Η προσπάθεια δεν απέδωσε καρπούς

Μια αγωνιστική διαδρομή που σαφώς όσο συμμετέχει κάποιος προσφέρει χαρές και συγκινήσεις, τον περιποιεί τιμή, αλλά όχι κάτι περισσότερο και πιο ουσιαστικό, υπό την έννοια πως εδώ και χρόνια οι θέσεις για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις καθορίζονται από άλλα κριτήρια.

Ο Σούλης Μαρκόπουλος και οι παίκτες του, σε μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της ομάδας και με ότι είχε απομείνει από δαύτην, αφού ο Τσόχλας ήταν εκτός όπως κι οι Βασιλειάδης, Σχορτσιανίτης, ηττήθηκε για δεύτερη διαδοχική φορά από την ΑΕΚ, στον επίλογος των φετινών της αγωνιστικών υποχρεώσεων.

Ηταν μια χρονιά που λίγοι θα θέλουν να κρατήσουν στο μυαλό τους καθώς έπειτα από πολλά χρόνια κατακτήθηκε η δυνατότητα επιστροφής σε τελικό Κυπέλλου κι η διεκδίκηση του εν λόγω τροπαίου, ωστόσο η ομάδα ηττήθηκε στον ημιτελικό από μια ομάδα κατώτερης κατηγορίας, ασχέτως λοιπών προδιαγραφών της. Ενας αποκλεισμός που τη στιγμάτισε για όλη τη σεζόν. Πρόκριση στο Eurocup, σημαντικές νίκες επί σημαντικών αντιπάλων όπως η Βαλένθια, η Μπεσίκτας, η Λιέτουβος Ρίτας, αποτελέσματα που θα 'πρεπε να μπολιάσουν με αυτοεποίθηση την ομάδα για τη συνέχεια που την περίμενε. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ.

Στο πρωτάθλημα το κακό ξεκίνημα της ομάδας της έβαλε δύσκολα από την αρχή. Υπήρχαν ελλείψεις σε καίριες θέσεις και δη εντός της ρακέτας, που η έλευση του Σχορτσιανίτη κάλυψε μεν δημιουργώντας όμως παράλληλα ανάγκες αλλαγής στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Στον ίδιο παρονομαστή, της παρουσίας δηλαδή του 31χρονου σέντερ στην ομάδα, μπαίνει κι ο παράγοντας «τραυματισμοί», αφού και αυτός όπως κι αρκετοί άλλοι όπως ο Βασιλειάδης κι όχι μόνον επλήγησαν από τέτοιους.

Τα οικονομικά δεδομένα, αρέσει δεν αρέσει πολλούς, παραμένει η κύρια παράμετρος για τη συγκεκριμένη ομάδα. Με προϋπολογισμό που πλέον είναι μικρότερος της αντίστοιχης ομάδας του βόλεϊ, πασχίζει να ισορροπήσει ανάμεσα στα «θέλω» και στα «πρέπει». Αναγκαστικά οι επιλογές που γίνονται εμπεριέχουν ρίσκο κι όσο μικρότερη η δυνατότητα επένδυσης, τόσο μεγαλύτερο γίνεται αυτό.

Το δυσνόητο του πράγματος έχει να κάνει με το γιατί αφού, η κατάκτηση μιας θέσης πιο πάνω ή πιο κάτω στη βαθμολογία δε διαδραματίζει και τόσο ουσιαστικό ρόλο, δεν προωθούνται νεαρά παιδιά από τις Ακαδημίες της ομάδας, ούτως ώστε το όφελος να είναι πολλαπλό και με την ανάδειξη ενός καλαθοσφαιριστή ή ακόμη και με την απλή διαπίστωση για την πραγματική του αξία.

Φυσικά και δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της τεχνικής ηγεσίας, απέναντι στην οποία υπάρχει ο απόλυτος σεβασμός. Ισως όμως θα 'πρεπε να υπάρξει περαιτέρω βοήθεια σε μια θέση που μέχρι και πριν από - σχετικά - λίγο καιρό είχε ο τεχνικός του Κοροίβου, Χάρης Μαρκόπουλος. Αυτά και άλλα πολλά καλούνται να πραγματευτούν ο Μπάνε Πρέλεβιτς κι οι συνεργάτες του το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, προκειμένου να παρουσιάσουν κάτι πιο συμπαγές, πιο ελκυστικό και πιο αποτελεσματικό την προσεχή σεζόν.

Ο ευσεβής πόθος της παρουσίας ενός ισχυρού επενδυτή δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη και παραμένει άγνωστο το αν και πότε θα συμβεί αυτό. Συνεπώς είναι κάτι στο οποίο κανείς δεν πρέπει να στηρίζεται και να λογαριάζει. Η οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια προκύπτει, όπως αποδεδειγμένα συνέβη αρκετές φορές φέτος από τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ, είναι το επιπλέον, το απροσδόκητο κι αναμφίβολα το καλοδεχούμενο.

Οχι όμως αυτό στο οποίο μπορεί να στηριχτεί κάποιος για να σχεδιάσει μια ολόκληρη σεζόν. Εκτός κι αν μέσα από τον αγωγό επικοινωνίας που δεδομένα υπάρχει ανάμεσα στις δυο πλευρές, μπορεί να διασφαλιστεί κάτι πιο συγκεκριμένο, δίχως όμως να χαθεί ώρα, ούτε καν ημέρα εν όψει της συνέχειας.

Σημαντικότατη παράμετρος για την υπάρξη κι επιβίωση - και - αυτής της ομάδας ήταν, είναι και θα παραμείνει ο κόσμος της. Ενα κοινό, που πέραν ορισμένων ... ηρωϊκών που ανεξαρτήτως ομάδας, προσώπων, αποτελεσμάτων είναι εκεί και στηρίζουν, αναφορά που δεν έχει να κάνει μόνον στους οπαδούς αλλά και σε απλούς φιλάθλους και οικογένειες, ιντριγκάρεται από την επιτυχία. Από τη διάκριση κι από τον εκάστοτε αντίπαλο. Ενα κοινό, που έχει απογοητευτεί από την έλλειψη διακρίσεων στο πέρασμα των ετών και ονειρεύεται κάτι ανάλογο με το βόλεϊ μεν αλλά βολεύεται και με μια παρουσία σ' έναν τελικό, όπως προσδοκούσε να συμβεί φέτος.

Και κάθε αποτυχία τον απομακρύνει ολοένα και περισσότερο. Η ανάγκη στήριξης είναι δεδομένη, την παρέχει ωστόσο μόνον όποιος την αισθάνεται αντιλαμβανόμενος ταυτόχρονα και τη σπουδαιότητά της, για ένα τμήμα του αγαπημένου του συλλόγου που έχει προσφέρει ανείπωτες χαρές κι εδώ και χρόνια αναζητά τον χαμένο του δρόμο, τη δική του ανάσταση μέρες που είναι...

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα σε όλους...