Οι πρώτες... εντυπώσεις του Τέιλορ: «Οι φίλαθλοι ζουν και αναπνέουν για τον ΠΑΟΚ»

Για όλους και για όλα μίλησε ο Σκωτσέζος αριστερός μπακ σε εκπομπή της πατρίδας του, μιλώντας για την προσαρμογή του στην Ελλάδα εκτός «comfort zone», το στυλ ποδοσφαίρου του ΠΑΟΚ στα 100 χρόνια του συλλόγου, αλλά και την... τρέλα των φίλων του Δικεφάλου, οι οποίοι, όπως δήλωσε, ζουν και αναπνέουν για την ομάδα.

Πώς είναι η ζωή στην Ελλάδα; Πώς είναι ο καιρός; Πώς προσαρμόζεσαι;

«Ναι, νομίζω ότι έχω προσαρμοστεί πολύ καλά. Η οικογένειά μου είναι εδώ, οπότε αυτό φυσικά βοηθάει — όταν νιώθεις άνετα εκτός γηπέδου, βοηθάει και μέσα σε αυτό. Τα παιδιά στην ομάδα είναι πολύ φιλικά, οπότε αυτό με βοήθησε να προσαρμοστώ και στο αγωνιστικό κομμάτι. Μου αρέσει πραγματικά εδώ. Ίσως δεν έχω παίξει όσο τακτικά θα ήθελα στην αρχή, αλλά αυτά τα πράγματα θέλουν χρόνο, και η ομάδα πηγαίνει καλά, οπότε πρέπει απλώς να περιμένω την ευκαιρία μου. Νομίζω πως η ομάδα ήταν ήδη αρκετά δεμένη, και παρότι έγιναν μερικές προσθήκες, εκτός από δυο-τρεις περιπτώσεις, υπάρχει ένας σταθερός κορμός έντεκα παικτών. Όπως λες, είναι μια περίοδος προσαρμογής. Δουλεύω σκληρά κάθε μέρα — ξέρω ότι ακούγεται κλισέ, αλλά περιμένω απλώς την ευκαιρία μου για να παίξω πιο τακτικά».

Τι μέρος όμως για να παίξεις ποδόσφαιρο!

«Καταπληκτικό, ναι, πραγματικά είναι. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και σε βγάζει τελείως έξω από τη ζώνη άνεσής σου. Έπαιζα όλη μου την καριέρα στη Σκωτία, δεν είχα φύγει ποτέ από το σπίτι, ήμουν πάντα μόλις 20 λεπτά μακριά από τη μαμά, τον μπαμπά, τους φίλους μου — οπότε ναι, είναι εντελώς διαφορετικό. Αλλά είναι μια πρόκληση που με ενθουσιάζει, έχω υπογράψει για τρία χρόνια εδώ και είμαι αποφασισμένος να πετύχω. Μου αρέσει πολύ».

Πόσο δύσκολο είναι να προσαρμοστείς, και πόσο επηρεάζει το αγωνιστικό κομμάτι την προσαρμογή σου εκτός γηπέδου;

«Ναι, για να είμαι ειλικρινής, όταν ερχόμουν εδώ, είχα περισσότερες επιφυλάξεις για τη ζωή εκτός ποδοσφαίρου. Δεν ήξερα πώς θα είναι η Ελλάδα, πώς θα το διαχειριστώ εγώ, πώς θα το αντιμετωπίσει η οικογένειά μου — έχουμε και ένα νεογέννητο μωρό — οπότε είχα πολλά στο μυαλό μου. Πίστευα πως το ποδόσφαιρο θα “κυλούσε” από μόνο του, γιατί είμαι εργατικός και ήξερα πως αργά ή γρήγορα θα μπω στην ομάδα. Τελικά, έγινε κάπως το αντίθετο! Η ζωή έξω από το ποδόσφαιρο κύλησε πολύ πιο εύκολα. Το μέρος είναι φανταστικό, πολλοί μιλούν αγγλικά, πράγμα που βοηθάει πολύ — έχω μάθει και λίγες ελληνικές φράσεις, να ξέρεις! Οπότε, αυτή η πλευρά της ζωής πάει πολύ καλά· τώρα απλώς θέλω να παίζω πιο τακτικά, γιατί όπως είπες, όταν παίζεις και νικάς, όλα μπαίνουν στη θέση τους. Το ίδιο ισχύει παντού — όταν η ομάδα σου κερδίζει, υπάρχει αρμονία παντού».

Γκρεγκ, πώς είναι το ποδοσφαιρικό περιβάλλον εκεί; Είσαι συνηθισμένος να κερδίζεις κάθε εβδομάδα, να διεκδικείς τίτλους. Είναι το ίδιο εκεί όπως στη Σκωτία;

«Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα θετικά με τον ΠΑΟΚ — έχει την ίδια νοοτροπία. Τα τελευταία χρόνια είχε αρκετές επιτυχίες, και φέτος είναι η 100ή επέτειος του συλλόγου, οπότε υπάρχει μεγάλη αποφασιστικότητα να γίνει κάτι ξεχωριστό. Η πίεση υπάρχει πάντα· σε κάθε ματς έχεις την κατοχή και είσαι υποχρεωμένος να κερδίζεις. Αυτό το στοιχείο το ήθελα πριν έρθω, και μου αρέσει εδώ, γιατί είναι μια πίεση παρόμοια με αυτή που είχα στη Σκωτία. Όσον αφορά το ποδόσφαιρο καθαυτό, είναι λίγο διαφορετικό — δεν παίζουμε με ακριβώς το ίδιο στυλ όπως στη Σέλτικ. Όπως ξέρεις, η Σέλτικ έχει έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο παιχνιδιού, με τα μπακ να συγκλίνουν προς τα μέσα· δεν το κάνουν πολλές ομάδες αυτό, οπότε μου λείπει κάπως, γιατί ήταν ένα από τα δυνατά μου σημεία. Αλλά προσπαθώ να προσαρμοστώ».

Ενώ έκλεισε μιλώντας για την τρομερή ατμόσφαιρα των γηπέδων και συγκεκριμένα του ΠΑΟΚ αναφέροντας:

«Ναι, έχω παίξει μόλις τέσσερα ή πέντε παιχνίδια, οπότε δεν νομίζω ότι είμαι ακόμα από αυτούς που “λατρεύουν”! (γέλια) Αλλά σίγουρα, οι φίλαθλοι είναι φανατικοί — ζουν και αναπνέουν για τον ΠΑΟΚ. Όποιον κι αν συναντήσεις στην πόλη, είναι έτσι, πολύ παθιασμένοι, πολύ παρόμοιοι με της Γλασκώβης σε αυτό το κομμάτι. Μου αρέσει αυτό το πάθος. Το μόνο απογοητευτικό είναι ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποια περιστατικά και δεν επιτρέπονται οπαδοί εκτός έδρας στα ντέρμπι. Μερικοί φίλοι μου και ο πατέρας μου ήρθαν για το ματς με τον Ολυμπιακό — η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική, αλλά έλειπε το στοιχείο των φιλοξενούμενων οπαδών».