Εντός έχει βρει το δρόμο του…

κι επέστρεψε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, ένα βαθμό πίσω από τον πρωτοπόρο Ατρόμητο κι ένα βαθμό μπροστά από την ΑΕΚ, την οποία θ' αντιμετωπίσει την προσεχή Κυριακή στο ΟΑΚΑ στις 19.30, στο τρίτο πολύ σημαντικό και με αντίστοιχο βαθμό δυσκολίας - από όλες τις απόψεις - αγώνα της σεζόν ως τώρα. Ειδικά το πρώτο ημίχρονο της ομάδας του Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν εξαιρετικό, καθώς εξ αρχής μπήκε στον αγώνα απολύτως συγκεντρωμένη, εφήρμοσε το αγωνιστικό της πλάνο, καθήλωσε τον εκ των ουραγών μεν αλλά δυσκολοκατάβλητο γενικώς αντίπαλο, δεν πτοήθηκε από τις σημαντικές φάσεις που δημιούργησε στα πρώτα λεπτά χωρίς να τις μετουσιώσει σε γκολ, είχε σωστές αποστάσεις στις γραμμές του, παρέθεσε κινητικότητα με ή χωρίς την μπάλα, ταχύτητα, πείσμα, συνεργασίες εκτός κι εντός αντίπαλης περιοχής, σκόραρε δις με υπέροχα σουτ του Βραζιλιάνου μέσου πάνω στην κίνηση βρίσκοντας λύσεις απέναντι σε μια πολυπρόσωπη άμυνα.

Είναι γεγονός πως το δεύτερο ημίχρονο ήταν διαφορετικό και για τις δυο ομάδες. Οι Αρκάδες έβγαλαν αντίδραση από το ξεκίνημα, ανέβηκαν μέτρα στο γήπεδο και προσπάθησαν να πιέσουν ψηλά τους γηπεδούχους, έχοντας την καλύτερη στιγμή τους στο 56' με δοκάρι του Σελίν σ' εκτέλεση φάουλ. Για να συμβεί αυτό, ο τεχνικός του Αστέρα, Σάββας Παντελίδης, προέβη σε δυο αλλαγές, αποσύροντας Τσουκαλά και Μαντίντα, με τους Καλτσά και Κυριακόπουλο να τους αντικαθιστούν, ενώ λίγο μετά ανακάτεψε περισσότερο την τράπουλα αλλάζοντας και σχηματισμό.

Μ' εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο κι από τη στιγμή κατά την οποία ο «Δικέφαλος» δεν έβγαλε ανάλογη ενέργεια μ' αυτήν του πρώτου μέρους, ήταν θετικός ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν οι ποδοσφαιριστές του τη συγκεκριμένη συνθήκη, με προσοχή, αποφεύγοντας τα λάθη, τις βεβιασμένες ενέργειες, τις απομακρύνσεις στα «τυφλά» κι οτιδήποτε σχετικό.

Τουναντίον, συνέχισε την προσπάθεια για ορθολογική ανάπτυξη με πάσες σε κοντινή απόσταση, έκλεισε τους διαδρόμους στον αντίπαλο κι έβγαλε αντεπιθέσεις με καλές προϋποθέσεις μεν με όχι και τόσο καλά τελειώματα δε. Είναι χαρακτηριστικό πως ολοκλήρωσε τον αγώνα με δέκα έξι τελικές (σ.σ. πρώτος στη σχετική στατιστική κατηγορία στο πρωτάθλημα) εκ των οποίων οι δέκα τρεις ήταν σουτ εκτός περιοχής.

Για τον ΠΑΟΚ, οι διαφοροποιήσεις στο δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο ξεκίνησαν στο 76' με τον Μακ αντί του Πέλκα και συνεχίστηκαν με τον Μπίσεσβαρ αντί του Ελ Καντουρί και του Κάμπος αντί του Βιεϊρίνια στο 86'. Παρότι ήταν μια νίκη από αυτές που λογίζονται ως αυτονόητες, άσχετα αν ποτέ δεν είναι, για την ομάδα ήταν ένα πάρα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα. Πρωτίστως επειδή κατάφερε να συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου, δηλαδή να παρουσιάσει μια εξαιρετική εικόνα στο πρώτο ημίχρονο και να δείξει πως άφησε πίσω της την πρώτη της ήττα στο πρωτάθλημα, όπως επίσης και την κακή εμφάνιση στο Κύπελλο, παρότι ως αποτέλεσμα της έδωσε την πρωτιά στον όμιλο και συνάμα την πρόκριση, με πολλές αλλαγές σ' εκείνο το ματς μεσούσης της περασμένης εβδομάδας. Η ψυχολογία είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για κάθε ομάδα κι ο «Δικέφαλος» του Βορρά δε συνιστά εξαίρεση, μπαίνοντας μάλιστα στην εβδομάδα που θα κληθεί εκ νέου να κατηφορίσει στο λεκανοπέδιο της Αττικής για ν' αντιμετωπίσει πρώτα τον κακό του εαυτό μακριά από την Τούμπα και μετά την ΑΕΚ.

Οκτώ νίκες σε ισάριθμους αγώνες στην έδρα του μετρά πλέον ο ΠΑΟΚ αποδεικνύοντας πως στο «σπίτι» του έχει αρχίσει να βρίσκει τις σταθερές του, ωριμάζει κι αρχίζει να εισπράττει από τους ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν για να κάνουν τη διαφορά. Πρώτος όλων το έχει καταφέρει ο Ζαμπράνο εδώ και λίγο καιρό. Χτες ήταν η σειρά των άλλων τριών να (απο)δείξουν πως συνεχίζουν ν' ανεβάζουν απόδοση τόσο με τον Μαουρίσιο που είχε εν γένει καταλυτικό ρόλο στη λειτουργία της ομάδας με αποκορύφωμα τα δυο γκολ που σημείωσε αλλά και ο Βιεϊρίνια, που το πρώτο γκολ ξεκινάει από δικιά του σέντρα με τον Τσουκαλά να απομακρύνει με το κεφάλι και τον Βραζιλιάνο μέσο του «Δικεφάλου» να πιάνει το μονοκόματο σουτ ανοίγοντας το σκορ, ενώ το δεύτερο σε μια υποδειγματική ανάπτυξη που ξεκινάει από τον τερματοφύλακα, έπειτα από επτά απρόσκοπτες πάσεις η μπάλα φτάνει στον Βιεϊρίνια που σερβίρει την ασίστ στον Μαουρίσιο για το 2-0. Ο Πορτογάλος, μαζί με τον Μάτος συνθέτουν μια πανίσχυρη δεξιά γραμμή με πολύ καλές συνεργασίες και αλληλοκαλύψεις. Επιπλέον ο βραχύσωμος επιθετικός αρκετές φορές πήρε πρωτοβουλίες είτε για να δημιουργήσει είτε για να εκτελέσει. Κι όλα αυτά παρότι ολοκλήρωσε το πρώτο μέρο με μια ελαφριά ενόχληση στο δεξί του πόδι. Ασήμαντη λεπτομέρεια για τον ίδιο ...

Τελευταίος αυτών ο Ελ Καντουρί. Ο Μαροκινός δεν ξεκίνησε καλά τη σεζόν, γεγονός που τον έχει φορτώσει με άγχος, κυρίως στο θέμα του σκοραρίσματος. Γιατί κατά τ' άλλα βγάζει ενέργεια στο παιχνίδι του, πάθος, απλότητα με ουσία και σε αρκετές περιπτώσεις έχει δείξει ικανός να κάνει τη διαφορά. Το χτεσινό του όμως ήταν από τα πλέον μεστά του παιχνίδια κι αν ήταν λίγο πιο προσεκτικός στο 10' θα είχε ανοίξει και λογαριασμό με τα αντίπαλα δίχτυα. Σε γενικές γραμμές, μέσα ο ΠΑΟΚ πάει καλά. Το έξω είναι το ζητούμενο για ν' αρχίσει να μπολιάζει την ψυχολογία του με περισσότερη αυτοπεποίθηση ώστε να γίνει ο ίδιος πιο πειστικός, πιο δυνατός και ταυτόχρονα να ροκανίσει τη διάθεση και τη δυναμική που βγάζουν οι ομάδες που τον περιμένουν στις έδρες τους.

Δεν έχει κερδίσει τίποτα ακόμη και για να το καταφέρει θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ. Κανείς δεν του χαρίζεται. Ισα ίσα που όλοι καταβάλλουν υπερπροσπάθεια-ες για να πανηγυρίσουν εναντίον του. Δικαίωμά τους αναμφίβολα αλλά ταυτόχρονα και υπέρτατη υποχρέωση του «Δικεφάλου» να τους απογοητεύσει. Καλύτερα αυτούς παρά τον εαυτό του, ειδικά όταν δείχνει πως μπορεί και πληροί όλες τις σχετικές προϋποθέσεις για να το κάνει. Δεν εξαρτάται από τίποτα άλλο παρά μόνον από τον ίδιο, δίχως αυτό να συνιστά ασέβεια προς οιονδήποτε αντίπαλο ... Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους ...