Ο ΠΑΟΚ έχασε μια μάχη αλλά θα πάρει το πρωτάθλημα!

να πετούν μπάλες στο γήπεδο, να πανηγυρίζουν στο τέλος του αγώνα λες και πήραν πρωτάθλημα, να κερδίζει τελικά με γκολ καραμπόλα στη μια και μοναδική φάση που ο ΠΑΟΚ δεν είχε σωστή αμυντική λειτουργία, είναι εικόνες τις οποίες δεν είχαν συνηθίσει.

Η μόνη εικόνα που την είχαμε ξαναδεί, ήταν η εύνοια που είχε από τον διαιτητή. Δεν θα πω πολλά για τον Κομίνη. Μια δυο παρατηρήσεις μόνο. Το γεγονός ότι σφύριζε πολύ, ήξερε εξ αρχής ότι ευνοούσε τους γηπεδούχους και όχι τον ΠΑΟΚ. Η συμπεριφορά του δεν επέτρεπε στον Δικέφαλο να αναπτύξει ρυθμό ενώ η πιο καθοριστική φάση είναι η καρατιά του Ανδρούτσου στο 20΄.

Η κόκκινη κάρτα έγινε κίτρινη και ο Κομίνης έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις του. Ακολούθησαν κι άλλες φάσεις όπως η αλητεία του Ανσαριφαρτ σε βάρος του Σαμπράνο. Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο. Είναι περιττό. Όταν ο ΠΑΟΚ αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με την διαιτησία, θα τελειώσει και ο Κομίνης και όσοι εξακολουθούν να βλέπουν ότι σφυρίζουν και όχι να σφυρίζουν ότι βλέπουν.

Το θέμα είναι γιατί ο ΠΑΟΚ, παρά την συνολική του παρουσία και όσα κατέγραψε η στατιστική υπηρεσία, έφυγε από τον Πειραιά ηττημένος. Ένας από τους λόγους ήταν ο Κομίνης. Όχι όμως, ο πιο καθοριστικός. Ο βασικός λόγος που ο Δικέφαλος δεν έφυγε με μια άνετη και καθαρή νίκη, είναι η έλλειψη «δολοφονικού» ενστίκτου από τους παίκτες.

Το ίδιο πρόβλημα στέρησε από τον ΠΑΟΚ τη νίκη στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα Σμύρνης αλλά και στο παιχνίδι με τη Λάρισα. Η ευκολία –και αφέλεια πείτε την- με την οποία σπαταλούν οι παίκτες του ΠΑΟΚ τις ευκαιρίες που δημιουργούν, προκαλεί πονοκέφαλο. Τα παιχνίδια τελειώνουν περισσότερο από τις προθέσεις μιας ομάδας. Ο Δικέφαλος δεν έχει πρόθεση να «σκοτώσει» τον αντίπαλο και το πληρώνει ακριβά.

Έμεινε χωρίς νίκη σε ένα ακόμα εκτός έδρας παιχνίδια κι ας ήταν πολύ καλύτερος από τον αντίπαλο του. Όσο οι ευκαιρίες δεν γίνονται γκολ, ο ΠΑΟΚ

Άφησα τελευταίο τον Λουτσέσκου. Θεωρώ ότι διάβασε άριστα το παιχνίδι. Παρέταξε ένα επιθετικό σχήμα που θα κέρδιζε με άνεση το παιχνίδι αν οι παίκτες του ΠΑΟΚ δεν έβλεπαν την εστία σαν... καλάθι. Θα προτιμούσα να ξεκινήσει με τον Πέλκα αντί του Μακ αλλά δεν θα μπω σε τέτοια συζήτηση. Πιστεύω ότι έκανε λάθη στις αλλαγές. Άργησε πολύ να χρησιμοποιήσει τον Μπίσεσβαρ, κακώς χρησιμοποίησε τον Κάμπος (έκοψε ένα σίγουρο γκολ από τον Μάτος που ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης του ΠΑΟΚ) και «ξέχασε» στον πάγκο τον Πέλκα που αποτέλεσε βασικό ατού της ομάδας στα παιχνίδια που προηγήθηκαν.

Ο Ρουμάνος πρέπει να αντιληφθεί ότι είναι προπονητής και όχι διαχειριστής υλικού. Είναι μέσα στις υποχρεώσεις του προπονητή να κρατά ισορροπίες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καθορίζουν τις αποφάσεις ενός τεχνικού για τον καταρτισμό της 11αδας ή τις αλλαγές στην εξέλιξη ενός αγώνα, οι ισορροπίες.

Ο ΠΑΟΚ έδειξε –αλλά δεν επιβεβαίωσε- στο Καραισκάκη ότι, διαθέτει το καλύτερο υλικό στο πρωτάθλημα. Είναι θέμα χρόνου αυτοί οι παίκτες να παίξουν σύμφωνα με τις δυνατότητες τους και να εκπληρώσουν το στόχο. Το πρωτάθλημα το φετινό ανήκει στον ΠΑΟΚ. Και θα το κατακτήσει ξεπερνώντας τα προβλήματα που του δημιουργεί ο ίδιος του ο εαυτός και οι διαιτητές.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟΚ είναι μόνη ομάδα μετά από 8 αγωνιστικές που δεν πήρε ΟΥΤΕ ΕΝΑ σφύριγμα. Τα σφυρίγματα που πήραν οι υπόλοιποι, τα ξέρουμε και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.

Υ.Γ.: Θα χρησιμοποιούσα τη λέξη ντροπή, για να σχολιάσω τις αντιδράσεις (;) των επιτελών του Ολυμπιακού, αναφορικά με το εμετικό πανό και την διαιτησία. Ποιος όμως έχασε τη ντροπή, για να την βρούνε οι γκεμπελίσκοι του Πειραιά; Αργά ή γρήγορα θα πνιγούν μέσα στο βούρκο που οι ίδιοι φρόντισαν να δημιουργηθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο.