Έτσι έφυγαν...
SHARE:

Οχι ότι τώρα εμφανίστηκε... Η μικρή προσέλευση κόσμου, απασχολεί όλη τη χρονιά, ακόμη και όταν ο ΠΑΟΚ επί δυο-τρεις μήνες ήταν πρώτος και δυσκολευόταν να κόψει πενταψήφιο αριθμό εισιτηρίων.
Τώρα βέβαια, αυτή η εικόνα της Τούμπας, με τα 3.574 εισιτήρια προκάλεσε το σοκ. «Χτύπησε» άσχημα στο μάτι όλων και πραγματικά απογοήτευσε και τον Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος δεν το έκρυψε με όσους κι αν μίλησε. Αυτή η ελάχιστη προσέλευση εξάλλου, αποτελεί και αρνητικό ρεκόρ στα χρόνια παρουσίας του στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Πριν από αυτή την αναμέτρηση με τον Εργοτέλη, ο ΠΑΟΚ έκοψε λιγότερα εισιτήρια μόνο το 2011-2012 όταν υποδέχθηκε τη Δόξα Δράμας. Σε εκείνο το ματς μετρήθηκαν 3.102 εισιτήρια.
Γιατί όμως όλη αυτή η κατάσταση; Μεταξύ των ΠΑΟΚτσήδων συζητούνται συγκεκριμένα πράγματα
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η έλλειψη πλάνου
Το γεγονός ότι η προσέλευση ήταν μικρή από το ξεκίνημα της χρονιάς, πρέπει να μας οδηγήσει πιο πίσω, ώστε να αναζητήσουμε -με στοιχεία- τις ρίζες του κακού. Από την αρχή της σεζόν, κανείς στον ΠΑΟΚ δεν βγήκε να επικοινωνήσει στον κόσμο το πλάνο που υπήρχε. Κανείς δεν εξήγησε τη μείωση μπάτζετ, τη μεγάλη παρουσία παικτών από τις ακαδημίες και τους στόχους που μπήκαν.
Οταν ο ΠΑΟΚ προπορευόταν στη βαθμολογία, τότε όλοι μίλησαν ξαφνικά για πρωτάθλημα. Αποδείχθηκε (και από την παρουσία κόσμου στα μέσα της χρονιάς) ότι αυτή η κατάσταση και όλη η προχειρότητα από πλευράς ΠΑΕ, δημιούργησε ανεπανόρθωτο πλήγμα.
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Οι χαμένες προσδοκίες
Ολοι όσοι στον ΠΑΟΚ ενθουσιάστηκαν κατά το διάστημα όπου η ομάδα ήταν πρώτη, αυτοί που μπορεί να πίστεψαν στην κατάκτηση του τίτλου, αυτοί και απογοητεύτηκαν πλήρως, όταν η κατάσταση ανατράπηκε. Οι προσδοκίες μεγάλωσαν αβάσιμα και η προσγείωση ήταν απότομη, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Οσο μεγάλωνε η χαρά και η ικανοποίηση εκείνους τους μήνες του φθινοπώρου, τόσο απότομα ήρθε η απογοήτευση και η οργή για όλα τα στελέχη της ομάδας, που δεν αποδείχθηκαν ικανά να πετύχουν αυτόν το στόχο. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης, δεν φαίνεται μόνο στην απουσία κόσμου, αλλά και στην πλήρη απαξίωση όλων των παικτών και των στελεχών.
ΠΡΟΣΩΠΑ
Αυτοί που «φταίνε»
Στη Θεσσαλονίκη και στον ΠΑΟΚ, υπάρχει η συνήθεια της ανθρωποφαγίας. Αυτό συμβαίνει και τώρα όπου έχουν απαξιωθεί οι πάντες. «Εφταιγε» ο Αναστασιάδης, «έφταιγε» ο Βρύζας, «έφταιγε» ο Ζαγοράκης, αλλά και τώρα που αυτοί αποχώρησαν, πρέπει να «φταίει» και να «κυνηγιέται» κάποιος άλλος που ήταν ή είναι κοντά.
Αυτή την περίοδο δεν ικανοποιείται μερίδα του κοινού από την παρουσία του Γεωργιάδη που ήταν και πέρυσι και πρόπερσι στη θέση, άλλοι δεν είναι ικανοποιημένοι από τους συνεργάτες, τους παίκτες, ακόμη και από υπαλλήλους όπως είναι ο Κώστας Ιωσηφίδης. Και επειδή δεν αρέσουν κάποια πρόσωπα, το κακό μεταφέρεται και στην ομάδα
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Η γενική κατάσταση
Αν κάποιος θεωρεί ότι το συνολικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει φέτος ο ΠΑΟΚ, δεν οφείλεται και στο γενικότερα σαθρό προϊόν, εδώ όπου ακόμη πρωταγωνιστούν άνθρωποι που διώκονται για δύο και τρεις διαφορετικές υποθέσεις, είναι γελασμένος. Ποιος από όσους θέλουν να δουν καθαρό ποδόσφαιρο θα δώσει χρήματα (αν έχει) για να πάει στο γήπεδο;
Την ομάδα του μπορεί να την παρακολουθεί, στο γήπεδο όμως δεν θα πάει, αφού φοβάται γι' αυτό που μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα με τη βία που θα προκληθεί ως αποτέλεσμα της ανισονομίας... Είναι 100% βέβαιο ότι κι αυτό προβληματίζει τον Ελληνα φίλαθλο, για ένα προϊόν που συνεχώς υποβιβάζεται.
ΚΟΠΩΣΗ
Πολλές οι αποτυχίες...
Μπορεί και να είναι ο πρώτος λόγος της φετινής απουσίας φιλάθλων. Είναι πολλά τα 12 χρόνια χωρίς τίτλο για τον ΠΑΟΚ. Είναι πολύ δύσκολο για τους ΠΑΟΚτσήδες να βλέπουν πάντα κάποιους άλλους στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πριν τρία χρόνια δημιουργήθηκε η προσδοκία ότι αυτό θα αλλάξει επί Σαββίδη, αλλά δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο.
Ολη αυτή η ψυχολογική κόπωση, συνδυαζόμενη και με πολλά από τα παραπάνω, έχουν δημιουργήσει απόσταση μεταξύ κοινού και ομάδας. To κοινό μία θέλει καλό ποδόσφαιρο, μία νίκες. Ενα κοινό που μια θέλει ΠΑΟΚτσήδες στον ΠΑΟΚ και μια τεχνοκράτες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό που θέλει ο ΠΑΟΚτσής είναι τίτλοι και όσο αυτοί δεν έρχονται...