Λουτσέσκου: «Aν ποτέ έγραφα μυθιστόρημα, θα ήταν με τίτλο… Θεσσαλονίκη, αγάπη μου!»

Συγκεκριμένα, χθες  πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση παρουσίασης του μυθιστορήματος του συγγραφέα, Ισίδωρου Ζούργου, στο Βουκουρέστι, με κεντρικό πρόσωπο την γυναίκα του προπονητή του ΠΑΟΚ, Άνα, η οποία μετέφρασε το εν λόγω βιβλίο από τα ελληνικά στα ρουμανικά.

«Υπάρχουν οι νύχτες που δεν κοιμήθηκα εξαιτίας της γυναίκας μου, η οποία είχε τεράστια πίεση να μεταφράσει το βιβλίο. Θέλω να ευχαριστήσω τον Ισίδωρο για αυτό το βιβλίο. Μου έδωσε την αίσθηση ότι σε μια άλλη ζωή, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη», ανέφερε αρχικά ο Λουτσέσκου και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Το βιβλίο με έκανε να πιστέψω ότι σε μια άλλη ζωή που έζησα στη Θεσσαλονίκη, με μετέφερε τόσο πολύ. Πάντα είχα την αίσθηση ότι ήμουν ο πρωταγωνιστής ή η σκιά του. Είναι ένα βιβλίο που αγαπώ πολύ για δύο λόγους. Πρώτον επειδή είναι μεταφρασμένο από την Άνα και δεύτερον γιατί δημιούργησε μια ακόμη μεγαλύτερη σύνδεση μεταξύ εμού και της Θεσσαλονίκης».

«Υπάρχουν μέρη που πηγαίνω και προσπαθώ να ανακαλύψω μέρη όπου πήγε ο πρωταγωνιστής. Είναι ένα εστιατόριο στο οποίο πηγαίνω πιο συχνά για να φάω ψάρι, και δίπλα βρίσκεται το ξενοδοχείο Luxemburg (σ.σ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Κομνηνών), το οποίο αναφέρεται σε αυτό το βιβλίο», συμπλήρωσε ενώ τόνισε πως αν ποτέ έγραφε ένα μυθιστόρημα θα το ονόμαζε: «Θεσσαλονίκη: Αγάπη μου!».

Ο Θεσσαλονικιός συγγραφέας του βιβλίου, Ισίδωρος Ζούργος βρέθηκε κανονικά στο πάνελ και δήλωσε πως αν και δεν είναι ιδιαίτερος λάτρης του ποδοσφαίρου, θεωρεί τον Ραζβάν Λουτσέσκου ως τον πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ.

Μιρτσέα Λουτσέσκου: «Είμαι περήφανος για την Άνα και τον Ραζβάν»

Παρών στην εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου ήταν και ο πατέρας του Ράζβαν Λουτσέσκου, Μιρτσέα, δηλώνοντας:

«Το να μαθαίνεις ελληνικά, μια τόσο δύσκολη γλώσσα; Νομίζω ότι ανέβασε το επίπεδο συμμετοχής της στο υψηλότερο επίπεδο. Η Άνα πιθανώς σκέφτηκε 10 φορές να μεταφράσει κάθε λέξη αυτού του βιβλίου. Συγχαρητήρια στην Άνα και τον Ράζβαν, και τους συγχαίρω που άφησαν κάτι πίσω τους. Είμαι περήφανος για αυτούς!»