Το 3ο νταμπλ του ΠΑΟΚ, όχι το πρώτο

Ένα επιβλητικό νταμπλ, με θύμα και στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο τη χαϊδεμένη ομάδα του πειραιώτικου λιμανιού. Ένα εκκωφαντικό νταμπλ, που γέμισε με περηφάνια κάθε ΠΑΟΚτσή και κατέκλυσε με τρομερά συναισθήματα την καρδιά του.

Ωστόσο, οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση ότι ήταν το πρώτο στην ιστορία του συλλόγου. Δεν είναι όμως έτσι. Ήταν το 3ο , καθώς υπάρχουν και άλλα 2 που κατέκτησε η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του τεράστιου σωματείου μας.

Τόσο το 2002, όσο και το 2013, τα κορίτσια -που ξέρουν να κλωτσάνε την μπάλα εξαιρετικά- χάρισαν πρωτάθλημα και κύπελλο στον Π.Α.Ο.Κ. και αυτό οφείλουμε όλοι μας να μην το υποτιμάμε, να μην κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. Να μην το ξεχνάμε.

Τα γράμματα Π.Α.Ο.Κ. δε σημαίνουν μόνο ποδόσφαιρο ή μόνο ανδρικό αθλητισμό. Σημαίνουν και μπάσκετ, και πόλο, και χόκεϊ, και ατομικά αθλήματα, σε άνδρες και γυναίκες.

Η απερίγραπτη χαρά που μας πρόσφερε απλόχερα η ταξιαρχία του Γιάννη Καλμαζίδη ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Και φαίνεται πως θα υπάρξει και συνέχεια του χρόνου και ίσως και τα επόμενα έτη. Η παρέα του Γκόμεζ μας μέθυσε για τα καλά, μας... έφτιαξε, και τώρα θέλουμε κι άλλες τέτοιες επιτυχίες.

Ως τότε, ας στηρίξουμε την ανδρική ομάδα χάντμπολ και τη γυναικεία του ποδοσφαίρου, διότι μέσα στον Μάιο ίσως προσθέσουν άλλα δύο νταμπλ!

Οι μάγκες του Νίκου Γεωργιάδη έχουν ήδη κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας και φιλοδοξούν να πάρουν και το πρωτάθλημα, ενώ οι κοριτσάρες του Αλέξη Κατηκαρίδη έχουν εξασφαλίσει τον τίτλο και πάνε φουλ για το κύπελλο.

Και από εκεί που πολλοί νόμιζαν ότι ο Π.Α.Ο.Κ. δεν είχε κανένα νταμπλ, θα βρεθεί να έχει με μιας 5!

Το ερχόμενο Σάββατο (και όχι μόνο) όλοι στη Μίκρα, όπου ξεκινάει η ημιτελική σειρά των πλέι οφ με αντίπαλο την ΑΕΚ. Ο Τσακίρης, ο Πετρίδης, ο Γουργούμης και τα άλλα παλικάρια, μας χρειάζονται!

ΥΓ. Για τον Μάκη, τον Σωτήρη, τον Γιάννη, τον Γρηγόρη, τον Μπάμπη, τον Κίμι, τον Αχιλλέα, τον Περικλή και καμιά δεκαριά ακόμα αλάνια, που δεν έχασαν ματς βόλεϊ στο Παλάτι από το 2000, αλλά και νωρίτερα σε Σταυρούπολη, Παλέ, Τριανδρία, Κλεάνθους, η εικόνα του παλλόμενου κλειστού από 10.000 και πλέον ΠΑΟΚια ήταν η απόλυτη δικαίωση της ασπρόμαυρης ψυχής τους. Και τα δάκρυα χαράς ήταν ταυτόχρονα και δάκρυα συγκίνησης".

Χάρης Γανωτίδης