Σε αγαπάμε Ράζβαν, ακόμα και όταν δεν στο δείχνουμε!

Τις 200 νίκες στον πάγκο του ΠΑΟΚ, σε όλες τις διοργανώσεις, έφτασε ο Ράζβαν Λουτσέσκου την Κυριακή. Ποιος να φανταζόταν μια τέτοια εξέλιξη για ένα προπονητή, που αμφισβητήθηκε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε καθήκοντα στον Δικέφαλο.

Το ημερολόγιο έγραφε 11 Αυγούστου 2017, όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία του ΠΑΟΚ με τον πρώην προπονητή της Ξάνθης. Ήταν λίγο - πολύ γνωστό πως οι μέρες του Στανόγεβιτς (που είχε διαδεχθεί τον Βλάνταν Ιβιτς στην τεχνική ηγεσία), με τον οποίο είχε ξεκινήσει προετοιμασία η ομάδα, ήταν… μετρημένες.

Ο Σέρβος δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στα δεδομένα του ΠΑΟΚ. Μετρίου επιπέδου προετοιμασία, κακή εικόνα στα φιλικά παιχνίδια, κακό κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας, οδήγησαν τον Ιβάν Σαββίδη να πάρει την –αναγκαία όπως αποδείχθηκε- απόφαση της αντικατάστασης του.

Οι εισηγήσεις εκείνη την εποχή, για το νέο προπονητή, ήταν πολλές. Όπως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα, ο καθένας είχε άποψη, που ή την μετέφερε στον πρόεδρο της ΠΑΕ, εφόσον είχε το προνόμιο της απ΄ ευθείας επαφής μαζί του, ή την κατέθετε δημόσια, σε μια προσπάθεια, να επηρεάσει καταστάσεις (με το νου τους βέβαια).

Την εποχή εκείνη, ο Χρυσόστομος Γκαγκάτσης (με το ρόλο του αντιπροέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ), πήρε το βάρος της ευθύνης και χωρίς να διστάσει, πρότεινε στον Ιβάν Σαββίδη, να συνεργαστεί με τον Ράζβαν Λουτσέσκου. Ο αστικός μύθος μάλιστα, αναφέρει πως είχε υπογράψει επιστολή με την οποία βεβαίωνε (τεκμηριώνοντας την άποψη του με επιχειρήματα) την επιτυχή εξέλιξη της συνεργασίας με τον Ρουμάνο τεχνικό.

Η ανακοίνωση της συνεργασίας, δεν έτυχε θερμής υποδοχής από μεγάλη μερίδα των φιλάθλων του ΠΑΟΚ. Λίγο το πάθος του Ράζβαν στα παιχνίδια της Ξάνθης με τον ΠΑΟΚ (το ίδιο πάθος βέβαια είχε σε κάθε παιχνίδι ανεξαρτήτως αντιπάλου), λίγο ένα περιστατικό με την κερκίδα σε αγώνα στην Τούμπα, δημιούργησαν κακό κλίμα για το πρόσωπο που επιλέχθηκε να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας με στόχο να την οδηγήσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Η αρχή μόνο εύκολη δεν ήταν. Μια ισοπαλία με τον Λεβαδειακό και ο ευρωπαϊκός αποκλεισμός από την Εστερσουντ, επιβάρυναν ακόμα περισσότερο το κλίμα σε βάρος του Λουτσέσκου και όσων τον επέλεξαν. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν απλά επικριτές του αλλά και άνθρωποι που τον μισούσαν, χωρίς και ίδιοι να γνωρίζουν τι ακριβώς δημιουργούσε τόσο έντονα συναισθήματα εναντίον του προπονητή.

Ο κόσμος είχε διχαστεί σε αυτούς που θεωρούσαν ότι πρέπει να δοθεί χρόνος στον προπονητή για να δείξει τι μπορεί να πετύχει και σε όσους επέμεναν φανατικά στην αποπομπή του. Ο διορατικός Ιβάν Σαββίδης, που είχε σχεδόν καθημερινή επαφή με τον προπονητή (σε μια προσπάθεια να γνωριστούν καλύτερα), όχι μόνο δεν κλονίστηκε αλλά, ήταν πεπεισμένος πως είχε γίνει η σωστή επιλογή για το μέλλον του ΠΑΟΚ.

Ο Ραζβάν στηρίχθηκε με επιμονή από τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ και το σύνολο του οργανισμού, που είχαν πειστεί ότι ο «γάμος» με τον παθιασμένο για νίκες και επιτυχίες Ρουμάνο, θα είχε αποτέλεσμα.

Τα χρόνια πέρασαν και η στήριξη στο πρόσωπο του προπονητή, δικαιώθηκε απόλυτα. Ο ΠΑΟΚ με τον Λουτσέσκου στον πάγκο του, κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (το ένα αήττητο) 2 κύπελλα και πέτυχε για πρώτη φορά στην ιστορία του νταμπλ, μεταξύ άλλων επιτυχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο Ράζβαν εξελίχθηκε στον πιο πετυχημένο προπονητή στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Θεωρείται ο προπονητής που άλλαξε την αγωνιστική και οργανωτική νοοτροπία του ΠΑΟΚ, εμφυσώντας πειθαρχία, σταθερότητα και πάθος για τη νίκη, απέναντι σε κάθε αντίπαλο, κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Οι 200 νίκες στον πάγκο του ΠΑΟΚ, αποτελεί επίτευγμα που πολλοί ονειρεύτηκαν αλλά μόνος αυτός κατάφερε να πετύχει.

Ο τρόπος που προσεγγίζουν οι αντίπαλοι, τους αγώνες με τον ΠΑΟΚ, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη την τακτική και τη νοοτροπία που έχει εμφυσήσει ο Ρουμάνος τεχνικός, αποτελεί ένδειξη αναγνώρισης της αξίας του.

Δημοσιογράφοι και αναλυτές, μιλούν συχνά για τον "ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου" και τον ρόλο του στην αλλαγή της νοοτροπίας και την οικοδόμηση ενός σταθερού και ανταγωνιστικού συνόλου.

Ο Ράζβαν άντεξε στις δυο θητείες του στην Τούμπα και στα σχεδόν συνολικά 7 χρόνια παρουσία του στον ΠΑΟΚ, πιέσεις και καταστάσεις που λίγοι προπονητές θα είχαν το ψυχικό σθένος να αντιμετωπίσουν. Βίωσε την αμφισβήτηση μα και την αποθέωση. Το διαχειρίστηκε και εξακολουθεί να το διαχειρίζεται με τον δικό του μοναδικό τρόπο, που σε αναγκάζει να θέλεις να του σφίξεις το χέρι με ευγνωμοσύνη, είτε τον συμπαθείς είτε όχι.

Έδωσε και πήρε απέραντη αγάπη σε έναν οργανισμό, που τον λατρεύει στις νίκες και τον μισεί στις ήττες. Κυρίως όμως τον σέβεται και αναγνωρίζει την προσφορά του στο club. Η «τρέλα» του ΠΑΟΚτσή ταίριαξε απόλυτα με την «τρέλα» του Ρουμάνου τεχνικού, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα που όλοι ευελπιστούμε να φέρει άλλο ένα τίτλο (ίσως τον πιο γλυκό) με τη συμπλήρωση 100 ετών από την ίδρυση του ΠΑΟΚ.