ΠΑΟΚ, ο πρωταθλητής των "υπολοίπων"

"Ε και;", θα έλεγε κάποιος, "τρίτος βγήκε, προς τι τα πανηγύρια;" Ίσως βρεθούν πολλοί, που θα συμφωνήσουν μαζί του, μπορεί κι όλοι μας, λίγο πολύ, ενδόμυχα, έτσι να σκεφτόμαστε. Από τη στιγμή, όμως, που το ελληνικό μπάσκετ έφτασε στο σημείο, όσον αφορά την κορυφαία κατηγορία του, να χωρίζεται σε δύο "στρατόπεδα", ε τότε διακαιούνται άπαντες στον ΠΑΟΚ να χαίρονται για την κατάκτηση του "πρωταθλήματος" των υπολοίπων.

Αφού το ταβάνι, πλην Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, που έχουν, εναλλάξ, "συμβόλαιο", με την κορυφή, είναι για τους υπόλοιπους η τρίτη θέση, τότε ναι, ο "Δικέφαλος" είναι ο μονόφθαλμος, που βασιλεύει στους τυφλούς. Δεν είναι, όμως, και τρομερά δύσκολο να βρει το φως του...

Αυτό, μπορεί ν' ακούει στο όνομα Ιβάν Σαββίδης. Ο ίδος έδωσε, άλλωστε, την ελπίδα στους ανθρώπους της ΚΑΕ και κατ' επέκταση στον κόσμο ότι μπορεί να μπει δυνατά κι ουσιαστικά στα μπασκετικά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι τα χρήματα, που απαιτούνται για να γίνει κανείς πραγματικός πρωταθλητής στο μπασκετ είναι πολύ λιγότερα από αυτά του ποδοσφαίρου. Εξάλλου, υπάρχουν οι άνθρωποι, που ξέρουν πως να χτίσουν ομάδα, σε ολά τα πόστα και το' χουν αποδείξει. Το ρευστο μόνο τους λείπει. Αν ενωθούν αυτοί οι δύο "πόλοι", τότε σίγουρα κάτι πολύ καλό θα βγει.

Αν είναι να γίνει κάτι, όμως, να γίνει την κατάλληλη χρονική στιγμή, προτού χαθεί μια ακόμη ευκαιρία και διαλυθεί άλλος ένας ελπιδοφόρος αγωνιστικός κορμός, όπως αρκετοι στο παρελθόν. Γιατί πολύ απλα, οι άνθρωποι ήθελαν, αλλά δεν μπρούσαν παραπάνω. Μόνο συγχαριτήρια, άλλωστε, τους αξίζουν για ό, τι έχουν καταφέρει, δεδομένης και της μηδαμινής στήριξης από τον κόσμο.

Προφανώς, έχουμε φτάσει στο "ή τώρα ή ποτέ", διότι ως πότε θα "τη βγάζουμε" με επετείους...;