Ω Μπάνε – Μπάνε !!!

Οι ασπρόμαυρες ιστορίες είναι ένας σημαντικό κομμάτι του Paokmania. Σε τακτά χρονικά διαστήματα θα επαναφέρουμε στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος, πρόσωπα που έγιναν κάποτε σύνθημα στα χείλη μας και σήμερα έχουν απομακρυνθεί από την επικαιρότητα, μιας και ο χρόνος τελικά είναι αμείλικτος με όλους !!!

Ο παίκτης που επιλέξαμε σήμερα να ανασύρουμε από το χρονοντούλαπο της ασπρόμαυρης ιστορίας, είναι ένα πραγματικό αστέρι, που για μια δεκαετία περίπου μεσουρανούσε στο ευρωπαϊκό  μπασκετικό στερέωμα. Ο Μπάνε Πρέλεβιτς…

Εκτιμώντας ότι ο Πρέλεβιτς είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που πέρασαν από το σύλλογο που αγαπάμε, του αφιερώνουμε αυτό το άρθρο για να θυμηθούμε εμείς οι πιο παλιοί, αλλά και να μάθουν κάποιοι νεότεροι το ποιος ήταν αυτός ο παικταράς!!! Είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθούν σε λίγες μόνο αράδες, όλες αυτές οι φοβερές και τρομερές στιγμές που μας χάρισε στα χρόνια παρουσίας του στην ομάδα .

Ο Μπάνε λοιπόν γεννήθηκε στις 12 του Δεκέμβρη του 1966 στη Σερβία .  Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ερυθρό Αστέρα, όπου είχε προπονητή τον γνωστό μας από την θητεία του στα ελληνικά γήπεδα, Βλάντο Τζούροβιτς.

Μέχρι το 1985 είχε 76 συμμετοχές με την Εθνική παίδων και 36 με την εφήβων, όλες με τα χρώματα της ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας. Το καλοκαίρι του 1988 αποκτήθηκε από τον Π.Α.Ο.Κ. και στην πρώτη του επίσημη εμφάνιση κόντρα στον Σπόρτιγκ, στην Αθήνα, σημείωσε 28 πόντους.

Η πρώτη φορά που τα μάτια μου είδαν αυτόν τον μπασκετικό γίγαντα, ήταν ένα φιλικό το καλοκαίρι του 1988 με αντίπαλο τον ολυμπιακό, στο Παλαί ντε Σπορ. Εκείνη τη μέρα είχαμε πάει οι περισσότεροι στο κλειστό για να δούμε «το μωρό του ελαφιού», τον Μάικλ Τζόουνς, ένα παίκτη είκοσι ενός χρονών που ήρθε από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να παίξει στον Π.Α.Ο.Κ. Στο φιλικό η ομάδα κέρδισε, ο Τζόουνς άρεσε και αγωνίστηκε στο δικέφαλο όλη τη χρονιά, αλλά την παράσταση έκλεψε ένας νεαρός με σπαστά μαλλιά που σημείωσε αθόρυβα 15 πόντους και μας έκανε να κοιταζόμαστε παράξενα.

Δεν ήρθε στον Π.Α.Ο.Κ. σαν πρώτο βιολί ο Μπάνε , σύντομα όμως έγινε και μας τρέλανε για πολλά χρόνια… Έγινε ο «ακρογωνιαίος λίθος» των επιτυχιών που όμοιές τους δεν γνώρισε ποτέ ξανά , σε κανένα τμήμα του ο σύλλογός μας. Ήταν ο άνθρωπος που με την αγωνιστική παρουσία  τη δική του αλλά και των σπουδαίων συμπαικτών του, μας ανάγκασε πολλές φορές να βρεθούμε στο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μετά από κάποια σημαντική νίκη, για να υποδεχτούμε την αποστολή.

Βλέποντας τα μπασκετικά κατορθώματά του , μόνο δέος νιώθει κανείς. Έχει ρεκόρ αγώνα στην Α1, 42 πόντους και 10 τρίποντα . Με την φανέλα του Δικέφαλου του Βορρά, κατέκτησε στην Ελλάδα, ένα πρωτάθλημα (1992) και ένα Κύπελλο (1995) και στην Ευρώπη το 1991 το Κυπελλούχων στη Γενεύη και το 1994 το Κόρατς στην Τεργέστη. Ακόμη με τον Π.Α.Ο.Κ. ήταν φιναλίστ, στο κύπελλο Ελλάδας τις χρονιές 1989-1990-1991, στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο το 1992, όπου ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης .

Πήρε την ελληνική υπηκοότητα και από το 1992, χάρη σε συντονισμένες ενέργειες της διοίκησης Βεζυρτζή, απέκτησε το δικαίωμα να παίζει και στους ευρωπαϊκούς αγώνες ως Έλληνας πλέον, ελευθερώνοντας τη μία θέση ξένου που έπιανε μέχρι τότε.

Στιγμές από την καριέρα του …

Κάτι που χαρακτήριζε τον Μπάνε ήταν το γεγονός ότι δεν έκανε πίσω σε στιγμές που η μπάλα «έκαιγε». Εκεί που πολλοί παίκτες κρύβονται και διστάζουν, αυτός έβγαινε μπροστά και κέρδιζε παιχνίδια με την άγνοια κινδύνου που τον διέκρινε. Κάποιες από τις μεγαλύτερες εμφανίσεις του με τον δικέφαλο αετό στο στήθος είναι αυτές που περιγράφονται πιο κάτω:

26/3/1991 στο Πατινουάρ της Γενεύης ο Π.Α.Ο.Κ. σηκώνει το πρώτο ευρωπαϊκό κύπελλο της ιστορίας του κόντρα στην ισπανική Σαραγόσα (76-72). Ο Μπάνε στην επίθεση ζωγραφίζει, διαλύει τα αμυντικά συστήματα του «σερίφη» και σημειώνει τελικά 31 πόντους! Εκείνος ο τίτλος στον οποίο ο Πρέλεβιτς συνέβαλε πάρα πολύ για την κατάκτησή του, έγινε η αιτία για να υποσχεθεί η πολιτεία στον Π.Α.Ο.Κ. το Παλατάκι, αμέσως μετά …

17/3/1992 στη Ναντ η ομάδα χάνει το δεύτερο συνεχόμενο κύπελλο κυπελλούχων μετά από λάθος της τελευταίας στιγμής. Ο Πρέλεβιτς σε εκείνον τον τελικό έβαλε 27 πόντους με 6 τρίποντα…

Την ίδια χρονιά κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και θυμάμαι πολύ καλά ένα παιχνίδι με απίστευτο… χιτσκοκικό φινάλε κόντρα στον συμπολίτη, αυτή τη φορά με τον Π.Α.Ο.Κ. να παίρνει τη νίκη στην εκπνοή με 96-99 με το τρελό τρίποντο του Μπάνε Πρέλεβιτς! Το ματς είχε οδηγηθεί στην παράταση. Δέκα δευτερόλεπτα πριν το τέλος της, ο Κόρφας με τρίποντο είχε γράψει το 94-96 για τον Π.Α.Ο.Κ. Ο Αγγελίδης αστοχεί σε τρίποντο, αλλά ο Γιαννάκης πήρε το επιθετικό ριμπάουντ και από τα 5 μέτρα ισοφάρισε σε 96-96 με 3,5 δευτερόλεπτα και όλοι πιστέψαμε ότι το ματς θα πήγαινε σε νέα παράταση.

Ο Ίβκοβιτς πήρε time out και έδωσε εντολή να πάει η μπάλα στον Μπάρλοου με μακρινή πάσα στην άλλη ρακέτα. Ο Πρέλεβιτς… προφητικά ρώτησε «Αν δεν μπορεί να πάρω εγώ μπάλα;» και ο Ίβκοβιτς συμφώνησε, λέγοντας να πάει η μπάλα στον Κόρφα ή τον Πρέλεβιτς. Ο Μπάνε πήρε λοιπόν την μπάλα από την επαναφορά, πέρασε τον Αγγελίδη και με τρίποντο από τα 9 μέτρα έκανε το 96-99 στην εκπνοή χαρίζοντας τη νίκη στον Π.Α.Ο.Κ. Ο άρης διαμαρτυρήθηκε για τα βήματα του Πρέλεβιτς τα οποία δεν σφυρίχτηκαν, και το καλάθι μέτρησε κανονικά.

Το μεγάλο ταξίδι προς την κορυφή της Ευρώπης συνεχίζεται την επόμενη χρονιά, όπου ο Π.Α.Ο.Κ. κατέλαβε την τρίτη θέση στο Final four της Αθήνας. Εκεί ο καλύτερος Π.Α.Ο.Κ. όλων των εποχών, με Κόρφα, Πρέλεβιτς, Μπάρλοου, Λέβινγκστον, δήμαρχο Πειραιά και Ίβκοβιτς στον πάγκο συγκροτούσαν ένα πολύ ισχυρό σύνολο, το οποίο όμως δεν γεύτηκε τη χαρά κάποιου τίτλου. Στο Ειρήνης και Φιλίας, σε ένα ασπρόμαυρο γήπεδο, ένα καλάθι του Ραγκάτσι έδωσε τη νίκη στην Μπενετόν του Τόνι Κούκοτς (σκορ 77-79). Ο Μπάνε έχασε την ευκαιρία να γίνει ένας από τους λίγους παίκτες που έχουν κατακτήσει και τα τρία ευρωπαϊκά τρόπαια του μπάσκετ που υπήρχαν τότε (Κυπελλούχων, Κόρατς, Πρωταθλητριών).

Ακολουθεί την επόμενη χρονιά η κατάκτηση του Κόρατς στους διπλούς τελικούς με αντίπαλο τη Στεφανέλ. Το άστρο του Πρέλεβιτς, που πλέον είναι αρχηγός της ομάδας μετά τη φυγή του Φασούλα, λάμπει στο ευρωπαϊκό μπασκετικό στερέωμα και με 30 δικούς του πόντους βοηθάει τον ΠΑΟΚ να γυρίσει από την Τεργέστη με το δεύτερο κύπελλο στις αποσκευές του .

Τη χρονιά 1995-1996 ο Μπάνε οδηγεί τον Π.Α.Ο.Κ. και πάλι σε ευρωπαϊκό τελικό (Ευρωπαϊκό Κύπελλο). Ο αρχηγός συγκλονίζει τον κόσμο στους ημιτελικούς με την Ζαγκλίρις και στέλνει την ομάδα στον τελικό της Βιτόρια. Δυστυχώς δύο γεγονότα μας στέρησαν  το ευρωπαϊκό τρόπαιο: πρώτον, αναγκαστήκαμε να παίξουμε στην έδρα της αντιπάλου του (Ταουγκρές, Βιτόρια) και δεύτερον, στερήθηκαμε τις υπηρεσίες του ενός ξένου του (ο Φάντεμπεργκ , δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής). Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Πρέλεβιτς (35 πόντοι) και την πολύ καλή απόδοση των Στογιάκοβιτς - Ρεντζιά, η Ταουγκρές επιβλήθηκε με 88-81. Ο «σερίφης», Μανουέλ Κομάς πήρε την εκδίκησή του για τον τελικό που έχασε το 91 στη Γενεύη , αν και πιο πριν χρειάστηκε να αλλάξει πολλές φορές τον προσωπικό αντίπαλο του Μπάνε…

Αυτή ήταν η τελευταία χρονιά του Πρέλεβιτς στον Π.Α.Ο.Κ. Παρά την τεράστια επιθυμία του κόσμου, η τότε διοίκηση δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να τον κρατήσει… Το θέμα Πρέλεβιτς είχε απασχολήσει σε έκτακτή του συνεδρίαση το διοικητικό συμβούλιο του Π.A.Ο.K. ενώ την ίδια ώρα τα γραφεία του δικέφαλου πολιορκούνταν από εκατοντάδες οπαδούς, οι οποίοι ζητούσαν άμεση λύση του προβλήματος.

Τελικά έγινε κάτι που κανείς, πριν λίγο καιρό δεν το πίστευε . Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση: Μπάνε και Π.Α.Ο.Κ. επρόκειτο να ακολουθήσουν τελικά ξεχωριστούς δρόμους. Αυτή η ηγετική φυσιογνωμία που γαλούχησε - χωρίς κανένα ίχνος υπερβολής – γενιές Παοκτσήδων, άλλαζε στρατόπεδο και μετακόμιζε στη γειτονική Ιταλία.

Στις τελευταίες του δηλώσεις σε έκτακτη συνέντευξη Tύπου, παρουσία και οπαδών, ο Πρέλεβιτς είχε πει: «Eίχαμε συμφωνήσει με τον πρόεδρο για τετραετές συμβόλαιο με 288 εκατομμύρια (δραχμές) τον χρόνο. Το πρωί, όταν συναντηθήκαμε για την υπογραφή του συμβολαίου, ο πρόεδρος είχε στα χέρια του συμβόλαιο για 2 + 2 χρόνια. Eγγυόταν δηλαδή μόνο τα δύο πρώτα χρόνια».

« Νιώθω ότι εξαπατήθηκα. Τίποτε δεν αναγνωρίστηκε. Δεν τηρήθηκαν αυτά που συμφωνήσαμε. Για μένα είναι θέμα ηθικής τάξης. Δεν είναι το οικονομικό. Δεν μπορώ πια να μείνω σ' αυτή την ομάδα. Φεύγω. Φεύγω οριστικά. Δεν μένω μ' όλα τα λεφτά του κόσμου.».

Το 1996 λοιπόν και για ένα χρόνο μετακόμισε στην Ιταλία όπου αγωνίστηκε στην Κίντερ Μπολόνια ενώ την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στην ΑΕΚ. Και επειδή το αίμα νερό δεν γίνεται, η περίοδος 1999-2000 είναι η χρονιά που ο Μπάνε Πρέλεβιτς εγκαταλείπει οριστικά την αγωνιστική δράση φορώντας τη φανέλα του Π.Α.Ο.Κ. μετά και το διετές πέρασμά του από την ΑΕΚ.

Ένας χρόνος μακριά από τη δράση ήταν πάρα πολύς για έναν γεννημένο πολεμιστή. Έτσι στο πρωτάθλημα 2001-2002 ο Πρέλεβιτς επιστρέφει στον Π.Α.Ο.Κ. αυτή τη φορά από τη θέση του βοηθού προπονητή, ενώ την επόμενη χρονιά 2002-2003 , με τη βοήθεια του Γιάννη Σφαιρόπουλου, αποδέχεται την πρόκληση να καθίσει στο τιμόνι της ομάδας μπάσκετ, η οποία για πρώτη φορά μετά από καιρό αντιμετωπίζει διοικητική και αγωνιστική ηρεμία. Ο Μπάνε προσπαθεί να δημιουργήσει μία νέα ομάδα, βασιζόμενη κυρίως σε έναν κορμό νεαρών παικτών που προέρχονται από τα φυτώρια της ομάδας.

Τη σεζόν 2006 – 2007 ο χαρισματικός ηγέτης του Π.Α.Ο.Κ. ήταν μάνατζερ της ομάδας, θέση την οποία εγκατέλειψε ο ίδιος στις 11/6/2007, δηλώνοντας την επιθυμία του να ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο στην καριέρα του και να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ιωνικού Λαμίας, εγκαταλείποντας το πόστο του μάνατζερ.

Η τότε διοίκηση της ΚΑΕ Π.Α.Ο.Κ. με αφορμή αυτή την εξέλιξη είχε εκδόσει την παρακάτω ανακοίνωση: "Οι σχέσεις του Π.Α.Ο.Κ. με τον Μπάνε Πρέλεβιτς χαρακτηρίζονταν πάντα από έντονα συναισθήματα, ήταν όμως αληθινές, έτσι ακριβώς θα παραμείνουν και οτιδήποτε άλλο λέγεται και γράφεται είναι εκ του πονηρού. Η ΚΑΕ Π.Α.Ο.Κ. θα συνεχίσει να τιμά τη ζωντανή ιστορία του συλλόγου, τον Μπάνε Πρέλεβιτς, όπως αυτός τίμησε με μοναδικό τρόπο τη φανέλα της ομάδας. Του εύχεται κάθε επιτυχία στη συνέχεια της καριέρας του και δε λησμονεί την υποχρέωσή της να τον τιμήσει όπως πραγματικά του αξίζει και όπως άλλωστε το έχει ήδη υποσχεθεί. Εις το επανιδείν"…

Η λύση άλλωστε του συμβολαίου του δεν απαιτούσε πολύωρες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις, διότι ο Μπάνε δεν υπέγραψε ποτέ συμβόλαιο. «Θα υπογράψω όταν ο Π.Α.Ο.Κ. γίνει επαγγελματικό σωματείο» είχε εξηγήσει κάποτε αφήνοντας άφωνους, όπως συνηθίζει, τους συνομιλητές του. Ο Πρέλεβιτς βλέπετε από τα χρόνια που αγωνιζόταν, στον Π.Α.Ο.Κ. και στην ΑΕΚ, δεν ξεχώριζε μόνο για το καταπληκτικό του σουτ. Η κουλτούρα του και η ποιότητα που τον διέκρινε σαν άτομο τον έκαναν να ξεφεύγει από τη γραμμή...

Ο Μπάνε είναι ο πρώτος σκόρερ της ιστορίας του Π.Α.Ο.Κ.στην Α1 με 4427 πόντους , και τον ακολουθούν: ο Κόρφας (3611), ο δήμαρχος πειραιά (2414) ο Βασιλειάδης (1855), ο Στογιάκοβιτς (1623). Το ρεκόρ του, πολύ δύσκολα θα καταρριφθεί, ειδικά όσο η ομάδα που κάποτε την πήρε από το χέρι του ο Πρέλεβιτς και την οδήγησε μέσα σε λίγα χρόνια στην κορυφή της Ευρώπης, παραμένει με χαμηλούς πλέον στόχους…Σήμερα, ο Μπάνε είναι προπονητής της ΤΣΣΚΑ Σόφιας, ενώ μέχρι πριν λίγους μήνες εκτελούσε χρέη Γενικού Διευθυντή σε αυτήν την ομάδα . Σε συνέντευξη που παραχώρησε πριν λίγες μέρες σε ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης, δήλωσε ικανοποιημένος από την κατάσταση που επικρατεί στην ΤΣΣΚΑ, αν και λίγο καιρό νωρίτερα η ομάδα είχε να αντιμετωπίσει τεράστια οικονομικά προβλήματα...

Και κάτι τελευταίο, αλλά σημαντικό. Ότι γράφτηκε πιο πάνω, στηρίζεται στην προσωπική εικόνα που είχε ο υπογράφων, για τον μεγάλο αυτό αθλητή, βλέποντάς τον να αγωνίζεται στα γήπεδα της Ελλάδας και της Ευρώπης, αλλά και σε πληροφορίες που αντλήθηκαν από το διαδίκτυο. Δεν έχω την τιμή να γνωρίζω προσωπικά αυτήν τη τεράστια προσωπικότητα και φυσικά δεν αβαντάρω κανέναν.

Οι Παοκτσήδες της γενιάς μου, ξέρουν πολύ καλά τι εστί για τον ΠΑΟΚ ο "τίγρης" Νομίζω ότι κάποιοι βιάστηκαν να κάψουν αυτό το ανεκτίμητο, για τον Δικέφαλο κεφάλαιο, χρησιμοποιώντας τον κατά καιρούς σε διάφορα πόστα με αποτέλεσμα να μειωθεί η τεράστια αξία του. Αν ο Μπάνε, δεν είχε ανακατευτεί σαν προπονητής και σαν μάνατζερ στο τμήμα μπάσκετ, θα μπορούσε, κατά την γνώμη πολλών, σήμερα να παίξει άνετα στην ΚΑΕ το ρόλο που έπαιξε στην ΠΑΕ ο Θοδωρής Ζαγοράκης, γιατί θα συσπείρωνε εύκολα τον κόσμο γύρω του και όλα θα ήταν διαφορετικά…