Τι έχεις φτιάξει εκεί Ραζβάν; Η κίνηση Μεϊτέ και η λατρεία των παικτών του ΠΑΟΚ!

Καμία σχέση, ποτέ, δεν ήταν ευθεία γραμμή. Δεν θα ήταν υγιές. Ενδεχομένως θα φάνταζε και βαρετό. Τα αποδυτήρια είναι ζωντανός οργανισμός, είναι προσωπικότητες, είναι χαρακτήρες, είναι η διαφορετικότητα που τα χαρακτηρίζει. Και τα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ έχουν περάσει διακυμάνσεις. Εντάσεις που εξομαλύνονται όταν η μπάλα «γράφει» και γωνίες που στρογγυλοποιούνται μετά από νίκες. 

Στην εποχή του Ραζβάν Λουτσέσκου, τα αποδυτήρια ήταν πάντα το μέλημά του. Αμέτρητες φορές «θυσίασε» τον εαυτό του για να τα προστατέψει. Για να προστατέψει τους εντός αποδυτηρίων. Τα «παιδιά» του. Και εχθές (23/11) εκείνα του επιφύλαξαν μία έκπληξη, μία δημόσια αναγνώριση για όσα έχει πετύχει με τον ΠΑΟΚ.

Η χαρά στο πρόσωπό του, τα φιλιά που μοίρασε προς όλους αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αμέσως φρόντισε να τους προσγειώσει αλλά και να τους θυμίσει τις προκλήσεις που έχουν μπροστά τους, ήταν... Ραζβάν. Το «μοντέλο» προπονητή που βρήκαν, γνώρισαν, έμαθαν και αγάπησαν στον ΠΑΟΚ.

Για τον Τάισον, ο Λουτσέσκου είναι ο «my papa», όπως τον αποκαλεί συχνά, εκείνος που θα του κάνει νόημα να περάσει έξω ως αλλαγή για να πάρει «ανάσες» και προσωρινά να τον θυμώσει, αλλά μόλις περάσει τη γραμμή και τον δει στην άκρη του πάγκου, θα τον σηκώσει στην αγκαλιά του.

Από την άλλη, ο Μεϊτέ, σε μία από τις μετρημένες αναρτήσεις του στα social media, επέλεξε να «ανεβάσει» τις 200 νίκες του Λουτσέσκου με τον ΠΑΟΚ. Τίποτα περισσότερο. Να μοιραστεί τη χαρά του για τον άνθρωπο που υπήρξε ο λόγος που γύρισε στην ομάδα.

Tο καλοκαίρι στην Ολλανδία, ο εκ των πρωταγωνιστών του φετινού ΠΑΟΚ, στάθηκε εκτενώς στο κεφάλαιο Λουτσέσκου. Στο τι σημαίνει αυτός ο προπονητής για την καριέρα του. Για εκείνον γύρισε, απλά, λιτά και κατανοητά.

«Αν έμενε ο προπονητής, θα έμενα κι εγώ. Αν όχι, δεν θα έμενα, γιατί τα κάνω όλα μαζί του. Πιστεύω σ’ αυτόν. Για εκείνον γύρισα επίσης. Μου αρέσει ο ΠΑΟΚ, αλλά ο βασικός λόγος ήταν εκείνος. Μίλησα με τον προπονητή στις διακοπές και του είπα: “Φέτος θα είμαι οριστικά εδώ στην πόλη, εντάξει;».

Στο ίδιο μήκος και ο Οζντόεφ. Μιλώντας, επίσης μαζί του το καλοκαίρι στην Ολλανδία, η σχέση του με τον Ραζβάν Λουτσέσκου είναι πρωτίστως ανθρώπινη. Ο Ρώσος τον σέβεται ως άνθρωπο. Μάλιστα, σε συμπληρωματική ερώτηση για το αν αυτός ο σεβασμός προς το πρόσωπό του αρκεί, ο «Μάγκο» ήταν απόλυτος. Όλα ξεκινούν από τον άνθρωπο.

«Όταν με ρωτούν: ‘Σου αρέσει να δουλεύεις με τον Λουτσέσκου;’, απαντώ πάντα: ‘Είναι ωραίος τύπος’. Πρώτη μου απάντηση, κάθε φορά». Είναι αρκετό να είναι ένας προπονητής απλά… ‘ωραίος τύπος’; «Ναι, είναι ο καλύτερος. Όταν είσαι καλός άνθρωπος, κερδίζεις τον σεβασμό των άλλων. Πρώτα πρέπει να σέβεσαι τη ζωή».

Εχθές, σε τοποθέτησή στη NOVA, ερωτηθείς για τις 200 νίκες του Λουτσέσκου, μίλησε με λόγια καρδιάς. Όχι γιατί έπρεπε, αλλά γιατί τα εννοούσε: «είναι ένα φανταστικό επίτευγμα και αυτός είναι ο στρατηγός μας. Είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, αλλά και άνθρωπος ταυτόχρονα. Είναι ευλογία να σε προπονεί ένας τέτοιος άνθρωπος».

Τρεις παίκτες. Τρία βαριά χαρτιά του ΠΑΟΚ. Τρεις πρωταγωνιστές. Υπάρχουν κι άλλοι που όταν θα ερωτηθούν, θα απαντήσουν αναλόγως. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη του Λουτσέσκου, πίσω και πάνω από τους αριθμούς...