Δείγματα συλλογικής ανεπάρκειας - Καιρός να ανεβούμε λίγο ψηλότερα

Αυτό που έγινε φέτος, πέρα από όλους εμάς που πιστεύουμε ότι αφήνει κηλίδα στον σύλλογο, πείθει ακόμη κι όσους διαφωνούν, πως αν μη τι άλλο θα αφήσει σημάδια στις σάρκες του ΠΑΟΚ…

Καθώς όμως σε άλλους τομείς οι εξελίξεις είναι στάσιμες, σε άλλους τρέχουν, αφού τις τελευταίες ημέρες είχαμε εξελίξεις στο τμήμα μπάσκετ.

Προσπερνάω επιδεικτικά τα όσα αστεία λέχθηκαν εις βάρος του Χατζόπουλου εξ αιτίας της δήλωσής του για δεύτερο ενδιαφερόμενο επενδυτή πέραν του θέματος Μυστακίδη. Όχι επειδή δίνουμε λευκή επιταγή σε κανέναν. Αλλά πρώτον επειδή έχει δείξει, και έχει αποδείξει πράγματα. Και δεύτερον, επειδή δεν υπήρχε απολύτως τίποτα χειροπιαστό για να στηριχθεί οτιδήποτε εις βάρος του προέδρου της ΚΑΕ. 

Προσωπική μου άποψή, είναι πως διάφορες καταφανώς βιαστικές και άγαρμπες επικρίσεις που διαβάσαμε, είναι απέλπιδες προσπάθειες να «εξισωθούν» καταστάσεις, ώστε να φταίνε «περίπου το ίδιο όλοι» για τη θύελλα που ξέσπασε από τις 16 Ιουνίου στον ΠΑΟΚ. Γνωστή τακτική όσων έχουν συμφέροντα, γνωστό ένστικτο όμως και όλων των ανθρώπων που ψάχνουν εναγωνίως να δικαιωθεί η άποψή τους αρνούμενοι να δεχτούν πως κάτι έκαναν λάθος.

Το τελευταίο διήμερο, βρήκαμε νέο νταλκά: Τις αυθόρμητες δηλώσεις πρώην παραγόντων, νυν «θεματοφυλάκων» του μπασκετικού ΠΑΟΚ.

Θα επιχειρήσω να αψηφήσω το σύγκρυο που με πιάνει στο άκουσμα της λέξης «θεματοφύλακας». Παραπέμπει σε συγκεκριμένους φορείς και πρόσωπα που καλό θα ήταν να αποτελέσουν παρελθόν σύντομα από τα κοινά του συλλόγου.

Ας κάνουμε όμως τον κόπο να εστιάσουμε σε ένα επαναλαβανόμενο, συχνότατο, βαθιά κακομοίρικο φαινόμενο που παρατηρείται συχνά στον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη:

Για ακόμα μια φορά, μπροστά σε ιστορικές συγκυρίες και στιγμές, όπως εν προκειμένω η μεταβίβαση της ΚΑΕ ΠΑΟΚ σε έναν μεγιστάνα, προκύπτουν «αυθόρμητες» δηλώσεις καλοπροαίρετων ανθρώπων που κάπως-κάπου-κάποτε απέκτησαν μια σχέση με τον σύλλογο, κι ενώ επι σειρά ετών δεν συμμετέχουν σε τίποτα, ξαφνικά θεωρούν χρέος τους να κάνουν γιάμπαλο την κατάσταση είτε ρίχνοντας λάδι σε φωτιά, είτε δημιουργώντας φωτιά από το πουθενά.

Αυτά τα πράγματα, εφόσον συμφωνούμε πως είναι τυχαία και όχι κατευθυνόμενα, τότε γίνεται αμέσως αντιληπτό πως είναι φαιδρά.

Είναι εκφάνσεις χωριατίλας.

Είναι δείγματα συλλογικής ανεπάρκειας.

Επί πολλά χρόνια φωνάζαμε, και είχαμε λόγους να το κάνουμε (αποδείχθηκε αυτό χάρη στον τεράστιο αγώνα του Σαββίδη τα προηγούμενα χρόνια κόντρα σε ένα ολόκληρο «κράτος»), πως ο ΠΑΟΚ δεν προοδεύει επειδή «τον κυνηγάνε».

Και το χρησιμοποιούσαμε αυτό, εσκεμμένα ή ασυνείδητα, και ως δικαιολογία για τις δικές μας ανεπάρκειες.

Είχαμε, και κατά πως φαίνεται έχουμε ακόμα, την απαίτηση να υπάρχει μεγιστάνας ιδιοκτήτης, να ρίχνει ασύστολα χρήμα για να έχει τον ΠΑΟΚ παγκοσμίως γνωστό, ενώ δεν γίνεται η παραμικρή προσπάθεια να αποβάλλουμε από το δέρμα του συλλόγου όλες τις επαρχιώτικες νοοτροπίες, φοβίες, ασυνεννοησίες και γενικώς μ…ίες.

Θα είχε πλάκα, αν δεν ήταν καταστροφικό.

Καιρός να το πάρουμε χαμπάρι, ο ΠΑΟΚ μεγάλος είναι και παραμένει χάρη στα ιδεώδη, στα ένστικτα και τη συλλογική παράδοση που πάνε κόντρα σε ΟΛΑ αυτά τα κακώς εννοούμενα επαρχιώτικα σύνδρομα. Όχι χάρη σε αυτά!

Ας σταματήσει λοιπόν αυτό το γαϊτανάκι αρλούμπας, κάθε φορά που έχουμε μια σημαντική πρόκληση μπροστά μας.

Ο Ιβάν Σαββίδης, πριν αρκετά χρόνια, είχε πει και κάτι εύστοχο: «Εγώ ήμουν έτοιμος για τον ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟΚ όμως δεν ήταν έτοιμος για μένα». Μπορεί και ο ίδιος να ήταν ανεπαρκής στον τρόπο διοίκησής του, σε αυτό όμως έπεσε διάνα.

Η διοίκηση κάθε συλλόγου δεν πορεύεται μόνη της, κάνοντας π.χ. μεταγραφή ένα σπουδαγμένο στέλεχος. Πρέπει να έχει και το αντίστοιχο περιβάλλον γύρω της.

Καιρός λοιπόν και η κοινωνία του ΠΑΟΚ να σοβαρευτεί.

Έτσι θα σοβαρευτούν και οι διοικήσεις του, και ειδικότερα αυτή του ΑΣ που (στη θεωρία τουλάχιστον) σχετίζεται αποκλειστικά με τον πυρήνα του συλλόγου και οχι με ιδιωτικά συμφέροντα.

Δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε την ύπαρξη ΔΥΟ δισεκατομμυριούχων με υποχρέωση να μοιράζουν χρήμα αφειδώς για να νιώθουμε περήφανοι, την ώρα που εμείς μαλώνουμε σε ράδια και σόσιαλ μιντια για κάθε ασυναρτησία που ακούγεται χωρίς βάση, χωρίς νόημα και χωρίς αντικείμενο.

Αν ήρθε η ώρα να έχουμε δύο μεγιστάνες, τότε ήρθε και η ώρα να ανεβούμε και όλοι εμείς οι "τριγύρω" λίγο ψηλότερα.