Η τελευταία αγωνιστική το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε είχε μια γεύση απο ψωροκώσταινα. Ένα πολιτικό πρωτάθλημα με έδρα τα Βαλκάνια, εκεί που κάποτε μεγαλούργησαν "δέσποτες"-πολιτικοί ηγέτες όπως ο Χότζα και ο Τσαουσέσκου.
Ξημέρωμα Κυριακής. Μυρωδιά Κυριακάτικου οικογενειακού τραπεζιού, κάτι από πολίτικη κουζίνα, με ραδιόφωνο, μουσική, "Κανείς εδώ δεν τραγουδά" που έλεγε κι ο Νικόλας ο Παπάζογλου και λίγο ΠΑΟΚ ρε γαμώτο γιατί είναι μια από αυτές τις Κυριακές.
Δύο στροφές πριν από την ολοκλήρωση του α' γύρου κι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται εδραιωμένος στη δεύτερη θέση. Άλλοτε παίζοντας καλή και ελκυστική μπάλα, άλλοτε παίζοντας υποφερτά, παίρνοντας αποτέλεσμα.
Δύο στροφές πριν από την ολοκλήρωση του α' γύρου κι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται εδραιωμένος στη δεύτερη θέση. Άλλοτε παίζοντας καλή και ελκυστική μπάλα, άλλοτε παίζοντας υποφερτά, παίρνοντας αποτέλεσμα.
Είναι δύσκολο καράβι ο ΠΑΟΚ και για να επιπλέει χρειάζεται μπαρουτοκαπνισμένο καπετάνιο και γενναίο πλήρωμα.
"Κάποτε ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να αρχίσει να εκμεταλλεύεται τα λεφτά του Σαββίδη". Είναι μία κουβέντα που γράφτηκε και ακούστηκε από γνωστό μέσο ενημέρωσης. Κι έχει ενδιαφέρον.
Πολλά και ασφαλή συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε από το κατ'ευφημισμόν ντέρμπι της 11ης αγωνιστικής. Ντέρμπι στη θεωρία αφού ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε κατώτερος των προσδοκιών, φίλων και αντιπάλων του.
Τον 20ό αιώνα ο Σίγκμουντ Φρόυντ και ο Καρλ Γιούνγκ διατύπωσαν κάποιες επαναστατικές μελέτες πάνω στη ψυχιατρική.
Τη μπάλα τη γουστάρει ο Έλληνας και διαχρονικά. Πορώνεται με αυτή, παθιάζεται κάθε σαββατοκύριακο κι ενίοτε τριτοτεταρτοπέμπτες, κάνει το σκατό του παξιμάδι για να βρεθεί έστω μια στις τόσες στο γήπεδο και να φωνάξει...
Ωραίο ποδοσφαιρικό παιχνίδι απόψε στην Ολλανδία, μια μυρωδιά από Βέλγιο που βρίσκομαι, με το τελικό αποτέλεσμα να διαμορφώνεται την τελευταία στιγμή. Γιατί την ήττα δεν την αξίζαμε.
Είναι ένα θέμα που συζητήθηκε αρκετά μέσα στο καλοκαίρι και συζητείται ακόμα πιο έντονα τις τελευταίες μέρες με αφορμή το ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις με τον Τζαβέλλα.