Ανεβαίνεις επίπεδο όταν αναγνωρίζεις τα λάθη σου

Το 2017 τελειώνει και ο ΠΑΟΚ μέσα στο δεύτερο μισό της σεζόν πέρασε μία μεγάλη δοκιμασία στη θέση του προπονητή σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, με πρωταγωνιστές του Βλάνταν Ίβιτς, Αλεξάντερ Στανόγεβιτς και Ραζβάν Λουτσέσκου από τη μία μεριά και τους Σούλη Μαρκόπουλο και Ηλία Παπαθεοδώρου από την άλλη.

Στο ποδόσφαιρο, η αλλαγή του κυπελλούχου Ίβιτς έφερε στον πάγκο τον συμπατριώτη του Στανόγεβιτς και το λάθος με τον άλλοτε κόουτς της Παρτιζάν διορθώθηκε πολύ γρήγορα με τον ερχομό του Λουτσέσκου που είχε μείνει ελεύθερος από την Ξάνθη και εν γνώση του δεν είχε συμφωνήσει με καμία άλλη ομάδα. Και όταν λέμε εν γνώση του, εννοούμε ότι ο Ρουμάνος ήξερε ότι θα ήταν η πρώτη εναλλακτική σε περίπτωση απόλυσης κάποιων εκ των Στανόγεβιτς, Χάσι και Χιμένεθ και δεν ήθελε να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Πολύς κόσμος ήταν επιφυλακτικός με την πρόσληψη του εκκεντρικού πρώην προπονητή της Ξάνθης, όπως και ο ίδιος ο συντάκτης του κειμένου. Λίγο η "αντιπαθητική" εικόνα της Ξάνθης όλα αυτά τα χρόνια, λίγο ο Κασναφέρης δίπλα του στην ακριτική ομάδα, δε μπορούσε κανένας να τον δει με μεγάλη συμπάθεια.

Και κάπου εκεί ήρθαν και οι πρώτες στραβές που είτε έφταιξε, είτε όχι, τις πήρε στους ώμους του. Αποκλεισμός από την Έστερσουντ του Παπαγιαννόπουλου και μιας ομάδας μέτριων παικτών, αλλά και τα εκτός έδρας παιχνίδια που ο κόσμος δεν είδε διπλό ούτε στο τάβλι. Ο Ρουμάνος πάλεψε. Πάλεψε με παίκτες που δεν τον δικαίωσαν, πάλεψε μέσα σε ένα καθεστώς διαρκούς αμφισβήτησης, που ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας βγήκε να τον στηρίξει το Νοέμβριο και κατάφερε να φέρει την ισορροπία με τους δικούς του κανόνες.

Είδε τα λάθη του καλοκαιριού (Ζαμπράνο, Λέοβατς, Λεβέκ), είδε τα λάθη των πρώτων εκτός έδρας αγώνων (Πρίγιοβιτς στην κορυφή και Πέλκας στα εξτρέμ) και τα διόρθωσε. Δημιούργησε ένα σύνολο με ορμή και πάθος και το αποτέλεσμα παρά τα στραβοπατήματα είναι να μένει έναν βαθμό πίσω από τον πρώτο Ολυμπιακό και με τα δύο ντέρμπι με τους διεκδικητές του τίτλου να είναι εντός έδρας στο δεύτερο γύρο. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν ποτέ άλλοτε σε αυτή την κατάσταση με ένα βαθμό πίσω από τον πρώτο στο τέλος του πρώτου γύρου. Ίσως τη σεζόν 2002-03, όταν τελικά ο κλασικός Φεβρουάριος του Δικεφάλου έφερε τον ΠΑΟΚ στην 4η θέση πίσω και από την ΑΕΚ. Ο Ρουμάνος έβαλε τον Πέλκα στον άξονα (έστω και μετά τον τραυματισμό του Ελ Καντουρί), έβαλε τον Κουλούρη στην κορυφή στα εκτός έδρας παιχνίδια και έδειξε πώς θέλει να δουλεύει η ομάδα σε κάθε αγώνα κρατώντας δίπλα του αυτούς που πραγματικά το θέλουν με το θετικό στοιχείο να τους έχει και όλους σε εγρήγορση. Παίκτες όπως ο Κάνιας, ο Μαλεζάς, ο Κάμπος και άλλοι που δεν ξεκίνησαν βασικοί μπήκαν και από την πρώτη στιγμή έδειξαν ότι δεν έλειπαν ποτέ.

Πάμε τώρα και στο αγαπημένο μας τμήμα αυτό του μπάσκετ. Το μοναδικό τμήμα του ΠΑΟΚ που έχει φέρει ευρωπαϊκούς τίτλους και ευρωπαϊκή καταξίωση. Ο ΠΑΟΚ άλλαξε το δικό του τοτέμ στο μπάσκετ από τον πάγκο του. Έναν προπονητή κόσμημα για τον άθλημα και έναν άνθρωπο που ουδέποτε είχε την στήριξη μάνατζερ και "αντικειμενικών" μπασκετικών δημοσιογράφων που απλά του έδειχναν μία συμπάθεια, γιατί πολύ απλά δεν είχαν κάποιον αρνητικό να του προσάψουν. Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι ο Σούλης Μαρκόπουλος ήταν ο μοναδικός στη νεότερη ιστορία του αθλήματος που όταν τον ήθελε ο Ολυμπιακός δεν πήρε το γνωστό δρόμο, αλλά έμεινε να παλεύει με παίκτες χαμηλότερου επιπέδου των Σπανούλη, Πρίντεζη και των λοιπών αστέρων των δύο φορές, τότε, πρωταθλητών Ευρώπης.

Και εδώ όλος ο κόσμος ήταν επιφυλακτικός, όπως και το συντάκτης του κειμένου και πάλι. Δεν θα καθίσουμε να σταθούμε στις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, αλλά στο καθαρά αγωνιστικό. Ο ΠΑΟΚ στην αρχή δεν βλεπόταν και το πρόβλημα δεν ήταν μόνο οι τραυματισμοί, αλλά ο λάθος σχεδιασμός. Ένα Ντίλαρντ που δεν έπαιζε για την ομάδα, ένας Κλάσεν που δεν έδινε την εμπιστοσύνη μέσα στο καλάθι και οι Έλληνες παίκτες εκτός ροτέισον.

Και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Ήρθε στον ΠΑΟΚ ο Κατσίβελης, έφυγε ο Ντίλαρντ με τον Γκος να έρχεται και να δίνει ηρεμία, αλλά πήραν και πάλι την ομάδα στις πλάτες τους οι Έλληνες παίκτες όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Μαργαρίτης, Τσόχλας και Χρυσικόπουλος πήραν το ντέρμπι με τον Άρη και μετά όλα μπήκαν στο σωστό δρόμο. Η δημόσια παραδοχή του Ηλία Παπαθεοδώρου μετά το ματς με τον Άρη για τις παλιοσειρές Τσόχλα και Μαργαρίτη έδειξε πολλά. Πλέον η αλλαγή και του Κλάσεν, αλλά και η αποχώρηση του Τρις που στην ουσία είχε αντικατασταθεί από τον Κατσίβελη μέσα στον Οκτώβριο είναι οι αλλαγές που είδε νωρίς ο προπονητής του ΠΑΟΚ, τις έκανε και για αυτό το λόγο έσωσε την χρονιά, την ώρα που η ομάδα είναι ακόμα μέσα στους στόχους της.

Αυτές οι κινήσεις και οι παραδοχές των λαθών μία διοίκησης ή και του ίδιου του προπονητή είναι αυτά που σε ανεβάζουν επίπεδο. Το 2018 έρχεται και μπορεί να μείνει και στην ιστορία.