώς αμφότεροι μπορούν να συμβάλλουν σε αυτούς τους τομείς και να αλλάξουν τα δεδομένα σε ένα παιχνίδι. Ο Ούντρις έδειξε από νωρίς με την αθλητικότητά του και τα τελειώματά του το λόγο που έχει παίξει στο υψηλότερο επίπεδο όπως στο Ρωσικό Πρωτάθλημα. Ο Μπράουν έδειξε επίσης ότι πλέον η υπόθεση μπλοκ βρίσκεται στα χέρια του και ότι η περσινή χρονιά δεν ήταν ένα πυροτέχνημα. Ο Ουολς έδειξε ότι θέλει ακόμα χρόνο για να προσαρμοστεί και να συνεννοείται καλύτερα και με τους παίκτες ώστε να βγουν περισσότεροι συνδυασμοί, ενώ ο Κουκλίνσκι έπαιξε σχετικά καλά, έχοντας κάποια λάθη στη υποδοχή και στο σερβίς αλλά ο χρόνος είναι μαζί του.

Δυστυχώς η ήττα έφερε αντιδράσεις και παράπονα για την απόδοση παικτών όπως του Σωτηρίου, του Ουολς και του Κουκλίνσκι, ενώ άρχισε και η αμφισβήτηση για το αν θα πετύχει ο ΠΑΟΚ τους στόχους που έχει θέσει. Μπορώ να δεχτώ τις αντιδράσεις, καθώς όλοι μας θέλουμε τον ΠΑΟΚ να νικάει και να παρουσιάζει ένα θετικό πρόσωπο και φυσικά στο τέλος να τον δούμε και στην κορυφή του Πρωταθλήματος.

Που χάνεται όμως το νόημα; Στο γεγονός ότι είμαστε στην πρώτη αγωνιστική, όπου οι ομάδες μπαίνουν πλέον σε αγωνιστικούς ρυθμούς προερχόμενες από σκληρή προετοιμασία και με νέους παίκτες στη σύνθεσή τους. Αυτοί οι παίκτες χρειάζονται χρόνο για να «δέσουν» στο σύνολο και να μάθουν τις τακτικές και τον τρόπο που αγωνίζεται ο κάθε συμπαίκτης τους ξεχωριστά (Ουόλς, Κουκλίνσκι, Μπράουν, Πετρέας), ενώ άλλοι παίκτες προέρχονται από χρονιές που δεν ολοκληρώθηκαν όπως θα ήθελαν με αποτέλεσμα να μείνουν πίσω σε αγωνιστική κατάσταση ακόμα περισσότερο (Ούντρις). Οι παίκτες είναι άνθρωποι και δεν είναι μηχανές να πατάς ένα κουμπί και να παίζουν στο 100%.

Θέσεις όπως αυτή του πασαδόρου είναι ιδιαίτερα απαιτητική και ακόμα και οι σπουδαίοι αυτής της θέσης δεν μπορούν από την πρώτη στιγμή να βρίσκονται με τους συμπαίκτες του, αλλά παιχνίδι με παιχνίδι, ενώ οι απουσίες βασικών παικτών κάνουν το παιχνίδι τους ακόμα πιο προβλέψιμο γιατί περιορίζεται σε συγκεκριμένες μονάδες της ομάδας. Επίσης κριτική γίνεται για παίκτες που έχουν δείξει το επίπεδό τους και θεωρώ ότι είναι άδικο από την πρώτη κιόλας αγωνιστική να γίνονται αντικείμενο κριτικής. Ο Σωτηρίου είναι ένας παίκτης, κατά την άποψή μου, που έχει το κομμάτι της υποδοχής αλλά όχι πλέον το επιθετικό και θα πρέπει το ιδανικότερο να αλλάζει τον Κουμεντάκη όταν ο Κουμεντάκης θα βρίσκεται στην πίσω ζώνη όπου και δε φημίζεται για την υποδοχή του. Όμως όταν υπάρχουν απουσίες και καλείται ένας παίκτης να τις καλύψει χρησιμοποιώντας τις ικανότητές του, δεν μπορεί να γίνεται στόχος επικρίσεων όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Η ομάδα διαθέτει πολύ καλές μονάδες που θέλουν χρόνο για να προσαρμοστούν πλήρως στα θέλω ενός σοβαρού προπονητή σαν τον Καλμαζίδη, που προσφέρει ηρεμία και σοβαρή δουλειά με την πάροδο του χρόνου. Η ομάδα παιχνίδι με παιχνίδι θα είναι ολοένα και πιο δυνατή και θα δουλεύει σα μηχανή εκεί που πρέπει. Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι η υπομονή είναι το συστατικό της επιτυχίας.

Τίποτα δεν κρίθηκε από την 1η, τη 2η ή την 3η αγωνιστική. Ακόμα και αν νικούσαμε στη Σύρο, το Πρωτάθλημα έχει πολύ μεγάλο δρόμο για να προεξοφλούμε καταστάσεις και να «καταδικάζουμε» παίκτες γιατί δεν έπαιξαν καλά. Η ομάδα εξάλλου μας έχει δείξει ότι όποτε θέλει να κάνει την ανατροπή, μπορεί και τα καταφέρνει με ένα μοναδικό τρόπο. Πόσο μάλλον τώρα που έχει επιστρέψει ο άνθρωπος που έχτισε το χαρακτήρα των ομάδων που μας χάρισαν μεγάλες στιγμές τα προηγούμενα χρόνια.

Την Παρασκευή αγωνιζόμαστε στο Ζηρίνειο με αντίπαλο την Κηφισιά. Η Κηφισιά μπορεί να μη θυμίζει την Κηφισιά των προηγούμενων ετών, αλλά δεν παύει να είναι μια επικίνδυνη έξοδος και ειδικά με το ακατάλληλο για αγώνες βόλεϊ γήπεδο, ενώ η παρουσία του De Weijer στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, κάνει τον Ολλανδό πασαδόρο νούμερο 1 κίνδυνο για την ομάδα τόσο στο μοίρασμα του παιχνιδιού όσο και στο σερβίς. Είναι η ώρα για την επιστροφή στις νίκες και οι παίκτες να δείξουν ότι το παιχνίδι της 1ης αγωνιστικής ήταν μια κακή παρένθεση.

ΠΑΜΕ ΠΑΟΚ!

Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω τoυς διαχειριστές και τα μέλη του Paokmania για την ευκαιρία που μου δίνουν να γράψω ανοικτά τις σκέψεις μου και τις γνώσεις μου γύρω από το βόλεϊ. Εύχομαι να βοηθήσω έστω και με αυτά που ξέρω να μάθει περισσότερα πράγματα ο κόσμος γύρω από αυτό το υπέροχο άθλημα και να ασχοληθεί ακόμα περισσότερο με το τμήμα αυτό.

Διαβάστε ακόμη...