Ελ Καντουρί: Το «πολυεργαλείο» που δεν συμβιβάστηκε ποτέ! (pics & vids)

Mπαλαδόφατσα! Καμία αμφιβολία γι' αυτό. Δεν αρκεί, φυσικά, μόνο το παρουσιαστικό για να ξεχωρίσεις αυτούς που... κατέχουν το τόπι από τους άμπαλους! Ο 27χρονος Μαροκινός επιτελικός μέσος όχι μόνο ξέρει μπάλα, αλλά μπορεί να ξεχωρίσει μέσα στο γήπεδο με τα φοβερά... ζογκλερικά του, τα οποία αφήνουν «αγάλματα» τους αντιπάλους του.

Γεννημένος στις Βρυξέλλες, τον Αύγουστο του 1990, με γονείς μετανάστες από το Μαρόκο, ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο από πολύ μικρός και στα 11 του είχε ξεχωρίσει ήδη για την άρτια τεχνική του. Εντάχθηκε στις ακαδημίες Diegem Sport, το 2001, και μέσα σε πέντε χρόνια κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων της χώρας για να καταλήξει τελικά στην Κ20 της Άντερλεχτ, στην οποία αγωνίστηκε από το 2006 μέχρι το 2008.

Θα αγωνιστεί και με τη μεγάλη ομάδα, αλλά καθώς δεν φαινόταν ότι μπορούσε να πάρει ευκαιρίες, ο Ελ Kαντουρί αποφάσισε να αναζητήσει αλλού την τύχη του. Νωρίς νωρίς, στα 18 του, θα μετακομίσει στην Ιταλία για να φορέσει την φανέλα της ομάδας νέων της Μπρέσια και να... βγάλει μάτια. Οι εμφανίσεις του είναι εντυπωσιακές, θα αγωνιστεί με τη μεγάλη ομάδα κόντρα στη Λιβόρνο τον Μάρτιο του 2009, αλλά τελικά ούτε αυτή τη φορά θα καταφέρει να καθιερωθεί στην πρώτη ομάδα.

Στη Μπρέσια, βέβαια, πίστευαν πολύ στο ταλέντο και στις ικανότητές του και δεν υπήρχε περίπτωση να τον αφήσουν να φύγει. Για να μην... χαραμίζεται, ωστόσο, στα πρωταθλήματα των μικρών κατηγοριών, οι ιθύνοντες του συλλόγου αποφάσισαν το καλοκαίρι του 2010 να τον δώσουν δανεικό, ώστε να αποκτήσει σιγά σιγά εμπειρίες από επαγγελματική κατηγορία. Έτσι, η σεζόν 2010-11 τον βρήκε να φορά τη φανέλα της Σουντιτιρόλ, ομάδας της Serie C. Πέτυχε δύο γκολ, έδωσε 10 ασίστ, έκανε το... αγροτικό του και επέστρεψε στη Μπρέσια με σκοπό να καθιερωθεί.

Και τα κατάφερε. Βασικός και αναντικατάστατος ήταν την σεζόν 2011-12, είχε 40 συμμετοχές, πέτυχε 7 γκολ και μοίρασε 4 ασίστ. Στη Serie B είχε ήδη ξεχωρίσει και τα μεγάλα... σαλόνια του ιταλικού πρωταθλήματος ήταν πια έτοιμα να τον υποδεχθούν.

Ο Ελ Καντουρί έβλεπε σιγά σιγά το όνειρό του να παίρνει σάρκα και οστά. Η ευκαιρία της καριέρας του ήταν η Νάπολι. Οι «παρτενοπέι» έδωσαν περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ και τον έκαναν δικό τους, τον Αύγουστο του 2012. Στο «Σαν Πάολο» τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα. Ο ανταγωνισμός με τον Μάρεκ Χάμσικ θα στερήσει από τον Ελ Καντουρί χρόνο συμμετοχής. Το ντεμπούτο του στο Γιουρόπα Λιγκ δεν θα είναι αρκετό και ο Μαροκινός, ο οποίος ουδέποτε ήταν ικανοποιημένος σε ρόλο κομπάρσου, θα ζητήσει μερικούς μήνες μετά να δοθεί δανεικός για να μπορεί να παίζει.

Το καλοκαίρι του 2013 μετακόμισε στην Τορίνο και ακολούθησαν δύο σεζόν όπως τις ήθελε. Γεμάτες σε συμμετοχές (61) και οκτώ γκολ. Και, φυσικά, ήταν καθοριστική η συμβολή του στην εντυπωσιακή πορεία της ιταλικής ομάδας στο Γιουρόπα Λιγκ, όπου έφτασε ένα βήμα από τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Οι άνθρωποι της Νάπολι παρακολουθούσαν, φυσικά, τα κατορθώματά του και οι οπαδοί της ομάδας, στα φόρα τους, ζητούσαν την επιστροφή του «Σουλτάνου», όπως ήταν το παρατσούκλι που οι ίδιοι του «κόλλησαν». Ο Ελ Καντουρί είχε αμφιβολίες για τον γυρισμό, αλλά τελικά αποφάσισε ότι του άξιζε μια... δεύτερη ευκαιρία στη Νάπολι. Οι προσδοκίες του ήταν μάταιες... Ο Χάμσικ είχε μεγαλώσει την... ηγεμονία του, δεν ήταν καθόλου εύκολο να τα «βάλεις» μαζί του. Ο Μαροκινός δεν καθιερώθηκε ούτε αυτή τη φορά, αλλά τουλάχιστον θα αγωνιστεί σε 25 παιχνίδια, θα βάλει 3 γκολ, θα δώσει 8 ασίστ.

Ο τεχνικός των «παρτενοπέι», Μαουρίτσιο Σάρι, δεν μπορεί να καταλήξει αν ο ποδοσφαιριστής του... κάνει ή όχι και τελικά τον αφήνει εκτός της λίστας για το Τσάμπιονς Λιγκ. Η απογοήτευση για τον Μαροκινό είναι μεγάλη και προφανώς αναμενόμενη. «Ουδέποτε είχα πρόβλημα με τον Σάρι, οι σχέσεις μας ήταν καλές, ίσως τους τελευταίους μήνες όχι τόσο στενές. Ενδεχομένως να άξιζα κάτι περισσότερο, επί ενάμιση χρόνο με κρατούσε στον πάγκο χωρίς να μου δώσει ευκαιρία να παίξω. Προφανώς δεν μου άρεσε η απόφαση να μείνω εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά δεν μπήκα σε διαδικασία να αντιπαρατεθώ μαζί του» είπε ο Ελ Καντουρί.

Ο μάνατζέρ του, βέβαια, ο... περιβόητος Μίνο Ραϊόλα, θα είναι πιο «επιθετικός» προς τον προπονητή της Νάπολι. «Ήταν έκπληξη για εμάς ο αποκλεισμός του παίκτη από το Τσάμπιονς Λιγκ. Είμαστε πολύ απογοητευμένοι με τον Σάρι και θα δούμε πόσο αυτό θα επηρεάσει την απόφασή μας για την ανανέωση ή όχι του συμβολαίου του» ήταν τα λόγια του Ολλανδού ατζέντη.

Tελικά τον Ιανουάριο του 2017, έφυγε από τη Νάπολη για το Έμπολι και την τοπική ομάδα, η οποία στο τέλος της σεζόν κατέληξε στη Serie B.

Όλα αυτά τα χρόνια στην Ιταλία, ο Ελ Καντουρί κατάφερε να ξεχωρίσει ως ένας από τους καλύτερους τεχνίτες του πρωταθλήματος. Είναι ένα πραγματικό... πολυεργαλείο για κάθε προπονητή, δεν είναι απλά ένας επιτελικός μέσος, αλλά μπορεί επίσης να παίξει και στον άξονα, αλλά και στα άκρα της επίθεσης. Ταχύς και δημιουργικός, έχει δουλέψει πολύ στα στημένα.

Η ζωή του και η καριέρα του «φτιάχτηκαν» στην Ιταλία. Εκεί γεννήθηκαν οι δυο γιοί του, εκεί πέρασε όμορφες, αλλά και κάποιες δύσκολες στιγμές. Πολλές οι επικρίσεις όταν δεν ήταν ικανοποιητική η απόδοσή του, αλλά υπήρξαν φορές που οι οπαδοί παρεκτράπησαν και τον στοχοποίησαν λόγω της καταγωγής του. Όπως όταν αγωνιζόταν στην Τορίνο και κάποιοι οπαδοί της ομάδας συνήθιζαν να τον βρίζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με εκφράσεις όπως «Σκάσε και παίξε μπάλα, παλιομουσουλμάνε».

Ο Ελ Καντουρί ουδέποτε μπήκε σε αντιπαράθεση με τους (λίγους) ανεγκέφαλους. Τους... απαντούσε, όμως, όταν έβρισκε ευκαιρία. Και (δυστυχώς) αφορμές του δόθηκαν αρκετές. Τα μηνύματά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τα οποία καταδίκαζε τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, το μέρος στο οποίο γεννήθηκε και μεγάλωσε, στο Παρίσι, στην Κωνσταντινούπολη, τα λόγια που έγραφε κάνοντας έκκληση για ανθρωπιά, έκαναν τον γύρο του διαδικτύου και ήταν η καλύτερη απάντηση σε όλους όσοι είχαν αποφασίσει να τον (κατα)κρίνουν με επιχειρήματα τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με το ποδόσφαιρο.