Nτομινίκ Κοτάρσκι: Ήρθε ως ρίσκο, έφυγε… μύθος

Τον διάλεξε το τιμ τερματοφυλάκων του ΠΑΟΚ και ολοκλήρωσε την συμφωνία ο Ζοσέ Μπότο, που έβλεπε κάτι στο βλέμμα του. Εκείνο το βλέμμα που έχουν οι τερματοφύλακες που δεν διστάζουν να πέσουν στο κενό, μόνο και μόνο για να κρατήσουν την εστία τους καθαρή.

Δεν άργησε να βρει τον δρόμο του. Από τις πρώτες του εμφανίσεις, ο Κοτάρσκι άρχισε να βγάζει εκείνη την αύρα που δεν μπορείς να περιγράψεις με λόγια. Σαν να έκλεινε ολόκληρο τον ορίζοντα για τους αντιπάλους. Σαν να φώναζε σε όλους ότι όσα δύσκολα κι αν έρθουν, εκείνος είναι εκεί.

Η ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ ΜΙΑΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ

Γι’ αυτό κι έγινε βασικός και αναντικατάστατος από την πρώτη στιγμή. Στην παρθενική του σεζόν μέτρησε 41 παιχνίδια και κράτησε ανέπαφη την εστία του σε 18. Αλλά ο τρόπος ήταν που κέρδισε τον κόσμο. Ήταν το πώς όρθωνε το κορμί του στα μονά, πώς κατηύθυνε τη γραμμή άμυνας, πώς κάθε μπάλα που έφευγε από το πόδι του είχε σκοπό και κατεύθυνση.

Ο Λουτσέσκου τον έκανε θεμέλιο λίθο. Στο παιχνίδι από πίσω. Στο build-up. Στην ψυχολογία όλης της ομάδας. Γιατί ο Κοτάρσκι δεν ήταν απλώς ένας τερματοφύλακας. Ήταν το πρώτο κεφάλαιο κάθε επιθετικής ανάπτυξης.

Κι ύστερα ήρθε η δεύτερη χρονιά του. Η χρονιά της απογείωσης. Ο ΠΑΟΚ ζούσε μια τρελή σεζόν. Πίεση, στιγμές που έγερναν η μία πλευρά ή η άλλη, βράδια που η Τούμπα ήταν καζάνι. Μα ο Κοτάρσκι στεκόταν εκεί, βράχος. Σε 52 αγώνες κράτησε 16 clean sheets. Μα πιο πολύ κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ τις ώρες που η μπάλα και η μοίρα δοκίμαζαν τα όρια όλων.

Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΠΕΝΑΛΤΙ

Πέρα όμως από τις μεγάλες στιγμές, υπήρχαν και οι… μικρές που έφτιαχναν τον μύθο του. Γιατί ο Κοτάρσκι έγινε ειδικός στα πέναλτι. Επτά πέναλτι απέκρουσε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Όχι με τύχη, αλλά με διάβασμα, υπομονή, με το βλέμμα καρφωμένο στον εκτελεστή.

Γιατί για τον Ντομινίκ, τα πέναλτι ήταν παιχνίδι μυαλού. Ψυχολογικός πόλεμος. Και σε αυτόν, έβγαινε συχνά νικητής.

Η ΛΑΜΨΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ο Ντόμινικ Κοτάρσκι φεύγει αφήνοντας πίσω του κάτι παραπάνω από νούμερα. Αφήνει πίσω του μια ισχυρή παρακαταθήκη. Τα βλέμματα του κόσμου που ένιωθε πως «όσο είναι αυτός εκεί πίσω, τίποτα δεν τελείωσε». Αφήνει πίσω του τη σιγουριά.

Μέσα σε όλη αυτή την τριετία υπήρχαν και οι ευρωπαϊκές νύχτες. Εκεί που οι ποδοσφαιριστές αποδεικνύουν αν αξίζουν να γραφτούν στα βιβλία. Σεπτέμβρης 2024. Αλί Σάμι Γεν. Η ατμόσφαιρα κόλαση. Η Γαλατάσαραϊ πιέζει. Ο Οσιμέν σηκώνεται ψηλά και καρφώνει τη μπάλα με το κεφάλι. Κι εκεί που όλο το γήπεδο σηκώνεται να πανηγυρίσει, ο Κοτάρσκι πετάγεται στον αέρα, με μια εκτίναξη που έμοιαζε με θαύμα. Η μπάλα κοντράρει στα δάχτυλά του και φεύγει κόρνερ.

Ήταν η επέμβαση που τον έγραψε στα highlights της UEFA. Του χάρισε το Play of the Month. Έγινε βίντεο που γύρισε όλη την Ευρώπη.Μα δεν ήταν μόνο αυτό. Στο Conference League 2023-24, έκανε 52 μεγάλες επεμβάσεις, μπήκε στις κορυφαίες αποκρούσεις της διοργάνωσης.

Και μετά, το όνειρο: το ντεμπούτο του με την Εθνική Κροατίας. Εκεί όπου φόρεσε το εθνόσημο και ένιωσε πως όλα τα χιλιόμετρα, όλες οι δύσκολες μέρες, άξιζαν.

Η… ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ

Από το παιδί-ρίσκο ο Ντόμινικ Κοτάρσκι έγινε άντρας. Κι ο ΠΑΟΚ, από δω και πέρα, θα θυμάται ότι κάποτε κάτω από τα δοκάρια του στάθηκε ένας Κροάτης που μεγάλωσε μέσα στην Τούμπα — κι έφυγε αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του.

Κι αξίζει να ειπωθεί πως η μοίρα έχει το δικό της, παράξενο παιχνίδι. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ παραδίδει τα γάντια του σε χέρια της Κοπεγχάγης.

Το 2016, ο Ρόμπιν Όλσεν, εκείνος ο Σουηδός «κίπερ» που δεν κατάφερε να στεριώσει στη Θεσσαλονίκη, παραχωρήθηκε δανεικός στην ομάδα της Δανίας. Και η Κοπεγχάγη ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς του, κρατώντας τον μέχρι το 2018, προτού τον στείλει στη Ρόμα.

Μόνο που τώρα η ιστορία γράφεται αλλιώς. Γιατί ο Κοτάρσκι δεν φεύγει σαν «μια δοκιμή που δεν πέτυχε». Φεύγει ως ως ένας γκολκίπερ που μεγάλωσε στην Τούμπα και αφήνει πίσω του καθαρά δίχτυα, μνήμες και τον ήχο από γάντια που σταματούν τα πάντα.