Οι αλώσεις της Ρωμιοσύνης και ο ΠΑΟΚ

Ας δούμε πώς συναντιούνται οι μεγάλες αυτές χρονολογίες:

1204 – Πρώτη Άλωση από τους Σταυροφόρους
Οι Φράγκοι της Δ΄ Σταυροφορίας κυριεύουν τη βασιλίδα των πόλεων.

Λεηλατούν ιερά, μοναστήρια και βεβηλώνουν την Ορθοδοξία.

Είναι η αρχή της πτώσης, η πληγή που δεν έκλεισε ποτέ.

1453 – Άλωση από τους Οθωμανούς
Η Κωνσταντινούπολη πέφτει στα χέρια των Οθωμανών.

Ο τελευταίος αυτοκράτορας, Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, γίνεται σύμβολο αυτοθυσίας.

Ο Χριστιανισμός σκοτεινιάζει στα εδάφη της Πόλης.

Η Ρωμιοσύνη δεν πεθαίνει, αλλά περνά στην παράδοση, στη λειτουργία, στη μνήμη.

1914–1922 – Γενοκτονίες & Μικρασιατική Καταστροφή
Ο Ελληνισμός της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης ξεριζώνεται.

Το 1922 η Σμύρνη καίγεται, εκατομμύρια πρόσφυγες καταφεύγουν στην Ελλάδα.

Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης συνεχίζουν να πιέζονται.

Είναι το τέλος της οργανωμένης ελληνικής παρουσίας στην καθ’ ημάς Ανατολή.

ΠΑΟΚ – Γέννημα της Άλωσης

Ο ΠΑΟΚ ιδρύεται το 1926 από πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης στη Θεσσαλονίκη.

Το έμβλημα με τον δικέφαλο αετό κοιτά Ανατολή και Δύση – μνήμη του Βυζαντίου και της Πόλης.

Τα ασπρόμαυρα χρώματα είναι τα χρώματα του πένθους της προσφυγιάς, της Άλωσης, της απώλειας.

Το γήπεδο στην Τούμπα, ανάμεσα σε προσφυγικούς συνοικισμούς, είναι σύμβολο αναγέννησης: οι ξεριζωμένοι φτιάχνουν νέο «οίκο», με πίστη, τιμή και αγώνα.

Η Πνευματική Συνέχεια

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι απλώς αθλητικός σύλλογος. Είναι η συνέχιση της Πόλης στη Θεσσαλονίκη. Είναι η Βασιλεύουσα μεταφυτεμένη στη Μακεδονία. Είναι η ζωντανή μνήμη της Άλωσης, όχι μόνο ως ιστορικό γεγονός, αλλά ως βίωμα και ταυτότητα.

Συμπέρασμα

1204 – 1453 – 1922 – 1926

Μια αλυσίδα απωλειών, αλλά και αντίστασης και αναγέννησης.

Ο ΠΑΟΚ είναι ο αθλητικός εκφραστής του πένθους, της πίστης και της επιμονής του προσφυγικού Ελληνισμού.