Το ταμείο της χρονιάς που πέρασε…

Για να γίνει αυτό όμως και για να μην επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη καλό θα είναι να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους...

Η χρονιά ξεκίνησε με μια προετοιμασία με τις εντονότερες ελλείψεις των τελευταίων χρόνων στο υλικό οι οποίες έβαζαν τον πήχη της χρονιάς αρκετά χαμηλά...

Η αποχώρηση του, από καιρό "απενεργοποιημένου" τεχνικού διευθυντή και η επιλογή να επιστρέψουμε στο προηγούμενο μοντέλο, χωρίς τεχνικό διευθυντή, έμοιαζε περισσότερο με αναγκαίο πισωγύρισμα, που δεν άφηνε μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας παρά με συνειδητή επιλογή της ιδιοκτησίας...

Οι ελλείψεις του ρόστερ άρχισαν να καλύπτονται (όχι απόλυτα σε ότι αφορά συγκεκριμένες θέσεις) αλλά  έγιναν ορισμένες ομολογουμένως  εντυπωσιακές κινήσεις που κούμπωσαν πολύ γρήγορα, προφανώς με πολύ αλλά κυρίως στοχευμένη δουλειά, με το ήδη υπάρχον υλικό ...

Η καινούργια αυτή ομάδα έπεσε από την αρχή στα βαθιά με αρκετά νοκ άουτ ευρωπαϊκά παιχνίδια και κατάφερε να σταθεί όρθια...

Με πολύ δουλειά, ώριμη και χρηστή διαχείριση του υλικού αλλά κυρίως μια αγωνιστική φιλοσοφία που εκφράζει τον οπαδό του ΠΑΟΚ,κέρδισε τον αγώνα με τον χρόνο που πίεζε ασφυκτικά και άρχισε να αποδίδει παίζοντας σπουδαίο ποδόσφαιρο στη μεγαλύτερη διάρκεια της περιόδου.

Το γεγονός όμως ότι η κατάσταση εξωαγωνιστικά ήταν ιδιαίτερα δυσμενής για τον ΠΑΟΚ, έκανε να φαντάζει πιθανότερη η κατάκτηση του κυπέλλου ή ακόμη και του Conference League,παρά εκείνη του πρωταθλήματος, αφού οι αντίπαλοι μας έπαιρναν βαθμούς και σφυρίγματα χωρίς καν να ιδρώνουν,όπου όπως και όποτε ήθελαν...

Ο κόσμος γλυκανάλατος με μια στάση που δεν παρέπεμπε σε στάση ΠΑΟΚτσήδικη... Η Τούμπα μισοάδεια σε αγώνες ζωής και θανάτου... Η μιζέρια,η εσωστρέφεια και η κακοήθεια αρκετών από εμάς εμφανιζόταν μετά από κάθε άσχημο αποτέλεσμα ή από μια μη πειστική εμφάνιση στα social media στοχεύοντας πότε σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, πότε στη διοίκηση και σχεδόν πάντα στον προπονητή και τις επιλογές του...

Τα κατάπτυστα ΜΜΕ οργίαζαν και πάλι  εκπέμποντας λυσσαλέα και μόνιμα αντιΠΑΟΚτσήδικο μένος...
Μοναδική φωτεινή εξαίρεση και ο μεγαλύτερος πυλώνας στήριξης σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς ήταν το πέταλο των οργανωμένων και οι ορκισμένοι πιστοί της Τούμπας που δίνουν το παρών σε όλα τα παιχνίδια και όχι μόνο όταν υπάρχει πανηγύρι...

Ο αποκλεισμός από το κύπελλο στα πέναλτι, από μια ομάδα που αποδείχθηκε ότι "την είχες" ότι ώρα ήθελες και ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός, από μια ομάδα καλύτερη από εμάς η οποία ωστόσο δεν ήταν υπερομάδα προδιέγραφαν μια χρονιά που θα πάει άκλαφτη , αφού την ίδια στιγμή συμμετείχαμε στα play offs τα οποία ήταν ένα παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα με θυγατρικές ομάδες και απίθανους διαιτητές που σε έσκιζαν στην πρώτη ευκαιρία...

Παρόλο το σθένος με το οποίο αγωνίστηκε ο ΠΑΟΚ μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου έτσι ακριβώς έγινε...
Τα κατάφεραν και μας λύγισαν...

Με ένα ανύπαρκτο φάουλ καταφέρνουν να πετύχουν ένα γκολ που ισοδυναμεί με ένα πρωτάθλημα με κάποιον Βίντα να πανηγυρίζει βγάζοντας τη γλώσσα στην κάμερα...

Αυτή ήταν σίγουρα η πιο κομβική στιγμή της χρονιάς...

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή όμως,το πρωτάθλημα που μόλις μας είχε "ξανακλέψει" ο τίγρης, το έχασε ο Αλμέιδα, επιδεικνύοντας μια απίστευτη αλαζονία, από εκείνες που το ίδιο το ποδόσφαιρο τις τιμωρεί αδυσώπητα...

Όχι μόνο επαναλαμβάνει την λανθασμένη αλλαγή, τραβώντας τον Πινέδα στη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα, για την οποία επικρίθηκε έντονα στον αγώνα της κανονικής περιόδου , αφού  του στοίχισε τη νίκη που είχε στο τσεπάκι του, αλλά πετάει στο παιχνίδι και δύο επιθετικούς (Τσούμπερ και Λιβάι Γκαρσία) σα να θέλει να πει στον ΠΑΟΚ και κατ' επέκταση στον Λουτσέσκου με απύθμενο θράσος: "Δεν σας βλέπω καν"...

Αυτό ήταν και το ολέθριο λάθος του που ο ψυχωμένος ΠΑΟΚ μπόρεσε να εκμεταλλευτεί,να επιστρέψει με λύσσα στο παιχνίδι,να νικήσει και να πιστέψει στην κατάκτηση του τίτλου κάνοντας μόνο νίκες ως το τέλος... 

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος, που το πρωτάθλημα αυτό είναι το πιο μάγκικο και το πιο αληθινό... Γιατί κατακτήθηκε έχοντας εκμεταλλευθεί το λάθος της στιγμής από τον ΠΑΟΚ,μια ομάδα που δουλεύτηκε επιμελώς για να είναι έτοιμη τη στιγμή που αυτό θα συμβεί...

Όπως ακριβώς οφείλει να κάνει μια ομάδα που θέλει να λέγεται πραγματικά μεγάλη, να εκμεταλλεύεται και να αξιοποιεί τα λάθη των αντιπάλων αλλά και την κάθε λεπτομέρεια...

Μια ομάδα που ζούσε περιμένοντας ένα τέτοιο λάθος και να βγάλει την αντίδραση που με τόσο κόπο συγκρατούσε μέσα της και να τους πάρει όλους παραμάζωμα...

Θυγατρικές , διαιτητές,επιτροπές, αθλητικούς δικαστές, εχθρούς και επικριτές κόβοντας πρώτη το νήμα της κούρσας του πρωταθλήματος και στέλνοντας όλους εμάς που τη λατρεύουμε στα ουράνια...

Μια χρονιά ιστορική, κομβική αλλά κυρίως πολύ ωφέλιμη για αυτοκριτική από όλους μας...

Μια αυτοκριτική που έχουμε χρέος να κάνουμε έστω και ως ένδειξη σεβασμού στο μεγάλο αυτό φετινό επίτευγμα...

Γιατί κατά την ταπεινή μου άποψη αν ο καθένας από εμάς κάνει την αυτοκριτική του, αναθεωρήσει τη στάση του απέναντι στον ΠΑΟΚ και απλά αποφύγει να επαναλάβει τα λάθη που έκανε,το όφελος για τον σύλλογο θα είναι διαχρονικό,ουσιαστικό και τεράστιο...

Καλό καλοκαίρι σε όλους!