Ο Άγιαξ της Ολλανδίας και ο… Άγιαξ της Ελλάδας!

Παντού υπάρχει ένας... Μύθου. Κι ένας Κωνσταντέλιας. Κι ένας Μιχαηλίδης. Κι ένας Μπαλντέ. Κι ένας Μπαταούλας... Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος.
Πηγή: sdna.gr
Ο Άγιαξ της Ολλανδίας και ο… Άγιαξ της Ελλάδας!
Photo Credits: @PAOKFC twitter

Το ετήσιο καλοκαιρινό αντάμωμα του ΠΑΟΚ με τον Αίαντα από το… Αμστελόδαμο, μοιάζει πλέον πιο σίγουρο κι από τον καύσωνα. 

Και μπορεί αυτή η προσπάθεια του Δικέφαλου να ξορκίσει τον ποδοσφαιρικό του δαίμονα να μοιάζει λιγάκι με το σύνδρομο της Στοκχόλμης ή την αέναη προσπάθεια του Σίσυφου να οδηγήσει ανεπιτυχώς τον βράχο προς την κορυφή του λόφου και να λυτρωθεί από τα δεσμά του, όμως αυτός ο συγχρωτισμός σε βάθος χρόνου μόνο καλό κάνει.

Ο Άγιαξ είναι το ίδιο το ποδόσφαιρο. Είναι τόσο μεγάλο το ποδοσφαιρικό του μέγεθος (αλλά και η ολλανδική αλαζονεία) που τον ΠΑΟΚ δεν τον… βλέπει καν.

Είναι όμως ξεκάθαρο ότι τα τελευταία χρόνια ένα μικρό rivalry έχει χτιστεί ανάμεσα στα δύο clubs.

Αρκεί να έβλεπε κανείς αυτό το «φιλικό». Οι παίκτες του Άγιαξ έβαλαν δύναμη στην δύναμη. Κλότσησαν, τράβηξαν φανέλες, τσαμπουκαλεύτηκαν, έπαιξαν με σκοπιμότητα. Ο πάγκος μανούριασε στο ημίχρονο με αυτόν του ΠΑΟΚ!

Οι Ολλανδοί έπαιξαν για να κερδίσουν κι όχι μόνο για να προετοιμαστούν κι αυτό περιποιεί τιμή για την ομάδα του Λουτσέκου. 

Διότι ο Αίαντας τον «ζυγίζει», τον μετράει ψηλά ως αντίπαλο. Ιντριγκάρεται όταν παίζει μαζί του.

Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Κι ο ΠΑΟΚ «φτιάχνεται» όταν βρίσκεται στο ίδιο χορτάρι με τον Άγιαξ. Ο Αίαντας ενεργοποιεί τα πιο άγρια του ένστικτα, τον κάνει να βγάζει τον καλύτερο εαυτό του.

Όλοι οι ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί στο παρελθόν είχαν κάτι το ηρωικό, οι ασπρόμαυροι ήταν πάντα ισοϋψείς των Ολλανδών σε όλα τα ζευγαρώματα μαζί τους.

Αυτή τη φορά το τελικό αποτέλεσμα δεν είχε την παραμικρή σημασία. Αυτό που μετράει είναι η επίγευση μετά το τελευταίο σφύριγμα, η οποία σε θέλει να δοκιμάσεις ξανά. 

Στο πρώτο του φιλικό προετοιμασίας, απέναντι σε έναν πιο έτοιμο αντίπαλο, με τα πόδια βαριά, με πολλές προπονητικές μονάδες φορτωμένες πάνω του, ο ΠΑΟΚ σε έκανε να ανυπομονείς να τον ξαναδείς.

Διότι αυτό που εμφάνισε στην επανάληψη ήταν μία ανάσα δροσιάς, μια έκρηξη ενέργειας. Κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό από το ποδοσφαιρικό ύφος Λουτσέσκου. Κάτι που πιθανώς δεν περίμενε ούτε ο ίδιος.

Η γραμμή κρούσης με Μπαλντέ και Μύθου στο ίδιο σχήμα έφερε λυσσαλέο πρέσινγκ στην πρώτη ζώνη άμυνας, οι δύο τους έδωσαν το έναυσμα για να ξεχαρβαλωθεί το build-up μιας ομάδας που το έχει κάνει επιστήμη.

Στην επανάληψη, ο Δικέφαλος έκλεψε ουκ ολίγες μπάλες ψηλά στο τελευταίο τρίτο, έβαλε με αυτόν τον τρόπο ένα γκολ, είχε δοκάρι και άγγιξε άλλες δύο φορές την ισοφάριση από κλασικές φάσεις που βγήκαν στο άμεσο τρανζίσιον. 

Δυο… ατάιστα «σκυλιά του πολέμου» που συμπαρέσυραν στο δικό τους τέμπο και τους «θείους που κάθισαν μαζί με την νεολαία», όπως ο Ζίβκοβιτς, ο Τάισον και ο Τζόντζο Κένι.

Ο ΠΑΟΚ τελείωσε το φιλικό έχοντας στο γήπεδο τον Μπαταούλα, τον Τσοπούρογλου, τον Μπαλντέ, τον Μύθου (συν τον γηγενή Μιχαηλίδη) έμοιαζε με έναν Άγιαξ της… Ελλάδας, που πίεζε αφόρητα να ισοφαρίσει τον Άγιαξ της Ολλανδίας.

Αυτό το ξεψάρωμα των μικρών, αυτή η ανιωθίλα απέναντι σε έναν τέτοιο αντίπαλο είναι το πολυτιμότερο λάφυρο που παίρνει στις αποσκευές του ο ΠΑΟΚ από αυτό το φιλικό που είχε κι άλλα dots. 

• Είναι πια τέτοια η ποιότητα, η άνεση, ο αέρας του Γιάννη Κωνσταντέλια που βρίσκεται πια σε άλλο επίπεδο. Τέτοιο παίκτη, ο σημερινός Άγιαξ δεν έχει.

• Τα πιο βαριά κορμιά του ΠΑΟΚ (Μεϊτέ, Τσάλοφ, Τάισον) ανοίγουν πιο αργά και έδειχναν μία ταχύτητα πίσω.

• Η πρώτη μπάλα με Καμαρά -Μεϊτέ δεν βγάζει σιγουριά, κάτι που αναγκάζει τον Ντέλια να γυρνάει πολύ χαμηλά για να φτιάξει τα πράγματα.

• Ο Σορετίρε δείχνει στάσιμος και ήδη μοιάζει πίσω σε ιεραρχία από τον Μπαλντέ.

• Η πρώτη ύλη του 18χρονου Μπαταούλα, δεν διαφέρει πολύ από την πρώτη ύλη του 18χρονου Κουλιεράκη.

• Ο Ανέστης Μύθου έχει ότι χρειάζεται για να παίξει τον ρόλο του Μπράντον Τόμας, αυτόν του τρίτου  φορ, του pressing forward.

• Ο Κένι έδειξε πολύ δυνατός στις προσωπικές μονομαχίες, με εντυπωσιακά ανοίγματα σπριντ και πολύ σίγουρες τοποθετήσεις.

• Ο Λόβρεν είναι «στεγνός», έχει ποδοσφαιρικό εγωισμό και δείχνει να το έχει πάρει εγωιστικά.

• Τόσο ο Παβλένκα, όσο και ο Γκουγκελασβίλι δείχνουν αρκετά σίγουροι με τα πόδια και θα πάρουν πολύ παιχνίδι χαμηλά.

• Ποσοτικά και ποιοτικά ο ΠΑΟΚ αναζητά έναν στόπερ, έναν κεντρικό χαφ και έναν επιθετικό για να μπορεί να πει ότι μπορεί να υποστηρίξει σεζόν και σε pro-active όσο και σε re-active ποδόσφαιρο.

• Επειδή στο γήπεδο δεν βρισκόταν μόνο ο Δικέφαλος, ο 20χρονος Βέλγος εξτρέμ Μίκα Γκοντς έχει πάει σε άλλο επίπεδο και ο 17χρονος στόπερ Άαρον Μπόουμαν έχει προσόντα για να αφήσει εποχή. 

Διαβάστε ακόμη...