Αντρίγια Ζίβκοβιτς: «Το αίμα μου είναι ασπρόμαυρο!»

Αναλυτικά όσα είπε:

Την τελευταία φορά που μιλήσαμε για συνέντευξη εκκρεμούσε η ανανέωση σου, δεν είχες παντρευτεί και δεν είχες παιδιά. Πόσο άλλαξε η ζωή σου;

«Αλήθεια λες! Όλα άλλαξαν πολύ γρήγορα. Είμαι ευτυχισμένος, είμαι χαρούμενος τόσο μέσα, όσο και έξω από το γήπεδο. Παντρεύτηκα την κοπέλα που αγαπώ και έγινα που είναι το όνειρο όλων των ανδρών. Είμαι πραγματικά ευτυχισμένος και εύχομαι όλα να συνεχίσουν να πηγαίνουν τόσο όμορφα για εμένα και την οικογένεια μου».

Πριν πάμε στα ποδοσφαιρικά πώς είναι η ζωή του πατέρα Αντρίγια;

«Είναι καινούργιος μπαμπάς και το προσπαθώ. Μαθαίνω συνεχώς νέα πράγματα και νομίζω πως καταλαβαίνω τι πρέπει να κάνω. Ωστόσο, ίσως θα έπρεπε να ρωτήσετε τη γυναίκα μου πως τα πάω. Τη βοηθάω όμως σε όλα, είναι ξανά έγκυος και θέλω να τη βοηθάω σε όλα. Είμαι περήφανος για αυτή και πως διαχειρίζεται την οικογένεια μας».

Θυμάμαι τον Τσούμπα Άκπομ μετά γέννηση του παιδιού του να λέει πως πλέον έχει ξεχάσει πως είναι ο ύπνος, Αλήθεια εσύ κοιμάσαι καθόλου;

«Είναι αλήθεια αυτό, είχε δίκιο. Δεν κοιμάμαι και πολύ, είναι δύσκολο, αλλά ξέρεις τι, είναι ευτυχία κι αυτό. Μένεις ξύπνιος λόγω του παιδιού, τι καλύτερο; Αλλά ναι, συμφωνώ δεν έχει και πολύ ύπνο».

Πώς ένιωσες όταν η σύζυγος σου, σου ανακοίνωσε την πρώτη εγκυμοσύνη και πώς όταν τελικά γεννήθηκε το πρώτο παιδί;

«Το θυμάμαι σαν χθες, μόλις μου ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη αρχικά ανατρίχιασα και έπειτα συγκινήθηκα και άρχισα να κλαίω από χαρά. Όταν γεννήθηκε το πρώτο μου παιδί είχα μέσα μου απίστευτα και έντονα συναισθήματα. Ήμουν μέσα σε όλη τη διαδικασία του τοκετού. Όταν άκουσα το κλάμα… ήταν το πιο υπέροχο άκουσμα της ζωής μου».

Είσαι έτοιμος για το δεύτερο παιδί πλέον; Διότι έρχεται σύντομα

«Η σύζυγος μου είναι 5 μηνών και πλέον έχουμε κάνει την εκπαίδευση μας. Είμαστε έτοιμοι για το 2ο παιδί μας και το περιμένουμε πως και πως».

Είσαι από αυτούς που περιμένει πότε τα παιδιά τους θα μεγαλώσουν για να τους διηγηθείς την ιστορία; Σίγουρα θα καταλάβουν το πόσο σημαντικός είσαι για τον ΠΑΟΚ και την πόλη.

«Κοίτα δεν νομίζω ότι θα το καταλάβουν στα κοντά. Θεωρώ πως όταν φτάσουν στο σημείο να καταλάβουν τι έκανε ο μπαμπάς τους θα είναι αρκετά έξυπνα να καταλάβουν τα πάντα. Το σημαντικό είναι να είναι χαρούμενα».

Ήρθες ως ένας Σέρβος ποδοσφαιριστής με πολύ ταλέντο και ασπρόμαυρο παρελθόν. Πλέον πολλοί λένε πως χαριτολογώντας ότι είσαι μισός Έλληνας, το αποδέχεσαι αυτό;

«Ναι μπορούμε να πούμε πως κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ ένιωσα τη Θεσσαλονίκη ως δεύτερο σπίτι μου, και δεν το λέω έτσι, το εννοώ. Είμαι χαρούμενος εδώ, έχω οικογένεια, έχω ήδη ένα παιδί και θα έχω και δεύτερο. Ίσως νιώθω και λίγο Έλληνας. Νιώθω σα να είμαι εδώ από πάντα, σα να γεννήθηκα εδώ. Αυτό με βοήθησε πολύ να εξελιχθώ, να γίνω καλύτερος ποδοσφαιριστής, αλλά και να εξελιχθεί ο χαρακτήρας μου. Ακόμα κι ο κόσμος εδώ με την στάση του με βοήθησε».

Πάμε τώρα στα ποδοσφαιρικά, τι πήγε λάθος φέτος; Μπήκατε ως πρωταθλητές και στόχος ήταν το back to back πρωτάθλημα, αλλά τελικά ο ΠΑΟΚ κατέληξε τρίτος.

«Στην πράξη δεν ήταν εύκολο να κάνει τo back to back. Δεν μπορώ να πω δεν έδωσαν όλοι ό,τι είχαν για να το πετύχουμε, αλλά κάποιες φορές τα πράγματα πηγαίνουν λάθος και στο τέλος το πληρώνεις. Εμείς το πληρώσαμε κυρίως στα παιχνίδια με τις πιο «μικρές» ομάδες. Έπρεπε σε κάποια παιχνίδια να είμαστε καλύτεροι, να πιέσουμε τους εαυτούς μας, να τρέξουμε παραπάνω, να παλέψουμε, να φτάσουμε στα όρια μας. Χάσαμε πολλούς εύκολους πόντους».

Εσύ πως βίωσες τη χρονιά αυτή;

«Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Δεν μου αρέσει να χάνω, έτσι είμαι φτιαγμένος ως άνθρωπος. Δεν είμαι χαρούμενος που τερματίσαμε 3οι. Αρκετά βράδια φέτος μετά από ήττες δεν μπορούσα να κοιμηθώ, σκεφτόμουν τι πήγε λάθος, τι μπορούσα να κάνω καλύτερο για να μη συμβεί αυτό; Έβαζα στον εαυτό μου ερωτήματα για το πώς μπορώ να βοηθήσω να αλλάξει αυτό; Προσπαθούσα ως αρχηγός να μιλήσω σε όλους, να βρούμε μια λύση. Ελπίζω φέτος να πάνε τα πράγματα όπως τα θέλουμε. Να ξεκινήσουμε αλλιώς, να πιέσουμε τους εαυτούς μας από την προετοιμασία κιόλας. Μπαίνουμε στα 100 χρόνια ζωής του καλύτερου κλαμπ του κόσμου κατά τη γνώμη μου. Πρέπει να είμαστε σοβαροί και βήμα βήμα να πετύχουμε τους στόχους μας».

Ήταν μια δύσκολη σεζόν και έγινε δυσκολότερη με την τιμωρία του Ράζβαν Λουτσέσκου, πώς το βιώσατε εσείς ως ποδοσφαιριστές όλο αυτό; Πώς ήταν να παίζετε και στην άκρη του πάγκου να μη βρίσκεται ο προπονητής σας.

«Ήταν μια… περίεργη περίοδος αυτή για να το πω έτσι. Ωστόσο, είμαστε επαγγελματίες, μην το ξεχνάμε αυτό. Ακόμα κι αν ο κόουτς δεν είναι στον πάγκο εμείς έπρεπε να κερδίζουμε! Εμείς παίζουμε μέσα στο γήπεδο, εμείς σουτάρουμε, εμείς τρέχουμε, εμείς καλύπτουμε χώρους. Από τη στιγμή που έγινε αυτό με τον προπονητή μας, εμείς έπρεπε να ήμαστε 100% σωστοί μέσα στο χορτάρι και να τα δίναμε όλα! Ναι, δεν ήταν στον πάγκο μας, αλλά δούλευε μαζί μας στις προπονήσεις όλη την εβδομάδα, μας εξηγούσε τι ήθελε, τι έπρεπε να κάνουμε. Δεν είναι πως δεν είχαμε προπονητή. Μας βοηθούσε με όλες του τις δυνάμεις. Τα πιο σημαντικά πράγματα γίνονται στις προπονήσεις και για εμάς ήταν πάντα εκεί».

Ποια ήταν η πιο δυνατή σου στιγμή φέτος;

«Ο τραυματισμός μου, τι να πεις το έπαθα στην προπόνηση κι όχι σε αγώνα. Συμβαίνουν αυτά όμως στο ποδόσφαιρο. Δεν μπορούσα να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου και ένιωθα άσχημα για αυτό. Έβλεπα την ομάδα να χάνει, τους συμπαίκτες μου να υποφέρουν και δεν μπορούσα να βοηθήσω, δεν μπορείς να φανταστείς πώς ένιωθα».

Ο Αντρέ Βιεϊρίνια πλέον δεν είναι ποδοσφαιριστής και ήρθε η σειρά σου να είσαι ο πρώτος αρχηγός του ΠΑΟΚ. Νιώθεις ένα βάρος; Ή όλα οκ;

Στον ΠΑΟΚ πάντα έχεις την πίεση, αλλά είναι μια θετικής μορφής πίεση, ειδικά αν είσαι αρχηγός. Το αντέχω αυτό, μεγάλωσα στην Παρτιζάν και τώρα είμαι τον ΠΑΟΚ. Οπότε ξέρω τι θα πει πίεση και νιώθω πως είμαι πάντα εκεί για όσους το χρειάζονται εντός ομάδας. Ελπίζω να βελτιώσω κάποια πράγματα εφόσον χρειαστεί, αλλά θέλω να πω πως είμαι πραγματικά περήφανος που είμαι αρχηγός του ΠΑΟΚ».

Είσαι ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα στα ασπρόμαυρα χρώματα. Πώς νιώθεις που θα είσαι παρόν στα 100 χρόνια του ΠΑΟΚ;

«Δεν μπορώ να περιμένω! Ανυπομονώ να ξεκινήσει η σεζόν των 100 ετών! Θέλω νίκες, θέλω να δω τον κόσμο χαρούμενο και φυσικά στα 100 χρόνια θέλω να φέρουμε τίτλους! Ξέρω πως αυτό θα κάνει χαρούμενο τόσο το κλαμπ, όσο και τους φιλάθλους μας. Όμως ξέρεις τι, ας αφήσουμε τα λόγια και ας πάμε στις πράξεις γιατί στο τέλος αυτές μετράνε».

Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου στον ΠΑΟΚ έως τώρα;

«Οι καλύτερες στιγμές είναι η κατάκτηση του Κυπέλλου κόντρα στον Ολυμπιακό που ήταν και το πρώτο μου τρόπαιο με τον ΠΑΟΚ και φυσικά η κατάκτηση του πρωταθλήματος τη σεζόν 2023-2024, ειδικά με τον τρόπο που ήρθε αυτό. Η χειρότερη είναι η φετινή σεζόν, είχα έναν τραυματισμό που με κράτησε έξω δύο μήνες, ενώ στο τέλος τερματίσαμε 3οι».

Μετά από τόσα χρόνια εδώ νιώθεις τον ΠΑΟΚ κομμάτι της οικογένειας σου;

«Χωρίς δεύτερη σκέψη, ναι».

Με τον Ιβάν Σαββίδη ποια η σχέση που έχεις;

«Μέχρι στιγμής δεν έχουμε βρεθεί δια ζώσης. Μιλάμε συχνά με βίντεο-κλήσεις. Είναι ένας ωραίος άνθρωπος με εξαιρετικό χαρακτήρα. Μας βοηθάει πολύ με τις ομιλίες που μας κάνει. Ιδιαίτερα μετά από ήττες ή διάφορες κρίσεις είναι αυτός που μας μιλάει και μας κάνει να… σηκωνόμαστε ξανά. Μας δίνει αυτοπεποίθηση με τον τρόπο του και μέσα από αυτές τις ομιλίες. Αλήθεια, τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο. Μας βοηθάει όσο δεν φαντάζεται κανείς. Τον νιώθουμε πάντα κοντά μας και και είναι εξαιρετικά σημαντικός για εμάς. Θέλω να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα».

Η σχέση σου με τον Ράζβαν Λουτσέσκου ποια είναι;

«Τι να πρωτοπώ για τον κόουτς. Είναι ένας ιδιαίτερος και σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου γενικότερα. Όπως είπα και για τον κύριο Σαββίδη με έχει βοηθήσει κι αυτός πάρα πολύ. Μας μιλάει, μας βοηθάει μέσα κι έξω από το γήπεδο. Είναι σημαντικό και θέλω να το αναφέρω πως είναι ένας άνθρωπος με φανταστικό χαρακτήρα αλλά και εξαιρετικός προπονητής. Δεν έχω να πω μισή κακή κουβέντα, αλήθεια, τον αγαπώ».

Ο ΠΑΟΚ τα χρόνια που είσαι εσύ στο κλαμπ έχει αναδείξει αρκετούς νεαρούς ποδοσφαιριστές, Πώς ζεις εσύ το «μεγάλωμα» τους στην πρώτη ομάδα;

«Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Το να βλέπεις αυτά τα παιδιά να προπονούνται και να παίζουν στην πρώτη ομάδα είναι κάτι πολύ όμορφο. Όλοι εμείς οι πιο έμπειροι τους μιλάμε τους βοηθάμε και τους εξηγούμε πως δεν πρέπει να πιέζονται περισσότερο από όσο πρέπει, διότι ήδη υπάρχει πίεση και επίσης τους τονίζουμε να προσπαθούν να αποβάλουν το άγχος, διότι αυτό δεν τους βοηθάει πουθενά. Αυτό που τους λέω είναι πως το πιο σημαντικό είναι να το ευχαριστιούνται, αλλά ταυτόχρονα να τα δίνουν όλα στις προπονήσεις και φυσικά και στους αγώνες. Αν κάποιο παιδί θέλει μια επιπλέον συμβουλή για οτιδήποτε είμαστε πάντα εκεί να το βοηθήσουμε».

O Aντρίγια τι άλλα όνειρα έχει με τον ΠΑΟΚ;

«Ένα όνειρο σίγουρα είναι να παίξω με τη φανέλα του ΠΑΟΚ στη League Stage του Champions League. Δεν θέλω να αποκαλύψω τα υπόλοιπα για την ώρα».

Πολλές φορές σε βλέπουμε να κοκκινίζεις, να φωνάζεις μέσα στο παιχνίδι, ενώ γενικότερα είσαι ένα άνθρωπος χαμηλών τόνων…

«Έτσι είναι ναι, δεν θέλω να χάνω με τη φανέλα του ΠΑΟΚ! Τον ΠΑΟΚ τον αγαπώ, σου είπα και πριν πως όταν χάνουμε δεν κοιμάμαι. Ακόμα και μετά την ήττα στο Μάντσεστερ κόντρα στη Γιουνάιτεντ, ήμουν σκασμένος. Μου λέγανε ηρέμησε από τη Γιουνάιτεντ ήρθε η ήττα και έλεγα όχι, δεν είναι έτσι. Είμαστε ο ΠΑΟΚ θέλω όποτε μπαίνω στο γήπεδο με αυτή την ομάδα να κερδίζω. Δεν μπορώ να δεχθώ την ήττα. Ακόμα κι αν έρθει μια ήττα θέλω να ξέρω και να νιώθω πως εμείς τα δώσαμε τα όλα. Αν συμβεί αυτό το διαχειρίζομαι κάπως καλύτερα».

Σε έχουμε δει εξτρέμ, αριστερό εξτρέμ σε έχουμε δει μπακ και στην εθνική Σερβίας αγωνίζεσαι ως φουλ μπακ. Πόσο εύκολο είναι αυτό για σένα;

«Εύκολο από την άποψη πως όπου μου πει ο προπονητής μου να παίξω θα το κάνω για να βοηθήσω είτε τον ΠΑΟΚ, είτε την εθνική Σερβίας. Και στόπερ να μου πουν να παίξω, θα το κάνω. Βέβαια, ισως δεν πάει καλά αυτό γιατί μου λείπει λίγο ύψος. Ευτυχώς όμως μπορώ να βοηθήσω και να παίξω όλες αυτές τι θέσεις που αναφέρθηκαν. Φυσικά, προτιμώ αυτή του δεξιού εξτρέμ, διότι εκεί νιώθω πιο καλά».

Ποιος είναι ο Αντρίγια έξω από τα γήπεδα;

«Δεν μου αρέσει να μιλάω για εμένα, αλλά θα σου πω ότι όλα αλλάξανε μετά την έλευση του παιδιού. Περνάω χρόνο με την οικογένεια μου. Δεν με βλέπουν τόσο λόγω των αγώνων και των ταξιδιών, οπότε χαλαρώνω μαζί τους, γελάμε, περνάμε καλά. Αυτός είναι ο Αντρίγια έξω από το γήπεδο».

Είναι στόχος σου πλέον να μείνεις ως το τέλος και να κλείσεις την καριέρα σου στον ΠΑΟΚ;

«Θα σου απαντήσω το εξής το δικό μου αίμα είναι ασπρόμαυρο».

Πηγή: forzaonline.gr