Ο Μεϊτέ, το γαλλικό “κλειδί” της αγωνιστικής και τακτικής συνέπειας του Δικεφάλου

Ο Σουαλιό Μεϊτέ μετρά 20 συμμετοχές σε ισάριθμα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ, έχοντας καταγράψει 1.659 λεπτά στο γήπεδο περισσότερα από κάθε άλλον παίκτη του ρόστερ. Πίσω του ακολουθούν ο Γιάννης Κωνσταντέλιας με 1.378 και ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς με 1.325, γεγονός που αποτυπώνει πόσο απαραίτητος είναι για τον Ραζβάν Λουτσέσκου.

Επιπλέον, έχει πετύχει δύο γκολ στην Ευρώπη (σ.σ. με Ριέκα και Λιλ), δείχνοντας ότι μπορεί να προσφέρει και στο δημιουργικό κομμάτι, πέρα από την αμυντική του συνεισφορά.

Ο Μεϊτέ είναι ο ποδοσφαιριστής που προσδίδει ισορροπία, ρυθμό και ένταση στο παιχνίδι του Δικεφάλου. Είναι εκείνος που λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις γραμμές, ρυθμίζοντας τη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση με καθαρό μυαλό και φυσική δύναμη, κάτι που σε αυτόν τον βοηθάει και η σωματοδομή του.

Η παρουσία του επιτρέπει στους πιο δημιουργικούς παίκτες να απελευθερώνονται, καθώς ξέρουν ότι πίσω τους υπάρχει ένας χαφ που μπορεί να καλύψει χώρους, να αναχαιτίσει επιθέσεις και να δώσει σταθερότητα στην ανάπτυξη. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι πρώτος σε κλεψίματα στο πρωτάθλημα, με 29 συνολικά, δείχνοντας την ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι και να παρεμβαίνει την κατάλληλη στιγμή.

Η φετινή του εικόνα δεν είναι αποτέλεσμα τύχης, αλλά δουλειάς και προετοιμασίας. Για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια έκανε πλήρη προετοιμασία, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στην αντοχή και τη συνέπειά του στο γήπεδο.

Ο Γάλλος έχει εξελιχθεί σε έναν παίκτη που δύσκολα βγαίνει από την ενδεκάδα (έμεινε στον πάγκο για δύο μόλις παιχνίδια, το πρώτο στο Βίγκο και το δεύτερο στο κύπελλο με τον Λεβαδειακό), καθώς αντέχει να παίζει συνεχόμενα ματς υψηλής έντασης χωρίς να χάνει την καθαρότητα στις ενέργειές του. Είναι κυριαρχικός στα ριμπάουντ της μεσαίας γραμμής, κερδίζει τις δεύτερες μπάλες, “σπάει” τις αντίπαλες επιθέσεις και επιβάλλει τον ρυθμό του αγώνα με τον τρόπο που κινείται και πασάρει.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου γνώριζε από πέρυσι τι μπορεί να πάρει από τον Μεϊτέ και γι’ αυτό πίεσε όσο λίγες φορές στο παρελθόν για να τον έχει στο ρόστερ του. Και δικαιώνεται απόλυτα. Ο 31χρονος είναι το στήριγμα του ΠΑΟΚ στον άξονα και αποτελεί έναν χαφ που κάνει πολλές “αόρατες” δουλειές, από εκείνες που δεν καταγράφονται στις στατιστικές κατηγορίες.

Η διακοπή του πρωταθλήματος θα του δώσει την ευκαιρία να γεμίσει ξανά μπαταρίες, κάτι απαραίτητο μετά από τόσο μεγάλο όγκο συμμετοχών. Το στοίχημα για το υπόλοιπο της χρονιάς είναι να διατηρήσει αυτό το υψηλό επίπεδο απόδοσης, γιατί με τον αυτόν σε τέτοια κατάσταση ο ΠΑΟΚ κερδίζει κάτι παραπάνω από έναν ποιοτικό μέσο κερδίζει τον παίκτη που του εξασφαλίζει τον έλεγχο μέσα στο γήπεδο την ώρα που και ο ίδιος σε προσωπικό επίπεδο πάει να καταφέρει κάτι που μόνο εύκολο δεν μοιάζει, να ξεπεράσει τον ίδιο του τον εαυτό, συγκριτικά με την πρωταθλητική χρονιά του Δικεφάλου.