Κανένας δεν μπορεί να πει πως δεν ξέρει…

Όταν παίζεις με αυτούς, πρέπει να είσαι υποψιασμένος. Και το βασικό, πρέπει να είσαι αποφασισμένος. Γράφει ο Σταύρος Κόλκας.
Πηγή: sdna.gr
Κανένας δεν μπορεί να πει πως δεν ξέρει…
Photo Credits: @PAOKFC

Για τον ΠΑΟΚ το παιχνίδι αυτό ήταν περισσότερο μία ευκαιρία για να δώσει ανάσες στα παιδιά που σήκωσαν μέχρι τώρα το βάρος. Μετά το κάζο της Λειβαδιάς, τα δεδομένα για τον ΠΑΟΚ ήταν συγκεκριμένα.

Το μόνο που κρατάω συναισθηματικά, είναι η βουβαμάρα που προσέφερε απλόχερα ο Γιώργος Γιακουμάκης στο 97΄.

Από εκεί και πέρα, προφανώς ο ΠΑΟΚ μπορούσε να κερδίσει αν ήταν αποτελεσματικός στο πρώτο ημίχρονο. Το χαμένο πέναλτι είναι το τρίτο της σεζόν. Και εκτιμώ πως στον ΠΑΟΚ εσωτερικά δεν έχουν δώσει την βάση που έπρεπε σε αυτή τη κουβέντα.

Και ο Αντρίγια και ο Ντεσπότοφ έχουν μέτρια χτυπήματα. Θα Προτιμούσα να δω Γιακουμάκη που έχει πιο πειστικά. Οι άλλοι δύο που έχουν πειστικά χτυπήματα είναι οι Μιχαηλίδης και Κένι. Αν δεν το βρει ο ΠΑΟΚ αυτό, το φάντασμα του Σβαμπ θα πλανάται συνεχώς πάνω από τους αγώνες του.

Για τον Γιακουμάκη είναι και τα νούμερα. Ο φορ τρέφεται από αυτά. Και είναι μαχητής, δεν φοβάται την εκτέλεση.

Αυτή είναι η σκέψη μου εδώ και καιρό και τη μοιράζομαι μαζί σας. Πάμε παρακάτω.

Για τον Παπαπέτρου δεν θα γράψω πολλά παρότι σέρνω. Απλά οι Αριανοί που μιλάνε για διαιτησία κατά τους, ας πάρουν μία μπάλα να την βράσουν. Ας δούνε όλες τις κρίσιμες φάσεις τι έδωσε και πως διορθώθηκαν και πάμε παρακάτω. Έχουμε παιχνίδι την Κυριακή, ας μην ανεβάσουμε τους τόνους.

Όσον αφορά στην εικόνα του παιχνιδιού, με δεδομένες τις πολλές απουσίες και των δύο, ο ΠΑΟΚ έπρεπε να είναι πιο πειστικός.

Όταν παίζει με αυτούς, θα πρέπει να κατανοεί πως δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, επαγγελματική συνείδηση, συναδελφικότητα. Θα πρέπει τα παιδιά που αγωνίζονται στον ΠΑΟΚ να κατανοήσουν, πως ακόμα και σε αυτό το αδιάφορο παιχνίδι, η εικόνα τους να διαμαρτύρονται όλη την ώρα, να πέφτουν σα να τους πυροβολήσαν, να το παίζουν αδικημένοι, είναι άκρως εκνευριστική για τον ΠΑΟΚτσή.

Οφείλουν λοιπόν οι παίκτες του ΠΑΟΚ, να μπαίνουν στο γήπεδο πειστικά. Τόσο πειστικά, όπως όταν αισθάνεται πως η ενοχλητική μύγα που κινείται γύρω από το αυτί σου εδώ και δύο ώρες, έχει κάνει το λάθος και έχει πλησιάσει επικίνδυνα. Τότε αποκτάς ένταση, συγκέντρωση Δαλάι Λάμα και χτυπάς τα χέρια σου τόσο δυνατά ώστε το αποτέλεσμα να είναι αυτό που πρέπει. Και αν λερωθείς λίγο, δεν πειράζει.

Τόσο πειστικά…

Κανένας εντός ΠΑΟΚ πλέον, δεν έχει δικαίωμα όταν αγωνίζεται με τον Άρη να κάνει πως δεν γνωρίζει. Κανένας, δεν έχει δικαίωμα να τους δίνει ανάσες όταν δεν έχουν.

Την Κυριακή είναι η πρώτη ευκαιρία για να μας πείσουν πως έχουν κατανοήσει περί τίνος πρόκειται.

Διαβάστε ακόμη...