Κριστιάνο Μπάτσι: «Eχω φιλοδοξίες για ακόμη πιο ψηλά, ο Λουτσέσκου είναι μαέστρος στη διαχείριση ανθρώπων»

Υπάρχουν προπονητές που κάνουν καριέρα μέσα από τη σταθερότητα.

Και υπάρχουν κι εκείνοι που προχωρούν μέσα από τις προκλήσεις, που επιλέγουν τα δύσκολα, γιατί μόνο εκεί νιώθουν ότι εξελίσσονται.

Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ο Κριστιάνο Μπάτσι που επέστρεψε φέτος στη Stoiximan Super League για λογαριασμό του Πανσερραϊκού. Σε έναν πάγκο που για πολλούς θα έμοιαζε ρίσκο να αναλάβουν, ο Ιταλός είδε μία ευκαιρία.

Έπειτα από μια διαδρομή που τον έφερε από τη Θεσσαλονίκη στη Σαουδική Αραβία, ξανά πίσω και από εκεί στην Πορτογαλία, αποφάσισε να αφήσει πίσω τον ρόλο του βοηθού και να δοκιμάσει τις δυνάμεις του ως πρώτος προπονητής.

Έχοντας ζήσει από κοντά στον ΠΑΟΚ τέσσερις γεμάτες χρονιές που οδήγησαν σε τρεις κατακτήσεις τροπαίων (1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ελλάδας), δίπλα στον Ραζβάν Λουτσέσκου, επιστρέφει σε γνώριμα γήπεδα με μια διαφορετική αποστολή: να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί μόνος του στο προσκήνιο.

Η εμπειρία του στη Μποαβίστα, όπου κράτησε στην κατηγορία μια ομάδα που όλοι θεωρούσαν καταδικασμένη, τον θωράκισε.

Στον Πανσερραϊκό, βρίσκει τώρα μια ομάδα που αμφισβητήθηκε για την αξία της στην αρχή της χρονιάς, αλλά ήδη δείχνει πως μπορεί να σταθεί ανταγωνιστική και να πετύχει τον φετινό της στόχο.

Ο Κριστιάνο Μπάτσι μίλησε στο SPORT24 για τη φιλοσοφία του, την πορεία του δίπλα στον Λουτσέσκου, το ματς με την ΑΕΚ που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή, αλλά και για το όραμά του στην Ελλάδα, τη χώρα που, όπως λέει, του έδωσε πολλά και τον έκανε να θέλει να επιστρέψει.

Έχετε δουλέψει, πέρα από τη χώρα μας, σε Ιταλία, Πορτογαλία και Σαουδική Αραβία. Γιατί αποφασίσατε να επιστρέψετε στην Ελλάδα τώρα;

«Γιατί είναι ένα ποδόσφαιρο που γνωρίζω. Είναι ένα πρωτάθλημα που γνωρίζω. Και πιστεύω ότι μπορώ να έχω μέλλον εδώ ως προπονητής. Ο Πανσερραϊκός μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσω από την αρχή της σεζόν, να χτίσουμε κάτι μαζί από το μηδέν.

Και αυτό ήταν κάτι που με έπεισε να δεχτώ. Στην Πορτογαλία υπήρχε η πιθανότητα να συνεχίσω εκεί όπου ήμουν, αλλά έπρεπε να περιμένω κι εγώ δεν ήθελα. Ήθελα να ξεκινήσω από την αρχή μιας σεζόν, και αυτό ήταν καθοριστικό στην απόφασή μου».

Οι αναμνήσεις σας από τον ΠΑΟΚ έπαιξαν ρόλο σε αυτή την απόφαση;

«Ναι, φυσικά. Έχω πολύ έντονες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι πιστεύω πως το στυλ παιχνιδιού μου, η φιλοσοφία μου, μπορεί να “ανθίσει” εδώ στην Ελλάδα. Ξεκινώ με τον Πανσερραϊκό, αλλά είμαι σίγουρος ότι μπορώ να εξελιχθώ κι άλλο στα επόμενα βήματα.

Με σεβασμό πάντα προς την ομάδα, απλώς είναι φυσιολογικό ένας προπονητής να έχει φιλοδοξίες για το μέλλον».

Πολλοί πίστευαν ότι ο Πανσερραϊκός θα δυσκολευτεί φέτος, ειδικά μετά την αποχώρηση παικτών όπως ο Μπετανκόρ, ο Σαλαζάρ και ο Χατζηστραβός. Κι όμως, η ομάδα δείχνει δυνατή, με την πρώτη νίκη της να είναι κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης AKTOR. Πώς το καταφέρατε;

«Πιστεύουμε πολύ στη διαδικασία. Με το επιτελείο μου γνωρίζαμε ότι έπρεπε να αλλάξουμε κάτι. Έπρεπε να σκεφτούμε περισσότερο ως ομάδα και όχι ατομικά.

Γι’ αυτό αλλάξαμε αρκετούς παίκτες, όχι επειδή οι προηγούμενοι δεν ήταν καλοί, το αντίθετο. Αλλά γιατί πιστεύω ότι οι νέοι παίκτες ταιριάζουν καλύτερα στην ιδέα που έχουμε για το πώς θέλουμε να παίζουμε ως σύνολο».

Άρα επιλέγετε τους παίκτες με βάση τη νοοτροπία, τακτικά χαρακτηριστικά ή κάτι άλλο;

«Προσπαθούμε να τα συνδυάσουμε όλα αυτά. Αλλά πάνω απ’ όλα ψάχνουμε ποδοσφαιριστές που έχουν φιλοδοξία. Θέλω παίκτες που, όπως κι εγώ, έχουν μεγάλο κίνητρο για το μέλλον. Αυτή η δίψα είναι το πιο σημαντικό στοιχείο».

Πέρσι στη Μποαβίστα αντιμετωπίσατε μια παρόμοια κατάσταση, έναν σύλλογο με οικονομικά προβλήματα, χωρίς μεταγραφές για πέντε διαδοχικά παράθυρα, αλλά καταφέρατε να τον κρατήσετε στην κατηγορία. Σας βοήθησε εκείνη η εμπειρία να προετοιμαστείτε για αυτό που βρήκατε εδώ στις Σέρρες;

«Ήταν τελείως διαφορετική κατάσταση, αλλά σίγουρα πολύ σημαντική εμπειρία. Η Μποαβίστα είναι ένας μεγάλος σύλλογος στην Πορτογαλία, που εκείνη την περίοδο περνούσε πολύ δύσκολα οικονομικά. Οι μεταγραφές ήταν κλειστές για πέντε σερί σεζόν, πράγμα σχεδόν αδύνατο για ομάδα πρώτης κατηγορίας.

Αναγκαστήκαμε να παίξουμε με πολλούς νέους, παιδιά που προέρχονταν από την U19, χωρίς εμπειρία στη μεγάλη κατηγορία. Ήταν δύσκολο, αλλά τελικά ήταν μια εμπειρία που μου άφησε πολλά. Με έκανε να εξελιχθώ, να καταλάβω καλύτερα πώς να διαχειρίζομαι το απίθανο. Αυτό σίγουρα με βοηθά και τώρα στον Πανσερραϊκό».

Οπότε πιστεύετε ότι πλέον οι παίκτες σας έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι μπορούν να στοχεύσουν ψηλότερα από την απλή παραμονή;

«Ο πρώτος στόχος είναι να παραμείνουμε στην κατηγορία. Αυτό δεν αλλάζει. Όταν το πετύχουμε, τότε μπορούμε να σκεφτούμε το επόμενο βήμα. Αλλά πρώτα πρέπει να διασφαλίσουμε αυτόν τον στόχο. Είναι το θεμέλιο».

Στην προπονητική σας, ποια είναι τα τρία “αδιαπραγμάτευτα” στοιχεία που θέλετε να δείχνουν πάντα οι ομάδες σας;

«Γενικά δεν έχω κανόνες με τη στενή έννοια του όρου. Έχουμε έναν δρόμο. Και αυτός ο δρόμος είναι να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε κάθε μέρα. Αυτός είναι ο στόχος μου και πρέπει να είναι ο στόχος όλων στην ομάδα.

Όχι μόνο των παικτών, αλλά και του σταφ, όλων όσων είναι γύρω από το σύλλογο. Το έχω εξηγήσει καθαρά, και βλέπω ότι όλοι κάνουν μεγάλη προσπάθεια για να είναι προετοιμασμένοι, να γίνονται καλύτεροι».

Έχω παρατηρήσει κάτι ενδιαφέρον στον τρόπο που ο Πανσερραϊκός αμύνεται στα φάουλ. Συνήθως τοποθετείτε τρεις παίκτες αριστερά και δύο δεξιά στο τείχος, αφήνοντας ένα μικρό κενό στο κέντρο. Αυτό έγινε και στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ, αλλά και με τον Αστέρα. Είναι κάτι σκόπιμο;

Ναι, αλλά αυτό εξαρτάται από τον αντίπαλο και από την απόσταση. Αλλάζουμε τον τρόπο που αμυνόμαστε στις στατικές φάσεις κάθε φορά, δεν είναι πάντα ο ίδιος.

Δεν μπορώ να σου δώσω μια απόλυτη απάντηση, γιατί προσαρμοζόμαστε κάθε φορά. Αν εξετάσεις όλες τις φάσεις ξεχωριστά και δεις πιο βαθιά, θα καταλάβεις ότι υπάρχουν διαφορές σε κάθε περίπτωση».

Συνεργαστήκατε μαζί με τον Ραζβάν Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ και στην Αλ Χιλάλ. Ποιο ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε από εκείνον;

«Είναι πραγματικά “μαέστρος” στο πώς διαχειρίζεται τους ανθρώπους. Και δεν μιλώ μόνο για τους παίκτες, μιλώ για τους ανθρώπους γενικά. Ξέρει να δημιουργεί καλό περιβάλλον γύρω του, να έχει θετική ατμόσφαιρα μέσα στην ομάδα, και το πετυχαίνει πάντα.

Για μένα ήταν μεγάλο μάθημα να το βλέπω αυτό. Ακόμη και στη Σαουδική Αραβία, που ήταν ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον, κατάφερε να φτιάξει δεσμό με όλους. Αυτό είναι, νομίζω, η μεγαλύτερη του δύναμη».

Σας επηρέασε η νοοτροπία νικητή που υπήρχε στον ΠΑΟΚ, στις δικές σας μεθόδους σήμερα;

«Ναι, φυσικά. Ως βοηθός είσαι πάντα πιο κοντά στους παίκτες, οπότε μαθαίνεις πολλά για το πώς σκέφτονται, πώς αντιδρούν. Αυτό με βοήθησε να καταλάβω πράγματα που τώρα, ως πρώτος προπονητής, τα εφαρμόζω διαφορετικά.

Η εμπειρία εκείνης της περιόδου με τον Ραζβάν με βοήθησε πάρα πολύ. Πήρα πολλά μαθήματα».

Πάμε λίγο πίσω, στη σεζόν 2017-18, την πρώτη σας στον ΠΑΟΚ. Ένα από τα πιο αξέχαστα βράδια ήταν το ματς με την ΑΕΚ στην Τούμπα, με το περίφημο ακυρωθέν γκολ. Το θυμάστε;

«Φυσικά και το θυμάμαι. Ξέρεις, τέτοιες στιγμές είναι μαθήματα. Πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι τη ματαίωση. Πρέπει να συνεχίζεις, να προχωράς ένα βήμα τη φορά, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ακόμα κι όταν δεν φταις εσύ.

Στο ποδόσφαιρο, πολλές φορές συμβαίνουν αρνητικές καταστάσεις που δεν ελέγχεις. Από εκείνο το παιχνίδι έμαθα να μην αφήνω τη στεναχώρια να σε ρίχνει, αλλά να σε κάνει να αντιδράς σωστά. Και τελικά, αυτό κάναμε. Αντιδράσαμε και πετύχαμε σπουδαία πράγματα μετά».

Θυμάστε το κλίμα στα αποδυτήρια εκείνο το βράδυ; 

«Είναι δύσκολο να το περιγράψεις ακριβώς, αλλά το συναίσθημα ήταν σαν να μας έχουν κλέψει κάτι. Αυτό ακριβώς νιώθαμε. Όμως εκεί μάθαμε να λειτουργούμε κάτω από πίεση, να μην αφήνουμε την απογοήτευση να μας διαλύσει. Αυτά τα δύο πράγματα, να αντέχεις την πίεση και να αντιδράς σωστά, είναι από τα πιο σημαντικά για κάθε προπονητή».

Ας μιλήσουμε για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικά. Έχει βελτιωθεί από τότε που φύγατε;

«Ναι, έχει βελτιωθεί πολύ. Βλέπω καλύτερους παίκτες, πολύ πιο ποιοτικούς. Πολλές ομάδες προσπαθούν πλέον να παίξουν ποδόσφαιρο, να έχουν κατοχή της μπάλας και να δημιουργήσουν ευκαιρίες. Παλιά δεν ήταν έτσι. Και η ποιότητα έχει ανέβει, όχι μόνο στις μεγάλες ομάδες αλλά και στις λεγόμενες μεσαίες ή μικρότερες.

Επίσης, πιστεύω ότι και η Εθνική ομάδα έχει βελτιωθεί πολύ το τελευταίο διάστημα, παρότι στα δύο πρόσφατα παιχνίδια δεν ήρθαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Αυτό συμβαίνει γιατί έχει αλλάξει η νοοτροπία. Οι ομάδες πλέον ρισκάρουν περισσότερο να χρησιμοποιήσουν νεαρούς παίκτες. Και αυτό είναι καλό, φυσικά και για τις ίδιες και για το μέλλον της Εθνικής».

Είναι και δική σας φιλοσοφία να δίνετε ευκαιρίες σε νέους παίκτες;

«Ναι, φυσικά. Πιστεύω πολύ στο “φρέσκο αίμα”. Φυσικά, σε μια ομάδα χρειάζεσαι και έμπειρους παίκτες, αφού αυτοί βοηθούν να περάσεις το μήνυμά σου, να χτίσεις σωστή νοοτροπία. Αλλά σε γενικές γραμμές, ναι, πιστεύω πως πρέπει να επενδύουμε περισσότερο στους νέους».

Υπάρχει κάποιος παίκτης από άλλη ομάδα που σας έχει εντυπωσιάσει μέχρι τώρα;

«Κοίτα, δεν μου αρέσει να μιλάω για μεμονωμένους παίκτες, ούτε για δικούς μας, ούτε για άλλων ομάδων. Δεν το θεωρώ σωστό, ωστόσο μπορώ να πω ότι υπάρχουν πολλοί παίκτες που ξεχωρίζουν».

Ποιο είναι το όραμά σας για την ομάδα πέρα από αυτή τη σεζόν;

«Όπως είπες κι εσύ, η αρχή δεν ήταν εύκολη για πολλούς λόγους. Δεν μου αρέσει να ψάχνω δικαιολογίες, αλλά αλλάξαμε πολλούς παίκτες και το πρόγραμμα των πρώτων αγώνων ήταν δύσκολο. Αυτά είναι δύο σημαντικά στοιχεία.

Επίσης, κάποιοι παίκτες ήρθαν αργά, προς το τέλος Σεπτεμβρίου, οπότε χρειάζεται χρόνος προσαρμογής. Όταν χτίζεις μια νέα ομάδα, είναι φυσιολογικό να χρειάζεσαι χρόνο. Πιστεύω πως από εδώ και πέρα μπορούμε να βελτιωνόμαστε συνεχώς».

Θέλετε η ομάδα σας να παίζει πιο επιθετικά ή πιο αμυντικά;

«Δεν με ενδιαφέρει, εγώ θέλω να κερδίζω τα παιχνίδια. Αν χρειαστεί να αμυνθούμε για 90 λεπτά, θα το κάνουμε. Αν πρέπει να επιτεθούμε για 90 λεπτά, θα το κάνουμε. Στο τελευταίο παιχνίδι, για παράδειγμα, είχαμε περισσότερη κατοχή από τον αντίπαλο, γιατί το παιχνίδι το απαιτούσε.

Η φιλοσοφία μου είναι να προσαρμόζομαι στον αντίπαλο και να βρίσκω την καλύτερη λύση για κάθε κατάσταση. Πρέπει να προσαρμόζεσαι εύκολα σε τέτοιες καταστάσεις».

Και ως άνθρωπος, τι θα θέλατε να καταλάβει ο κόσμος για εσάς;

«Είμαι όπως με βλέπουν. Δεν προσπαθώ να παρουσιάσω κάτι διαφορετικό. Δεν μου αρέσει να μιλώ πολύ ή να είμαι μπροστά από τους παίκτες.

Οι παίκτες είναι οι πρωταγωνιστές, πάντα. Εγώ είμαι εδώ για να τους υποστηρίζω, να τους βοηθάω. Οπότε δεν χρειάζεται να καταλάβουν κάτι “παραπάνω” για μένα. Είμαι αυτός που είμαι».

Ένα μήνυμα προς τους φιλάθλους σας;

«Να συνεχίσουν να μας στηρίζουν, όπως έκαναν και στις δύσκολες στιγμές. Τους χρειαζόμαστε. Ξέρουμε ότι η έδρα μας μπορεί να είναι καθοριστική για να πετύχουμε τους στόχους μας.

Ξέρω ότι πολλοί έρχονται από μακριά, βιάζονται να προλάβουν, κάνουν προσπάθεια για να μας δουν και αυτό έχει αξία. Οπότε, να συνεχίσουν έτσι, να έχουν εμπιστοσύνη και θετική ενέργεια. Αυτό είναι το μήνυμά μου».