Ο Χατζόπουλος έμεινε, πάλεψε, έβαλε πλάτη όταν όλοι οι άλλοι έκαναν πίσω

Που δεν ήρθε για τις φωτογραφίες, τα φώτα και τα λούσα, αλλά για να σηκώσει μια ομάδα που βρισκόταν στα γόνατα. Όταν ανέλαβε, η ΚΑΕ ΠΑΟΚ ήταν οικονομικά διαλυμένη, με χρέη πάνω από τρία εκατομμύρια, με απλήρωτους παίκτες, με έναν κόσμο κουρασμένο και απογοητευμένο. Και τότε ήταν που άρχισε να ακούει συνεχώς την ίδια φράση: «Είσαι τρελός, πρόεδρε…».

Ήταν μια «τρέλα» που έκρυβε μέσα της ρεαλισμό. Γιατί όσοι ξέρουν από μπάσκετ –ή από διοίκηση– γνωρίζουν ότι σε τέτοιες συνθήκες μόνο να χάσεις έχεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια για εύκολους θριάμβους, ούτε για ρίσκα χωρίς αντίκρισμα. Κι όμως, αυτό που φαινόταν αδύνατο έγινε πράξη. Ο Χατζόπουλος έμεινε, πάλεψε, έβαλε πλάτη όταν όλοι οι άλλοι έκαναν πίσω, έσωσε την ΚΑΕ από τον γκρεμό και την παρέδωσε σήμερα καθαρή και υγιή σε έναν ισχυρό οικονομικό παράγοντα, τον Αριστοτέλη Μυστακίδη.

Το αξιοσημείωτο δεν ήταν μόνο η διάσωση, αλλά ο τρόπος. Με σύνεση, χωρίς υπερβολές, χωρίς να ξοδέψει περισσότερα από όσα άντεχε η πραγματικότητα. Τα δύο τελευταία καλοκαίρια χτίστηκαν ομάδες «φτιαγμένες με τα χέρια», με μπάτζετ που πέρυσι δεν ξεπέρασε τα 700.000 ευρώ και φέτος μετά βίας άγγιξε το ένα εκατομμύριο. Κι όμως, η ομάδα έφτασε πέρσι στους διπλούς τελικούς του FIBA Europe Cup, μόνο και μόνο για να δει το καλοκαίρι να διαλύεται σχεδόν από την αρχή, χάνοντας το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ.