Βιεϊρίνια: Το αρκτικόλεξο μιας τεράστιας καριέρας (vids)

Ένα κείμενο που προορίζεται για να αποχαιρετήσει έναν θρύλο παρουσιάζει μια μεγάλη δυσκολία: Πώς να ξεφύγεις από τα κλισέ; Έχουν γραφτεί τα πάντα για τους πάντες, η λεξική… παρθενογένεση πλέον δεν υφίσταται. Αν, μάλιστα, μαζί με τα όποια επιτεύγματα του τιμώμενου προσώπου υπάρχει και μπόλικη συναισθηματική φόρτιση, όπως συμβαίνει με τον Αντελίνο Βιεϊρίνια, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ο κανόνας είναι απαράβατος. Όσο πιο απλά, τόσο πιο καλά. Επιστροφή στα βασικά. Και τι πιο βασικό από το… όνομα; ΒΙΕΪΡΙΝΙΑ. Ένα όνομα που συνδέθηκε άρρηκτα με τον ΠΑΟΚ από την αρχή κιόλας της ποδοσφαιρικής του καριέρας, τον υπηρέτησε μια ντουζίνα χρόνια και την προσεχή Κυριακή ρίχνει τους τίτλους τέλους στο τελευταίο ματς της σεζόν στην Τούμπα.

Ένα αρκτικόλεξο, λοιπόν, με το όνομα του Βιεϊρίνια είναι ο πιο σωστός… αποχαιρετισμός στα όπλα. Στην ενεργό δράση, δηλαδή, διότι είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο θα τον έχει μαζί του και στο μέλλον.

Bιεϊρα: Για την ακρίβεια «Αντελ Βιέιρα». Είναι το πρώτο όνομα με το οποίο καταγράφηκε στις ακαδημίες της Τορκατένσε, όταν έκλεισε τα εννέα του χρόνια. Γεννημένος στο Γκιμαράες στις 24 Ιανουαρίου 1986, είχε αποφασίσει από νωρίς ότι θα γίνει ποδοσφαιριστής. Και από μικρή ηλικία κλήθηκε να πάρει μια δύσκολη απόφαση, όπως όλοι οι πορτογαλόφωνοι: Με ποιο όνομα θα κυκλοφορούσε στην ποδοσφαιρική πιάτσα, ώστε να τον αναγνωρίζουν; Εκατοντάδες οι «Βιέιρα» που παίζουν μπάλα στην Πορτογαλία, οπότε ο Αντελίνο Αντρέ Βιέιρα ντε Φρέιτας διάλεξε το «Βιεϊρίνια», το υποκοριστικό του Βιέιρα. Αυτό το υποκοριστικό τον ακολούθησε μέχρι τώρα, στο λυκαυγές της πέμπτης δεκαετίας της ζωής του.

Iκανότητα: Στην Τορκατένσε δεν έμεινε παρά έναν χρόνο. Μετακόμισε αμέσως στη Βιτόρια, την «μεγάλη» ομάδα της πόλης του, όπου έμεινε μέχρι τα 16 του. Τότε πήρε τη μεταγραφή για την Πόρτο, που έμοιαζε η μεγάλη πόρτα της ζωής του. Ως τότε είχε δείξει ξεκάθαρα το τι μπορεί να κάνει κατά μήκος της δεξιάς γραμμής. Γρήγορος όχι μόνο στα πόδια, αλλά και στο μυαλό, με σωστές αποφάσεις, εξαιρετικά χτυπήματα, πλαγιοκοπήσεις, αλλά και συνέπεια στην αμυντική λειτουργία, έμοιαζε έτοιμος από μικρός να συνεχίσει την παράδοση των μεγάλων Πορτογάλων δεξιών μπακ της σύγχρονης εποχής.

Eπαγγελματισμός: Από τις ακαδημίες της Πόρτο μέχρι τη Β’ ομάδα της και τη συμμετοχή του στη Σεγκούντα Λίγκα της Πορτογαλίας (μέχρι τα 20 του χρόνια), τα πράγματα έμοιαζαν να εξελίσσονται, όμως ο μεγάλος ανταγωνισμός στην Πόρτο τον έφερε γυρολόγο με τρεις δανεισμούς. Στην πρώτη ομάδα της Πόρτο έκανε μόνο 8 εμφανίσεις. Αυτό που προκάλεσε εντύπωση, πάντως, ήταν η επαγγελματική νοοτροπία με την οποία αντιμετώπιζε τη δουλειά του. Την ώρα που άλλοι μπορεί να ήταν… ξενερωμένοι, αυτός τα έδωσε όλα και μ την ταπεινή Μάρκο, που αγωνιζόταν τότε στη Β’ κατηγορία (13 ματς, 4 γκολ), και με τη Λεϊσόες (22 ματς, 1 γκολ) και κυρίως με τον ΠΑΟΚ τη σεζόν 2008-09 (16 ματς, 1 γκολ), όταν έκανε και τη γνωριμία του με τη Θεσσαλονίκη μέσω του Φερνάντο Σάντος.

Iσορροπία: Στη νύμφη του βορρά δεν γνώρισε μόνο την ομάδα που έγραψε μαζί της τις περισσότερες σελίδες της ποδοσφαιρικής του ιστορίας, αλλά και τη γυναίκα της ζωής του. H Σοφία Βεργίδου του πρόσφερε σχεδόν από την αρχή την απαραίτητη ισορροπία. Δεν βρισκόταν πίσω του, αλλά δίπλα του, όπως είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος σε συνέντευξή του. Η Κριστίνα, η κόρη τους, αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή του και δεν χορταίνει να το αναδεικνύει.

Ρήξη: Οι ποδοσφαιριστές λένε ότι μετά από έναν χιαστό τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Μετά από δύο; Ο Βιεϊρίνα βίωσε αυτή την τραυματική εμπειρία δις, τόσο το 2013 όντας παίκτης της γερμανικής Βόλφσμπουργκ (την πενταετία που έλειψε από την Τούμπα), όσο και το 2019, στην χρονιά που ο ΠΑΟΚ στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας για πρώτη φορά μετά το 1985. Αυτό που δεν άλλαξε επ’ ουδενί ήταν ο τρόπος που αντιμετώπισε τα πράγματα. Επανήλθε και τις δύο φορές στο καλύτερο δυνατό επίπεδο.

Ιρλανδία: Εναντίον αυτής της εθνικής ομάδας πέτυχε το μοναδικό του γκολ ως ποδοσφαιριστής της εθνικής ανδρών της Πορτογαλίας. Ήταν ένα θριαμβευτικό φιλικό του 2014, πριν το βραζιλιάνικο Μουντιάλ, στις ΗΠΑ, που έληξε με 5-1 κι αυτός πέτυχε το τέταρτο γκολ. Αγωνίστηκε για οκτώ χρόνια με όλες τις εθνικές ομάδες μικρών ηλικιών της Πορτογαλίας, με εντυπωσιακούς αριθμούς (συνολικά 87 ματς από την Κ16 ως την Κ23 με 28 γκολ, εξωπραγματικό νούμερο για μπακ) και 25 συμμετοχές στην Ανδρών. Σήκωσε την ευρωπαϊκή κούπα U17 το 2003 και φυσικά ήταν μέλος της εθνικής Πορτογαλίας στο νικηφόρο Euro του 2016.

Νικητής: Οι κούπες που έχει μαζέψει με τον ΠΑΟΚ (πρωταθλήματα το 2019 και το 2024, κύπελλα το 2018, το 2019 και το 2021) τον κατατάσσουν πρώτο ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές του συλλόγου από την ίδρυσή του. Με την Βόλφσμπουργκ κατέκλτησε το κύπελλο το 2015 και το Σούπερ Καπ τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Στη μοναδική σεζόν που αγωνίστηκε στην Πόρτο (2006-07) ήταν μέλος της ομάδας που κατέκτησε πρωτάθλημα και Σούπερ Καπ. Καλύτερος ξένος παίκτης της ελληνικής λίγκας για δύο σεζόν, μάλιστα απέχουν οκτώ (!) χρόνια η μία από την άλλη (2011 και 2019) και μέλος της καλύτερης ενδεκάδας της Μπουντεσλίγκα το 2014-15.

Ισχύς: Οι αριθμοί στην περίπτωσή του δεν λένε ψέματα όσον αφορά την μεγάλη του προσφορά. Στις 12 σεζόν του με τον ΠΑΟΚ έχει προλάβει να καταγράψει 341 συμμετοχές (προφανώς θα γίνουν… 342 την Κυριακή) με συνολικά 52 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Η καριέρα του είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή: 593 ματς και 78 γκολ.

Αρχηγός: Αυτό το τελευταίο δεν μετριέται με νούμερα. Είναι αυτός που λέμε «το’ χεις ή δεν το’ χεις». Είναι η ικανότητα να βγαίνεις μπροστά στα δύσκολα. Να βρίσκεις τις κατάλληλες λέξεις για να εμπνέεις, λίγο πριν η ομάδα εγκαταλείψει τα αποδυτήρια. Να αισθάνονται σιγουριά οι συμπαίκτες σου. Να παθιάζεσαι τόσο, όσο ακριβώς χρειάζεται για να τα δίνεις όλα χωρίς να προκαλείς. Κι αυτό, το άυλο, είναι που μένει περισσότερο απ’ όλα.