Η… οφειλή του Γκρεγκ Τέιλορ στον Ποστέκογλου

Ήταν ένα σκληρό, πολύ σκληρό τάκλιν με τα δύο πόδια από αυτά που πανηγυρίζονται σαν γκολ στα μέρη του. Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να προλάβει την μπάλα, από την στιγμή που έφυγε με τσουλήθρα στο χορτάρι ήξερε ότι θα σήκωνε τον αντίπαλο του στον αέρα.

Ο παίκτης της Ρέιντζερς απογειώθηκε, σωριάστηκε σαν σακί στο έδαφος και άρχιζε να σφαδάζει. Ο διαιτητής πρώτα έβγαλε την κόκκινη κάρτα από το τσεπάκι και μετά σφύριξε το φάουλ. Τόσο ξεκάθαρη ήταν εκείνη η φάση του 63ου λεπτού.

Το ακόμα χειρότερο; Ο παίκτης που είχε φάει την γερή κλοτσιά ήταν ο «σεσημασμένος» Τζόι Μπάρτον, ο οποίος έχει λερωμένο το ποινικό του μητρώο, με αμέτρητα περιστατικά ωμής βίας.

Ο Γκρέγκ Τέιλορ ήταν σίγουρος ότι αυτό δεν θα περνούσε έτσι, ήταν έτοιμος για αντίποινα. Για χοντρό bullying: «Ο ατζέντης και ο περίγυρός μου, με συμβούλευσε να κλείσω το κινητό μου, αλλά και τα social media για μερικές ημέρες, μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα και να ξεχαστεί το γεγονός».

Όντως, ξεχάστηκε. Η πρώτη αποβολή στην καριέρα του νεαρού αριστερού μπακ λησμονήθηκε γρήγορα, όχι όμως και η δήλωση που έκανε στην Daily Record μερικούς μήνες αργότερα με αφορμή εκείνη την φάση από το παιχνίδι τον Αύγουστο του 2016: «Δεν είμαι τέτοιου είδους παίκτης. Άλλωστε, είμαι οπαδός της Ρέιντζερς, έπαιξα για χρόνια στις ακαδημίες της. Τέτοιες φάσεις συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο».

Πολύ αργότερα, κατάλαβε ότι θα ήταν καλύτερο να μασάει, παρά να μιλάει. Η δήλωση αυτή ξεθάφτηκε, όταν η Σέλτικ έκρινε το καλοκαίρι του 2019 ότι ήταν ο καταλληλότερος για να διαδεχθεί τον Κίεραν Τίρνι και τον έκανε σχεδόν ανεπιθύμητο στις τάξεις των οπαδών του.

Δεν γινόταν να διαγράψει τα 6 χρόνια που έπαιξε στις ακαδημίες της (τον έδιωξαν επειδή ήταν εξαιρετικά μικρόσωμος), ούτε ότι υπήρξε οπαδός της.

Δεν προσπάθησε ποτέ να πάρει πίσω τα λόγια του, ούτε να κάνει το άσπρο, μαύρο. Επέλεξε να κάνει την δουλειά του, ως καλός επαγγελματίας, όσο καλύτερα μπορούσε χωρίς πολλά λόγια. Και το κατάφερε.

Στα 6 χρόνια που έμεινε στο «Σέλτικ Παρκ», φόρεσε την φανέλα της συνολικά 216 φορές, κατέκτησε 11 τίτλους, όμως δεν έγινε ποτέ δεν έγινε «ένας από αυτούς».

Δεν το επιδίωξε κιόλας. Θα ήταν εύκολο να αποκηρύξει και να διαγράψει το παρελθόν του, κάτι τέτοιο θα μπορούσε ίσως να του αποφέρει ένα νέο συμβόλαιο. Τότε, όμως, δεν θα ήταν ο Γκρεγκ Τέιλορ, αλλά κάποιος άλλος…

«Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ»

Η πρώτη του χρονιά στην Σέλτικ μετά από τρεις γεμάτες σεζόν στην Κιλμάρνοκ ήταν… έτσι κι έτσι. Μέχρι που ο δρόμος του συναντήθηκε με αυτόν του Άγγελου Ποστέκογλου.

Σε αυτόν οφείλει το ποδοσφαιρικό του ευ ζην. Τον έμαθε να σκέφτεται έξω από το κουτί. Τον μετέτρεψε από έναν παραδοσιακό Σκωτσέζο μπακ που το κόβει ευθεία και σεντράρει σε κάτι… άλλο, καινοτόμο που δεν είχε δει ξανά το νησί.

Του έμαθε την θέση του inverted full-back, του μπακ δηλαδή, που σε φάση επίθεσης συγκλίνει στην μεσαία γραμμή και δημιουργεί υπεραριθμίες και τακτικό πλεονέκτημα απέναντι σε ομάδες που αμύνονται μαζικά. Αυτό που έκαναν μόδα με τον Πεπ Γκουαρντιόλα, ο Λαμ, ο Κανσέλο, ο Ζιντσένκο, ο Ραφίνια: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει ούτε ένας παίκτης στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή που να παίζει καλύτερα την θέση του inverted full-back από τον Γκρεγκ», σχολίασε πρόσφατα ο πρώην συμπαίκτης του στην Σέλτικ, Κάλουμ ΜακΓκρέγκορ.

Ο Ποστέκογλου -παλιός αριστερός μπακ- κι αυτός έσταζε μέλι: «Ο Γκρεγκ δεν έχει καμία σχέση με εμένα. Είναι πολύ πολύ καλύτερος παίκτης από ότι εγώ στα νιάτα μου». Με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιήθηκε και από τον Μπρένταν Ρότζερς. Ένα υβριδικό μοντέλο μπακ που με την τεχνική του και το άριστο διάβασμα του παιχνιδιού γινόταν πλέι-μέικερ στο γήπεδο.