Στον ΠΑΟΚ κάνουν πολιτική

Προφανώς του είπε τι να κάνει. Σκέφτεται ο Σαββίδης πόσο μειονεκτικά αισθάνεται αυτός ο άνθρωπος όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Αυτό λοιπόν είναι όλη η ουσία μιας λειτουργίας που παραπέμπει σε άλλες εποχές, σε πρωταθλήματα ερασιτεχνικά. Κι όμως, αυτός ο άνθρωπος έχει ξοδέψει ένα καράβι λεφτά, έχει βάλει εκατομμύρια στον ΠΑΟΚ, αλλά δεν λέει να βάλει μυαλό. Και στα αποδυτήρια πηγαίνει στο ημίχρονο, και μετά τον αγώνα, και στη διάρκεια του αγώνα τού δίνει συμβουλές. Για την ακρίβεια, του δίνει εντολές, διότι δεν είναι δυνατόν ο Γεωργιάδης να μην ακολουθήσει τις συμβουλές του εργοδότη του.

Αν δεν τις είχε ακολουθήσει, μάλλον θα τον είχε απολύσει και τώρα θα συζητούσαμε για τον ΠΑΟΚ που δεν θα μας έκανε δα και μεγάλη εντύπωση ότι θα έψαχνε προπονητή για το υπόλοιπο των πλέι οφ. Οσο για τον Γεωργιάδη, τον δικαιολογώ. Δεν θα συζητήσω αν έχει την ευθιξία να αποχωρήσει έπειτα από αυτό που συνέβη. Δεν θα θέσω θέμα αξιοπρέπειας. Δεν είναι εκεί αυτό που αναζητούμε. Ούτε θα μας οδηγήσει κάπου. Μάλλον αδιέξοδα θα συναντήσουμε. Ο Γεωργιάδης προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του, δέχεται παρέμβαση από τον ευεργέτη της ομάδας και επιλέγει να υπομείνει και να επιμείνει. Είναι πιο απλό το πράγμα. Και στο κάτω-κάτω της γραφής, επιλέγει να ολοκληρώσει την αποστολή του, που είναι σύντομη και δεν είναι ένας ολόκληρος μαραθώνιος σαν την κανονική περίοδο και τον Αγγελο, να μην τον θέλει κανείς και να επιμένει ότι δεν εγκαταλείπει το καράβι. Είναι μια διαφορετική περίπτωση.

Όπως και να έχει πάντως, στον ΠΑΟΚ, από τότε που εμφανίστηκε αυτός ο άνθρωπος, που δεν μπορεί κανείς παρά να τον ευχαριστεί για τα χρήματα που ξοδεύει, όλοι κάνουν πολιτική. Ο Ιβάν υπόσχεται και ποτέ δεν είναι συνεπής, εκτός από το θέμα των χρεών, ο προπονητής υπόσχεται κι αυτός καλύτερες μέρες που ποτέ δεν ήρθαν, οι ποδοσφαιριστές δεν έπαψαν ποτέ να είναι αισιόδοξοι και να λένε τα ίδια και τα ίδια περί της μεγάλης προσπάθειας και όλα οδηγούν σε αποτυχία.

Ο ΠΑΟΚ κάνει πολιτική επιλέγοντας πρόσωπα. Επιλέγοντας προπονητή του 1,5 εκατομμυρίου και επιλέγοντας προπονητή των 80 χιλιάδων. Παίρνοντας ποδοσφαιριστές για μερικούς μήνες και δίνοντας ένα τσουβάλι ευρώ (Νάτχο και Νομπόα) και ξοδεύει επίσης πολλά λεφτά για «παλτά» (Ρικάρντο Κόστα). Χρησιμοποιεί τον Γκαρσία για κάποιο πόστο που δεν έχει προηγούμενο (συντονιστή, λένε) και είναι προφανές ότι έχει σκοπό αυτή η προσθήκη -μόνο τυχαία δεν είναι.

Μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες, το παραμύθι με το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν χορταστικό σενάριο (εφόσον αποκλειστεί ο Ολυμπιακός για τους γνωστούς δικαστικούς λόγους) και δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη δεύτερη θέση. Ο ρόλος του Γκαρσία είναι προφανές ότι δεν είναι διακριτός. Οτι είδε φως, μπήκε να πει μια καλησπέρα και του είπαν κάτσε και θα δούμε τι συμβαίνει. Σε μερικές μέρες, θα του δώσουν μορφή. Θα του δώσουν υπόσταση. Θα πουν ότι έχει ικανότητες, οι οποίες δεν ήταν προφανείς πέρυσι το καλοκαίρι. Και θα είναι μαζί με τον πρόεδρο Τζακ και τον υιό Σαββίδη, ως τριπλέτα της επιτυχίας.

Μόνο που είμαστε στις 25 Μαΐου, δεν υπάρχει τεχνικός διευθυντής, προπονητής και μερικά ακόμη για μια ομάδα που αν δεν τερματίσει πρώτη στα πλέι οφ, θα πρέπει να ξεκινήσει προετοιμασία σε 20 μέρες.

Αυτό κάτι σαν να λέει.

Tου Γιώργου Ζαχαριάδη